Η Αργυρώ Χιώτη κέρδισε το Βραβείο Ελευθερία Σαπουντζή

Η Αργυρώ Χιώτη κέρδισε το Βραβείο Ελευθερία Σαπουντζή Facebook Twitter
1

Πριν δεκατρία χρόνια, μια πολύ ταλαντούχα προικισμένη νέα σκηνοθέτης και ποιήτρια, η Ελευθερία Σαπουντζή, άφησε την τελευταία της πνοή, αιφνίδια και αδόκητα μέσα στο δεύτερο "σπίτι" της, το θέατρο Αμόρε, ενώ έκανε πρόβες για το έργο του Φαλκ Rίχτερ, "O Θεός είναι D.J."

Οι άνθρωποι που την γνώρισαν, ξέρουν καλά, πόσο λείπει από τον κόσμο του θεάτρου. Η Ελευθερία σήμερα θα ήταν 42 ετών.

Στη μνήμη της το 2001, θεσπίστηκε το Βραβείο Ελευθερία Σαπουντζή, το οποίο απονέμεται κάθε δυο χρόνια.

Με το επαμειβόμενο βραβείο (συνοδεύεται από 3.000 ευρώ) έχουν βραβευθεί έξι νέες γυναίκες δημιουργοί του θεάτρου (σκηνοθέτες, ηθοποιοί, μεταφράστριες), η Άννα Μάσχα (2001), η Αγγελική Παπαθεμελή (2003), η Φένια Παπαδόδημα (2005), η Ελένη Μποζά (2007) και η Γαλήνη Χατζηπασχάλη (2009), η Κατερίνα Ευαγγελάτου (2011).

Το φετινό βραβείο απονεμήθηκε χθες βράδι, στο θέατρο της οδού Κεφαλληνίας στην νέα σκηνοθέτη Αργυρώ Χιώτη.

Η επιτροπή που συνεκλήθη για την απονομή του βραβείου «Ελευθερία Σαπουντζή» 2013, και αποτελείτο από τους Άννη Κολιτσιδοπούλου, Ελένη Μανωλοπούλου,Έφη Γιαννοπούλου, Δημήτρη Καρατζά και Γιώργο Δεπάστα πρότεινε ως υποψήφιες έξι νέες γυναίκες που έχουν αφήσει το στίγμα τους στην υποκριτική και τη σκηνοθεσία. Πρόκειται για τις ηθοποιούς: Νεφέλη Κουρή Κίττυ Παϊταζόγλου Αμαλία Νίνου Ελίνα Ρίζου Και τις σκηνοθέτιδες: Αργυρώ Χιώτη και Ελεάννα Τσίχλη.

"Η επιτροπή αποφάσισε ομόφωνα να βραβεύσει για τη φετινή χρονιά την σκηνοθέτιδα Αργυρώ Χιώτη, για την πολύχρονη και επίμονη σκηνοθετική της δραστηριότητα, αλλά και για τα σημαντικά δείγματα υποκριτικής που έχει να επιδείξει όπως και για το καλλιτεχνικό ήθος που τη διακρίνει»

Την συναντήσαμε μετά την απονομή και μας είπε:

"Το ότι δίνεται σε μένα ένα βραβείο που ϕέρει το όνομα της Ελευθερίας Σαπουντζή με τιμά, γιατί υποψιάζομαι πως ήταν ένας άνθρωπος με αυθεντικότητα, ϕλόγα και ακεραιότητα στη δουλειά της.

Δεν το λαμβάνω ως μία διάκριση.

Δεν μου αρέσει ο ανταγωνισμός, τον θεωρώ μάταιο και μόνο να με νικήσει μπορεί.

Λαμβάνω όμως το βραβείο αυτό ως ένα δώρο που μου δίνεται απλόχερα από κάποιους ανθρώπους που αναγνωρίζουν τη δουλειά μου.

Ως μια πολύτιμη και σπάνια προτροπή να συνεχίσω.

Τους ευχαριστώ ειλικρινά.

Και εύχομαι να είναι η δουλειά μου –και η δουλειά του καθενός στο χώρο αυτό- όλο και πιο ελεύθερη και ικανή να ξεπερνά τα προσωπικά, κοινωνικά, αισθητικά ή όποια άλλα δεσμά αναπόϕευκτα παρουσιάζονται."

Η Αργυρώ Χιώτη, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Είναι ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας Vasistas, με την οποία σκηνοθέτησε το Spectacle (2011), «Phobia:ένα θέαμα» (2010), το «Silence» (2008-09), την «Κόκκινη σκουφίτσα, εγώ και ο λύκος μου» (2007), και το «Get over it» (βασισμένο στο μύθο της Φαίδρας) (2006).

Σκηνοθέτησε την καντάτα «Κασσάνδρα» του Benedetto Marcello σε συνεργασία με το ensemble Latinitas Nostra (Σεπτέμβριος 2009, Οκτώβριος 2010).

Εργάστηκε σαν σκηνοθέτης και ηθοποιός για το Εθνικό Θέατρο της Αθήνας στον «Φάουστ» του Γκαίτε (2008-2009). Επίσης, είναι εκπαιδευτής θεάτρου σε ανθρώπους με νοητική υστέρηση και σύνδρομο down στο Κέντρο Ειδικής Επαγκελματικής Αγωγής «Εστία».

Υπήρξε υπεύθυνη του τμήματος θεάτρου και της επικοινωνίας του πολυχώρου Bios, στην Αθήνα, (2006-07). Σαν βοηθός σκηνοθέτη εργάστηκε πλάι στους: Τ.Μπαντή, Ν.Χατζόπουλο, Agnès del Amo. Σαν ηθοποιός στο θέατρο έπαιξε σε σκηνοθεσίες των: Γ.Χουβαρδά (Ορέστης 2010, Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών 2003), Agnès del Amo, Γ.Τσορτέκη, Τ.Μπαντή. Στον κινηματογράφο, των Π.Φαφούτη και χ.Βαφειάδη.

Έχει επίσης εργαστεί σαν βοηθός σκηνογραφίας πλάι στην Ε.Μανωλοπούλου.


Είναι κάτοχος Πτυχίου Θεατρικών Σπουδών και Μεταπτυχιακού σκηνοθεσίας και δραματουργίας (Master 2 χρόνων, 2004-06) από το Πανεπιστήμιο της Provence στη Γαλλία.

Σπούδασε επίσης Λογοτεχνική Μετάφραση (γαλλικά – ελληνικά) στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών (2000-2002). Αποφοίτησε σαν ηθοποιός από τη Δραματική Σχολή «Μορφές» του Θεάτρου «Εμπρός» (1996-2000).

*****

Θέατρο
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ηow to resuscitate a dinosaur/ Έι, Romeo, πώς δίνεις το φιλί της ζωής σε έναν δεινόσαυρο;

Guest Editors / «Ο Καστελούτσι σκηνοθετεί μια υπόσχεση· και κάνει τέχνη εκκλησιαστική»

«Πέρασαν μέρες από την πρώτη μου επαφή με τη Βερενίκη. Μάντρωσα ένα κοπάδι σκέψεις» – ο Κυριάκος Χαρίτος γράφει για μια από τις πολυσυζητημένες παραστάσεις της σεζόν, που ανέβηκε στη Στέγη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρομέο Καστελούτσι: «Όπου παρεμβάλλεται το κράτος, δεν υπάρχει χώρος για τον έρωτα. Ο έρωτας είναι εναντίον του κράτους και το κράτος εναντίον του έρωτα».

Θέατρο / Ρομέο Καστελούτσι: «Πάντα κάποιος πολεμά τον έρωτα. Και οι εραστές είναι πάντα τα θύματα»

Ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης, λίγο πριν επιστρέψει στην Αθήνα και στη Στέγη για να παρουσιάσει τη «Βερενίκη» του, μας μίλησε για τον έρωτα, τη γλώσσα και τη μοναξιά, την πολιτική και την ανυπέρβλητη Ιζαμπέλ Ιπέρ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
CHECK How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της συστημικής ιστορίας

Θέατρο / How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της Iστορίας

Σκηνοθετημένη από έναν νέο δημιουργό, η παράσταση που βασίζεται στο τελευταίο κείμενο της Γλυκερίας Μπασδέκη επιχειρεί έναν διάλογο με μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αγορίτσα Οικονόμου

Αγορίτσα Οικονόμου / «Πέφτω να κοιμηθώ και σκέφτομαι ότι κάτι έχω κάνει καλά»

Βρέθηκε να κυνηγάει το όνειρο της υποκριτικής, χωρίς να γνωρίζει τον τρόπο, αλλά με τη βεβαιότητα ότι δεν ήθελε ποτέ να μείνει με την απορία «γιατί δεν το έκανα;». Μέσα από σκληρή δουλειά και πολλούς μικρούς ρόλους, κατάφερε να βρει τον δρόμο της στην τέχνη, στον οποίο προχωρά και αισθάνεται τυχερή. Η Αγορίτσα Οικονόμου είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ 

Θέατρο / «Αν κλάψω με ένα έργο, είμαι σε καλό δρόμο»

Ο Χρήστος Θεοδωρίδης, που έχει σκηνοθετήσει με επιτυχία δύο έργα φέτος, του Βιριπάγιεφ και της Αναγνωστάκη, εξηγεί γιατί τον ενδιαφέρουν τα κείμενα που μιλάνε στον άνθρωπο σήμερα, ακόμα κι αν σε αυτά ακούγονται ακραίες απόψεις που ενοχλούν και τον ίδιο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Να είσαι γκέι στη Νέα Υόρκη

Θέατρο / «Η Κληρονομιά μας»: Τι αποκομίσαμε από την εξάωρη παράσταση στο Εθνικό

«Μία ποπ queer saga, παραδομένη πότε στη μέθη των κοκτέιλ Μανχάταν και πότε στο πένθος μιας αλησμόνητης συλλογικής απώλειας» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το πολυβραβευμένο έργο του Μάθιου Λόπεζ, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Γιάννη Μόσχο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή ούτε αιρετική»

Θέατρο / «Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή, ούτε αιρετική»

Μετά την Ορέστεια του Στρίντμπεργκ και τις πρόβες για το έργο του Βασίλη Βηλαρά, η Λένα Κιτσοπούλου μιλάει για προσδοκίες και αποφάσεις, για επιτυχίες και απορρίψεις, για το «σύστημα» μέσα στο οποίο δουλεύει και για όλους εκείνους τους χαρακτηρισμούς που της αποδίδουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ