Οι Ζακυνθινοί είναι τρελοί. Το 188... ένας ζακύνθιος έστειλε στον Βασιλιά της Ελλάδας μια ανοιχτή επιστολή, κεφενόβιου τύπου, την οποία δημοσίευσε μετά και σε μορφή βιβλίου. Το βρήκα σε μια ψηφιακή βιβλιοθήκη (νομίζω, του Πανεπιστημιου Κρήτης, αλλά δεν είμαι 100% σίγουρος.)
Κοίτα τίτλο που έβαλε!
Τα σπάει!
Στο Youtube χαζεύω συχνά τα trash memorabilia που με εξέθρεψαν, ένας θεός ξέρει πώς, μπλεγμένα με εκλεκτικότητες που ήμουν μικρός ακόμη να εκτιμήσω (ωστόσο ποδοκυλιόμουνα σ' αυτές θερμά).
Χθες είδα την Στροφή του Δαλιανίδη. Με τον Πάνο Μιχαλόπουλο και τις ωραίες μηχανές του.
(Ο Δαλιανίδης ήταν ένας καλός, γλυκοαίματος άνθρωπος, με τον οποίο φάγαμε 4-5 βράδια, στα τελευταία χρόνια του. Απαλός, ευπροσήγορος, χωρίς απωθημένα... Τον συμπαθούσα).
Έβγαλα κι ένα δόντι. Πονάμε.
