Gideon Levy
Αποτελέσματα εκλογών στο Ισραήλ: Είναι ο "καχανικός" Ben-Gvir που σας ενοχλεί;
* Καχανικός: οπαδός του υπερεθνικιστή ραβίνου Meir Kahane, που δολοφονήθηκε στο Μανχάταν το 1990.
Gideon Levy
Haaretz, 25 Μαρτίου 2021
Μία εκλογική λίστα, που στην Ευρώπη θα είχε χαρακτηριστεί αμέσως ως νεοναζιστική, μόλις έκανε την είσοδό της στην Κνεσέτ. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να περιγράψουμε το Σιωνιστικό Θρησκευτικό κόμμα. Με δεδομένη την άκρατη ξενοφοβία και ομοφοβία του, τον ακραίο εθνικισμό, τον θρησκευτικό και βίαιο φονταμενταλισμό, πως αλλιώς να το ονομάσεις; Καμία δυτικοευρωπαϊκή χώρα δεν θα είχε αποτολμήσει να συμπεριλάβει μία τέτοια φατρία στην κυβέρνησή της. Στην Ευρώπη, αυτός ο φασισμός θα ήταν απαράδεκτος. Στο Ισραήλ, ετοιμάζεται να μπει στην επόμενη κυβέρνηση.
Αλλά δεν είναι η χειρότερη είδηση από τη βραδιά των εκλογών. Ακόμα χειρότερο είναι το γεγονός ότι η δεξιά, ως συνήθως, κέρδισε τις εκλογές. Όλοι μιλούν για τον Μπενιαμίν Νετανιάχου, αλλά ο πραγματικός νικητής στο Ισραήλ είναι η δεξιά. Για άλλη μια φορά, επικράτησε άνετα: περισσότεροι από 70 βουλευτές στην επόμενη Κνεσέτ θα είναι υπερήφανα μέλη της σκληρής, άγριας δεξιάς. Μια πιο σταθερή πλειοψηφία από κάθε δυνατό συνασπισμό.
Το γεγονός ότι ορισμένοι στην δεξιά περιφρονούν τον Νετανιάχου δεν τους κάνει λιγότερο δεξιούς. Πριν και μετά τον Νετανιάχου, αντιπροσωπεύουν ένα βίαιο, αλαζονικό, απομονωμένο Ισραήλ που επιλέγει να αγνοήσει τον υπόλοιπο κόσμο. Στο αντίπαλο στρατόπεδο, υπάρχουν και δεξιοί που προσποιούνται ότι είναι κεντρώοι, αλλά ακόμη και χωρίς αυτούς, η πλειοψηφία των μελών της Κνεσέτ απαρτίζεται από δεξιούς. Οι περισσότεροι Ισραηλινοί ψήφισαν τη δεξιά. 'Ολοι οι υπολογισμοί που γίνονται σχετικά με τις συμμαχίες που θα μπορούσαν να είναι υπέρ ή κατά του Μπίμπι δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι το Ισραήλ αποδείχθηκε και πάλι ότι είναι μία δεξιά χώρα.
Η είσοδος του Θρησκευτικού Σιωνισμού στην Κνεσέτ και η ταυτότητα των μελών του, προκάλεσαν την κατακραυγή στο ηττημένο στρατόπεδο, αλλά πρόκειται για μία στάση φαρισαϊκή και υποκριτική. Είναι καλό που αυτό το στρατόπεδο ξυπνάει, αλλά, ως συνήθως, το κάνει αργά. Ναι, η ιδέα της παρουσίας του Itamar Ben-Gvir και του Orit Strock στην Κνεσέτ είναι τρομακτική, αλλά είναι εύκολο να εστιάζουμε σε αυτά και να τους αποδίδουμε αυτά που πολλοί άλλοι, οι οποίοι θεωρούνται πολύ λιγότερο αποκρουστικοί, σκέφτονται και λένε και κάνουν. Αυτά που λέει ο Μπεν-Γκβίρ είναι αυτά που πολλοί Ισραηλινοί πιστεύουν, ακόμα κι αν δεν τον ψήφισαν.
Η κυβέρνηση και ο στρατός του Ισραήλ πραγματοποιούν ήδη πολλούς από τους στόχους του πιο εθνικιστικού κόμματος της 24ης Κνεσέτ. Επομένως, η είσοδος του Θρησκευτικού Σιωνισμού στην Κνεσέτ δεν είναι απαραίτητα ένα κακό νέο. Επειδή θα καταστήσει τις κρυφές προθέσεις πολύ ξεκάθαρες στην πιο άγρια μορφή τους, και ίσως τελικά ξυπνήσει έτσι την αντιπολίτευση.
Είναι πολύ εύκολο να νιώθεις αποτροπιασμό για τον Μπεν-Γκβίρ, τον καταδικασμένο τραμπούκο, αλλά δεν έχει αυτός ανάγκη να τρομάξει κανέναν άλλο. Αυτό που είναι πραγματικά τρομακτικό είναι ότι το Ισραήλ ακολουθεί την πολιτική του και χορεύει στον ρυθμό του εδώ και αρκετό καιρό. Είναι λοιπόν υποκριτικό και φαρισαϊκό να κλαιγόμαστε για την εκλογή του, ενώ δεν έχουμε ακούσει τους ίδιους ανθρώπους να εκφράζουν παρόμοιο αποτροπιασμό όταν ο ισραηλινός στρατός πυροβολεί άοπλους διαδηλωτές στο κεφάλι, όπως συνέβη την περασμένη Παρασκευή.
