Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού

Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού Facebook Twitter
Ο Jérôme Bel καταφέρνει να συγκινεί, να εκνευρίζει, να προβληματίζει, σίγουρα, πάντως, μόνο απαρατήρητος δεν περνά ούτε από τους θεατές, ούτε από τους κριτικούς της Τέχνης του.
0

Από το προκλητικό, σχεδόν αυθάδες Nom donné par l'auteur, με το οποίο εισέβαλε στο παγκόσμιο προσκήνιο της Τέχνης του χορού το 1994, μέχρι το Gala που φέτος θα παρακολουθήσουμε στη Στέγη ο Jérôme Bel δεν σταματά να εκπλήσσει, το κοινό που τον ακολουθεί ακόμη κι όταν διαφωνεί με τον εκρηκτικό, ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του ή με τον τρόπο που επιλέγει για να μεταδώσει τα μηνύματα του. Και η αλήθεια είναι ότι ο Bel, με τα πάντα ευρηματικά, σχεδόν πάντοτε προβοκατόρικα χορευτικά project του -που τον μύθο τους συντηρούν και μέσω των εμπρηστικών, συνήθως απόλυτων και λακωνικών δηλώσεων του- καταφέρνει να συγκινεί, να εκνευρίζει, να προβληματίζει, σίγουρα, πάντως, μόνο απαρατήρητος δεν περνά ούτε από τους θεατές, ούτε από τους κριτικούς της Τέχνης του. 

Κι αν με το Nom donné par l'auteur -στο οποίο ένα χορευτικό δίδυμο το μόνο που είχε να κάνει ήταν να τακτοποιεί μακαρίως διάφορα αντικείμενα- είχε εκνευρίσει με μια σαφή αναφορά του πάνω στον... αχρείαστο δημιουργό (της όποιας Τέχνης), αν με το The Show Must Go On χάρισε δυνατές συγκινήσεις, ανεβάζοντας στο stage ανθρώπους με κινητικά και διανοητικά προβλήματα, με το Gala βγάζει γλώσσα για το σε ποιους ανήκει -τελικά- ο χορός. 

Σε ποιους επιτρέπεται να χορέψουν; Στους επαγγελματίες ή σε όλους; Μπορούν να συνυπάρξουν πάνω στη σκηνή; Τι σώμα και τι ικανότητες πρέπει να διαθέτουν; Ή μήπως πρόκειται για μια Τέχνη, ιδιοσυγκρασιακή, ορμητική σαν κύμα, απαλλαγμένη από στερεότυπα και κανόνες έκφρασης, φτιαγμένη ακριβώς από το διαφορετικό, το ακατέργαστο, το πηγαίο; Και πάλι -μέσω του Gala- o ευφυής Bel "παντρεύει" χορευτικά ανθρώπους -κατά κυριολεξία- της διπλανής πόρτας με επαγγελματίες χορευτές, για να δηλώσει ότι ο χορός είναι για όλους, με τόσο ευθύ και συνάμα ποιητικό τρόπο, που είναι να απορεί κανείς γιατί τα media του προσάπτουν τον πολυχρησιμοποιημένο τίτλο του "κακού παιδιού". Για τη νέα του δουλειά, που έρχεται με ορμή στη Στέγη στις 9 και 10 Ιανουαρίου ο φιλόσοφος της χορογραφίας μιλά στο Lifo.gr, ενώ έχει την ιδανική απάντηση για τους χαρακτηρισμούς που κατά καιρούς του έχουν προσάψει.

Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού Facebook Twitter
O Jérôme Bel

Πιστεύω ότι ο χορός μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να εκφραστούν, ακόμη κι αν ο τρόπος τους δεν είναι αυτός ενός κορυφαίου χορευτή. Για 'μένα πάντα το σημαντικότερο θα είναι το μήνυμα, όχι το μέσο.

— Σας αποκαλούν «κακό παιδί» της χορογραφίας και προβοκάτορα. Πώς το εισπράττετε εσείς αυτό; Θεωρείτε ότι κάνει κακό στην τέχνη σας και σε όσα πραγματικά θέλετε να επικοινωνήσετε μέσα από τη δουλειά σας;

Αυτοί που με αποκαλούν έτσι είναι απλώς τεμπέληδες δημοσιογράφοι! Όλο αυτό είναι για το θεαθήναι και φυσικά δεν με απασχολεί. Απλώς, πάντα ελπίζω οι θεατές να είναι πιο έξυπνοι από τους δημοσιογράφους, κάτι που δεν είναι και πάρα πολύ δύσκολο. 

— Ποια ήταν η αφορμή για τη γέννηση του Gala; 

Ένα σεμινάριο με ερασιτέχνες στο φτωχότερο προάστιο των Παρισίων, το Seine Saint-Denis. Αναζητούσαμε μια θεατρική φόρμα, προσβάσιμη σε ανθρώπους χωρίς χορευτική παιδεία, απ' όπου και θα προέκυπτε ένα πολυποίκιλο κινητικό υλικό. Στόχος μας ήταν η κατάθεση των ανθρώπων αυτών να είναι όσο το δυνατόν πιο αυθεντική και ανεπηρέαστη από προϋπάρχοντες κανόνες.  

Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού Facebook Twitter
Mε το Gala βγάζει γλώσσα για το σε ποιους ανήκει -τελικά- ο χορός.

— Πώς επιλέξατε τους χορευτές που θα δούμε επί σκηνής; Ποιο ήταν το προσόν που αδιαπραγμάτευτα επιθυμούσατε να έχουν; 

Κατά βάση, έχουμε ένα πρωτόκολλο, μία συγκεκριμένη διαδικασία, μέσω της οποίας εντοπίζουμε τους ανθρώπους που θέλουμε, ωστόσο, το βασικό ζητούμενο είναι να πρόκειται για όσο το δυνατόν πιο διαφορετικά, πιο ετερόκλιτα μεταξύ τους άτομα. Μόλις αναγνωρίσουμε αυτό το διαφορετικό, τους προσκαλούμε να λάβουν μέρος στην performance. 

— Πόση ελευθερία και αυτοσχεδιασμό χωρά το Gala, δεδομένου ότι για χρόνια θεωρούσατε καταστροφικό τον αυτοσχεδιασμό στον χορό; 

Ας πούμε ότι άλλαξα γνώμη. Υπάρχει λίγος αυτοσχεδιασμός σ' αυτή τη νέα παραγωγή, αλλά νομίζω ότι εδώ έχει ειρωνική χροιά ή για να το πούμε αλλιώς, είναι δοσμένος από άλλη ιστορική άποψη. 

— Είναι το Gala μια απενεχοποίηση του χορού για όλους; Είναι κάτι που ασπάζεστε εσείς προσωπικά: το ότι μπορούν να χορέψουν όλοι κι ας μην είναι το θέαμα που προκύπτει το αναμενόμενο;

Πιστεύω ότι ο χορός μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να εκφραστούν, ακόμη κι αν ο τρόπος τους δεν είναι αυτός ενός κορυφαίου χορευτή, κάποιου που να διαθέτει βιρτουζιτέ στις κινήσεις του. Για 'μένα πάντα το σημαντικότερο θα είναι το μήνυμα, όχι το μέσο. 

— Το ότι χρησιμοποιείτε διαφορετικούς σωματότυπους και ηλικίες είναι ένα ακόμη μανιφέστο κόντρα στις αυστηρές απαιτήσεις που ο χορός έχει από τους επαγγελματίες του; 

Ναι! Ο επαγγελματικός χορός είναι τόσο απίστευτα στιλιζαρισμένος και γεμάτος στάνταρντς! Κατά τα λοιπά, κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. 

  

— Κατά το παρελθόν έχετε αποκαλύψει ότι προτιμάτε να οργανώνετε τις πρόβες από απόσταση; Πώς γίνεται αυτό;

Δημιουργώ projects που δεν απαιτούν την αυτοπρόσωπη παρουσία μου. Το Skype, το e-mail βοηθούν πολύ σε όλο αυτό. Α, και δεν σκοτίζομαι για την τελειότητα. 

Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού Facebook Twitter
To The Show Must Go On χάρισε δυνατές συγκινήσεις, ανεβάζοντας στο stage ανθρώπους με κινητικά και διανοητικά προβλήματα. Φωτο: Μichael Bause

Info:

Jérôme Bel - Gala

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

9/10 Ιανουαρίου 2017, Κεντρική Σκηνή, 20.30 

www.sgt.gr


Συντελεστές
Σύλληψη: Jérôme Bel
Βοηθός: Maxime Kurvers
Βοηθοί στην περιοδεία: Maxime Kurvers, Dina Ed Dik
Κοστούμια: οι χορευτές
Καλλιτεχνικός σύμβουλος & εταιρική ανάπτυξη: Rebecca Lee
Διεύθυνση παραγωγής: Sandro Grando
Τεχνική υποστήριξη: Gilles Gentner

Από και με τους: Ελεάννα Ανδρεούδη, Ζοέλ Ανοσίκε, Φελίσια Ανοσίκε, Χρήστος Γιούσεφ, Τάσος Δαρούσος, Αλεξία Καδόγλου, Σοφία Καλατζοπούλου, Ηλίας Καρατζογιάννης, Κάντυ Καρρά, Κογιέ, Νάντια Κοντογεώργη, Άννα Κουρουπού, Μαργαρίτα Κώστογλου, Μάξιμος Μουμούρης, Αριστέα Παναγιωτακοπούλου, Κατριάννα Παντέλη, Σταυρούλα Σαμαρά, Ηλίας Χατζηγεωργίου, Ανδρέας Χότζα, Μαρία Χρυσανθακοπούλου

Υπεύθυνη casting: Γιαλένα Κλειδαρά

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρομέο Καστελούτσι: «Όπου παρεμβάλλεται το κράτος, δεν υπάρχει χώρος για τον έρωτα. Ο έρωτας είναι εναντίον του κράτους και το κράτος εναντίον του έρωτα».

Θέατρο / Ρομέο Καστελούτσι: «Πάντα κάποιος πολεμά τον έρωτα. Και οι εραστές είναι πάντα τα θύματα»

Ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης, λίγο πριν επιστρέψει στην Αθήνα και στη Στέγη για να παρουσιάσει τη «Βερενίκη» του, μας μίλησε για τον έρωτα, τη γλώσσα και τη μοναξιά, την πολιτική και την ανυπέρβλητη Ιζαμπέλ Ιπέρ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
CHECK How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της συστημικής ιστορίας

Θέατρο / How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της Iστορίας

Σκηνοθετημένη από έναν νέο δημιουργό, η παράσταση που βασίζεται στο τελευταίο κείμενο της Γλυκερίας Μπασδέκη επιχειρεί έναν διάλογο με μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αγορίτσα Οικονόμου

Αγορίτσα Οικονόμου / «Πέφτω να κοιμηθώ και σκέφτομαι ότι κάτι έχω κάνει καλά»

Βρέθηκε να κυνηγάει το όνειρο της υποκριτικής, χωρίς να γνωρίζει τον τρόπο, αλλά με τη βεβαιότητα ότι δεν ήθελε ποτέ να μείνει με την απορία «γιατί δεν το έκανα;». Μέσα από σκληρή δουλειά και πολλούς μικρούς ρόλους, κατάφερε να βρει τον δρόμο της στην τέχνη, στον οποίο προχωρά και αισθάνεται τυχερή. Η Αγορίτσα Οικονόμου είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ 

Θέατρο / «Αν κλάψω με ένα έργο, είμαι σε καλό δρόμο»

Ο Χρήστος Θεοδωρίδης, που έχει σκηνοθετήσει με επιτυχία δύο έργα φέτος, του Βιριπάγιεφ και της Αναγνωστάκη, εξηγεί γιατί τον ενδιαφέρουν τα κείμενα που μιλάνε στον άνθρωπο σήμερα, ακόμα κι αν σε αυτά ακούγονται ακραίες απόψεις που ενοχλούν και τον ίδιο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Να είσαι γκέι στη Νέα Υόρκη

Θέατρο / «Η Κληρονομιά μας»: Τι αποκομίσαμε από την εξάωρη παράσταση στο Εθνικό

«Μία ποπ queer saga, παραδομένη πότε στη μέθη των κοκτέιλ Μανχάταν και πότε στο πένθος μιας αλησμόνητης συλλογικής απώλειας» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το πολυβραβευμένο έργο του Μάθιου Λόπεζ, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Γιάννη Μόσχο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή ούτε αιρετική»

Θέατρο / «Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή, ούτε αιρετική»

Μετά την Ορέστεια του Στρίντμπεργκ και τις πρόβες για το έργο του Βασίλη Βηλαρά, η Λένα Κιτσοπούλου μιλάει για προσδοκίες και αποφάσεις, για επιτυχίες και απορρίψεις, για το «σύστημα» μέσα στο οποίο δουλεύει και για όλους εκείνους τους χαρακτηρισμούς που της αποδίδουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Με Μαρμαρινό, Κουρεντζή, Ράσσε, Mouawad και Ζυλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Πολιτισμός / Μαρμαρινός, Κουρεντζής, Ράσε, Mouawad και Ζιλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Καλλιτέχνες με ιστορικό ίχνος στην Επίδαυρο θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους δίπλα σε ξένους και άλλους Έλληνες δημιουργούς, ενώ στις 19 Ιουλίου θα ακούσουμε την ορχήστρα Utopia υπό τη διεύθυνση του Θ. Κουρεντζή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει τον εαυτό του;      

Θέατρο / Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει επιτυχημένα τον εαυτό του;      

«Αν θες να αναμετρηθείς με κάτι, αν θες να πας στην ουσία, πρέπει να πονέσεις» – Κριτική για την πολυσυζητημένη παράσταση «Merde!» των Βασίλη Μαγουλιώτη και Γιώργου Κουτλή στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ο Γιάννος Περλέγκας βρίσκει τη χαρά της δημιουργίας στη φλόγα για συνύπαρξη

Θέατρο / «Έχω νιώσει ακατάλληλος και παρωχημένος δεινόσαυρος μέσα στο θεατρικό τοπίο που αλλάζει»

Με αφορμή το έργο του Μπέρνχαρντ «Η δύναμη της συνήθειας», ο Γιάννος Περλέγκας μιλά με ταπεινότητα και πάθος για το θέατρο, με το οποίο συνεχίζει να παλεύει και που διαρκώς τον νικά. Αυτό, όμως, είναι που τον κρατά ζωντανό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ