Free the kitsch Athens Film Fest
Το 1ο Free the kitsch Athens Film Fest ξεκινάει την Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2021
Η πρώτη έκδοση του Free the kitsch Athens Film Fest έρχεται στις 2, 3, και 4 Δεκεμβρίου 2021 στο χώρο του κοινωνικο-πολιτισμικού εγχειρήματος για την επαναλειτουργία ανενεργών κτιρίων πολιτιστικής κληρονομιάς Communitsm (Κεραμεικού 28) στο Μεταξουργείο.
Το Free the kitsch Athens Film Fest είναι ένα τριήμερο κινηματογραφικό φεστιβάλ που επικεντρώνεται στις έννοιες του αντι-συμβατικού, του εξεζητημένου, του υπερβολικού και του γκροτέσκου, το οποίο διοργανώνεται από τη νεοσύστατη ομάδα προβολών Interferences σε συνεργασία με το Τσέχικο Κέντρο Αθήνας και τον πολυχώρο STUDIO 28.
Το φεστιβάλ διοργανώνεται για πρώτη φορά στην Αθήνα και θα περιλαμβάνει προβολές ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους, ταινίες νέων δημιουργών αλλά και κλασσικές ταινίες που αμφισβήτησαν το κατεστημένο της εποχής τους και τόλμησαν να αρθρώσουν μια δική τους κινηματογραφική γλώσσα, καθώς και σεμινάρια, performances και εικαστικές εγκαταστάσεις σε συνεργασία με τις υπόλοιπες πολιτιστικές ομάδες του κτιρίου.
Μεταξύ άλλων, θα προβληθεί η αριστουργηματική ταινία Η Βάλερι και η εβδομάδα των θαυμάτων του Jaromil Jires, Alipato του πολυβραβευμένου Φιλιππινέζου σκηνοθέτη Khavn, αλλά και οι ελληνικές Αμυγδαλιά και Ο μπαμπάς μου, o Λένιν και ο Φρέντυ των ταλαντούχων σκηνοθετριών Χριστίνας Φοίβη και Ρηνιώς Δραγασάκη όπως και η ταινία του Γιώργου Ευθυμίου Το Όνομά Μου Είναι Σκότωσα Τον Μάκμπεθ σε πρώτη πανελλαδική προβολή. Επίσης, θα πραγματοποιηθούν δράσεις όπως η περφόρμανς Tableaux Vivant της Francesca Kezich και ένα φαντασμαγορικό Fashion Show το οποίο θα κλείσει το βράδυ του Σαββάτου τις εκδηλώσεις του φεστιβάλ.
Τα εγκαίνια του φεστιβάλ θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2021 στις 20:00 ακριβώς με installations των Ράνια Σπανού και Iselys Rinaldi, ενώ ακολουθεί η πρώτη προβολή του φεστιβάλ στις 21:00. Των εγκαινίων προηγείται το εργαστήριο Experimental Kitsch Life Drawing που διοργανώνεται από τους Turbo Services και Studio 28 στις 18:00.
Το Free the kitsch πραγματοποιείται στους χώρους του ισογείου του Communitism και γίνεται σε συνεργασία με το Τσέχικο Κέντρο Αθήνας και το Studio 28. Η είσοδος είναι δωρεάν. Όλες οι ταινίες είναι με αγγλικούς υπότιτλους.
Η Valerie και η εβδομάδα των θαυμάτων της: Γιαγιά, τι μεγάλους κυνόδοντες που έχεις!
Jana Prikryl
Criterion, 29.06.2015
Μία από τις ειρωνείες που προκύπτουν από το χαρούμενα γοτθικό και πριαπικό Valerie and Her Week of Wonders του Jaromil Jireš είναι ότι γυρίστηκε ακριβώς τη στιγμή που η Τσεχοσλοβακία υπέκυπτε στους γκρίζους περιορισμούς της "ομαλοποίησης", μετά τη σοβιετική εισβολή το 1968. Εκτός από τον φολκλορικό πυρήνα της ιστορίας -στην οποία ένα δεκατριάχρονο κορίτσι μυείται στον επικίνδυνο κόσμο της ενήλικης επιθυμίας- ελάχιστα πράγματα σε αυτή τη φανταστική ταινία αντικατοπτρίζουν την εποχή και τον τόπο της. Ίσως γι' αυτό, τα τελευταία σαράντα πέντε χρόνια, έχει αποσυνδεθεί από την ιστορική της στιγμή και έχει αγκαλιαστεί από το ξένο κοινό, το οποίο εξακολουθεί να την κρατάει ζωντανή, επειδή συνδυάζει με ακαταμάχητο τρόπο κάποιες πολύ soft-core ηδονές με τις παγίδες του τρόμου. Μια από τις απολαύσεις που προσφέρει τώρα για την ακρίβεια η θέαση της Valerie, είναι να την βλέπεις μέσα από αυτόν τον διφορούμενο φακό: ως το λυρικό προϊόν των κινηματογραφιστών που απέφυγαν ορισμένα όρια στην ελευθερία της έκφρασής τους, και ως μια ημι-απόκρυφη καλτ ταινία που εκτιμάται σε ένα πιο δεύτερο επίπεδο στη Δύση.
Από νωρίς η Βάλερι, η νεαρή ηρωίδα μας, αντιλαμβάνεται ότι τα μαργαριταρένια σκουλαρίκια της διαθέτουν κάποια μαγική δύναμη και ότι η γιαγιά της (η μόνη της κηδεμόνας) θέλει να τη θυσιάσει για να ανακτήσει τη δική της νεότητα. Ως εκεί, θα μπορούσαμε να βρισκόμαστε με ασφάλεια στη σφαίρα των τσέχικων παραμυθιών, ή pohádka, ταινιών που ήταν δημοφιλείς στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, σε όλο το σοβιετικό μπλοκ αλλά κυρίως στην πατρίδα τους: νοσταλγικές λαϊκές ιστορίες που ήταν εντελώς ανώδυνες για το Κομμουνιστικό Κόμμα. Την άποψη αυτή υποστηρίζει το σκηνικό της Valerie, μια πόλη σε έναν αόριστα μπαρόκ 19ο αιώνα που φαίνεται να είναι ακόμα δέσμια των καθησυχαστικών φεουδαρχικών βεβαιώσεων.
Αλλά στη "φαντασία" του Jireš το 1970, οι σκοτεινές δυνάμεις που έχουν εισέλθει στο σπίτι της γιαγιάς έχουν διεστραμμένο χαρακτήρα και η ταινία αντιστέκεται στην απλή ιστορία που θα περίμενε κανείς από μια pohádka. Παίρνοντας ένα παραδοσιακό θέμα (ενός είδους που θεωρούνταν κάτι παραπάνω από αποδεκτό από τους τσάρους του σοσιαλιστικού ρεαλισμού), αλλά αντιμετωπίζοντάς το ως πεδίο για υφολογικούς πειραματισμούς, ο Jireš περιφρόνησε τις συνταγές του καθεστώτος. Αυτό θα πρέπει να το έχει κανείς κατά νου καθώς αφομοιώνει τις τρελές λεπτομέρειες της ταινίας: Ένας βρικόλακας με το πρόσωπο ενός παπαγάλου, ο οποίος ονομάζεται απλώς Polecat - με άγνοια της δυσμορφίας του - καταφθάνει και κάνει ό,τι μπορεί για να διεκδικήσει την οικογενειακή εστία Η γιαγιά της Βάλερι γίνεται η ίδια βαμπίρ, ελπίζοντας να φέρει πίσω τον πρώην εραστή της (έναν δυσοίωνο καθολικό ιερέα). Χάρη στα μαγικά της σκουλαρίκια, η Βάλερι καταφέρνει να ξεφύγει από τα νύχια του ιερέα όταν εκείνος προσπαθεί να την παρενοχλήσει, ξεφεύγει και από τους κυνόδοντες της γιαγιάς της, θεραπεύει (μέσω ενός τρυφερού λεσβιακού ραντεβού) μια άλλη νεαρή γυναίκα που έχει δαγκωθεί και επιβιώνει από ένα κάψιμο στην πυρά. Υπάρχει επίσης ένας γοητευτικός νεαρός με το όνομα Eaglet που τη βγάζει από διάφορες δύσκολες καταστάσεις, και το αν είναι ο αδελφός της ή ο φίλος της παραμένει διφορούμενο. [...]
Δεν μπορεί να είναι εντελώς τυχαίο ότι και άλλοι "σοβαροί" σκηνοθέτες στα τέλη της δεκαετίας του 1960 λοξοδρόμησαν επίσης προς τη μυθική ζώνη όπου συναντιούνται το σεξ και ο τρόμος (ή "τρόμος") - το 1967, ο Ρομάν Πολάνσκι γύρισε την απολαυστική σαρδόνια ταινία του Ο Χορός των Βρικολάκων, και το 1968, ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν την κυριολεκτικά παράξενη 'Ωρα του λύκου. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η Άντζελα Κάρτερ είδε το Valerie στο Λονδίνο, και κάτι από τον παθιασμένο λυρισμό του αντανακλάται στην κινηματογραφική μεταφορά του διηγήματός της Η συντροφιά των λύκων το 1984, εμβαθύνοντας στη στεγνή του ευφυΐα. Αν οι καλλιτέχνες της δεκαετίας του 1960 ανακάλυψαν ξανά το σεξ ως απελευθερωτική δύναμη, αυτό ενίσχυσε την αίσθηση της παραδοξότητας και της δύναμης που επιφέρει η πρόκληση του τρόμου. (Στην Ώρα του λύκου, ένα από τα πρώτα πράγματα που αναφέρει ο χαρακτήρας του Μαξ φον Σίντοφ για τους δαίμονες που τον στοιχειώνουν είναι ότι υποψιάζεται ότι ένας από αυτούς "είναι ομοφυλόφιλος").
Και για τον Jireš, αν μη τι άλλο, ισχύει πως στο ξεκίνημά του κινηματογράφησε ένα σουρεαλιστικό πολύχρωμο δράμα με κοστούμια βρικολάκων. Ήταν ένας από τους πιο ευφυείς νέους σκηνοθέτες του τσεχοσλοβακικού Νέου Κύματος, και το ντεμπούτο του, Η κραυγή (1963), θεωρείται η πρώτη από τις υφολογικά ευρηματικές ταινίες που θα προέκυπταν από τα κρατικά στούντιο Barrandov στην Πράγα, από σκηνοθέτες όπως ο Miloš Forman, η Věra Chytilová, ο František Vláčil και ο Jiří Menzel. [...]
Αν ο Jireš δεν είχε γυρίσει το Valerie το 1970, σήμερα θα τον θυμόμασταν μάλλον ως έναν σκηνοθέτη με σατιρική φλέβα, με προτίμηση στους ποιητικούς συνδυασμούς και το ιλιγγιώδες μοντάζ. Η Κραυγή, για παράδειγμα, παίρνει ένα συμβατικό θέμα -ένα νεαρό ζευγάρι που περιμένει το πρώτο του παιδί- και, μέσα από ένα μωσαϊκό flashbacks και παραβολών μεταξύ των ξεχωριστών εμπειριών του άνδρα και της γυναίκας τη μέρα της γέννησης, βρίσκει το πραγματικό του θέμα στην κοινωνική αποξένωση. Αλλά οι σατιρικές φιλοδοξίες της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας του Jireš υπερκαλύπτονται από την οικογενειακή γλυκύτητα της κύριας πλοκής της. Είχε απογοητευτεί, είπε σε μια συνέντευξη την άνοιξη του 1968, που μετά την Κραυγή "οι υπεύθυνοι της κινηματογραφίας με χαρακτήρισαν έναν ακίνδυνο ονειροπόλο . . . Δεν θα μπορούσα να συνεχίσω προς αυτή την κατεύθυνση". [...]
Ευτυχώς, υπάρχουν λίγα πράγματα που η Valerie δεν μπορεί να χειριστεί. Όπως η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, η Valerie είναι πρόγονος της Buffy the Vampire Slayer και των άλλων δυνατών και παράξενων γυναικείων χαρακτήρων που διεκδικούν δικαιωματικά τα τελευταία χρόνια τη θέση τους στη λαϊκή κουλτούρα. Υποψιάζομαι ότι ο Jireš, όπως και οι δημιουργοί της Αλίκης και της Μπάφυ, ήλπιζε ότι το κοινό θα συγκινούνταν από την ομορφιά της ηρωίδας του και θα διασκέδαζε με τους τρόμους που αντιμετωπίζει. Κεντρικό ρόλο στην υπνωτική γοητεία της ταινίας παίζουν η ειρωνεία και η ειλικρίνειά της, που πλέκονται μεταξύ τους αλλά ποτέ δεν συγχωνεύονται εντελώς, καθώς η μία σπρώχνει την άλλη για να βγει από τη μέση.
Το πρόγραμμα του Free the kitsch Athens Film Fest:
ΠΕΜΠΤΗ
18:00
EXPERIMENTAL KITSCH LIFE DRAWING BY TURBO SERVICES
20:00
OPENING: INSTALLATIONS BY RANIA SPANOU AND ISELYS RINALDI
21:00
KINGS, QUEENS AND FAIRYTALES | short films selection | 68’
AMPM | 2019 | BRAZIL | dir. Thais DeMelo | 7’
Papinha de Goiaba | 2020 | BRAZIL | dir. Tiago Fonseca | 15’
My name is I killed Macbeth | 2021 | GREECE | dir. Giorgos Efthimiou | 26’ Sad Cowboy Platonic Love | 2021 | SWITZERLAND | dir. Ciel Sourdeau | 16’ stepmom –“Damage Control” | 2021 | UNITED STATES | dir. Lindsey Cox | 3’30’’
22:30
Feature Film Screening
ALIPATO: THE VERY BRIEF LIFE OF AN EMBER | 2016 | PHILIPPINES | dir. Khavn De la Kruz | 88’
+ screening before the feature of the short film KRAZOPINO | 2021 | FRANCE | dir. Vittu Ugo & Peter the Moon | 3’30’’
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
20:30
Installation
TABLEAUX VIVANT FROM FRANCESCA KEZICH
20:45
Feature Film Screening
VALERIE AND HER WEEK OF WONDERS | 1970 | CZECH REPUBLIC | dir. Jaromil Jires | 77’
+ screening before the feature of the short film ALIEN FELINES FROM BEYOND THE GALAXY | 2020 | FRANCE | dir. Vittu Ugo & Peter the Moon | 4’
22:15
KITSCH DOCUMENTED | short documentaries screening
Ting Tong Trip | 2021 | SWEDEN | dir. Viktor Hertz & Andreas Gejke | 10’ HOMO is where the heart is | 2020 | NETHERLANDS | dir. Shreya de Souza |10’ The old stripper | 2018 | UNITED STATES | dir. Jack Truman | 10’
22:50
THE BEST OF BOTH WORLDS | short films selection
Microkosmos | 2020 | POLAND | dir. Małgorzata Szyszka | 2’
Waleska Molotov | 2017 | BRAZIL | Amanda Seraphico | 20’
I killed my best friend | 2020 | GREECE | dir. Eirini Tampasouli | 16’ 30’’ 2021: A Clown Odissey | 2021 BRAZIL | dir. Walter Diehl | 7’
23:45
LOVE, LUST & LONELINESS | adult short films selection 80’
Scenes from Childhood | 2021 | BRAZIL | dir. Kimberly Palermo | 6’ 7sins | 2021 | BELGIUM | dir. Atil Altas | 5’
Scrotalus (REMIX) | 2020 | ITALY | dir. Werther Germondari | 1’ The Melita Show The Movie | 2019 | GREECE | dir. Menelas | 11’30’’ Cute as hell | 2021 | ARGENTINA | dir. Mora Escolá | 9’30’’
Ten euro sea | 2020 | GREECE | dir. Yevgeny Kolenko | 24’
BREAK
Sado Vegan Session | 2019 | ITALY | dir. Werther Germondari | 7’ “Hunger” | 2020 | GREECE | dir. Angel Torticollis, Lia Smaragda | 7’ The night of the Burger | 2020 | BRAZIL | dir. Ian Schuller| 9’
ΣΑΒΒΑΤΟ
19:00
CONFESSIONS AND SELF-PORTRAITS | short and feature films selection | 120’
La Maquina De los Deseos | 2021 | ECUADOR, SPAIN | dir. Paula Espinoza | 1’ mise en abyme | 2021 | UNITED STATES | dir. Charly Santagado | 5’ Tu que eres tan moderna | 2021 | SPAIN | dir. Karin Isnotu Martinez Rodriguez | 10’ in my free time I speak with god | 2020 | GREECE | dir. Eirini Tampasouli | 4’30’’ My dad, Lenin and Freddy | 2009 | GREECE | dir. Rinio Dragasaki | 20’
BREAK
Amygdalia | 2019 | GREECE | dir. Christina Phoebe | 80’
Q&A with Christina Phoebe, Rinio Dragasaki and Eirini Tampasouli
22:30
SHOWTIME! – short films selection | 56’
JTHIII | 2021 | UNITED STATES | dir. Alan Amaya | 5’
Closet | 2020 | GREECE | dir. Diana Chemeris | 6’30’’
Extravaganza | 2018 | CHINA | dir. Matthew Baren | 45’
23:30
CATWALK - free the kitsch featuring La solitude vintage, Ice Candy apparel, Rania Spanou, Siel Athens and more.
23.30 - 01:00 : Sound & Dj set: Φ .Fro. Φ
Installations are visitable during the hole duration of the festival.
Films included in the video installation:
She takes me over | 2021 | CHINA | dir. Matthew Baren | 5’
Floating - KUOKO – music short | 2020 | GERMANY | dir. Jasmin Luu| 4’ Diamond Hurricane | 2021 | CROATIA | dir. Petra Brnardic | 2’
NEO-KITSCH | 2021 | ROMANIA | dir. Mihnea Toma | 2’
ORGAQUINA | 2020 | BRAZIL | dir. Moisés Pantolfi, Nelson Simplício| 45’’ Beauty Secrets | 2020 | BRAZIL | dir. Julia Zulian | 3’
stepmom – “Damage Control” | 2021 | UNITED STATES | dir. Lindsey Cox| 3’ 30’’ Simé Love | 2021 | FRANCE | dir. Ugo Vittu, Peter the Moon | 3’ 30’
Fashion on board | 2010 | GREECE | dir. George Hatzimichelakis | 6’
Fashion on Fiji Island | 2021 | GREECE | dir. George Hatzimichelakis | 7’
