Δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια

OG-BR693_201808_M_20180827172055.gif
0

«Κοιμήσου τώρα που μπορείς». Δεν υπήρχε φράση που να με δαιμόνιζε περισσότερο στoν τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης, όταν ένιωθα σαν φώκια που ξεβράστηκε στα ρηχά (το τηλεοπτικό ρεπορτάζ θα έλεγε «Η μικρή Αγγελική, όπως την έχουν ονομάσει οι ντόπιοι, έχει ξετρελάνει τους λουόμενους με τα παιχνίδια της»).

Στον 9ο μήνα κοιμόμουν σχεδόν ακούνητη σαν νεκρή γιατί δεν μπορούσα να γυρίσω δεξιά ή αριστερά και σηκωνόμουν ανά δίωρο για να πάω τουαλέτα ενώ το μωρό –σφηνωμένο πια– μου έριχνε κλωτσιές στα πλευρά. Σίγουρα πάντως δεν μάζευα ύπνο για το μέλλον σαν κάποια μαγική καμήλα. 

Ανακάλυψα τον ύπνο στην εφηβεία μου. Στα 15 περίπου κατάλαβα πως μπορούσα να κοιμηθώ σχεδόν πριν το μάγουλό μου αγγίξει το μαξιλάρι, παντού, κι όση ώρα ήθελα. Ο ύπνος ήταν κάτι σαν καταφύγιο από την κανονική ζωή.Τα Σαββατοκύριακα έκλεινα τα μάτια μου και ξυπνούσα σχεδόν μαγικά 12 ωρες μετά – αν νύσταζα κοιμόμουν 2-3 ώρες ακόμα.

Την πρώτη φορά που επέστρεψα από ένα ταξίδι στην Αμερική κοιμήθηκα 21 ώρες συνεχόμενα. Με ξύπνησε η μητέρα μου «για να μην πάθει τίποτα η καρδιά μου». Μέχρι πρόσφατα ο υπνος ήταν για μένα μια παρηγορητική απόλαυση. Σκέφτομαι εδώ και χρόνια να γράψω ένα βιβλίο στο οποίο η κεντρική ηρωίδα πάσχει από ναρκοληψία.

Δεν θυμάμαι να έχω φτάσει πιο κοντά στο ντελίριο από τους πρώτους μήνες ζωής του γιου μου. Τα μωρά για τις πρώτες 40 μέρες της ζωής τους δεν αναγνωρίζουν μέρα και νύχτα – κοιμούνται μικρά διαστήματα μερικών ωρών κι όταν δεν κοιμούνται θηλάζουν.

Δεν θυμάμαι να έχω φτάσει πιο κοντά στο ντελίριο από τους πρώτους μήνες ζωής του γιου μου. Τα μωρά για τις πρώτες 40 μέρες της ζωής τους δεν αναγνωρίζουν μέρα και νύχτα – κοιμούνται μικρά διαστήματα μερικών ωρών κι όταν δεν κοιμούνται θηλάζουν.

Ο γιος μου γατζωνόταν πάνω μου σαν το κοάλα για ώρες ολόκληρες. Τον έβαζα ακροπατώντας στο λίκνο και έπεφτα εξουθενωμένη για 1 ή 2 ώρες στο κρεβάτι – κάθε μισάωρο άνοιγα τα μάτια μου και κοιτούσα να δω αν αναπνέει.

Ένιωθα την κούραση βαθιά στα κόκαλα μου ως το μεδούλι και κοιμόμουν έναν ύπνο νεκρό, σαν μαύρο κώμα. Ξυπνούσα και δεν ήξερα αν ήταν πρωί η βράδυ, το μυαλό μου έμοιαζε να επιπλέει μέσα σε ομίχλη. Η μέρα μου θύμιζε μυθιστόρημα του μαγικού ρεαλισμού, είχα σχεδόν παραισθήσεις από την αϋπνία.

Κανείς δεν σου λέει πως όταν κάνεις παιδί αποχαιρετάς για πολλά χρόνια τον ύπνο σου («Για πόσα χρόνια πιστεύεις ότι σταματάς να κοιμάσαι όταν κάνεις παιδί;», ρώτησα την καλύτερή μου φίλη με ένα μήνυμα πρόσφατα.

Προς τιμήν της δεν προσπάθησε να με παρηγορήσει ότι σύντομα θα κοιμηθώ. «Πέντε», μου απάντησε λακωνικά). Σίγουρα τα πράγματα φτιάχνουν πολύ μετά τον πρώτο χρόνο, αλλά τα παιδάκια ξυπνούν χαράματα, αρρωσταίνουν, ξυπνάνε μέσα στη νύχτα έτοιμα να κάνουν πατίνι και να γλεντήσουν τη ζωή. 

Είχα διαβάσει για ένα πείραμα που έκανε ενας μαθητής το 1964 στην Καλιφόρνια: ο Ρόντνεϊ Γκάρτνερ κατάφερε να μείνει ξύπνιος για 11 ημέρες και 25 λεπτά. Μετά το τέλος του πειράματος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, ενώ ήταν ξύπνιος, κάποια μέρη του εγκεφάλου του έμοιαζαν να κοιμούνται.

\Κάπως έτσι είναι η ζωή με ένα μικρό παιδάκι – κάποιες μέρες μερικά μέρη του εγκεφάλου μου κοιμούνται ενώ εγώ γράφω, στέλνω μέιλ, πλένω πιάτα.

Πριν από μια βδομάδα με έπιασε το στομάχι μου – κοιμήθηκα ελάχιστα όλη νύχτα. Ο γιος μου, που ειναι 2 χρονών, με βρήκε στον καναπέ του σαλονιού στις 6:15 το πρωί. Του έβαλα να δει παιδικά στην τηλεόραση για να περάσει λίγο η ώρα και να συνέλθω. Λαγοκοιμόμουν δίπλα του. Στην αρχή δεν τον ένοιαζε, αλλά μετά γύρισε, έβαλε τα χέρια του στα τσίνορά μου και μου είπε «Να ανοίξει τώρα τα μάτια της η μανούλα».

Θυμήθηκα αμυδρά τα πρωινά των γονιών μου. Το σχολείο μου ήταν μακριά κι έτσι με ξυπνούσαν στις 7:00 και με πήγαιναν με αυτοκίνητο στην πιο κοντινή στάση του λεωφορείου. Η μητέρα μου οδηγούσε με άγριο βλέμμα στο σκοτάδι την ώρα που ο ήλιος ανέτειλε πίσω από τα πεύκα. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Ρεπορτάζ / Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Νέοι αυτοκινητόδρομοι, νέες γραμμές μετρό, νοσοκομεία, σιδηρόδρομοι, αεροδρόμια. Στις μακέτες όλα φαίνονται φανταστικά. Πότε όμως στ' αλήθεια παραδίδονται, πόσο κοντά στις μακέτες θα είναι η πραγματικότητα; Και ποια οφέλη μπορεί να προσφέρουν στην κοινωνία και την οικονομία;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η οικονομία από νέο κραχ;

Οπτική Γωνία / Έρχεται νέο παγκόσμιο κραχ;

Εμπορικοί πόλεμοι, γεωπολιτικές απειλές και ο κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης. Πόσο θα επηρεαστεί η Ελλάδα από τη νέα εποχή Τραμπ; Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, Κώστας Μήλας, μιλά στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ζωή, όπως Ζορό

Βασιλική Σιούτη / Ζωή, όπως Ζορό

Τιμωρός του κατεστημένου ή εκπρόσωπος μιας δήθεν αντισυστημικής ελίτ που παίζει με τα σπίρτα; Η δημοσκοπική εκτόξευσή της είναι γεγονός και όλοι προσπαθούν να μαντέψουν πόσο θα κρατήσει και ποιες θα είναι οι συνέπειες.   
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Πράγματι, μεγάλος αριθμός των Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα»

Οπτική Γωνία / Οι ΕΔΕ στην Ελλάδα: Πόσες καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα;

Πότε διενεργείται μια Ένορκη Διοικητική Eξέταση; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός ΕΔΕ καταλήγουν στο αρχείο και τι πρέπει να αλλάξει στο ρυθμιστικό πλαίσιο; Μιλά στη LiFO ο δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Νίκος Βιτώρος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές Κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Ρεπορτάζ / Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Μια κραυγαλέα κατάχρηση του θεσμού των ενεργειακών κοινοτήτων στα Ακαρνανικά Όρη αμαυρώνει τον θεσμό, παρακάμπτει την περιβαλλοντική νομοθεσία και αποκαλύπτει την αδυναμία της διοίκησης να ελέγξει την επιχειρηματική δραστηριότητα που βλάπτει το περιβάλλον και την οικονομία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τελικά αν οι γκέι δεν κάνουν παιδιά θα σωθούν οι γυναίκες απ’ το trafficking; 

Οπτική Γωνία / Τελικά, αν οι γκέι δεν κάνουν παιδιά, θα σωθούν οι γυναίκες από το trafficking; 

Τι αλλάζει με την τροποποίηση Φλωρίδη για την παρένθετη κυοφορία και γιατί ο όρος «παρένθετη μητρότητα» είναι λάθος; Η νομικός Μαριάννα Βασιλείου λύνει όλες μας τις απορίες.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ