Aποστολή Φεστιβάλ Βενετίας | Ο Ai Weiwei παρασύρεται από το ανθρώπινο ποτάμι

Aποστολή Φεστιβάλ Βενετίας | Ο Ai Weiwei παρασύρεται από το ανθρώπινο ποτάμι Facebook Twitter
1

Aποστολή Φεστιβάλ Βενετίας | Ο Ai Weiwei παρασύρεται από το ανθρώπινο ποτάμι Facebook Twitter
Σκηνή από το Human Flow


Γνωστός για την ένταση της εικαστικής του εργογραφίας και τις προστριβές του με τις κινεζικές Αρχές, ο Άι Γουέγουεϊ βάζει στην άκρη την προβοκατόρικη μαχητικότητά του και σκύβει μπροστά στο μεγάλο ανθρώπινο ρεύμα της προσφυγιάς, εξού και ο τίτλος του ντοκιμαντέρ του «Human Flow», που διαγωνίζεται για τον Χρυσό Λέοντα. Με αποσπάσματα ποιητικών τσιτάτων και χωρισμένη διάσπαρτα σε γεωγραφικές περιοχές, η ταινία λειτουργεί περισσότερο ως παγκόσμιος χάρτης και ο Γουέγουεϊ ως βιβλιοθηκάριος, καταγράφοντας ενδελεχώς τους μετακινούμενους πληθυσμούς και κάθε είδους αριθμούς, κάνοντας έτσι μια λογιστική αποτίμηση και μια κάποια προβολή του προβλήματος στο άμεσο μέλλον. Με ρευστή κίνηση της κάμερας και μια απαλή προσέγγιση στους ανθρώπους, ο Κινέζος υιοθετεί μια οικουμενική ματιά, που μερικές φορές προκαλεί αμηχανία σε αυτούς, και σίγουρα σε μένα, όταν για παράδειγμα λέει σε έναν μετανάστη, χαρούμενο που τον γνώρισε και πρόθυμο για ένα αστείο, «σέβομαι το διαβατήριό σου, σέβομαι εσένα». Ως flip side του Μάικλ Μουρ, ο Γουέγουεϊ παραμένει λιγομίλητος και ταπεινός, αν και εμφανίζεται συχνά και παρεμβαίνει με κάποιες συνεντεύξεις, όπως με την πριγκίπισσα Ντάνα της Ιορδανίας, όχι επιβλητικά, αλλά περισσότερο ως guest που κάτι σοφό σκέφτεται, αλλά δεν μας το λέει. Το «Human Flow» υπενθυμίζει τι γίνεται αυτήν τη στιγμή στον κόσμο χωρίς να κραδαίνει μια επείγουσα πολιτική σημαία. Αντιμετωπίζει τη Λέσβο και την Ειδομένη όπως και το Μπαγκλαντές, βλέποντας από ψηλά έναν σταδιακό ξεριζωμό. Δεν ποντάρει στο πορνό του πόνου αλλά στην ανθρωπιά. Περισσότερο από καλή ταινία, είναι μια χρήσιμη καταγραφή, κατάλληλη για διδασκαλία.

 
Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αi Weiwei: "Kαθένας δικαιούται να πάρει στον τάφο του όση δόξα και φήμη επιθυμεί"

Εικαστικά / Αi Weiwei: "Kαθένας δικαιούται να πάρει στον τάφο του όση δόξα και φήμη επιθυμεί"

Μεγάλος καλλιτέχνης, μαχητικός ακτιβιστής, μορφή σπουδαία κι αξιοσέβαστη ή υπερεκτιμημένος οπορτουνιστής; Παραμονές της πρώτης του αθηναϊκής έκθεσης στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, ο 58χρονος Κινέζος δημιουργός «αποκαλύπτεται» στη LIFΟ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η φιγούρα της Μελίνας με τρόμαζε και με έλκυε ταυτόχρονα»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ευριπίδη Σαμπάτη

Μυθολογίες / «Η φιγούρα της Μελίνας με τρόμαζε και με έλκυε ταυτόχρονα»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ευριπίδη Σαμπάτη

Ο τραγουδοποιός Ευριπίδης Σαμπάτης επιλέγει 10 ταινίες, καθεμιά απ' τις οποίες για διαφορετικούς λόγους τον ταρακούνησαν τόσο που η ζωή του δεν ήταν ποτέ πια η ίδια.
Είδαμε το «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ και είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Οθόνες / To «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Αλλά δυστυχώς δεν θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες, επειδή οι υπεύθυνοι του στούντιο θεωρούν ότι το ενήλικο σινεμά αυτού του τύπου ανήκει στις streaming πλατφόρμες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά μόλις κυκλοφόρησε

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό νέο ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εξετάζει και αμφισβητεί όλα όσα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για τη διαβόητη φιγούρα, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ηχογραφημένες συνομιλίες του σε διάστημα είκοσι ετών.
THE LIFO TEAM
Τα γεγονότα της ζωής

Οθόνες / Κασσαβέτης, Σκορσέζε, Ερίθε: 10 άχαστες προβολές στο φετινό Πανόραμα

Πρεμιέρες, παράλληλες εκδηλώσεις, αφιερώματα: Από τις 21 ως τις 27 Νοεμβρίου, οι κινηματογράφοι Τριανόν, Newman και Στούντιο φιλοξενούν το μακροβιότερο αθηναϊκό κινηματογραφικό φεστιβάλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Οθόνες / Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Ο αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης ξεδίπλωσε σημαντικές στιγμές από τη ζωή και την πορεία του και αφηγήθηκε πολύτιμες ιστορίες που διαμόρφωσαν το queer σινεμά του στο φετινό Iconic Talks Powered by Mastercard που πραγματοποιήθηκε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τα δέκα αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

Μυθολογίες / Τα 10 αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

«Κάθε φορά που το βλέπω προσπαθώ να καταλάβω πώς έχει οργανωθεί αυτό το χάος»: Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης μάς καλεί να ανακαλύψουμε δέκα animation διαφορετικών τεχνικών, που τον έχουν επηρεάσει βαθιά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Οθόνες / 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Η Fischer, επίσημος χορηγός των Βραβείων Κοινού εδώ και μια δεκαετία, στήριξε για μία ακόμη χρονιά τον θεσμό, απονέμοντας πέντε βραβεία στις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους των θεατών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM

σχόλια

1 σχόλια
α ) Άι Γουέι Γουέι , β ) Φαλουν Γκον, γ ) Pussy Riots, δ ) Free Tibet, ε ) Reification του Bansky στο Calais της Γαλλιας για το γκραφιτι του Steve Jobs ως προσφυγας και στ ) το πολυ πιθανο reification του ηλεκτρονικου οργανισμου του Ασανζ απο ψευτικα feeds. Ποιος κρυβεται πισω απο την απευθειας χρηματοδοτηση 'η εμμεση εκμεταλλευση ολων των πιο πανω ; Ποιος χρηματοδοτουσε τον αφηρημενο εξπρεσιονισμο ; Τι ειχε πει ακομη και ο καραγκιοζης ο Ζιζεκ για το Θιβετ ;;; Ποιοι μεσα σε ενα μολις χρονο μας καλουσαν ρατσιστες και ξαφνικα θελουν να μας δωσουν Νομπελ για την Λεσβο ;!Εδω και εκατο χρονια η Αμερικη εμπλεκεται με την Ευρωπη, αρχικα για να δικαιολογησει την συμμετοχη της στον πρωτο παγκοσμιο πολεμο ( με την Creel Committee on Public Information - Απρ 1917 ) χρησιμοποιοντας αστερες του Χολιγουντ καλη ωρα οπως κανει σημερα με την Ατζι την Ζολι και το Council on Foreign Relations το περιβοητο Πρατ Χαουζ στη ΝΥ ), με την κυριαρχια των ταινιων της δεκα χρονια αργοτερα ( το 1925, 95% των ταινιων που παιζονταν στη Βρετανια , 85% στην Ολλανδια, 70% στη Γαλλια, 65% στην Ιταλια και 60% στη Γερμανια ηταν αμερικανικες ), λιγο αργοτερα με το μονοπωλιο σε κινηματογραφικο hardware ( 75% του φιλμ που χρησιμοποιουσε ολη η γη εκεινη την εποχη ηταν απο την Kodak - τουλαχιστον οι μισοι - και στη Γαλλια 75% ! - των κινηματογραφων εξω απο την Αμερικη ηταν αμερικανικης ιδιοκτησιας ) τους χαρισε κυριαρχια στη διανομη ταινιων, αρα και στα μηνυματα που ηθελε να διαδωσει.Το τελος του δευτερου παγκοσμιου πολεμου την βρισκει κυριαρχη σε ολα τα επιπεδα. Εμπλεκεται πολυμετωπικα με την Ευρωπη με : 1 ) Σχεδιο Μαρσαλ ( στα μεσα του 1951 πανω απο $1 τρις δολαρια -σημερινα λεφτα - ειχαν διανειμει ΜΟΝΑΧΑ στην Δυτικη Ευρωπη ), 2 ) Δεχεται επιχορηγησεις απο Φορντ, Φουλμπρα’ι’τ, Ροκεφελερ, κλπ.3 ) Συμβιωνει με τον αμερικανικο κορπορατισμο για να “επεκτεινει¨ το ραδιοφωνο εξω απο τα συνορα της ( “Φωνη της Αμερικης” ). 4 ) Δημιουργει την τηλεοραση λιγο αργοτερα για να διδαξει τζαζ και ροκ εντ ρολ στη Γηραια Ηπειρο, ταυτοχρονα με τους διαφορους “αμερικανους” τους εκατονταδες σταθμους των καινουργιων αμερικανικων βασεων ( σε μας απο Γλυφαδα ).5 ) Φερνει 11.000 ατομα της κοινωνικο-πολιτικης δυτικογερμανικης ελιτ απο το 1948 εως το 53 για τουρισμο στην Αμερικη, με τον λογαριασμο πληρωμενο εξ ολοκληρου απο το Στε’ι’τ Ντεπαρτμεντ και ιδιωτικους οργανισμους, ενω,6 ) Ειχε ηδη 7000 διανοουμενους και επιστημονες κυριως εβραιους που χε διωξει ο Χιτλερ απο τον πολεμο. $1 τρις λοιπον, πριν 60 χρονια !7 ) Δημιουργει πανεπιστημια, ενωσεις και βιβλιοθηκες στην Ευρωπη.8 ) Φτιαχνει περιοδικα ως αντιτυπα των δικων της εβδομαδιαιων ( δες ομοιοτητα Σπιγκελ -ΤΙΜΕ ).9 ) Κυριαρχει με τα ειδησεογραφικα πρακτορεια της στην παγκοσμια δημοσιογραφια.( Ακομη δεν εχω καταλαβει πως γινεται και το ΑΠ εχει τοσους και τοσους ελευθερο-επαγγελματιες ); Ενα μικρο παραδειγμα : στους Ολυμπιακους μας το 2004 ειχαμε 1+3 βασικους και αρκετους “περιφερειακους”. Ο νουμερο 1 λεγοταν Τιμ Νταλμπεργκ που ζουσε στην Αθηνα τουλαχιστον απο το 2002 - οπως η περιβοητη Ελενα η Σμιθ της Γκαρντιαν. Στις αρχες του Ιαν 2004 μπηκαν αλλοι τρεις, αλλα πολλα απο τα δυσκολα αρθρα γραφονταν απο one-timers περιφερειακους που δυσκολα μπορουσε καποιος να τους μελετησει τα patterns και να απαντησει αφου ερχοντουσαν απο το πουθενα για ενα και μονο “χτυπημα”. Το ΑΠ ειναι ενας κλασσικος οργανισμος για “φυτευτους”/ περιφερειακους. Γνωριζουμε λοιπον οτι εχουν γραφτει αρθρα γεγονοτων που δημιουργηθηκαν πχ στην Ευρωπη απλα για να “καλυφθουν δημοσιογραφικα” με “γκελα” στην Αμερικη απο ανθρωπους που μονο δημοσιογραφοι δεν ειναι κοκ ). Το ΑΠ φυσικα εχει συμφωνο με τις συνδρομητριες. Και η προπαγανδα, οταν χρειαζεται, πανευκολα εξαπλωνεται μεσα απο συγκεκριμενα ατομα πολλες φορες σε αλλες ηπειρους κοκ. Σε προσωπικη μου συνομιλια με μια Ιρλανδεζα εντιτορ του ΑΠ στα κεντρικα γραφεια της ΝΥ για εναν απ αυτους ( ονομαζοταν Γουιλστα’ι’ν ο δημοσιογραφος ) μου ειπε οτι το ΑΠ δυσκολα μπορει να ελεγξει ποιος περνει τι και ποσο μας κανουν plagiarize…Η Αμερικη υστερουσε στην Τεχνη ομως οπως αναφερουν πολλα βιβλια ( Guilbaut 83, Pells 97 κα ) προμοταρε τον αφηρημενο εξπρεσιονισμο ως απαντηση ( και προπαγανδα για την “ατομικη εποχη” ) στην Ευρωπη την δεκαετια του 50. Κι οχι μονο. “Υποτροφιες” και “επιχορηγησεις” ηταν παντα στη γραμμη ειτε ευθεως ειτε πλαγιως για να προμοταρουν καινουργιους καλλιτεχνες αλλων ροων που συμφωνουσαν με την κυβερνητικη γραμμη σε διαφορες μπιεναλε πχ της Ιταλιας στα “καναλια” κα.Με το τελος του ψυχρου πολεμου ο επικοινωνιακος μανιχε’ι’σμος καταρρεει ενω στο προσκηνιο πρωτοστατουν κυριως δυο πραγματα : Α ) ιματζ ( η επικοινωνιακη υποσταση χωρων μακρια απο ψυχροπολεμικες διπολικοτητες ) και Β ) ανθρωπινα δικαιωματα. Τα τελευταια χωριζονται σε Βα ) ντοπια ( ID-politics ) και Ββ ) κρατικα ( οταν αφορουν ιστορικους ‘η περιστασιακους αντιπαλους των ΗΠΑ ). Οταν κατα τη διαρκεια των 90ς συμφερε ακομη την Αμερικη να χτυπα την Κινα, ειχαμε το Θιβετ και την δυτικη προωθηση των δημοκρατικων μας θεσμων ( μεσα απο συναυλιες ανυποψιαστων συνταξιδιωτων καλλιτεχνων ειτε αυτα ειναι μουσικα συγκροτηματα οπως οι REM, Γιουριθμικς ειτε ηθοποιοι οπως ο Ντικ ο Γκιρ, ειτε PR εκστρατειες για τον Δαλα’ι’ Λαμα με ταξιδια στην Αμερικη, διαφημιση μεσω της Apple κι ας ειναι το Θιβετ ενα βασιλειο που διοικειται απο ενα -αρσενικο παντα- παιδακι το οποιο μεγαλωνει αντι σε κουνια σε ενα θρονο κοκ. Οταν οι εμπορικες και οικονομικες σχεσεις ΗΠΑ-Κινας γιναν σημαντικες, το Θιβετ εχασε τις συναυλιες ο Γκιρ εμεινε με το βιβλιο και η Ανι Λενοξ με τον βουδιστη συζυγο..Για εναν κολοσσο οπως ειναι επικοινωνιακα η Αμερικη, το να εξασκησει reification χρησιμοποιοντας τα ανθρωπινα δικαιωματα για αλλους σκοπους ειναι πα-νευ-κο-λο. Αρκει να βρει νεολαια που εχει ενθουσιασμο για ολα εκτος απο το διαβασμα, εχει προσωπικα προβληματα που θελει να τα κανει channel σε κατι ευρυτερο με ολους τους λαθος τροπους, “ειμαστε παντα διαθεσιμοι να την “βοηθησουμε” - να μας βοηθησει σε κατι παντελως διαφορετικο απ αυτο που διαφημιζουμε ( αλλα γι αυτο ας μη μιλησουμε καλυτερα και μας ακουσει κανεις που χρησιμοποιει το μυαλο του/της ).Γνωριζω για τους Φαλουν Γκον απο μεσα αφου αποτελουν γειτονες μου τωρα δεκαπεντε χρονια ( ζω στην Τσα’ι’ναταουν του Σαν Φρανσισκο τριγυρισμενος απο τρια ταο’ι’στικα τεμπλα σε ενα τετραγωνο - καθε πρωι ξυπνω με ταο’ι’στικους υμνους απ το ενα ) συνομιλω και με μεγαλο αριθμο κινεζων της κοινοτητας που τους θεωρουν τρελους και τους σνομπαρουν. Ολοι ρωτανε “μα που βρισκουν τα λεφτα τα τελευταια χρονια” ενω σηκωνουν τους ωμους διχως βεβαια να ειναι υπερ της Κινας. Ειναι εντελως γραφικοι. Μοιραζουν μπροσουρες και τις Κυριακες πανε να κανουν ται-τσι στην πλατεια Πορτσμουθ, την πλατεια απ οπου η πολη του Σφ ξεκινησε να κτιζεται. Η Κινα τους εχει δημιουργησει προβληματα στο να εξασκουν την θρησκεια τους αλλα και η Ευρωπη ειχε μεγαλυτερα προβληματα με την Σα’ι’εντολογια πριν καποια χρονια αλλα η Αμερικη δε το εκανε θεμα…Pussy Riots ειναι το ιδιο. Υπο ορισμενες προ’υ’ποθεσεις τα λεφτα για να τις “κρατησεις στα νεα” ειναι λιγοτερο απο ψιχουλα. Ηδη εχουν επαφες με αμερικανιδες σελεμπριτι τυπου Μαντονα κα. Τετοιου βεληνεκους καλλιτεχνιδες ζητουν την εκθεση σε παρομοιου ειδους “ακτιβισμους” γιατι αυτο-προμοταρονται στο αμερικανικο με’ι’νστριμ ως “do-gooders” ( συναυλιες για τον στρατο κοκ ). Εν τω μεταξυ χτυπαμε το ιματζ του Πουτιν και του εκθετουμε τα ανθρωπινα δικαιωματα στη χωρα του αφου δε καναμε τιποτα στην Κριμαια κοκ.Ο Αι Γουει Γουει ειναι ενας κλασσικος reified καλλιτεχνης. Γιατι ; Γιατι ειναι 100% εστιασμενος στο προσφυγικο σε επιπεδο ανθρωπινων δικαιωματων και προθυμοποιειται να το προμοταρει μεσα απο την τεχνη του. Να διευκρινισω απλα οτι ΦΥΣΙΚΑ και ειμαι υπερ των ανθρωπινων δικαιωματων. Αυτο που ειμαι ΕΝΑΝΤΙΑ ειναι το reification των δικαιωματων αυτων για αλλους σκοπους. Δεν εχει κανει ποτε μια σοβαρη προσπαθεια να κτυπησει το προβλημα στη ριζα του, δεν εχει κανει ποτε μια σοβαρη προσπαθεια να δει το προβλημα στις αλλες του διαστασεις ( πολιτικη, γεωπολιτικη, δημογραφικη, τα νουμερα σε αναλογια με τις χωρες που προξενησαν τον πολεμο κοκ ). Για μια χωρα σαν την Αμερικη, αυτο ειναι μαννα εξ ουρανου. Το που βρισκει τα λεφτα ειναι πραγματικα ασημαντο στην προκειμενη περιπτωση. Ποσο μυαλο χρειαζεται κανεις για να απομυθοποιησει την επαγγελματικη τροχια ενος τετοιου ανθρωπου απο τοτε που ηρθε απ την Κινα ; Δεν ειναι δα και κανας Σολτζενιτσιν ! Η Αμερικη και η δυτικη Ευρωπη φυσικα κερδιζουν αφου με αυτο το reification τους κραταμε ολους τους προσφυγες στον “προθαλαμο” της παντα “ουμανιστικης” Ελλαδας ( κι ας τους εχει στα χοτ-σποτς με χαρτζιλικι, αυτο που θα κυτταξουμε δεν ειναι οτι η Ελλαδα δεν εχει λεφτα να εξασκησει ουμανισμο ( Καρελιας ), αλλα το οτι δεχεται χαρτζιλικι απο εμας που παροτι μακρια απο τα συνορα τους βοηθαμε ). Ειναι ειλικρινης ο κινεζος ; Δεν ειναι ; Δεν εχει καμια σημασια ! Αλλο ειναι το θεμα μας. Ειναι το reification του για να εξυπηρετουνται οι μεγαλες δυτικες δυναμεις.Το open door policy του Γουικι δινει το δικαιωμα οχι μονο στον αμερικανικο αλλα και αλλους στρατους και παρεμφερη πηγες διαφορων κρατων να “τα’ι’ζουν” τον Ασανζ τεραστιες ποσοτητες απο πληροφοριες. Εκτος του οτι χρειαζεται πολυς χρονος για να μελετηθουν τα feeds, χρειαζεται και εξειδικευση που ο Ασανζ δεν εχει. Για υπηρεσιες που στοχοποιουνται, μια λογικη και ιδιαιτερα ευκολη λυση ειναι να δινεται ενα παραλλαγμενο feed με απωτερο σκοπο να μπερδεψει τον οργανισμο και τον δεκτη του. Επιχειρηματολογω οτι, οτι κι αν βγαινει απο το Γουικι μπορει να ειναι ηδη “μολυσμενο” με αντι-προπαγανδα αρα να εχει γινει reified. Χρειαζεται να πω τιποτα για τον Banksy ;;;Προσοχη στους ταχυδρομους συμβολων. Το ζητημα δεν ειναι οι ταχυδρομοι αλλα τα συμβολα, ποσο αυθεντικη ειναι η υποσταση και λειτουργια τους και παν απ ολα : ποιος ειναι ο ιδιοκτητης του ταχυδρομειου...