Γαλλία. Και η αριστερά αναστήθηκε.
Daniel Schneidermann
Arrêt sur images - 02.05.2022
Satanas! Η αριστερά είναι και πάλι εδώ. Η αριστερά των χαμηλόμισθων, των συνταξιούχων, των δημοσίων υπαλλήλων, των επισφαλών εργαζομένων, των ταμιών, των μεγάλων ελπίδων και των υποσχέσεων για ευτυχισμένες μέρες! Τι συνέβη; 'Ηταν τα πάντα τόσο καλά αμπαρωμένα από τους Valls, τους Dray, τους Fourest, τους Cambadélis, όλο αυτό το απάνθισμα αποστατών που παρέλασαν πεζοί, έφιπποι ή με κούρσες. Τι κάνει η αστυνομία;
Ληστεία; Αν όντως πραγματοποιήθηκε ληστεία την Πρωτομαγιά εις βάρος της αξιοσέβαστης γαλλικής αριστεράς, οι μόνοι ένοχοι είναι οι ψηφοφόροι του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών, οι οποίοι έδωσαν ένα 22% στον Μελανσόν και έστειλαν το ΣΚ και το ΚΚ στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Όλα τα υπόλοιπα, το "εκλέξτε με πρωθυπουργό", η διαπραγμάτευση της LFI [το κόμμα της Ανυπότακτης Γαλλίας -σ.σ.] με τους εταίρους της τον έναν μετά τον άλλο, που θυμίζει "Οράτιους και Κυρίτες", ήταν απλά η ιδιοφυΐα της στιγμής και η ιδιοφυΐα της φόρμουλας. Το γεγονός παραμένει ότι, τη στιγμή αυτή που γράφω, υπάρχει μία ωραιότατη συμφωνία μεταξύ της LFI και της EELV [Ευρώπη Οικολογία - Οι Πράσινοι -σ.σ.], με την άχαρη ονομασία NUPES (Νέα Λαϊκή Οικολογική και Κοινωνική Ένωση), που επικυρώθηκε εν μία νυκτί από τους οικολόγους, και την οποία οι εν λόγω σοσιαλιστές και κομμουνιστές (που θα γίνουν δεκτοί με αυτή τη σειρά στην LFI τη Δευτέρα) δεν θα μπορέσουν, εκτός απροόπτου, παρά να υιοθετήσουν με τη σειρά τους. Αριστοτεχνική κίνηση.
Τίποτα δεν πάει όπως είχε προβλεφθεί. Σαν ένας σκακιστής, ο Μακρόν είχε επεξεργαστεί μία προεδρική στρατηγική κυνικής αποτελεσματικότητας (ποντάροντας τα πάντα σε έναν δεύτερο γύρο εναντίον της Λεπέν), αλλά δεν είχε δει να έρχεται ο τρίτος γύρος. Και την περασμένη εβδομάδα, η κατάπληκτη Μακρονία ανακάλυψε τις βουλευτικές εκλογές, όπως ο Χριστόφορος Κολόμβος την Αμερική. Μα πώς; Υπήρχαν ακόμα εκλογές πίσω από τις εκλογές; Και οι Γάλλοι θα μπορούσαν να παρασυρθούν από μια συγκατοίκηση Μακρόν/Μελανσόν; Μα δεν είχαμε προειδοποιηθεί!
Και όχι μόνο υπάρχουν εκλογές, αλλά ο Μελανσόν, αμπρακαντάμπρα, ανασταίνει την Αριστερά. Τώρα δεν είναι μόνο οι Μακρονιστές, αλλά ολόκληρο το κατεστημένο των μέσων ενημέρωσης που εξανίσταται. Χθες στο France Inter, έπρεπε να ακούσετε την Carine Bécard, τη Nathalie Saint-Cricq και τη Françoise Fressoz, για παράδειγμα, που εμφανίζονται σαν θεματοφύλακες της συνήθους πο-πολιτικής, να κατσαδιάζουν τον Olivier Faure. Μα πώς είναι δυνατόν ένα τόσο καλό παιδί σαν εσάς, Olivier, που δεν υψώνετε ποτέ τη φωνή, να κάνατε συμφωνία με τον αλήτη τον Μελανσόν; Μια χαρά δεν ήμασταν, μεταξύ μας, να εκθειάζουμε έναν μοναδικό καλλιτέχνη ονόματι Μακρόν, με την έξυπνη πολιτική ερήμωση στα δεξιά και στα αριστερά του! Μια χαρά δεν ήμασταν όταν θλιβόμασταν από editorial σε editorial για την απουσία "σχεδίων", "προοπτικών", "ανταλλαγής ιδεών", ουτοπιών, ενσαρκώσεων. Δηλαδή θα "παρακούσετε" και εσείς στις Βρυξέλλες; Και ο Faure μας θυμίζει ότι, όπως ίσως ξέρετε, έχουμε ήδη επιδείξει απειθαρχία! Όσον αφορά την ιδιωτικοποίηση των υδροηλεκτρικών φραγμάτων, για παράδειγμα, η Γαλλία αντιδρά εδώ και χρόνια στην ευρωπαϊκή εντολή για "άνοιγμα στον ανταγωνισμό". Και δεν μας έχουν ακόμη υποβάλλει σε Frexit!
Επιτρέψτε μου να γίνω σαφής. Οι προτροπές των μέσων ενημέρωσης για πιο ξεκάθαρες τοποθετήσεις της NUPES, σχετικά με τις προμήθειες όπλων στην Ουκρανία ή την "ανυπακοή" στις ευρωπαϊκές συνθήκες, που θα αναπτυχθούν και θα μονοπωλήσουν το χώρο καθ' όλη τη διάρκεια της εκλογικής εκστρατείας, είναι απολύτως νόμιμες και αναγκαίες. Υπάρχει όμως κάτι κωμικό στην έκπληξη της μηντιακής μακρονίας καθώς βλέπει διαφορετικά πολιτικά κινήματα να αναζητούν και να βρίσκουν συμβιβασμούς και συναίνεση. Αν μπορούσε κανείς να συμμαχήσει μόνο με τον εαυτό του, τι άνεση και τι παρηγοριά!
