Για τί ακριβώς μιλάει το έργο;
Το έργο αναφέρεται στην σκοτεινή πλευρά του internet. Ιστορίες που έχουν συμβεί ή μπορεί να συμβούν. Ιστορίες trafficking, απαγωγών, παράνομων υιοθεσιών, λαθρομετανάστευσης, σειριακών δολοφόνων. Με λίγα λόγια, η αθέατη πλευρά του διαδικτύου που ακόμα είναι πολύ νωρίς να την κατανοήσουμε και να την αντιμετωπίσουμε. Όλα αυτά υπήρχαν και παλιά. Όμως όπως με το internet έγινε επανάσταση στην επικοινωνία των ανθρώπων το ίδιο συνέβη και με την εγκληματικότητα.
Τι είναι τι πρώτο πράγμα που σκέφτηκες όταν διάβασες το έργο;
Πρέπει να το ανεβάσω. Περνάω αρκετές ώρες στο internet και το θέμα του έργου με αφορά. Οι ιστορίες του έργου μπορούν να συμβούν στην Ελλάδα, στην Αμερική, στην Ασία, παντού. Όπου φτάνει το Internet. Τα σύνορα μας πια είναι ένα κλικ. Νέα γεγονότα γεννούν νέους χαρακτήρες. Η εξάπλωση του διαδικτύου γεννάει νέα ηθικά και νομικά ζητήματα. Το θέατρο δεν μπορεί να μείνει εκτός αυτής της θεματολογίας.
Όσα περισσότερα like, τόσο πιο ευτυχισμένος νιώθει ο άνθρωπος;
Μόνο με τα like δεν μπορεί να είσαι ευτυχισμένος. Νιώθεις καλύτερα. Λιγότερο μόνος. Ναι σου δίνει χαρά που κάποιος που ουδέποτε θα συναντούσες κάνει like σε μια ανάρτηση σου. Όμως αν αυτό είναι αυτοσκοπός είσαι απλά ένα περιθωριακός και δυστυχισμένος που αντάλλαξε τις ανθρώπινες σχέσεις με ένα σκηνοθετημένο profile μιας διαδικτυακής κοινότητας. Οι διαδικτυακές κοινότητες είναι ένα εφήμερο και ανώνυμο κοινό. Ενώ οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν διάρκεια και ονοματεπώνυμο. Είναι δύσκολες για αυτό και αληθινές. Η ευτυχία πάντα ήταν μια δύσκολη υπόθεση. Πολύ εύκολο μου φαίνεται να την κατακτήσεις μόνο με like και με follow.
Η εγκληματικότητα μέσω διαδικτύου ανθεί και στην Ελλάδα; Υπάρχει κάποιο γεγονός που σε τάραξε;
Σαφώς και υπάρχει. Κάθε τρεις και λίγο βλέπουμε συλλήψεις για απάτες και για παιδική πορνογραφία. Νομίζω ότι όπως όλα πια κινούνται μέσω διαδικτύου έτσι και το νέο «νομισματοκοπείο» του εγκλήματος θα είναι από εδώ και στο εξής το internet. Θυμάμαι εκείνη την περίπτωση του 30 χρόνου που βρέθηκε νεκρός και φιμωμένος. Η 24χρόνη φίλη που γνώρισε μέσω facebook είχε μπάσει τους συνεργούς στο σπίτι. Με τάραξε γιατί καθένας μας μπορούσε να είναι στην θέση του. Ένα απλό ερωτικό ραντεβού μετατράπηκε σε κολαστήριο θανάτου.
Έχει περάσει ατελείωτες ώρες στο internet; Αν ναι πώς ξέφυγες;
Ναι. Πολλές φορές. Ευτυχώς υπάρχει η εφεύρεση που λέγεται ρολόι. Όταν δω το χρόνο που έχασα με πιάνει θυμός και κλείνω ακαριαία το laptop. Αν το καλοσκεφτείς στην πραγματικότητα η μοναδική περιουσία που έχει ο καθένας μας είναι ο χρόνος και αυτή η σκέψη «χτυπάει» σαν alarm και με προστατεύει από τις «κραιπάλες» στο internet.
Το facebook ενίσχυσε την μοναξιά ή έφερε τους ανθρώπους πιο κοντά και έκανε την επικοινωνία εύκολη και άμεση;
Το facebook είναι ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Είναι αυτονόητο πως έφερε τους ανθρώπους πιο κοντά. Κανένας πια δεν μένει «μόνος» ακόμα και όταν είναι μόνος του στο σπίτι. Πάντα θα υπάρχει μια οθόνη όπου με κάποιον μπορεί να συνομιλήσει, να διαφωνήσει, να «σκουντήσει», να σχολιάσει, ακόμα και να «κατασκοπεύσει» ιδιωτικές στιγμές. Το facebook είναι άλλη μια εφεύρεση του ανθρώπου όχι η πραγματικότητα. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν το ξεχνάμε αυτό και θεωρούμε το facebook ως το «πραγματικό βιβλίο της ζωής μας». Η ζωή είναι παντού. Είναι τρισδιάστατη, γεμάτη χαρές και λύπες. Και όχι μια επίπεδη οθόνη με φίλους που κάναμε με ένα κλικ.
Γιατί το ίντερνετ και κυρίως το facebook είναι τόσο εθιστικό; Ποια συναισθηματικά κενά μπορεί να καλύψει;
Μα γιατί είναι συναρπαστικό. Ποτέ στην μέχρι τώρα ιστορία του ανθρώπου δεν υπήρξε τέτοιος πλουραλισμός απόψεων. Είναι η πρώτη φορά που ο καθένας μας μπορεί να γίνει «εκδότης» και η ανάρτηση του να διαβαστεί. Είναι διαδραστικό. Και πάρα πολύ εύκολο στην χρήση. Πατάει πολύ στην ναρκισσιστική πλευρά του ανθρώπου. Το μόνο συναισθηματικό κενό που μπορεί να καλύψει είναι να ξεχάσεις για λίγο την μοναξιά σου. Αυτό δεν είναι λίγο. Ελλοχεύει όμως και αρκετούς κινδύνους. Γιατί όταν εκφέρεις την άποψη σου στο προσωπικό σου status και νομίζεις πως είσαι στο ιδιωτικό σου χώρο, στην πραγματικότητα είσαι σε έναν δημόσιο χώρο. Και πάντα υπάρχει ο κίνδυνος της δημόσιας διαπόμπευσης.
To ελληνικό θέατρο την παλεύει στην κρίση; Βγαίνουν έσοδα; Ο κόσμος έρχεται στο θέατρο; Ή απλώς έχει γίνει για τους περισσότερους ανθρώπους του θεάτρου μια ωραία, δημιουργική ενασχόληση που δεν αποφέρει πλέον χρήματα;
Ζούμε σε μια χρεωκοπημένη χώρα. Μοιραία το θέατρο είναι είδος πολυτέλειας ως διασκέδαση, είναι είδος όμως πρώτης ανάγκης ως έκφραση. Το θέατρο επιβιώνει από την αγάπη των ανθρώπων που κάνουν θέατρο. Με λίγα χρήματα, με πολλές στερήσεις , με αρκετή «τσαγκαρική», και με δεύτερες δουλειές πολλές θεατρικές ομάδες παλεύουν να βρουν το κοινό τους. Είναι υγιές. Το κοινό θα αποφασίσει ποιος θα επιβιώσει οικονομικά. Δεν νομίζω πως όσοι ασχολούμαστε με το θέατρο η κύρια αιτία που μας έσπρωξε στο σανίδι ήταν το χρήμα. Δον Κιχώτες είμαστε όχι παιδιά της Silicon Valley. Πληρώνουμε το τίμημα της επιλογής μας.
Μια ατάκα του έργου που θα σε συνοδεύει στη ζωή σου.
«Θα γνωρίσεις την αλήθεια και η αλήθεια θα σε κάνει να απελπιστείς».
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ OTI..
Μια ιδιαίτερη παράσταση του CHAT θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014 στις 21.00 στον πολυχώρο Vault. Μετά την παράσταση θα ακολουθήσει συνομιλία με το κοινό με θέμα την «σκοτεινή πλευρά» του διαδικτύου που είναι και το θέμα της παράστασης. Θα μιλήσουν η κ. Τσιώτρα, υπεύθυνη της Μονάδας Έγκαιρης Παρέμβασης Προβληματικής Χρήσης του Διαδικτύου του “Κ.Ε.Θ.Ε.Α Πλεύση” και η κ. Μιχαηλίδη, υπεύθυνη του Τμήματος Προβληματικής Χρήσης Διαδικτύου της μονάδας Απεξάρτησης “18 Άνω”.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συγγραφέας: Gustavo Ott
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ, Κλ. Ελαιοτριβιάρη, Δ. Ζιούβα, Ζ. Κουφοπούλου, Ι. Λαζοπούλου, Σ. Πολενάκης, Α. Σαράφη, Κ. Τσολακίδου
Σκηνοθεσία: Χρήστος Στρέπκος
Σκηνογραφία: Μάρκελος Μαυρομμάτης
Κοστούμια: Celebrity Skin
Κίνηση: Νίκος Λυμπεράτος
Φωτισμοί: Ευσταθία Δρακονταειδή
Φωτογραφίες: Παναγιώτης Μουλίνος
Παίζουν: Κατερίνα Κολυροπούλλου
Ελένη Καλαντζοπούλου
Γιάννης Τσάκωνας
Νίκος Λυμπεράτος
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:00 (έως 30 Ιανουαρίου 2014)
Διάρκεια παράστασης: 80′ (χωρίς διάλειμμα)
Γενική είσοδος: 10 €
Πολυχώρος Vault
Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός
Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8’ περίπου με τα πόδια)
Τηλέφωνα: 213 0356472 / 6945993870 (για τηλεφωνικές κρατήσεις 11:00 – 14:00 και 17:00 -21:00) Email: [email protected]
σχόλια