Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού

Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού Facebook Twitter
Ο Jérôme Bel καταφέρνει να συγκινεί, να εκνευρίζει, να προβληματίζει, σίγουρα, πάντως, μόνο απαρατήρητος δεν περνά ούτε από τους θεατές, ούτε από τους κριτικούς της Τέχνης του.
0

Από το προκλητικό, σχεδόν αυθάδες Nom donné par l'auteur, με το οποίο εισέβαλε στο παγκόσμιο προσκήνιο της Τέχνης του χορού το 1994, μέχρι το Gala που φέτος θα παρακολουθήσουμε στη Στέγη ο Jérôme Bel δεν σταματά να εκπλήσσει, το κοινό που τον ακολουθεί ακόμη κι όταν διαφωνεί με τον εκρηκτικό, ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του ή με τον τρόπο που επιλέγει για να μεταδώσει τα μηνύματα του. Και η αλήθεια είναι ότι ο Bel, με τα πάντα ευρηματικά, σχεδόν πάντοτε προβοκατόρικα χορευτικά project του -που τον μύθο τους συντηρούν και μέσω των εμπρηστικών, συνήθως απόλυτων και λακωνικών δηλώσεων του- καταφέρνει να συγκινεί, να εκνευρίζει, να προβληματίζει, σίγουρα, πάντως, μόνο απαρατήρητος δεν περνά ούτε από τους θεατές, ούτε από τους κριτικούς της Τέχνης του. 

Κι αν με το Nom donné par l'auteur -στο οποίο ένα χορευτικό δίδυμο το μόνο που είχε να κάνει ήταν να τακτοποιεί μακαρίως διάφορα αντικείμενα- είχε εκνευρίσει με μια σαφή αναφορά του πάνω στον... αχρείαστο δημιουργό (της όποιας Τέχνης), αν με το The Show Must Go On χάρισε δυνατές συγκινήσεις, ανεβάζοντας στο stage ανθρώπους με κινητικά και διανοητικά προβλήματα, με το Gala βγάζει γλώσσα για το σε ποιους ανήκει -τελικά- ο χορός. 

Σε ποιους επιτρέπεται να χορέψουν; Στους επαγγελματίες ή σε όλους; Μπορούν να συνυπάρξουν πάνω στη σκηνή; Τι σώμα και τι ικανότητες πρέπει να διαθέτουν; Ή μήπως πρόκειται για μια Τέχνη, ιδιοσυγκρασιακή, ορμητική σαν κύμα, απαλλαγμένη από στερεότυπα και κανόνες έκφρασης, φτιαγμένη ακριβώς από το διαφορετικό, το ακατέργαστο, το πηγαίο; Και πάλι -μέσω του Gala- o ευφυής Bel "παντρεύει" χορευτικά ανθρώπους -κατά κυριολεξία- της διπλανής πόρτας με επαγγελματίες χορευτές, για να δηλώσει ότι ο χορός είναι για όλους, με τόσο ευθύ και συνάμα ποιητικό τρόπο, που είναι να απορεί κανείς γιατί τα media του προσάπτουν τον πολυχρησιμοποιημένο τίτλο του "κακού παιδιού". Για τη νέα του δουλειά, που έρχεται με ορμή στη Στέγη στις 9 και 10 Ιανουαρίου ο φιλόσοφος της χορογραφίας μιλά στο Lifo.gr, ενώ έχει την ιδανική απάντηση για τους χαρακτηρισμούς που κατά καιρούς του έχουν προσάψει.

Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού Facebook Twitter
O Jérôme Bel

Πιστεύω ότι ο χορός μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να εκφραστούν, ακόμη κι αν ο τρόπος τους δεν είναι αυτός ενός κορυφαίου χορευτή. Για 'μένα πάντα το σημαντικότερο θα είναι το μήνυμα, όχι το μέσο.

— Σας αποκαλούν «κακό παιδί» της χορογραφίας και προβοκάτορα. Πώς το εισπράττετε εσείς αυτό; Θεωρείτε ότι κάνει κακό στην τέχνη σας και σε όσα πραγματικά θέλετε να επικοινωνήσετε μέσα από τη δουλειά σας;

Αυτοί που με αποκαλούν έτσι είναι απλώς τεμπέληδες δημοσιογράφοι! Όλο αυτό είναι για το θεαθήναι και φυσικά δεν με απασχολεί. Απλώς, πάντα ελπίζω οι θεατές να είναι πιο έξυπνοι από τους δημοσιογράφους, κάτι που δεν είναι και πάρα πολύ δύσκολο. 

— Ποια ήταν η αφορμή για τη γέννηση του Gala; 

Ένα σεμινάριο με ερασιτέχνες στο φτωχότερο προάστιο των Παρισίων, το Seine Saint-Denis. Αναζητούσαμε μια θεατρική φόρμα, προσβάσιμη σε ανθρώπους χωρίς χορευτική παιδεία, απ' όπου και θα προέκυπτε ένα πολυποίκιλο κινητικό υλικό. Στόχος μας ήταν η κατάθεση των ανθρώπων αυτών να είναι όσο το δυνατόν πιο αυθεντική και ανεπηρέαστη από προϋπάρχοντες κανόνες.  

Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού Facebook Twitter
Mε το Gala βγάζει γλώσσα για το σε ποιους ανήκει -τελικά- ο χορός.

— Πώς επιλέξατε τους χορευτές που θα δούμε επί σκηνής; Ποιο ήταν το προσόν που αδιαπραγμάτευτα επιθυμούσατε να έχουν; 

Κατά βάση, έχουμε ένα πρωτόκολλο, μία συγκεκριμένη διαδικασία, μέσω της οποίας εντοπίζουμε τους ανθρώπους που θέλουμε, ωστόσο, το βασικό ζητούμενο είναι να πρόκειται για όσο το δυνατόν πιο διαφορετικά, πιο ετερόκλιτα μεταξύ τους άτομα. Μόλις αναγνωρίσουμε αυτό το διαφορετικό, τους προσκαλούμε να λάβουν μέρος στην performance. 

— Πόση ελευθερία και αυτοσχεδιασμό χωρά το Gala, δεδομένου ότι για χρόνια θεωρούσατε καταστροφικό τον αυτοσχεδιασμό στον χορό; 

Ας πούμε ότι άλλαξα γνώμη. Υπάρχει λίγος αυτοσχεδιασμός σ' αυτή τη νέα παραγωγή, αλλά νομίζω ότι εδώ έχει ειρωνική χροιά ή για να το πούμε αλλιώς, είναι δοσμένος από άλλη ιστορική άποψη. 

— Είναι το Gala μια απενεχοποίηση του χορού για όλους; Είναι κάτι που ασπάζεστε εσείς προσωπικά: το ότι μπορούν να χορέψουν όλοι κι ας μην είναι το θέαμα που προκύπτει το αναμενόμενο;

Πιστεύω ότι ο χορός μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να εκφραστούν, ακόμη κι αν ο τρόπος τους δεν είναι αυτός ενός κορυφαίου χορευτή, κάποιου που να διαθέτει βιρτουζιτέ στις κινήσεις του. Για 'μένα πάντα το σημαντικότερο θα είναι το μήνυμα, όχι το μέσο. 

— Το ότι χρησιμοποιείτε διαφορετικούς σωματότυπους και ηλικίες είναι ένα ακόμη μανιφέστο κόντρα στις αυστηρές απαιτήσεις που ο χορός έχει από τους επαγγελματίες του; 

Ναι! Ο επαγγελματικός χορός είναι τόσο απίστευτα στιλιζαρισμένος και γεμάτος στάνταρντς! Κατά τα λοιπά, κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. 

  

— Κατά το παρελθόν έχετε αποκαλύψει ότι προτιμάτε να οργανώνετε τις πρόβες από απόσταση; Πώς γίνεται αυτό;

Δημιουργώ projects που δεν απαιτούν την αυτοπρόσωπη παρουσία μου. Το Skype, το e-mail βοηθούν πολύ σε όλο αυτό. Α, και δεν σκοτίζομαι για την τελειότητα. 

Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού Facebook Twitter
To The Show Must Go On χάρισε δυνατές συγκινήσεις, ανεβάζοντας στο stage ανθρώπους με κινητικά και διανοητικά προβλήματα. Φωτο: Μichael Bause

Info:

Jérôme Bel - Gala

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

9/10 Ιανουαρίου 2017, Κεντρική Σκηνή, 20.30 

www.sgt.gr


Συντελεστές
Σύλληψη: Jérôme Bel
Βοηθός: Maxime Kurvers
Βοηθοί στην περιοδεία: Maxime Kurvers, Dina Ed Dik
Κοστούμια: οι χορευτές
Καλλιτεχνικός σύμβουλος & εταιρική ανάπτυξη: Rebecca Lee
Διεύθυνση παραγωγής: Sandro Grando
Τεχνική υποστήριξη: Gilles Gentner

Από και με τους: Ελεάννα Ανδρεούδη, Ζοέλ Ανοσίκε, Φελίσια Ανοσίκε, Χρήστος Γιούσεφ, Τάσος Δαρούσος, Αλεξία Καδόγλου, Σοφία Καλατζοπούλου, Ηλίας Καρατζογιάννης, Κάντυ Καρρά, Κογιέ, Νάντια Κοντογεώργη, Άννα Κουρουπού, Μαργαρίτα Κώστογλου, Μάξιμος Μουμούρης, Αριστέα Παναγιωτακοπούλου, Κατριάννα Παντέλη, Σταυρούλα Σαμαρά, Ηλίας Χατζηγεωργίου, Ανδρέας Χότζα, Μαρία Χρυσανθακοπούλου

Υπεύθυνη casting: Γιαλένα Κλειδαρά

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν

Θέατρο / Πού οφείλεται τόση δίψα για το θέατρο;

Το θέατρο εξακολουθεί να προκαλεί debates και ζωηρές συζητήσεις, παρά τις κρίσεις και τις οικονομικές περικοπές που έχει υποστεί, και φέτος ανεβαίνουν στην Αθήνα παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ανδρέας Κωνσταντίνου

Θέατρο / Ανδρέας Κωνσταντίνου: «Δεν μ' ενδιαφέρει τι υποστηρίζεις στο facebook, αλλά το πώς μιλάς σε έναν σερβιτόρο»

Ο ηθοποιός που έχει υποδυθεί τους πιο ετερόκλητους ήρωες και θα πρωταγωνιστήσει στην τηλεοπτική μεταφορά της «Μεγάλης Χίμαιρας» αισθάνεται ότι επιλέγει την τηλεόραση για να ικανοποιήσει την επιθυμία του για κάτι πιο «χειροποίητο» στο θέατρο.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Ο Στρίντμπεργκ και η «Ορέστεια» προσγειώνονται στον κόσμο της Λένας Κιτσοπούλου

Θέατρο / Η Μαντώ, ο Αισχύλος και ο Στρίντμπεργκ προσγειώνονται στον κόσμο της Κιτσοπούλου

Στην πρόβα του νέου της έργου όλοι αναποδογυρίζουν, συντρίβονται, μοντάρονται, αλλάζουν μορφές και λένε λόγια άλλων και τραγούδια της καψούρας. Ποιος θα επικρατήσει στο τέλος;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Οι Αθηναίοι / «Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Η ηθοποιός Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου θυμάται τα χρόνια του Θεάτρου Τέχνης, το πείραμα και τις επιτυχίες του Χυτηρίου, περιγράφει τι σημαίνει γι' αυτή το θεατρικό σανίδι και συλλογίζεται πάνω στο πέρασμα του χρόνου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Θωμάς Μοσχόπουλος

Θέατρο / «Άρχισα να βρίσκω αληθινή χαρά σε πράγματα για τα οποία πριν γκρίνιαζα»

Έπειτα από μια δύσκολη περίοδο, ο Θωμάς Μοσχόπουλος ανεβάζει τον δικό του «Γκοντό». Έχει επιλέξει μόνο νέους ηθοποιούς για το έργο, θέλει να διερευνήσει την επίδρασή του στους εφήβους, πραγματοποιώντας ανοιχτές πρόβες. Στο μεταξύ, κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με την Αργυρώ Μποζώνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Θέατρο / Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Ένα συναρπαστικό υβρίδιο θεάτρου, συναυλίας, πολιτικοκοινωνικού μανιφέστου και rave party, βασισμένο στο έργο του επικηρυγμένου στη Ρωσία δραματουργού Ιβάν Βιριπάγιεφ, ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή και αποπειράται να δώσει απάντηση σε αυτό το υπαρξιακό ερώτημα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

The Review / Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος και κριτικός θεάτρου Γιώργος Βουδικλάρης μιλούν για την παράσταση «Ο Χορός των εραστών» της Στέγης, τα υπαρξιακά ερωτήματα που θέτει το κείμενο του Τιάγκο Ροντρίγκες και τη χαρά τού να ανακαλύπτεις το next best thing στην τέχνη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το «Κυανιούχο Κάλιο» είναι μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων 

Θέατρο / «Κυανιούχο Κάλιο»: Μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Όχι μόνο σε ανελεύθερα ή σκοταδιστικά καθεστώτα, αλλά και στον δημοκρατικό κόσμο, η συζήτηση για το δικαίωμα της γυναίκας σε ασφαλή και αξιοπρεπή ιατρική διακοπή κύησης παραμένει τρομακτικά επίκαιρη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

Θέατρο / Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

«Εκείνο που με σπρώχνει να δημιουργώ θεατρικούς χαρακτήρες είναι ο έρωτας», έλεγε ο Ουίλιαμς, που πίστευε ότι ο πόθος «είναι κάτι που κατακλύζει πολύ μεγαλύτερο χώρο από αυτόν που μπορεί να καλύψει ένας άνθρωπος». Σε αυτόν τον πόθο έχει συνοψίσει τη φυγή και την ποίηση, τον χρόνο, τη ζωή και τον θάνατο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι δυο Ιφιγένειες του Ντμίτρι Τσερνιακόφ

Όπερα / Οι δυο βραβευμένες Ιφιγένειες του Ντμίτρι Τσερνιακόφ ανεβαίνουν σε περίοδο πολέμου

Λίγο πριν σηκωθεί η αυλαία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για τις δύο εμβληματικές όπερες του Γκλουκ, ο σημαντικός Ρώσος σκηνοθέτης εξηγεί τις σύγχρονες παραμέτρους της θυσίας της αρχαίας τραγικής ηρωίδας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ