Όταν τον Ιανουάριο του 2021 ξεκίνησε ένα κύμα καταγγελιών για σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση με αφετηρία την εξομολόγηση της Σοφίας Μπεκατώρου, κανένας δεν περίμενε ότι η χιονοστιβάδα των αποκαλύψεων όχι μόνο θα έφτανε στην πόρτα του Εθνικού Θεάτρου, αλλά ο οργανισμός θα πέρναγε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους στην ιστορία του, που κατέληξε στην παραίτηση του Δημήτρη Λιγνάδη, καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου από τον Αύγουστο του 2019, στις 6 Φεβρουαρίου και αφού την προηγούμενη μέρα είχε κατατεθεί μήνυση εναντίον του για βιασμό.
Στις 19 Φεβρουαρίου η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, κατά τη διάρκεια μιας δραματικής συνέντευξης τύπου, τον χαρακτήρισε «επικίνδυνο άνθρωπο» δηλώνοντας ότι εξαπατήθηκε από εκείνον, με πληθώρα καλλιτεχνών, το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών και την αντιπολίτευση να ζητούν την παραίτησή της. Μια μέρα αργότερα, στις 20 Φεβρουαρίου ο Δημήτρης Λιγνάδης συνελήφθη με την κατηγορία του βιασμού κατά συρροή.
Όπως μαρτυρούν οι άνθρωποι του οργανισμού, ο Δημήτρης Λιγνάδης, μια σκιά του εαυτού του, από τότε που ξεκίνησαν οι καταγγελίες, έφτανε καθημερινά στο Εθνικό και στα καθήκοντά του, συνομιλούσε με τους στενούς του συνεργάτες, κυρίως με την αναπληρώτρια διευθύντρια Έρι Κύργια και τη διευθύντρια του γραφείου του, Αναστασία Διαμαντοπούλου, ενώ οι εργαζόμενοι ήταν όχι μόνο παγωμένοι από κάθε νέα καταγγελία αλλά και βαθιά στενοχωρημένοι για το μέλλον του οργανισμού που μετρούσε σχεδόν έναν χρόνο σε συνθήκες καραντίνας και πανδημίας, από την οποία μόλις θα έβγαινε θα είχε να αντιμετωπίσει και πρακτικά προβλήματα και ένα χρέος το οποίο δεν είχε μειωθεί.
Αρχικά το Δ.Σ. του θεάτρου, ενώ είχε πει ότι δεν θα υπογράψει καμία από τις παραγωγές του προγράμματος Λιγνάδη, προφανώς με μια πιο ορθολογική αποτίμηση και τις δεσμεύσεις έναντι των καλλιτεχνών, συμφώνησε με το νέο πρόγραμμα που παρουσίασε η καλλιτεχνική διευθύντρια σήμερα στον τύπο.
Η σύλληψή του έπεσε σαν βόμβα στο θέατρο και στους εργαζόμενους, που έδειξαν καλά αντανακλαστικά, και οι μεν Κύργια και Διαμαντοπούλου είχαν να αντιμετωπίσουν την εξωτερική πίεση, οι δε εργαζόμενοι έπρεπε να συσπειρωθούν, να προχωρήσουν τα ραντεβού και τις πρακτικές δουλειές του οργανισμού που έπρεπε ακέφαλος να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων πρακτικά, αλλά και να διαφυλάξει και το κύρος του θεάτρου.
Και ενώ το σωματείο των εργαζομένων του θεάτρου αρχικά ήταν αρνητικό –για λόγους κάθαρσης– ως προς την παραμονή των Κύργια και Διαμαντοπούλου (της οποίας η σύμβαση λήγει τον Αύγουστο του 2021), τα πράγματα φαίνονται να έχουν εξομαλυνθεί σήμερα, κυρίως μετά τον ορισμό της Κύργια ως μεταβατικής καλλιτεχνικής διευθύντριας του Εθνικού Θεάτρου (στο ΦΕΚ αναγράφεται ως καλλιτεχνική διευθύντρια που η θητεία της λήγει τον Αύγουστο του 2022).
Το υπουργείο ανακοίνωσε ότι γνώμονας αυτής της επιλογής είναι η άμεση και αποτελεσματική λειτουργία και η μετάβασή του Εθνικού στη νέα περίοδο, με τον επόμενο καλλιτεχνικό διευθυντή να αναδειχθεί από την ανοιχτή διαδικασία εκδήλωσης ενδιαφέροντος και σύμφωνα με τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Αξιολόγησης, η οποία θα συγκροτηθεί από πρόσωπα εγνωσμένου κύρους.
Μάλιστα το υπουργείο ανακοίνωσε την 5η Απριλίου ως ημέρα της δημοσιοποίησης του πλαισίου της διαδικασίας καθώς και τη σύνθεση της επιτροπής (η οποία ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί), διαδικασία κατάθεσης φακέλων από τους ενδιαφερόμενους με καταληκτική ημερομηνία την 7η Μαΐου και ανακοίνωση των αποτελεσμάτων την 6η Σεπτεμβρίου, οπότε και θα οριστεί ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής, με τριετή θητεία, ένα χρονοδιάγραμμα που έχει ξεφύγει από τα χρονικά πλαίσια που είχαν αρχικά ανακοινωθεί.
Αν ανακοινωθεί ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής τον Σεπτέμβριο (και δεν είναι η Έρι Κύργια, η οποία δηλώνει ότι δεν ενδιαφέρεται να είναι υποψήφια και μάλλον ή θα διεκδικήσει τη θέση της αναπληρώτριας ή θα ενεργοποιήσει ξανά την σύμβασή της ως δραματολόγου του οργανισμού) αυτό σημαίνει ότι ο νέος διευθυντής θα πραγματοποιήσει το πρόγραμμα της Κύργια για την πρώτη χρονιά της θητείας του, στο οποίο υπάρχουν μικρά κενά (η δεύτερη παράσταση στη σκηνή Κοτοπούλη και οι καλοκαιρινές παραγωγές).
Εν τω μεταξύ, εν μέσω του σάλου που έχει ξεσπάσει, παραιτείται από το τμήμα Σκηνοθεσίας της Σχολής του Εθνικού Θεάτρου ο ιδρυτής του και τέως καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου, Στάθης Λιβαθινός, εν μέσω καταγγελιών των μαθητών για «αυταρχική συμπεριφορά, μειωτικά και ομοφοβικά σχόλια και διακρίσεις».
Το ζήτημα αυτό επιβάρυνε, αν και με άλλη ένταση, την ήδη τεταμένη ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο θέατρο, με τη διευθύντρια της σχολής Δηώ Καγγελάρη και τους καθηγητές να κάνουν τα πάντα προκειμένου να εξομαλυνθεί η κατάσταση και να συνεχιστεί όσο το δυνατόν πιο ομαλά η λειτουργία της σχολής.
Η Έρι Κύργια είχε να αντιμετωπίσει το πρόγραμμα του Δημήτρη Λιγνάδη, το οποίο, σε μια παγκόσμια πρωτοτυπία –γιατί όλα μπορούν να συμβούν–, διαβάσαμε στο απολογητικό του υπόμνημα. Με την περασμένη χρονιά να έχει πάει κυριολεκτικά στον «βρόντο» και τις παραστάσεις να έχουν ελάχιστα streamings λόγω των συγγενικών δικαιωμάτων, το πρόγραμμα του Λιγνάδη περιλάμβανε τις παραστάσεις «Ιππείς» και «Φοίνισσες» για το καλοκαίρι και τα έργα του χειμερινού ρεπερτορίου 2021-2 «Η φάρμα των ζώων» σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη, «The Ferryman» σε σκηνοθεσία Κ. Μαρκουλάκη, «Το καλό πνεύμα» σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, «Επίδαυρος, η ταβέρνα στο Λιγουριό» σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου, «Αιολική γη» σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, «Το αγόρι στο θεωρείο» σε σκηνοθεσία Απόλλωνα Παπαθεοχάρη, τη Μαρία Πανουργιά ως σκηνοθέτιδα χωρίς να ανακοινώσει έργο και τον «Γιάννη Γαβριήλ Μπόργκμαν» με τον ίδιο τον Λιγνάδη στον πρωταγωνιστικό ρόλο, σε σκηνοθεσία Αναστασίας Διαμαντοπούλου.
Αρχικά το Δ.Σ. του θεάτρου, ενώ είχε πει ότι δεν θα υπογράψει καμία από τις παραγωγές του προγράμματος Λιγνάδη, προφανώς με μια πιο ορθολογική αποτίμηση και τις δεσμεύσεις έναντι των καλλιτεχνών, συμφώνησε με το νέο πρόγραμμα που παρουσίασε η καλλιτεχνική διευθύντρια σήμερα στον τύπο, ενώ τέσσερις από τις επιλογές Λιγνάδη δεν υπάρχουν στο φετινό πρόγραμμα, οι παραστάσεις των ανθρώπων που το όνομά τους δικαίως ή αδίκως έχει συνδεθεί σε φιλικό επίπεδο με αυτό του τέως διευθυντή (Διαμαντοπούλου, Παπαθεοχάρης), η παράσταση του Νίκου Καραθάνου, ενώ ο Κώνσταντίνος Μαρκουλάκης είχε αποσύρει το έργο του για να διευκολύνει την επιλογή ρεπερτορίου της νέας καλλιτεχνικής διευθύντριας, να προχωρήσει χωρίς δεσμεύσεις.
Το πρόγραμμα που ανακοίνωσε η καλλιτεχνική διευθύντρια είναι σχεδόν πλήρες, με δυο παραστάσεις σε κάθε σκηνή (όπως προαναφέραμε μόνο η σκηνή Κοτοπούλη έχει μια) και στους σκηνοθέτες που παραμένουν να προστίθενται η Ελένη Ευθυμίου στην Κεντρική Σκηνή, ο Θανάσης Σαράντος και η Μαρία Μαγκανάρη στη σκηνή Νίκος Κούρκουλος και η Σοφία Μαραθάκη στο Μικρό Εθνικό.
Συνολικά το Εθνικό ανακοίνωσε οκτώ παραστάσεις για όλα τα γούστα. «Φουέντε Οβεχούνα» του Λόπε δε Βέγα, έργο του ισπανικού Μπαρόκ, και το «Πονηρό Πνεύμα» του Νόελ Κάουαρντ, έργο του 1941 και μεγάλη επιτυχία στο Γουέστ Εντ, στην Κεντρική Σκηνή. Τενεσί Ουίλιαμς και «Λεωφορείον ο Πόθος» δίπλα στον «Ματωμένο γάμο» του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, δυο έργα εξαιρετικά δημοφιλή στους θεατρόφιλους και μη, στη σκηνή Νίκος Κούρκουλος. Ηλία Βενέζη και «Αιολική γη» στη σκηνή Κοτοπούλη, το μόνο ελληνικό έργο της φετινής περιόδου, ενώ στη σκηνή Ελένη Παπαδάκη τη «Φάρμα των ζώων» του Τζορτζ Όργουελ και το «Τρωίλος και Χρυσηίδα» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Τέλος, στο Μικρό Εθνικό το έργο της Αγγελικής Δαρλάση, «Το αγόρι στο θεωρείο».
Για πρώτη φορά, και αυτό πιστώνεται στην καλλιτεχνική διεύθυνση, είναι μοιρασμένες οι σκηνοθεσίες των οκτώ έργων. Σκηνοθετούν τέσσερις γυναίκες, η Ελένη Ευθυμίου, η Μαρία Μαγκανάρη, η Μαρία Πανουργιά και η Σοφία Μαραθάκη, και τέσσερις άντρες, οι Γιάννης Χουβαρδάς, Άρης Μπινιάρης, Θανάσης Σαράντος και Τάκης Τζαμαργιάς. Είναι η πρώτη φορά που το Εθνικό Θέατρο δείχνει αντανακλαστικά σε μια μεγάλη συζήτηση που γίνεται παγκοσμίως και αφορά την ισότιμη συμμετοχή των γυναικών καλλιτεχνών που έχει σχεδόν θεσμοθετηθεί στην Ευρώπη σε μεγάλους οργανισμούς. Αυτή είναι η πρώτη σκηνοθεσία στο Εθνικό Θέατρο για τη Μαρία Πανουργιά, την Ελένη Ευθυμίου και τη Μαρία Μαγκανάρη (πέρα από τις παραστάσεις που έχουν σκηνοθετήσει στην πρώην Πειραματική Σκηνή).
Στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε σήμερα, με λίγο τρακ, καλή συγκρότηση και καμία αναφορά στο αμέσως προηγούμενο διάστημα, σοφά ακολουθώντας τη ρήση «το παρελθόν είναι ωραίο γιατί έχει πεθάνει», η Έρι Κύργια, χωρίς προλόγους, μπήκε κατευθείαν στο θέμα, στην παρουσίαση του καλοκαιρινού και του χειμερινού ρεπερτορίου, παρουσιάζοντας όλα τα επόμενα έργα του προγραμματισμού που έχει καταρτίσει, σημειώνοντας την παρουσία των γυναικών, τονίζοντας ότι το Εθνικό επιθυμεί την επανανάκτηση της εμπιστοσύνης και την προσέλκυση του εφηβικού κοινού μέσα από τη δραστηριοποίηση της Σοφίας Βγενοπούλου και της Γεωργίας Μαυραγάνη.
Σημείωσε επίσης τον αριθμό των ηθοποιών που θα απασχολήσει η πρώτη κρατική σκηνή της χώρας, οι οποίοι ανέρχονται σε 220, και εμφάνισε το θέατρο να λειτουργεί εύρυθμα μέχρι την επόμενη μέρα, με την ανάληψη των καθηκόντων του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή. Έκανε αναφορά και στην Πειραματική Σκηνή, μια δεξαμενή από την οποία προέρχονται δυο γυναίκες σκηνοθέτιδες της φετινής σεζόν, και δεν απέφυγε την ερώτηση για τις οντισιόν, τις οποίες υποχρεούται να κάνει το Εθνικό Θέατρο, απαντώντας στην ουσία σε μια συζήτηση που γίνεται για «στημένες ακροάσεις». Τόνισε ότι είναι υποσχετική του Εθνικού προς το ΣΕΗ να γίνονται ακροάσεις αλλά υποστήριξε και την ισορροπία που πρέπει να υπάρχει ώστε και οι σκηνοθέτες να μπορούν να κάνουν ελεύθερες επιλογές.
Οι καλοκαιρινές παραγωγές
Το Εθνικό Θέατρο ανοίγει τα φετινά Επιδαύρια στις 25, 26, 27 Ιουνίου παρουσιάζοντας τους «Ιππείς» του Αριστοφάνη, το πρώτο έργο του ποιητή με ιδιαίτερα έντονες πολιτικές και σατιρικές αιχμές, σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ρήγου, ένα έργο που ασκεί κριτική στη δημαγωγία και τη διαφθορά, με την πονηριά, την καπατσοσύνη, το αγοραίο και χυδαίο ήθος να θεωρούνται σημαντικά προσόντα των πολιτικών ανδρών. Στην παράσταση παίζουν, μεταξύ άλλων, οι Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Στέλιος Ιακωβίδης, Κώστας Κόκλας, Πάνος Μουζουράκης, Στεφανία Γουλιώτη, Κωνσταντίνος Μπιμπής.
Ακολουθεί η παράσταση του έργου του Ευριπίδη «Φοίνισσες» στην Επίδαυρο, στις 30, 31 Ιουλίου και 1 Αυγούστου, η εμβληματική τραγωδία με την οποία ο ποιητής μάς παραδίδει μια ανατρεπτική εκδοχή του μύθου των Λαβδακιδών. Το έργο παρουσιάζεται με την υπογραφή του Γιάννη Μόσχου στην πρώτη του σκηνοθεσία στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Ο Ευριπίδης μια πεντηκονταετία περίπου μετά τον Αισχύλο και τους «Επτά επί Θήβας», δραματοποιεί τον μύθο του θηβαϊκού κύκλου που αναφέρεται στα τραγικά συμβάντα του οίκου των Λαβδακιδών και της έριδας για την εξουσία των Θηβών, για να συνθέσει ένα πολυπρόσωπο οικογενειακό και πολιτικό δράμα και να στρέψει το ενδιαφέρον σε αξίες όπως η δικαιοσύνη, η ισότητα και η ισοτιμία. Η παράσταση ανεβαίνει με τους ηθοποιούς Γιώργο Γλάστρα, Λουκία Μιχαλοπούλου, Αλέξανδρο Μυλωνά, Αργύρη Ξάφη, Θάνο Τοκάκη.
Στους Δήμους της Αττικής θα περιοδεύσει η παράσταση «Θέατρο Express, Ιστορίες καθ' οδόν Νο2», από γειτονιά σε γειτονιά, για να συναντήσει τους θεατές της, να τους ταξιδέψει στον χρόνο και να τους ευθυμήσει, σε σκηνοθεσία Τάσου Πυργιέρη, με τους Σταύρος Καραγιάννη, Ρένα Κυπριώτη, Γιάννη Παναγόπουλο, ενώ το Εθνικό Θέατρο θα συμμετάσχει με έφηβους από τα εργαστήριά του στη σημαντική δράση «Το Ταξίδι/The Walk» των Stephen Daldry, Amir Nizar Zuabi, Good Chance Theatre και Handspring Puppet Company, που αποτελεί μέρος των εκδηλώσεων της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 2021-2023.
Παράλληλα, σε συνεργασία με τακτικά post-Covid ιατρεία του ΕΣΥ θα παρουσιαστεί ένα δωρεάν διαδικτυακό πιλοτικό εργαστήριο για την επανεκπαίδευση της αναπνοής μέσω της φωνητικής έκφρασης και του τραγουδιού, για άτομα που προσβλήθηκαν από Covid-19 και εξακολουθούν να υποφέρουν από δύσπνοια και επακόλουθο άγχος. Το εργαστήριο, εμπνευσμένο από αντίστοιχο της Εθνικής Όπερας της Αγγλίας, σχεδίασε η Αγγελική Τουμπανάκη (PhD), μοριακή βιολόγος, βοκαλίστρια, εκπαιδεύτρια φωνής και μέλος της διεπιστημονικής ομάδας Voice Mentoring για την αποκατάσταση ασθενών με φωνητικές διαταραχές.
Το ρεπερτόριο της χειμερινής περιόδου 2021-22
Στην Κεντρική Σκηνή, στο κτίριο Τσίλερ, πρεμιέρα κάνει τον Οκτώβριο το έργο του Λόπε δε Βέγα «Φουέντε Οβεχούνα» σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου. Σε μια περίοδο μεγάλης πολιτικής αναταραχής, όπου η ισπανική αριστοκρατία συγκρούεται με την εξουσία των καθολικών βασιλέων του Φερδινάνδου και της Ισαβέλας, ο Λόπε δε Βέγα στηλιτεύει την αυθαιρεσία του φεουδαρχικού συστήματος, ενώ παράλληλα επιβεβαιώνει την αποδοχή του βασιλιά και της εξουσίας του από τον λαό. Βάζει στο φόντο της δράσης την προσβολή της γυναικείας τιμής και την εξέγερση των χωρικών που θα σκοτώσουν τον τυραννικό διοικητή και θα αποκαταστήσουν την ηθική και τη δικαιοσύνη στο χωριό τους. Ο τύραννος θα βρει τον θάνατο όχι από ένα πρόσωπο αλλά από ολόκληρη τη Φουέντε Οβεχούνα.
Τον Φεβρουάριο του 2022 κάνει πρεμιέρα το «Πονηρό πνεύμα» του Νόελ Κάουαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, που μας μεταφέρει στον κόσμο του μοναδικού αυτού συγγραφέα που κάνει τα δικά του «μαγικά» βάζοντας στη φόρμουλα δύο μέρη πνευματισμού και ένα μέρος παρεξηγήσεων για να φτιάξει το ξόρκι μιας αριστοτεχνικά δομημένης κωμωδίας με καυστικό χιούμορ για τον «γάμο» και τις δυσκολίες της συζυγικής πίστης.
Στη σκηνή Νίκος Κούρκουλος, τον Οκτώβριο, ο Θανάσης Σαράντος σκηνοθετεί το εμβληματικό έργο του Τενεσί Ουίλιαμς «Λεωφορείον ο Πόθος» και μας μεταφέρει στη Νέα Ορλεάνη, στα τέλη της δεκαετίας του 1940, στο σπίτι της Στέλλας και του Στάνλεϊ Κοβάλσκι και στα γεγονότα που θα ακολουθήσουν όταν στο σπίτι τους φτάνει η Μπλανς Ντιμπουά, αδερφή της Στέλλας, φέρνοντας μαζί της όλη την απελπισία της χαμένης ζωής της, τα οικογενειακά βάρη που την τσάκισαν και έναν εύθραυστο ψυχισμό.
Στην ίδια σκηνή, η Μαρία Μαγκανάρη σκηνοθετεί από τον Ιανουάριο του 2022 τον «Ματωμένο γάμο» του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, το έργο του μεγάλου Ισπανού ποιητή για τον απόλυτο έρωτα που υπερβαίνει φραγμούς, νόμους και λογική. Στην τραχύτητα του ανδαλουσιανού τοπίου και την αυστηρότητα των άγραφων νόμων ελλοχεύει ο θάνατος ως τελική έκβαση της πάλης ανάμεσα στην αστείρευτη ορμή του πάθους και τους απονεκρωμένους θεσμούς.
Στο Ρεξ, στη σκηνή Μαρίκα Κοτοπούλη, ο Τάκης Τζαμαργιάς σκηνοθετεί την «Αιολική Γη» του Ηλία Βενέζη, ένα έργο που ξεπηδάει από τις ρίζες των δέντρων της Ανατολής, από τα βουνά της Μικρασίας που τα λένε Κιμιντένια, και ταξιδεύει από το κτήμα του παππού και της γιαγιάς στα κύματα του Αιγαίου. Ο μικρός Πέτρος και η οικογένειά του θα ζήσουν την πραγματικότητα του πολέμου και του ξεριζωμού και θα γίνουν ένα με το πλήθος που, κουβαλώντας το σκήνωμα του αγίου του, ξεριζώνεται από τη γη του.
Στη σκηνή Ελένη Παπαδάκη, ο Άρης Μπινιάρης σκηνοθετεί το έργο του Τζορτζ Όργουελ «Η φάρμα των ζώων», τον Νοέμβριο του 2021, για να μας θυμίσει τα περίφημα ζώα μιας φάρμας που ξεσηκώνονται ενάντια στο σύστημα εξουσίας του ιδιοκτήτη της, του κυρίου Τζόουνς, και επιβάλλουν μια αυτοδιαχειριστική διοίκηση με επικεφαλής τα γουρούνια, τα πιο έξυπνα ζώα της φάρμας. Πολύ γρήγορα, οι παλιοί καταπιεζόμενοι γίνονται οι νέοι δυνάστες υιοθετώντας όλες τις κατακριτέες μεθόδους του προηγούμενου καθεστώτος. Έτσι, η προεπαναστατική ουτοπία μετατρέπεται σε μια αβίωτη δυστοπία.
Τον Φεβρουάριο του 2022, η Μαρία Πανουργιά σκηνοθετεί το έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Τρωίλος και Χρυσηίδα» με τον Σαίξπηρ να αντλεί έμπνευση και υλικό από τα επεισόδια του Τρωικού Πολέμου και να γράφει μια τραγωδία –ή καλύτερα μια κωμωδία;– για την τέχνη της μάχης και του έρωτα. Αποτυπώνει συναισθήματα και συμπεριφορές που αναδύονται εν βρασμώ, για να τα σχολιάσει αργότερα εν ψυχρώ.
Στο Μικρό Εθνικό, με υπεύθυνη τη Σοφία Βγενοπούλου, η Σοφία Μαραθάκη κάνει πρεμιέρα τον Οκτώβριο του 2021 με το έργο της Αγγελικής Δαρλάση «Το αγόρι στο θεωρείο», μεταφέροντας στο θέατρο ένα από τα πιο αγαπημένα βιβλία της νεοελληνικής λογοτεχνίας για παιδιά με αφορμή ένα ιστορικό γεγονός: τη Μικρασιατική Καταστροφή, τον Σεπτέμβριο του 1922. Τότε που πάνω από 1.500.000 Έλληνες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν για πάντα τα σπίτια και την πατρίδα τους και να προσπαθήσουν να χτίσουν μια νέα ζωή στην Ελλάδα.
«Νέες φωνές» ονομάζεται στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, μια σειρά από εκπαιδευτικές και καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες με στόχο την ενίσχυση της εφηβικής έκφρασης. Οι δράσεις φέρνουν στο προσκήνιο τους έφηβους και το περιβάλλον τους (σχολείο και οικογένεια) και διερευνούν τις συνέπειες της πανδημίας στη γενιά τους. Τα αιτήματα του κινήματος #metoo είναι άλλο ένα παράδειγμα των προκλήσεων που καλούνται επιτακτικά να αντιμετωπίσουν στο πέρασμά τους στην ενηλικίωση και αναδεικνύουν ακόμη περισσότερο την ανάγκη οι νέοι να θωρακιστούν ψυχικά και να αναπτύξουν κριτική σκέψη.
Συνεχίζεται για τέταρτη χρονιά το Θέατρο στο Νέο Σχολείο, το πρωτοποριακό πρόγραμμα θεατρικής παιδείας που απευθύνεται σε γυμνάσια και λύκεια της περιφέρειας και επιχειρεί να δημιουργήσει καλλιτεχνικές γέφυρες ανάμεσα στους έφηβους της επαρχίας και το Εθνικό Θέατρο, αναπτύσσοντας παράλληλα ένα δίκτυο από ευαισθητοποιημένους εκπαιδευτικούς. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και την επόμενη χειμερινή περίοδο, ένα πλούσιο πρόγραμμα εργαστηρίων, αποτελούμενο από δημοφιλή μαθήματα και νέες ιδέες, θα λάβει χώρα στο Εθνικό Θέατρο. Ακριβείς πληροφορίες θα δημοσιοποιηθούν τους επόμενους μήνες, κατόπιν και των υγειονομικών οδηγιών που θα δοθούν από τους αρμόδιους φορείς.
Τέλος, σε συνεργασία με την ΕΡΤ, από το φθινόπωρο στο Δεύτερο και Τρίτο Πρόγραμμα, θα ακούσουμε τις παρακάτω ραδιοφωνικές παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου:
• Διονύσιου Σολωμού, «Η γυναίκα της Ζάκυθος». Ραδιοσκηνοθεσία: Νίκος Καραθάνος
• Άντον Τσέχοφ, «Ο Γλάρος». Ραδιοσκηνοθεσία: Ιόλη Ανδρεάδη
• Δημήτρη Κεχαΐδη – Ελένης Χαβιαρά, «Με δύναμη από την Κηφισιά». Ραδιοσκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός
• Αλεξάντρ Πούσκιν, «Μότσαρτ και Σαλιέρι». Ραδιοσκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη
• Ηλία Καπετανάκη, «Η βεγγέρα». Ραδιοσκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς
• Άουγκουστ Στρίντμπεργκ, «Οι δανειστές». Ραδιοσκηνοθεσία: Ελένη Καφετζή
