Όλα όσα θα δούμε φέτος το καλοκαίρι στην Επίδαυρο

Επτά τραγωδίες και μια κωμωδία συνθέτουν το φετινό πρόγραμμα των παραστάσεων της Επιδαύρου.

Αργυρώ Μποζώνη 30.6.2022 | 08:52

Όλα όσα θα δούμε φέτος το καλοκαίρι στην Επίδαυρο — Η Έμιλυ Κολιανδρή στον ρόλο της Ελένης.

30.6.2022 | 08:52

Επτά τραγωδίες και μια κωμωδία, η σύγχρονη μεταγραφή της Μήδειας από τον Μποστ, συνθέτουν το φετινό πρόγραμμα των παραστάσεων της Επιδαύρου. Ένας Ολλανδός, ένας Γερμανός, ένας Λιθουανός και πέντε Έλληνες καταθέτουν τις σκηνοθετικές τους προτάσεις και παρουσιάζουν μέσα από τη δική τους οπτική κλασικά κείμενα. Η Μικρή Επίδαυρος, σε παράλληλη λειτουργία, προσφέρει φέτος ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει μουσική και έργα-αναθέσεις σύγχρονων συγγραφέων ειδικά γραμμένα για το πρόγραμμα που εγκαινιάστηκε πέρσι με τίτλο «Κύκλος Contemporary Ancients».

Παγκόσμια πρεμιέρα στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου (1 & 2 Ιουλίου) κάνει η Άλκηστη του Ευριπίδη. Μια μετάκληση της εκδοχής του γνωστού μύθου της γυναίκας που θυσιάζεται για να σωθεί ο ετοιμοθάνατος άντρας της και όταν επιστρέφει από τον Άδη είναι μια ξένη για την οικογένειά της από τον ιδρυτή του διάσημου Theater Hollandia (1985) και εκ των πρωτεργατών της ευρωπαϊκής θεατρικής πρωτοπορίας, τον Ολλανδό Γιόχαν Σίμονς. Στην παράστασή του, που έχει στηθεί με όχημα τη μουσική της ομώνυμης όπερας του Γκλουκ, θα δούμε τέσσερις τραγουδιστές και ένα εκκλησιαστικό όργανο στη θέση του Χορού.

Ένας Ολλανδός, ένας Γερμανός, ένας Λιθουανός και πέντε Έλληνες καταθέτουν τις σκηνοθετικές τους προτάσεις και παρουσιάζουν μέσα από τη δική τους οπτική κλασικά κείμενα.

Η πρεμιέρα του Εθνικού Θεάτρου στην Επίδαυρο (8 & 9 Ιουλίου) γίνεται με ένα έργο-σταθμό της νεοελληνικής δραματουργίας, τη Μήδεια του Μέντη Μποσταντζόγλου ή Μποστ, υπό τη σκηνοθετική ματιά του Γιάννη Καλαβριανού. Γραμμένη το 1993 σε δεκαπεντασύλλαβο, είναι μια εκρηκτική κωμωδία για τη σύγχρονη πραγματικότητα αυτής της χώρας. Η Μήδεια, η Αντιγόνη, ένας ψαράς, ο Ιάσονας, μια καλόγρια και ένας διαφορετικός Χορός συναντιούνται αναπάντεχα για να διαλύσουν κάθε μας βεβαιότητα, «να επικρίνουν τους επικριτάς, να προβληματίσουν τους κριτάς και να ελευθερώσουν τους θεατάς».

Τη δική του ρηξικέλευθη ματιά πάνω στους Πέρσες του Αισχύλου (15 & 16 Ιουλίου) θα παρουσιάσει ο Δημήτρης Καραντζάς σε μια παράσταση που σηματοδοτεί την επιστροφή της Ρένης Πιττακή στο αρχαίο θέατρο μετά από δεκαπέντε χρόνια. Το έργο παρουσιάζεται ως τραγωδία της ανθρωπότητας, ως μικροσύστημα που αντανακλά ζητήματα ύπαρξης και συνύπαρξης άλυτα ανά τους αιώνες, θέτοντας κρίσιμα ερωτήματα όσον αφορά το τι συνιστά «κοινωνία» και τι ισότιμη συμπερίληψη των πολιτών σε αυτήν, τι σημαίνει η επίμονη προσκόλληση στην εξουσία και η ανάγκη της πίστης σ’ έναν οδηγό, άνθρωπο ή Θεό σε έναν κόσμο που έχει συντριβεί.

Ο Αγαμέμνων του Αισχύλου (22 & 23 Ιουλίου) είναι η δεύτερη παγκόσμια πρεμιέρα στην Επίδαυρο, με τον Γερμανό σκηνοθέτη Ούλριχ Ράσε να παρουσιάζει το πρώτο κεφάλαιο της αισχύλειας τριλογίας, την επιστροφή του Αγαμέμνονα στην πατρίδα, σηματοδοτώντας ένα νέο αιματηρό κεφάλαιο βίας: δολοφονείται από τη γυναίκα του σε μια καλοκουρδισμένη χορογραφία που εκτελείται πάνω σε μηχανοκίνητες περιστρεφόμενες σκηνές με ζωντανή μουσική υπόκρουση.

Η δεύτερη παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου είναι ο Αίας (29 7 30 Ιουλίου) σε σκηνοθεσία Αργύρη Ξάφη, ο οποίος κατεβαίνει για πρώτη φορά ως σκηνοθέτης στο αρχαίο θέατρο. Ο ήρωας του Σοφοκλή αδυνατεί να συμβαδίσει με το περιβάλλον και την εποχή του. Ο κόσμος αλλάζει ραγδαία, όρκοι καταπατούνται, το ατομικό συμφέρον διαμορφώνει τις σχέσεις, μια νέα, πιο «δημοκρατική» κοινωνία των πολιτών αναδύεται, ωστόσο ο Αίας στέκει αμετακίνητος, ενώ με τον θάνατό του τελειώνει μια ολόκληρη εποχή.

Ο Λιθουανός σκηνοθέτης Τσέζαρις Γκραουζίνις σκηνοθετεί την πιο δημοφιλή ηρωίδα της αρχαίας τραγωδίας, την Αντιγόνη (5 & 6 Αυγούστου), σε μια σύγχρονη και επίκαιρη μεταφορά της σοφόκλειας τραγωδίας στην επομένη του Εμφυλίου στη Θήβα, όταν οι προστάτες της πόλης γιορτάζουν τη νίκη τους, προσπαθώντας να σβήσουν από τη μνήμη τους τις μέρες της ανασφάλειας και της δυστυχίας. Η νεαρή Αντιγόνη γιορτάζει την ανυπακοή της που τη φωτίζει ο ενθουσιασμός της αντίστασης στην τυραννία.

Το ΚΘΒΕ κατεβαίνει στην Επίδαυρο με την Ελένη του Ευριπίδη (12 & 13 Αυγούστου) σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου. Από τα λιγότερο γνωστά έργα του τραγικού ποιητή, που σχεδόν καταχρηστικά ταξινομείται ως τραγωδία, καθώς διακρίνεται και για τα κωμικά του στοιχεία, για τον αντιπολεμικό του χαρακτήρα και για την ανάδειξη αρετών όπως η δύναμη του όρκου και η ευφυΐα που προσωποποιούνται στη μορφή της κεντρικής ηρωίδας.

Με την Ιφιγένεια εν Αυλίδι (19 & 20 Αυγούστου) ολοκληρώνονται οι παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Ο σκηνοθέτης Θέμης Μουμουλίδης παρουσιάζει την κεντρική ηρωίδα να πεθαίνει για έναν μάταιο και καταστροφικό επεκτατικό πόλεμο. Μια κοινωνία σε παρακμή θυσιάζει την Ιφιγένεια η οποία ενσαρκώνει μια ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων. Δυόμισι χιλιάδες χρόνια αργότερα και ενώ αντικρίζουμε τα πρώτα σημάδια ενός δυστοπικού μέλλοντος, εξακολουθούμε να αναρωτιόμαστε: «Είναι δυνατόν να αλλάξουν τα πράγματα;».

Το πρόγραμμα της Μικρής Επιδαύρου αυτήν τη χρονιά ξεκινά στις 2 Ιουλίου με το μουσικό σχήμα ΤΑΚΙΜ που αποτελείται από πέντε σημαντικούς δεξιοτέχνες της ελληνικής δημοτικής παράδοσης, τους Θωμά Κωνσταντίνου (ούτι, λαούτο), Αλέξανδρο Αρκαδόπουλο (κλαρίνο), Γιώργο Μαρινάκη (βιολί), Κώστα Μερετάκη (παραδοσιακά και λαϊκά κρουστά) και Γιάννη Πλαγιανάκο (κοντραμπάσο). Η παράστασή τους, που έχει τίτλο «Περιπλανώμενο» και θα πραγματοποιηθεί με τη σύμπραξη της Ελένης Βιτάλη, του Κώστα Τριανταφυλλίδη και της Σοφίας Παπάζογλου και του μουσικού Ηλία Μαντικού στο κανονάκι, είναι μια περιπλάνηση στις μουσικές της Ελλάδας.

Στις 9 Ιουλίου, ο Νίκος Κυπουργός θα παρουσιάσει μια ατμοσφαιρική βραδιά με τα «Κυπο-Θεατρικά» του, αφιερωμένη στο πολύπλευρο έργο του για το θέατρο που εκτείνεται από το αρχαίο δράμα ως το μιούζικαλ. Εκλεκτοί προσκεκλημένοι όπως ο Γιάννης Διονυσίου, ο Χρήστος Θηβαίος, η Μαρία Κατριβέση, ο Δημήτρης Πακσόγλου και η Μαρίνα Σάττι με τις Ερασμία Μαρκίδη και Έλενα Παπαδημητρίου θα ερμηνεύσουν αγαπημένα αλλά και άγνωστα τραγούδια του.

Με το έργο της Κάλλιας Παπαδάκη στις 15 και 16 Ιουλίου Ρίζες από βαμβάκι, σε σκηνοθεσία Έφης Θεοδώρου, ξεκινά το θεατρικό πρόγραμμα στο μικρό αρχαίο θέατρο. Εμπνευσμένο από τον Αίαντα του Σοφοκλή, είναι τοποθετημένο σε ένα χωριό του Έβρου το καλοκαίρι το 1978 και παρουσιάζει τη ζωή ενός σύγχρονου ήρωα που νιώθει να αδικείται όταν μαθαίνει ότι ο πατέρας του έχει ορίσει μοναδικό του κληρονόμο τον μικρό του αδελφό Οδυσσέα που έμεινε κοντά του, έκανε οικογένεια και δούλεψε τη γη.

Οι Επιτρέποντες του Μενάνδρου ακολουθούν στις 22 και 23 Ιουλίου σε διασκευή και σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου, ανοίγοντας τη συζήτηση για τον έρωτα και τις σχέσεις των δύο φύλων στην εποχή μας, καθώς η έννοια της συναίνεσης εκ μέρους της γυναίκας αμφισβητείται, ενώ η αντρική επιβολή θεωρείται δεδομένη.

Στις 29 και 30 Ιουλίου ο Ευριπίδης Λασκαρίδης και η OSMOSIS κάνουν πρεμιέρα με την ΤΟΥΡΝΕ, ρίχνοντας ένα βλέμμα στις αλλοπρόσαλλες ιστορίες που λέμε για τον εαυτό μας και την αρχαιότητα μέσα σε ένα θέατρο αφιερωμένο στον Διόνυσο.

Στις 5 και 6 Αυγούστου ο σκηνοθέτης Σύλλας Τζουμέρκας παρουσιάζει το έργο του Ηλία Μαγκλίνη Φάκελος Βάνκαου που είναι εμπνευσμένο από την Άλκηστη του Ευριπίδη. Πρόκειται για την περίπτωση Βάνκαου, μιας γυναίκας που βρέθηκε νεκρή σε όρθια στάση, δηλαδή χωρίς τη συνήθη μεταθανάτια μυϊκή παράλυση, η οποία εν προκειμένω αντικαταστάθηκε από μια σπάνια ακαριαία πτωματική ακαμψία.