Γάζα. "Τα παιδιά ακρωτηριάζονται χωρίς αναισθησία. Αυτή είναι η πραγματικότητα".
Πόλεμος και όρκος του Ιπποκράτη
Στις 5 Νοεμβρίου 2023, μία επιστολή που έφερε την υπογραφή 50 περίπου Ισραηλινών γιατρών δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Maariv. Σύμφωνα με την επιστολή, "οι κάτοικοι της Γάζας θεώρησαν σκόπιμο να μετατρέψουν τα νοσοκομεία σε τρομοκρατικές φωλιές προκειμένου να επωφεληθούν από τη δυτική ηθική" και "έφεραν την καταστροφή πάνω τους". "Η τρομοκρατία πρέπει να εξαλειφθεί παντού" και "όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο". Λίγο πιο κάτω στην ίδια επιστολή, δηλώνουν χωρίς περιστροφές: "η επίθεση στο αρχηγείο των τρομοκρατών που βρίσκεται μέσα σε ένα νοσοκομείο είναι δικαίωμα και καθήκον του ισραηλινού στρατού".
Στο Ynet, τον πιο δηµοφιλή ειδησεογραφικό ιστότοπο στο Ισραήλ, μαθαίνουμε ότι η έκκληση των γιατρών προκάλεσε συζητήσεις. Στις 5 Νοεμβρίου, ο Ισραηλινός Ιατρικός Σύλλογος δημοσίευσε απάντηση στην επιστολή αυτή στην ιστοσελίδα του, δηλώνοντας ότι δεσμεύεται να "σέβεται τις αρχές της ιατρικής δεοντολογίας, του διεθνούς δικαίου και της Σύμβασης της Γενεύης", ενάντια στη σκόπιμη στοχοποίηση ιατρικών εγκαταστάσεων και στη σκόπιμη έκθεση σε κίνδυνο αμάχων που λαμβάνουν ιατρική περίθαλψη.
Την αντίδρασή της στην πρώτη επιστολή έκανε γνωστή και η ισραηλινή οργάνωση Physicians for Human Rights Israel, η οποια συγκέντρωσε υπογραφές από 300 μέλη ιατρικών επαγγελμάτων.
Caroline Brenière - Blast - 11.11.2023
Sarra Grira
Αρχισυντάκτρια στο σάιτ Orient XXI
Orient XXI - 07.02.2024
Την ώρα που ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν αποφάσισε να αποτίσει φόρο τιμής στα γαλλοϊσραηλινά θύματα των επιθέσεων της 7ης Οκτωβρίου που διέπραξαν οι Ταξιαρχίες Ezzeddine Al-Qassam, οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη συνεχίζουν να σκοτώνονται και να εκτοπίζονται υπό την πλήρη αδιαφορία των περισσότερων δυτικών κυβερνήσεων. Ο "κίνδυνος γενοκτονίας" κατά του οποίου αποφάνθηκε το Διεθνές Δικαστήριο στις 26 Ιανουαρίου παραμερίστηκε γρήγορα από τις ανεπιβεβαίωτες κατηγορίες του Ισραήλ κατά της UNRWA. Και η συνεχιζόμενη σφαγή δεν εμφανίζεται καν πλέον στους κύριους τίτλους του γαλλικού Τύπου. Σε αυτό το πλαίσιο, αποφασίσαμε να δώσουμε τον λόγο στον Jean-François Corty, γιατρό και αντιπρόεδρο των Γιατρών του Κόσμου, που διαθέτει ομάδα στη Λωρίδα της Γάζας. Μιλάει για την ιατρική πολέμου στις χειρότερες συνθήκες της, αλλά και για τους κινδύνους θανάτου μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα για έναν πληθυσμό σχεδόν δύο εκατομμυρίων εκτοπισμένων. Η Sarra Grira πήρε τη συνέντευξη.
Eίναι σημαντικό πρώτα από όλα να καταλάβουμε ένα πράγμα: είναι δύσκολο για τις υγειονομικές αρχές να έχουν ακριβή στοιχεία για τους θανάτους και τους τραυματισμούς, αλλά και για τις υποδομές. Τα μέσα επικοινωνίας δεν λειτουργούν κάθε μέρα, ενώ οι άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα. Οι αριθμοί των θανάτων είναι υποεκτιμημένοι επειδή δεν λαμβάνονται υπόψη οι ανθρώποι που κείτονται κάτω από τα ερείπια ή όλοι εκείνοι που δεν μπόρεσαν να δεχτούν ιατρική περίθαλψη.
Εδώ και αρκετό καιρό, τα περισσότερα νοσοκομεία είναι εντελώς ή εν μέρει μη λειτουργικά. Πολλά έχουν μετατραπεί σε νεκροτομεία. Και για εκείνα που εξακολουθούν να θεωρούνται λειτουργικά, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε την έννοια της λέξης: μιλάμε για νοσοκομεία που λειτουργούν στο 300% της δυνατότητάς τους, υπερφορτωμένα με ασθενείς, τραυματίες και με τις οικογένειες που βρίσκονται εκεί για να τους στηρίξουν, ή ανθρώπους που απλώς έχουν έρθει εκεί για να αναζητήσουν καταφύγιο. Όσο όμως οι τραυματίες μπορούν ακόμα να υποδεχτούν, το νοσοκομείο θεωρείται λίγο πολύ λειτουργικό. Τα τμήματα διεξάγουν πολεμική ιατρική, αλλά χωρίς τα απαραίτητα φάρμακα, όπως παυσίπονα, αντιβιοτικά ή αναισθητικά, για να μην αναφέρουμε την έλλειψη καυσίμων - και συνεπώς ηλεκτρικού ρεύματος. Ιατρική εν καιρώ πολέμου σημαίνει ότι γίνεται διαλογή, επιλέγουμε ασθενείς που πιστεύουμε ότι μπορούν να σωθούν με απλές κινήσεις. Δεν πρόκειται να πάμε σε μια χρονοβόρα χειρουργική επέμβαση για να σώσουμε τη ζωή κάποιου, όταν αυτό μπορεί να είναι εφικτό σε άλλο πλαίσιο. Δεδομένου του είδους των όπλων που χρησιμοποιούνται σε μια τόσο μικρή, πυκνοκατοικημένη περιοχή, συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με σοβαρούς τραυματισμούς που απαιτούν ακρωτηριασμούς. Αν είχαμε πιο προηγμένες τεχνικές εγκαταστάσεις, όπως αυτές που διαθέτουμε εδώ σε μας, στην Αίγυπτο ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα με σημαντικές ιατρικές εγκαταστάσεις, θα καταφεύγαμε σε χειρουργική επέμβαση για να προσπαθήσουμε να ανακτήσουμε το άκρο. Ωστόσο, στη Γάζα, αυτό δεν αποτελεί επιλογή. Τα παιδιά ακρωτηριάζονται χωρίς αναισθησία. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Συνεπώς, η παροχή υγειονομικής περίθαλψης είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Εκτός από τους θανάτους που προκαλούνται από τους βομβαρδισμούς, υπάρχουν και εκείνοι που πεθαίνουν επειδή η ασθένειά τους δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί, και αυτό δεν εντοπίζεται ούτε καταμετράται εύκολα. Στη Γαλλία, αν πάθεις καρδιακή προσβολή, καλείς το ασθενοφόρο, το οποίο φτάνει μέσα σε λίγα λεπτά. Αν αυτό σας συμβεί στη Γάζα, θα πεθάνετε στο σπίτι σας και δεν θα το μάθουμε απαραίτητα. Το ίδιο ισχύει για όλες τις χρόνιες ασθένειες, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, το άσθμα, τα προβλήματα θυρεοειδούς κ.ά. Οι περισσότεροι άνθρωποι που πάσχουν από αυτές τις ασθένειες θα πεθάνουν στο σπίτι τους χωρίς επιδημιολογική καταγραφή. Για να μην αναφέρουμε την προληπτική ιατρική για τον καρκίνο ή τη γυναικολογία. Όλες οι προληπτικές διαγνώσεις τινάχτηκαν στον αέρα. Η απώλεια των πιθανοτήτων επιβίωσης θα συνεχιστεί επομένως και τις επόμενες εβδομάδες και μήνες.
Έτσι, οι άνθρωποι πεθαίνουν κάτω από τις βόμβες, αλλά και από λοιμώξεις και επιπλοκές, από την έλλειψη θεραπείας και μέσα στους πόνους. Τα εγκαύματα και οι τραυματισμοί, που προκαλούνται κυρίως από τα άκρα που συνθλίβονται κάτω από τα κτίρια, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν λόγω έλλειψης μέσων. Οι πιθανότητες επιβίωσης μειώνονται επειδή οι πληγές μολύνονται εύκολα και δεν υπάρχουν αντιβιοτικά. Πολλοί από τους 66.700 τραυματίες θα πεθάνουν, επειδή η ιατρική ανταπόκριση υπολείπεται κατά πολύ των αναγκών.
Οι συνάδελφοί μας επί τόπου μας λένε ότι φτάνουν τόσοι πολλοί τραυματίες ταυτόχρονα που οι ακρωτηριασμοί γίνονται στο πάτωμα, στο χωλ της εισόδου ή απλώς εκεί όπου το κτίριο του νοσοκομείου δεν έχει καταστραφεί και όπου δεν κινδυνεύεις από πυρά ελεύθερων σκοπευτών. Έτσι βρισκόμαστε εκτός όλων των συνηθισμένων στάνταρ ασηψίας και κλασικής υγιεινής. Για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι το σύστημα υγείας αυτό καθεαυτό στοχοποιείται και ότι τα νοσοκομεία έχουν δεχτεί σκόπιμες επιθέσεις και βομβαρδισμούς από τον στρατό. Επομένως, κάθε κρίκος της αλυσίδας πάσχει.
Μία από τις ιδιαιτερότητες αυτής της συγκυρίας είναι και ο αριθμός των τραυματισμένων παιδιών, που πιθανόν να είναι ανάπηρα για όλη τους τη ζωή, αν επιβιώσουν, και τα οποία έχουν χάσει ολόκληρες τις οικογένειές τους στους βομβαρδισμούς. Αυτό εγείρει ερωτήματα για το μέλλον τους. Δεν μιλάω με όρους "ριζοσπαστικοποίησης", αλλά με όρους κοινωνικούς, ιατρικούς, υποστήριξης και σχεδίου ζωής... Το ποσοστό αυτών των παιδιών μεταξύ των τραυματιών είναι πολύ υψηλό στη Γάζα, σε σύγκριση με άλλες πολεμικές καταστάσεις.
Υπό αποκλεισμό επί 17 χρόνια, η Λωρίδα της Γάζας εξαρτιόταν ήδη κατά 90% από την ξένη βοήθεια. Από τις 7 Οκτωβρίου, το Ισραήλ ενέτεινε τον αποκλεισμό. Σήμερα, δεν έρχεται τίποτα, ή μόνο πολύ αραιά. Οι Γιατροί του Κόσμου (Médecins du monde - MDM), όπως και άλλες οργανώσεις, έχουν συγκεντρώσει προμήθειες στην ισραηλινή και την αιγυπτιακή πλευρά. Όλα τα αποθέματά μας βρίσκονται εκεί. Το ίδιο ισχύει και για την Ερυθρά Ημισέληνο. Το Kerem Shalom υποτίθεται ότι θα ήταν ένα σημείο διέλευσης, αλλά τελικά έγινε μια στρατιωτική ζώνη μάχης. Το θέμα δεν είναι να κινητοποιηθούμε για τη βοήθεια: είναι εκεί, έτοιμη να μπει. Αλλά οι συνθήκες ασφαλείας για τη διανομή της χωρίς να πεθάνουν κάτω από τις βόμβες οι εργαζόμενοι στην ανθρωπιστική βοήθεια είναι ανύπαρκτες. Οι Ισραηλινοί δεν αφήνουν πολλά φορτηγά να μπουν και σ' αυτά επιπλέον πραγματοποιούν ελέγχους. Πρέπει να κάνεις πολύ χρονοβόρες διαπραγματεύσεις, για παράδειγμα, για να μπουν λίγα καύσιμα. Θα χρειάζονταν έξι εώς δέκα φορές περισσότερα εισερχόμενα οχήμτατα από τον σημερινό ημερήσιο μέσο όρο για να καλυφθούν οι ανάγκες του πληθυσμού.
Σήμερα, έχουμε 14 συναδέλφους των ΓτΚ που βρίσκονται ακόμα επί τόπου, όλοι Παλαιστίνιοι. Ένας συνάδελφος σκοτώθηκε στις αρχές Νοεμβρίου και τέσσερις άλλοι, οι οποίοι έχουν διπλή υπηκοότητα, απομακρύνθηκαν. Οι συνάδελφοί μας εκεί έχουν όλοι εξειδίκευση στην επείγουσα ιατρική και εργάζονται με τους ΓτΚ εδώ και αρκετά χρόνια. Η ομάδα μας ζει στις ίδιες συνθήκες με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Πολύ γρήγορα, τα μέλη αυτά αποτέλεσαν επίσης στόχο. Και όπως οι περισσότεροι κάτοικοι της Γάζας, πολλοί αναγκάστηκαν να φύγουν προς το νότο. Ωστόσο, κάποιοι δεν μπορούσαν να μετακινηθούν επειδή είχαν άρρωστους συγγενείς.
Από τότε που βρίσκονται στο νότο, ορισμένοι συνάδελφοι κοιμούνται στα αυτοκίνητά τους, ενώ άλλοι κατάφεραν να βρουν ένα μέρος για να μείνουν 25 άτομα σε ένα μικρό διαμέρισμα, κι αυτό σε περιοχές που υποτίθεται ότι είναι ασφαλείς και εκτός μαχών. Αφού κάλυψε τις ζωτικές της ανάγκες, η ομάδα μας προσπάθησε να οργανωθεί ξανά για να ανασυγκροτήσει τις κινητές ομάδες φροντίδας. Κατάφεραν να βρουν ένα μέρος για να στήσουν ένα γραφείο. Αλλά μετά την επίθεση του ισραηλινού στρατού στα νότια, η περιοχή τους δεν είναι πλέον ασφαλής και οι έντονοι βομβαρδισμοί έχουν ξαναρχίσει δίπλα στο γραφείο τους και στους χώρους διαμονής τους. Οι ομάδες μας πρέπει να μετακινηθούν και πάλι, χωρίς καμία προοπτική: ο βορράς έχει καταστραφεί εντελώς και ο νότος προς τη Ράφα είναι εντελώς αποκλεισμένος.
Σε αυτές τις συνθήκες αναγκαστικής εκτόπισης του πληθυσμού, επιδημίες όπως η ηπατίτιδα Α και η γαστρεντερίτιδα εντοπίστηκαν γρήγορα σε συνδυασμό με το μη πόσιμο, υφάλμυρο ή κακώς φιλτραρισμένο νερό. Σε ορισμένα μέρη, οι άνθρωποι έχουν μόλις ένα ή δύο λίτρα νερού ανά άτομο την ημέρα για όλες τις χρήσεις (για πόσιμο νερό, πλύσιμο, μαγείρεμα κ.λπ.), ενώ το ελάχιστο στάνταρ είναι 20 λίτρα την ημέρα.
Άλλες ασθένειες προκαλούνται από τη διαβίωση σε επισφαλείς συνθήκες, όπως οι λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος. Επαναλαμβάνω, αυτές οι επιδημίες δεν θα ήταν σοβαρές σε ένα κλασικό σύστημα υγείας, αλλά είναι σοβαρές σε ένα σύστημα που έχει καταρρεύσει, όπου έχετε παιδιά και βρέφη που δεν παίρνουν αρκετή τροφή, οπότε έχουν μειωμένη ανοσολογική άμυνα και δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτού του είδους τις ιικές ή βακτηριακές επιθέσεις. Ο εκτοπισμός του πληθυσμού αυξάνει επομένως τον κίνδυνο θνησιμότητας. Μια από τις χαρακτηριστικές πτυχές της κατάστασης στη Γάζα είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της, οι οποίοι ζουν "φυλακισμένοι", δεν ήταν σε θέση να αποθηκεύσουν προμήθειες ή να προβλέψουν τα γεγονότα. Δεν έχουν τίποτα. Είναι "άστεγοι", που οι βομβαρδισμοί τους πηγαίνουν από δω κι από κει, και καθημερινά περνούν τον περισσότερο χρόνο τους προσπαθώντας να βρουν φαγητό και νερό ή ακόμη και ιατρική περίθαλψη. Ακροβατούμε διαρκώς μεταξύ μιας ανάπαυλας από τις μάχες που μας επιτρέπει να ηρεμήσουμε για λίγο -για να ανασυγκροτηθούν οι ομάδες των ΓτΚ- και του χρόνου που αφιερώνεται στην επιβίωση.
Επιπροσθέτως, όλοι όσοι ζουν στη Γάζα βρίσκονται υπό πίεση. Υπάρχει ο φόβος του θανάτου κάθε λεπτό. Όλες οι προϋποθέσεις για διαταραχή μετατραυματικού στρες είναι συγκεντρωμένες. Το συζητάμε με τις ομάδες μας. Συνήθως, όταν το εργασιακό περιβάλλον είναι δύσκολο, οργανώνουμε ενημερώσεις και ψυχολογική υποστήριξη κατόπιν αιτήματος ή ως προληπτικό μέτρο. Η ψυχική υγεία των ομάδων μας αποτελούσε πάντα μείζον θέμα για εμάς. Αλλά αυτές τις μέρες είναι αδύνατο να την παρακολουθούμε. Κάνουμε πολλές διευθετήσεις και παρέχουμε υποστήριξη μέσω τηλεφώνου. Ωστόσο, η κατάσταση είναι τέτοια που δεν μπορούμε να δίνουμε την κατάλληλη απάντηση. Δεν μπορούμε να βγάλουμε τις ομάδες μας ή να φέρουμε μέσα αυτό που θέλουμε.
Σε αυτές τις συνθήκες, η όλη πολεμική γύρω από την UNRWA (Υπηρεσία Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή) είναι - ας μου επιτραπεί η έκφραση - αηδιαστική. Το Διεθνές Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι υπάρχει κίνδυνος γενοκτονίας. Αυτό σημαίνει ότι είναι νόμιμο να θέτεις αυτό το ζήτημα. Το θέμα σήμερα είναι πώς θα σωθούν ζωές. Δυστυχώς, το Διεθνές Δικαστήριο δεν ζήτησε κατάπαυση του πυρός, αλλά επισήμανε ότι πρέπει να γίνει ό,τι είναι δυνατόν για να αποφευχθεί ο κίνδυνος γενοκτονίας. Σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί να ειπωθεί ότι η απόφαση ορισμένων δυτικών χωρών να σταματήσουν τη χρηματοδότηση της UNRWA είναι ένας τρόπος να μην σέβονται την απόφαση του ΔΔΔ. Και να συμβάλλουν στο μαρτύριο των αμάχων.
Οι κατηγορίες που διατυπώνονται κατά του οργανισμού αυτού αξίζουν σίγουρα μια εσωτερική έρευνα. Αλλά γινόμαστε μάρτυρες μιας μορφής συλλογικής τιμωρίας. Γιατί θα πρέπει να τιμωρηθεί ένας ολόκληρος οργανισμός εξαιτίας των πράξεων ενός μικρού αριθμού υπαλλήλων του; Αυτό είναι πρωτοφανές. Η Δύση λαμβάνει μια γρήγορη απόφαση, βασισμένη στην καλή πίστη των δηλώσεων ενός μόνο από τα μέρη, ενώ την ίδια στιγμή οι ανάγκες είναι τεράστιες. Δεδομένης της ανθρωπιστικής κατάστασης και του μικρού αριθμού των ανθρώπων που βρίσκονται επί τόπου - σε αντίθεση με τις καταστάσεις φυσικών καταστροφών όπου υπάρχει συμφόρηση της ανθρωπιστικής βοήθειας - και δεδομένης της αδυναμίας των οργανώσεων να λειτουργήσουν, η επιβίωση 2 εκατομμυρίων ανθρώπων εξαρτάται από την UNRWA. Αυτή η υπηρεσία του ΟΗΕ είναι βασικός τοπικός παράγοντας, μαζί με την Παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνο, καθώς συνεισφέρει στη διανομή τροφίμων, πόσιμου νερού και στη στέγαση. Βοηθά στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, οι οποίες έχουν άμεσο αντίκτυπο στην υγεία.
Γινόμαστε μάρτυρες μιας νέας περίπτωσης όπου ίσχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά στην αντιμετώπιση των θηριωδιών. Οι δυτικές χώρες σπεύδουν να αντιδράσουν απέναντι σε αυτές τις κατηγορίες, αλλά όχι απέναντι στους βομβαρδισμούς και τον αποκλεισμό που δημιουργούν αυτή την κατάσταση στη Γάζα. Αυτό είναι πραγματικά αισχρό. Αναστέλλοντας τη χρηματοδότηση της UNRWA, παίζουν το παιχνίδι των Ισραηλινών, οι οποίοι προσπάθησαν να καταστρέψουν αυτό το θεσμό από την αρχή. Οτιδήποτε μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της τύχης των Παλαιστινίων στοχοποιείται στη σημερινή συγκυρία. Το πρόβλημα δεν είναι η UNRWA, αλλά οι βόμβες και ο αποκλεισμός. Το να λέμε το αντίθετο είναι σαν να αντιστρέφουμε την εικόνα του θύματος.
Ο Jean-François Corty είναι γιατρός, ερευνητής στο Ινστιτούτο Διεθνών και Στρατηγικών Σχέσεων (IRIS), αντιπρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου.
Από την Κυριακή 18 Φεβρουαρίου, το νοσοκομείο Nasser [το δεύτερο μεγαλύτερο στη Λωρίδα της Γάζα -σ.σ.] έπαψε να λειτουργεί.
Πηγή: BBC
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ( WHO) δήλωσε ότι το νοσοκομείο Nasser της Γάζας έπαψε να λειτουργεί μετά από ισραηλινή επιδρομή.
Τα στρατεύματα των Ισραηλινών Δυνάμεων Άμυνας (IDF) εισήλθαν στο συγκρότημα την Πέμπτη, λέγοντας ότι οι πληροφορίες έδειχναν ότι εκεί κρατούνταν όμηροι που είχαν συλληφθεί από τη Χαμάς.
Ο ΠΟΥ δήλωσε ότι δεν του είχε επιτραπεί να εισέλθει στον χώρο για να αξιολογήσει την κατάσταση.
Οι IDF χαρακτήρισαν την επιχείρησή τους στο Νάσερ "ακριβή και περιορισμένη" και κατηγόρησαν τη Χαμάς ότι "χρησιμοποιεί κυνικά νοσοκομεία για τρομοκρατία".
Γράφοντας στο X, πρώην Twitter, ο επικεφαλής του ΠΟΥ Dr Tedros Adhanom Ghebreyesus δήλωσε: "Το νοσοκομείο Νάσερ στη Γάζα δεν λειτουργεί πλέον, μετά από μια εβδομάδα πολιορκίας εν μέσω της συνεχιζόμενης επιδρομής".
"Τόσο χθες όσο και προχθές, δεν επετράπη στην ομάδα του ΠΟΥ να εισέλθει στο νοσοκομείο για να εκτιμήσει τις συνθήκες των ασθενών και τις κρίσιμες ιατρικές ανάγκες, παρά το γεγονός ότι έφτασε στον περίβολο του νοσοκομείου για να παραδώσει καύσιμα μαζί με τους εταίρους", ανέφερε.
"Υπάρχουν ακόμη περίπου 200 ασθενείς στο νοσοκομείο. Τουλάχιστον 20 πρέπει να παραπεμφθούν επειγόντως σε άλλα νοσοκομεία για να λάβουν υγειονομική περίθαλψη- η ιατρική παραπομπή είναι δικαίωμα κάθε ασθενούς".
Το υπουργείο Υγείας της Χαμάς στη Γάζα αναφέρει ότι μόνο τέσσερις γιατροί έχουν απομείνει στο νοσοκομείο προσπαθώντας να περιθάλψουν τους υπόλοιπους ασθενείς.
Μια πηγή μέσα στο νοσοκομείο, η οποία δεν θέλησε να κατονομαστεί, δήλωσε στο BBC News ότι 11 ασθενείς πέθαναν λόγω των διακοπών στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και οξυγόνου και ότι αρκετοί γιατροί συνελήφθησαν.
Χθες, ο ισραηλινός στρατός δήλωσε ότι τα στρατεύματά του είχαν λάβει εντολή να διατηρήσουν τη λειτουργία του νοσοκομείου και ότι είχαν παραδοθεί τρόφιμα και νερό. Ερωτηθείς σχετικά με την κατάσταση του νοσοκομείου σήμερα το πρωί, εκπρόσωπος του στρατού είπε μόνο ότι διενεργούσαν έλεγχο.
Η επίθεση του ισραηλινού στρατού στο νοσοκομείο Νάσερ.
