Περισσότεροι από 1.200 θεατές μπήκαν από την πρώτη μέρα, στις 14 Φεβρουαρίου, για να αγοράσουν το εισιτήριό τους για τον Ντον Τζοβάννι του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, τη νέα διεθνή συμπαραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής που ξεκινά το ταξίδι της από την Αθήνα και την GNO TV, διαδικτυακά, λίγο «παράξενα» για όσους αγαπούν την όπερα και την αναντικατάστατη εμπειρία της ζωντανής παρακολούθησης.
Λίγο πριν παρουσιαστεί από την Όπερα του Γκέτεμποργκ και τη Βασιλική Όπερα της Δανίας, οι θεατές –που θα μπορούν να παρακολουθήσουν την παράσταση μέχρι τα τέλη Ιουλίου με τη λογική του video on demand– μπορούν να απολαύσουν με τις καλύτερες και αρτιότερες συνθήκες ένα από τα σπουδαιότερα ορόσημα του οπερατικού ρεπερτορίου, μια πρόκληση όχι μόνο για τους τραγουδιστές της όπερας, αλλά και για τους μεγάλους σκηνοθέτες και κάθε δημιουργική ομάδα που καλείται να το αποδώσει σκηνικά.
«Ο Ντον Τζοβάννι επρόκειτο να είναι η πρώτη από τις μεγάλες διεθνείς συμπαραγωγές μας που θα φτιαχνόταν εξ' ολοκλήρου στην Αθήνα από την ΕΛΣ και θα έκανε πρεμιέρα εδώ στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος, πριν παρουσιαστεί στο Γκέτεμποργκ και στην Κοπεγχάγη, στο πλαίσιο της δωρεάς της εξωστρέφειας από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Πράγματι ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε τα σκηνικά και τα κοστούμια στα εργαστήρια μας, από το τέλος Ιουλίου, ενώ και οι πρόβες, σε κλίμα αβεβαιότητας, ξεκίνησαν τον Οκτώβριο.
Ο ίδιος ο Μότσαρτ καταχώρισε την όπερα στον ιδιόχειρο κατάλογο των έργων του ως opera buffa, δηλαδή κωμική όπερα, με κορύφωση τον πολυαναμενόμενο θάνατο του ίδιου του Ντον Τζοβάννι, καθώς προτιμάει ακόμα και την Κόλαση, από το να απαρνηθεί το ποιος είναι ή να απαρνηθεί την αχαλίνωτη ελευθερία του.
Τελικά το δεύτερο lockdown μας πρόλαβε και δεν μπορέσαμε να κάνουμε την αθηναϊκή πρεμιέρα της συμπαραγωγής με κοινό. Όμως, καθώς η GNO TV είχε ήδη δημιουργηθεί, η παράσταση μαγνητοσκοπήθηκε στα μέσα Δεκεμβρίου και χθες έκανε την παγκόσμια πρώτη της μετάδοση διαδικτυακά, ενώ παράλληλα, τα σκηνικά και τα κοστούμια ήδη ταξιδεύουν για το Γκέτεμποργκ, όπου, καλώς εχόντων των πραγμάτων, το κοινό θα δει εκεί τον Ντον Τζοβάννι μας τον ερχόμενο Μάιο, ενώ στην Κοπεγχάγη η συμπαραγωγή μας θα παρουσιαστεί το 2022» λέει στο LIFO.gr λίγο μετά την πρεμιέρα ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Γιώργος Κουμεντάκης.
«Για εμάς εδώ στην ΕΛΣ είναι σημαντικό να βρίσκουμε τρόπο να φτιάχνουμε τις παραστάσεις μας και να τις παρουσιάζουμε έστω και διαδικτυακά.
Η νέα συνθήκη της πανδημίας μάς έχει φέρει στο σημείο μηδέν, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να κάνουμε προβλέψεις με μεγάλο ορίζοντα. Σχέδια αναβάλλονται, ακυρώνονται ή αλλάζουν, αλλά αυτό που μένει είναι η πρόθεσή μας να είμαστε παρόντες σε κάθε δυνατή συνθήκη. Σήμερα με τη GNO TV, αύριο-μεθαύριο με κοινό στις αίθουσες μας, σε έναν χρόνο, ποιος ξέρει;
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι δεν είμαστε μόνο εμείς που προσαρμοζόμαστε, αλλά μαζί με εμάς κάνει μεγάλα βήματα και το κοινό. Είναι πολύ ενθαρρυντικά τα μηνύματα που παίρνουμε, όχι μόνο από την ανταπόκριση των θεατών μας στην GNO TV, αλλά και από τη δίψα τους να μπουν στον νέο ψηφιακό κόσμο, με στόχο να δουν την αγαπημένη τους όπερα, να θαυμάσουν τους σπουδαίους Έλληνες καλλιτέχνες, αλλά και να στηρίξουν την ΕΛΣ. Τους ευχαριστούμε» σημειώνει ο κ. Κουμεντάκης.
Μια όπερα πρόκληση σε ένα ξενοδοχείο στο όριο του δημόσιου και του ιδιωτικού
Ο ίδιος ο Μότσαρτ καταχώρισε την όπερα στον ιδιόχειρο κατάλογο των έργων του ως opera buffa, δηλαδή κωμική όπερα, με κορύφωση τον πολυαναμενόμενο θάνατο του ίδιου του Ντον Τζοβάννι, καθώς προτιμάει ακόμα και την Κόλαση, από το να απαρνηθεί το ποιος είναι ή να απαρνηθεί την αχαλίνωτη ελευθερία του.
Οι σκηνοθέτες δοκιμάζονται και βάζουν το δικό τους στοίχημα σε μια όπερα-πρόκληση, μουσική και εννοιολογική. Ο θάνατος, το χάος, η ζωή και η θνητότητα, η ευθυμία και ο σαρκασμός, το μαύρο χιούμορ, η ειρωνεία και ο κυνισμός στροβιλίζονται σε ένα αέναο και σπαρακτικό γαϊτανάκι και ο κορμός του έργου μοιάζει με ένα ψυχολογικό θρίλερ που κανένας δεν μπορεί να συλλάβει την εξέλιξή του.
Το υποβλητικό σκηνικό της Λυρικής αναπαριστά ένα ξενοδοχείο, μια ιδέα του σκηνοθέτη Τζον Φουλτζέιμς, καλλιτεχνικού διευθυντή της Βασιλικής Όπερας της Δανίας και ιδρυτή και καλλιτεχνικού διευθυντή της πρωτοποριακής βρετανικής καλλιτεχνικής ομάδας The Opera Group, που έχει σκηνοθετήσει στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του πλανήτη και τοποθετεί τη δράση της όπερας σε ένα σημερινό ξενοδοχείο, στον μικρόκοσμο μιας πόλης όπου το ιδιωτικό γίνεται δημόσιο και ο χρόνος παραμονής είναι περιορισμένος.
«Τα ξενοδοχεία είναι σκηνές στις οποίες ζούμε ζωές αψηφώντας τη θνητότητα. Το χάος που δημιουργούμε καθαρίζεται, καμία πράξη δεν έχει συνέπειες και υπάρχουν καθαρά σεντόνια κάθε μέρα. Τα ξενοδοχεία είναι σημαντικά και για άλλους λόγους. Είναι μέρη όπου συναντώνται διαφορετικά άτομα και τάξεις – είτε πρόκειται για μια αστική εκδήλωση, είτε για έναν γάμο όπου η οικογένεια ξοδεύει τις αποταμιεύσεις της ζωής της, είτε για έναν εύπορο ένοικο που φιλοξενείται εκεί επί μακρόν, είτε για έναν ταξιδιώτη που επισκέπτεται μια πόλη.
Μέρη όπου υπάρχει τόσο οικειότητα όσο και ανωνυμία, τόσο ιδιωτικοί όσο και δημόσιοι χώροι. Μέρη στα οποία μεγάλο κομμάτι της λειτουργίας προσανατολίζεται γύρω από αυτό που συμβαίνει αφού πέσει το σκοτάδι. Αλλά πάνω απ' όλα είναι μέρη από τα οποία μια μέρα πρέπει να κάνουμε check-out. Γι' αυτό παρακαλούμε να αισθανθείτε σαν στο σπίτι σας, να κάνετε check-in, να παραλάβετε το κλειδί του δωματίου σας, να κλειδώσετε τα τιμαλφή σας και να αφήσετε τον κόσμο έξω» λέει ο Τζον Φουλτζέιμς.
Ντον Τζοβάννι, ο αιώνιος θριαμβευτής
Ο Ντον Τζοβάννι, μια από τις δημοφιλέστερες όπερες με την εξαιρετικά ευρηματική μουσική του Μότσαρτ να αποδίδει όλες τις όψεις της πορείας του ανθρώπου που τα βάζει με τον Θεό και παίρνει την τύχη στα χέρια του, καταφέρνει να συνδέσει τον κόσμο των ευγενών με τους κωμικούς χαρακτήρες με τρόπο πρωτόγνωρο. Στο εμβληματικό αυτό έργο τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται, αφού η αμφισημία διαπερνά το ποιητικό κείμενο αλλά και τη μουσική.
Ο Ντον Τζοβάννιακούστηκε για πρώτη φορά στις 29 Οκτωβρίου 1787 στην Πράγα, στο Θέατρο των Τάξεων –σημερινό Θέατρο Τυλ–, το οποίο το 1848 προσαρτήθηκε στο Εθνικό Θέατρο. Για την πρεμιέρα της όπερας στη Βιέννη (7 Μαΐου 1788), ο Μότσαρτ προσάρμοσε την παρτιτούρα στους νέους τραγουδιστές, συνέθεσε επιπροσθέτως ορισμένα μουσικά μέρη και αφαίρεσε άλλα.
Ο Ντον Τζοβάννι περιελήφθη στο ρεπερτόριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στις 30 Μαρτίου 1962 σε μουσική διεύθυνση του Αντίοχου Ευαγγελάτου με τον Κώστα Πασχάλη στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Στη νέα συμπαραγωγή της ΕΛΣ η όπερα δίδεται στην αρχική εκδοχή της Πράγας, με τον βαρύτονο Τάση Χριστογιαννόπουλο στον ρόλο του Ντον Τζοβάννι, τη Βασιλική Καραγιάννη (Ντόνα Άννα), τον Γιάννη Χριστόπουλο (Ντον Οττάβιο), τον Πέτρο Μαγουλά (Διοικητής), την Άννα Στυλιανάκη (Ντόνα Ελβίρα), τον Τάσο Αποστόλου (Λεπορέλλο), τον Νίκο Κοτενίδη (Μαζέττο), τη Χρύσα Μαλιαμάνη (Τσερλίνα). Η μουσική διεύθυνση είναι του Ντάνιελ Σμιθ, τα σκηνικά του Ντικ Μπερντ, τα κοστούμια της Άνμαρι Γουντς και η χορογραφία της Μαξίν Μπρέιαμ. Στην παραγωγή συμμετέχει η Ορχήστρα και η Χορωδία της ΕΛΣ.
Ντον Τζοβάννι
Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, στην GNO TV
Μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με την Όπερα του Γκέτεμποργκ & τη Βασιλική Όπερα της Δανίας
Βιντεοσκοπήθηκε στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της ΕΛΣ στις 10, 12 και 15 Δεκεμβρίου 2020
Για τη μετάδοση του Ντον Τζοβάννι από την GNO TV προπωλούνται εισιτήρια των 10 ευρώ στην www.ticketservices.gr και στο https://tickets.public.gr/