Roma e Venezia
Φωτογραφίες του Στέφανου Σάμιου.
'Εκθεση στο Ιταλικό Ινστιτούτο (17.02-17.03.2017)
Ρώμη και Βενετία
Roma-Città Eterna
Η Ρώμη, στην πρώτη ματιά γενναιόδωρη και πληθωρική, εύκολα μπορεί να ξελογιάσει τον ανύποπτο καλλιτέχνη-περιηγητή. Να τον εξουθενώσει μάλιστα κυριολεκτικά. Ειδικά το φωτογράφο. Το δηλώνω εξ ιδίας πείρας.
Πως να αντιπαρατεθεί κανείς δημιουργικά στη μακραίωνη ιστορική της διαστρωμάτωση; Στο μεγαλείο μιας κοσμοκράτειρας; Στην παρακμή της στη συνέχεια; Πως να σταθεί μπροστά στα αριστουργήματα των Μεγάλων Μυστών χωρίς να συνθλιβεί από το δέος; Αντίκρυ στη μνημειακή της αρχιτεκτονική; Πως να προσεγγίσει την υπερβατική αλλά και τη σιδηρά χροιά της Καθολικής Εκκλησίας; Πως να κάνει κάποιες νύξεις για τις αέναες διαμάχες εξουσίας; Για τη μοιραία συνύπαρξη του διπόλου γέννηση-θάνατος, που συναντάς σε κάθε γωνιά της Ρώμης;
Για παράδειγμα: Πως μπορεί κανείς να συνδιαλαγεί δημιουργικά με τη μαγεία του Gian Lorenzo Bernini; Να μεταφέρει κάτι από την πνιγηρή αίσθηση της εποχής του Giordano Bruno; Να αναφερθεί στην εμβληματική περσόνα του Cola di Rienzo; Πως να αποκωδικοποιήσει τα "κρυφά", τα μικρά και μεγάλα της "μυστικά"; Tα υφασμένα, αιώνες τώρα, στο δαιδαλώδη ιστό της "Città Eterna"; Πως να βρει τρόπο να διεισδύσει κάτω από την εκθαμβωτική της επιφάνεια, αποστασιοποιημένα από την σαγηνευτική πρώτη εντύπωση; Μιας σύγχρονης μητρόπολης, που σφύζει από ζωή και εξελίσσεται συνεχώς. Αλλά και που φέρει ταυτόχρονα το ιδιαίτερα φορτισμένο παρελθόν της; Μεγάλη η πρόκληση!
Με όλα αυτά κατά νου γίνεται αυτή η απόπειρα. Την αφορμή έδωσε ένα ταξείδι στη Ρώμη, το Μάϊο του 1989. Κεντρικό ρόλο στην οπτική "αφήγηση" διατηρεί και πάλι η τότε σύντροφός μου Μυρτώ, που εκείνη την εποχή εγκυμονούσε το γιο μας. Η τελική καλλιτεχνική προσέγγιση λοιπόν, δεν θα μπορούσε να είναι άμοιρη των προσωπικών μου προκλήσεων εκείνης της περιόδου.
Στέφανος Σάμιος
Venezia- A chronicle of thoughts
Την αφορμή για αυτή την απόπειρα έδωσε ένα ταξείδι στη "Γαληνοτάτη Δημοκρατία", το Φεβρουάριο του 1988. Σκοπός ήταν η φωτογράφιση των ρούχων του γνωστού έλληνα σχεδιαστή Δημήτρη Παρθένη, τα οποία είχε σχεδιάσει με σημείο αναφοράς τον "Εμπορο της Βενετίας". Η σχετική θεατρική παράσταση είχε πρόσφατα ανέβει στην Αθήνα και ο ίδιος την είχε επιμεληθεί ενδυματολογικά.
Η βασική ιδέα ήταν να φωτογραφηθούν τα ρούχα στον πραγματικό χώρο της δράσης του έργου. Πέρα από τη φυσική ατμόσφαιρα και φόρτιση της χειμερινής Βενετίας, στη θεατρικότητα της φωτογράφησης θα συνέβαλε πολύ και η παρουσία της Μυρτούς Παράσχη, ηθοποιού και σκηνοθέτιδος θεάτρου, παράλληλα συντρόφου μου εκείνη την εποχή.
Σε αυτήν την πόλη μπορείς πολύ εύκολα να αποπροσανατολιστείς. Μπορεί άνετα να σε καταβροχθίσει δημιουργικά. Είναι σαν ένα μαγικό καρουσέλ, όπου στροβιλίζονται παράλληλα, τα μπαρόκ μοτίβα του Βιβάλντι, με το "θάνατο" του Λουκίνο Βισκόντι. Οι οργισμένες κραυγές του Οθέλλου, με το μεταλλικό ήχο του χρόνου στην πλατεία του Αγίου Μάρκου. Τα χρυσά βυζαντινά άτια, με τα υγρά υπέρκομψα παλάτια του Canale Grande. Η οπτασία του Χεμινγουέι που απολαμβάνει το "Bellini" του, με το λείψανο του Βάγκνερ στην «πένθιμη γόνδολα» του Λίστ. Η γέφυρα των στεναγμών, με το διονυσιακό καρναβάλι.
Αναπόφευκτα, η διαδικασία απέκτησε μία τελείως προσωπική διάσταση, πολύ ευρύτερη της αρχικής μας πρόθεσης. Σταδιακά και αυθόρμητα, η Μυρτώ μετουσιώθηκε σε σύγχρονη "Πόρσια" και ο ίδιος βρέθηκα να παλεύω σαν νέος "Μπασάνιο" με το γρίφο που ένοιωσα να μου ανατίθεται. Δηλαδή, να αποπειραθώ να χαρτογραφήσω μια έξοδο από τον λαβύρινθο, φυσικό και νοητικό, που αποτελεί η ίδια η Βενετία.
Στέφανος Σάμιος
Στέφανος Σάμιος
Ξεκίνησε την πορεία του με σπουδές στη διοίκηση επιχειρήσεων στην Αθήνα, στην ΑΣΟΕΕ. Έκανε μεταπτυχιακά και διδακτορικό στο Παρίσι πάνω σε μαθηματικά μοντέλα λήψης αποφάσεων στο PARIS IX-Dauphine. Παράλληλα, σπούδασε φωτογραφία στο PARIS VIII-St.DENNIS. Eίναι κάτοχος ΜΑ του MIDDLESEX University στην εφαρμοσμένη φωτογραφία.
Από την επιστροφή του στην Ελλάδα και μετά, ενεργοποιείται στη φωτογραφία. Τόσο σαν επαγγελματίας στον εκδοτικό και διαφημιστικό χώρο, όσο και σαν καλλιτέχνης και καθηγητής φωτογραφίας.
Δημιουργός αρχικά του "studio PHOBIA", το 1988 και στη συνέχεια του "GREY Images" το 2011, έχει συνεργαστεί με τα περισσότερα ελληνικά περιοδικά, με οργανισμούς και διαφημιστικές εταιρείες, ενώ έχει στενή επαφή και συνεχή συνεργασία με τον αμιγώς καλλιτεχνικό χώρο.
Παράλληλα, είναι αναπληρωτής διευθυντής του κολλεγιακού τμήματος φωτογραφίας του ΑΚΤΟ, όπου διδάσκει συνεχώς τα τελευταία είκοσι τρία χρόνια φωτογραφία μόδας και διαφήμισης.
Πάνω απ'όλα, επιμένει να θεωρεί εαυτόν, «ερασιτέχνη» φωτογράφο!
