Ο αγώνας των εργαζομένων στο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ. συνεχίζεται για 7ο χρόνο
Η ΔΕΗ με τη συνδρομή των ΜΑΤ έκοψε το ρεύμα στη ΒΙΟ.ΜΕ στις 30 Μαρτίου. Οι εργασίες συνεχίζονται με γεννήτριες.
Ανακοίνωση-ψήφισμα της ανοιχτής πρωτοβουλίας αλληλεγγύης στη ΒΙΟΜΕ
'Εκμεταλλεύονται την απαγόρευση κυκλοφορίας για να κόψουν το ρεύμα στη ΒΙΟΜΕ.
Άντρες με χακί, ένοπλοι κυκλοφορούν στο σκοτάδι με απαγόρευση κυκλοφορίας και καταστέλλουν. Τί μας θυμίζει;
Πριν ακόμα ξημερώσει, 6:30 το πρωί, η κυβέρνηση έβαλε συνεργείο της ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα στη ΒΙΟΜΕ. Από κοντά και τα ΜΑΤ να φυλάνε την προσπάθεια να ρίξουν μαύρο στον αγώνα μας. Όπως αναμενόταν για κάποιους η απαγόρευση κυκλοφορίας ισχύει λιγότερο από κάποιους άλλους. Οι εργάτες της ΒΙΟΜΕ αν συγκεντρωθούν για να διαμαρτυρηθούν θα είναι παράνομοι, ενώ οι ΜΑΤατζήδες και κάποιοι λίγοι πρόθυμοι υπάλληλοι της ΔΕΗ μπορούν να συγκεντρωθούν για να κόψουνε το ρεύμα.
Κόβουν το ρεύμα με την πρόφαση ότι είμαστε παράνομοι.Θα σας αποκαλύψουμε το έγκλημα που διαπράτταμε τις τελευταίες εβδομάδες, από όταν ξεκίνησε η πανδημία. Παράγαμε σαπούνια για να στείλουμε στην Μόρια, σε ανθρώπους που δεν έχουν. Παράγαμε καθαριστικά για να παν στις φυλακές, που το κράτος αφήνει στο έλεος της πανδημίας. Και φυσικά συνεχίσαμε να παράγουμε καθαριστικά για να διαθέσουμε στις λαϊκές οικογένειες που δεν έχουν το δικαίωμα στην προστασία από τον ιό, γιατί πρέπει να στοιβαχτούν στους εργασιακούς χώρους και να παράγουν τα κέρδη των μεγάλων.
Ο παρονομαστής εδώ είναι κοινός. Το φρόνιμο για αυτούς είναι να "Μένουμε σπίτι" εκτός αν πρέπει να παράγουμε τα κέρδη τους. Να "μένουμε σπίτι" εκτός αν δεν έχουμε τέτοιο και ζούμε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Για το κράτος και τους εργοδότες δεν έχει κέρδος να προσέχεις τον εργάτη, τον πρόσφυγα, τον φυλακισμένο. Γι' αυτό και τους αφήνει στο έλεος της πανδημίας, αλλά όταν πρόκειται για συλλογικούς αγώνες η απαγόρευση είναι απαράβατη. Το κράτος θέλει να κλείσει το εργοστάσιο, να σταματήσει μια παραγωγική μονάδα καθαριστικών εν μέσω κορονοϊού. Διατάζει το κλείσιμο ενός εργοστασίου που τηρεί τα μέτρα ασφαλείας των εργαζομένων, ενώ αφήνει ανεξέλεγκτους τους μεγάλους εργοδότες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που προσπαθούν να μας κόψουνε το ρεύμα. Το ίδιο επιχειρήθηκε με τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Και όλα αυτά ενώ προτείναμε ξανά και ξανά να μπει το ρολόι στο όνομά μας και να πληρώνουμε την κατανάλωση. Τους καταλαβαίνουμε που πήγαν αξημέρωτα. Γιατί μόλις ξημέρωσε έφτασε αμέσως ένα κύμα αλληλεγγύης. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο είναι αποφασισμένοι να στηρίξουν την προσπαθειά μας. Αλληλέγγυοι μεταφράζουν και διακινούν τα κείμενά μας. Ζητούν τα προϊόντα μας.
Η ΒΙΟΜΕ δε θα κλείσει για δυο καλώδια. Ήδη η αλληλεγγύη μας έφερε μια γεννήτρια και συνεχίζουμε την λειτουργία, ξαναξεκινάμε να παράγουμε και ετοιμάζουμε την πλήρη επανασύνδεση με κάθε μέσο.
ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΣΗ ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΗΣ ΔΕΗ ΜΕ ΡΟΛΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΑΦΜ ΤΗΣ Σ.Ε.ΒΙΟ.ΜΕ
ΠΛΗΡΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΣ ΠΡΟΪΌΝΤΑ ΒΙΟΜΕ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ LINK:https://www.viomecoop.com/
Μια ακόμη πικρή ιστορία αποβιομηχάνισης της Θεσσαλονίκης
Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη (2012)
Kάποτε ήταν μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, με εξαγωγές σε όλο τον πλανήτη. Έφτασε να απασχολεί μέχρι και 500 άτομα.
Η Φίλκεραμ Johnson Α.Ε. ιδρύθηκε το 1962 από την οικογένεια Φιλίππου και το Χρήστο Κωνσταντόπουλο στην περιοχή Πατριαρχικό Θεσσαλονίκης. Ξεκίνησε πρώτη στην Ελλάδα την παραγωγή κεραμικών πλακιδίων με 18 άτομα και παραγωγή 80.000 μ² τον χρόνο κι έφτασε στα 5 εκατομμύρια τόννους.
Όπως όλες οι μεγάλες παραγωγικές μονάδες της Θεσσαλονίκης όμως, έβαλε λουκέτο πριν από μερικές βδομάδες, μετά από μακροχρόνιες κινητοποιήσεις των εργαζομένων, αφήνοντας χρέη προς το δημόσιο, για τα οποία συνελήφθη ο Γιώργος Φιλίππου, στα 81 του..
Μετά από 50 χρόνια δόξας, η ιστορία έκλεισε με το παρακάτω ανακοινωθέν της αστυνομίας:
Συνελήφθη μεσημβρινές ώρες σήμερα (22-03-2012), από αστυνομικούς του Τμήματος Αναζητήσεων της Διεύθυνσης Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, 81χρονος ημεδαπός – πρόεδρος εταιρείας κεραμικών πλακιδίων, για μη απόδοση Φ.Π.Α. κατά το χρονικό διάστημα από 01-01-2011 έως 30-10-2011. Το ύψος της οφειλής, ανέρχεται σε 293.505 ευρώ. Ο συλληφθείς θα οδηγηθεί στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης. Οι κατηγορίες που τον βαρύνουν αφορούν διατάξεις των άρθρων 17, 18, και 21 του Ν. 2523/97 "Διοικητικές και ποινικές κυρώσεις στη φορολογική νομοθεσία και άλλες διατάξεις".
Αποσπάσματα από συνέντευξη που έδωσαν οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ σε δημοσιογράφους του σάιτ frapress (Δημήτρης Κούλαλης , Αριάδνη Πολυχρονίου Ανταπόκριση: Μαριάννα Παπαδάκου, Φένια Τσιαλούκη - Φιλική συμμετοχή: Φανή Κραγιοπούλου)
Πώς λειτουργεί η ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ [Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση -σ.σ.]; Από πού αντλήσατε έμπνευση για την υλοποίηση αυτής της ριψοκίνδυνης ιδέας;
"Η κοινότητα αυτοδιαχείρισης της ΒΙΟΜΕ, που παράγει ως επί το πλείστον βιολογικά προϊόντα καθαρισμού (σαπούνια, καθαριστικά τζαμιών κτλ), χρησιμοποιεί πρώτες ύλες χαμηλού κόστους, που καθιστά τις τιμές των προϊόντων εξαιρετικά προσιτές, καθώς δημιουργείται ένα πιο άμεσο δίκτυο συναλλαγών χωρίς μεσάζοντες, όπου η παραγωγή περνάει κατευθείαν στη κατανάλωση. Πηγή έμπνευσης για μας αποτέλεσε η ανάλογη δράση που σημειώθηκε στην Αργεντινή μετά την κατάρρευση της οικονομίας της χώρας το 2001, όπου πληθώρα εργατών κινητοποιήθηκαν έχοντας ως στόχο την εξυγίανση της οικονομίας. Η κολλεκτιβοποίηση και η ανάδυση διαφόρων μορφών αυτοδιαχείρισης πρώην βιομηχανιών έδωσε πνοή στην οικονομική κατάσταση και τα άτομα που απαρτίζουν τη ΒΙΟΜΕ ενήργησαν έχοντας ως πρότυπο αυτό το μοντέλο αυτοδιαχείρισης. Καθοδηγήθηκαν, μάλιστα, μέσα από αντιπροσωπεία Αργεντίνων αλληλέγγυων που ήρθαν στις εγκαταστάσεις στη Θεσσαλονίκη να δώσουν τα φώτα τους και να παρέχουν τις πολύτιμες συμβουλές τους."
Το αργεντίνικο παράδειγμα
Μια σειρά από κοινωνικούς φορείς, δίκτυα αλληλεγγύης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, πολιτικές ομάδες και ανένταχτοι πολίτες αγκάλιασαν το εγχείρημα σας- με αποκορύφωμα τις μαζικές κινητοποιήσεις για την αποφυγή των πλειστηριασμών. Ποιο ρόλο διαδραμάτισε η αλληλεγγύη στην σύσταση, λειτουργία και προάσπιση της ΒΙΟΜΕ, ποιες μορφές έλαβε και πώς μπορεί να επιτευχθεί μια ακόμη μαζικότερη ευαισθητοποίηση και ενεργοποίηση του κόσμου για την έμπρακτη στήριξη τέτοιων προσπαθειών;
"Η αλληλεγγύη, είναι το μεγαλύτερο όπλο σε όλη αυτή τη μεγάλη προσπάθεια. Ο κόσμος αγκάλιασε εξ αρχής το εγχείρημα μας – χωρίς τη στήριξή του τίποτε απ' όλα αυτά δεν θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί. Και το σημαντικότερο είναι πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι ο, τι έκαναν το έκαναν χωρίς κανένα προσωπικό όφελος. Η στήριξη συνίσταται από τη βοήθεια μέσα από την αγορά προϊόντων μέχρι την προώθηση και διαφήμιση του εγχειρήματος, με αποκορύφωμα τις μαζικές κινητοποιήσεις για την αποφυγή των πλειστηριασμών. Πέρα από τη συγκινητική στήριξη στην Ελλάδα, το αυτοδιαχειριζόμενο εγχείρημα της ΒΙΟΜΕ έχει μεγάλη απήχηση τόσο σε ευρωπαϊκή όσο σε παγκόσμια κλίμακα. Η ΒΙΟΜΕ συνεργάζεται με μεγάλο αριθμό κοινωνικών χώρων όπως το στέκι μεταναστών, το Σχολείο-ελεύθερος κοινωνικός χώρος, καθώς και διάφορα σωματεία και στέκια αυτοδιαχειριζόμενα σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, ενώ μεγάλη είναι η ζήτηση των προϊόντων και σε χώρες του εξωτερικού, μεταξύ των οποίων είναι η Γαλλία, Ιταλία, Αυστρία, Βέλγιο, Ολλανδία- η δε χώρα με τη μεγαλύτερη ζήτηση είναι η Γερμανία! Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ μάλιστα έχουν λάβει μια σειρά προσκλήσεων από το εξωτερικό στα πλαίσια της προώθησης εναλλακτικών μορφών οικονομίας, ενώ πολλοί από τους αλληλέγγυους ταξιδεύουν συχνά σε διάφορα μέρη της Ευρώπης (Γερμανία ,Βέλγιο κτλ) καθώς το εγχείρημα τους έχει προκαλέσει τεράστια αίσθηση. Θα μπορούσαμε ενδεχομένως να χαρακτηρίσουμε απογοητευτικό το γεγονός ότι υπάρχει μεγαλύτερη ενημέρωση, ζήτηση και υποστήριξη στο εξωτερικό απ' ότι υπάρχει στην ίδια την Ελλάδα. "
Όσο βαθαίνει η οικονομική κρίση, καταστρατηγούνται όλο και σφοδρότερα τα εργασιακά δικαιώματα, ενώ αυξάνονται τα ποσοστά ανεργίας. Αποτελεί το παράδειγμα της ΒΙΟΜΕ ρεαλιστική λύση για την καταπολέμηση του εργασιακού μεσαίωνα που θα έπρεπε να υιοθετηθεί και από άλλα εργοστάσια; Ποιες ήταν οι θυσίες και οι κίνδυνοι στους οποίους υποβληθήκατε τα χρόνια της πραγματοποίησης του εγχειρήματος σας; Θα ενθαρρύνατε μια πιο ευρεία αποδοχή της αυτοοργάνωσης ως μέσου διαχείρισης των εργοστασίων;
"Σε αντίθεση με τον μεγάλο αριθμό μελών που αριθμούσε το σωματείο εργατών αρχικά κατά τη λειτουργία του εργοστασίου, η ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ απαρτίζεται από περίπου 20 σταθερά μέλη που εργάζονται στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο της ΒΙΟΜΕ. Άλλα άτομα αποχώρησαν γιατί διαφωνούσαν με την ιδεολογία και τη βάση του εγχειρήματος και άλλοι γιατί επιζητούσαν μεγαλύτερη οικονομική κάλυψη από την εργασία τους. Καθώς οι ατομικές χρηματικές απολαβές επαρκούν για την κάλυψη μόνο των βασικών αναγκών, δεν ήταν αρκετές για να προσελκύσουν άτομα που επιζητούσαν κάποια μεγαλύτερη οικονομική άνεση. Αναφορικά με την ενθάρρυνση για μια γενικευμένη αποδοχή της αυτοοργάνωσης, όλες οι προσπάθειες της ΒΙΟΜΕ έχουν κοινό γνώμονα τη φιλοδοξία να αποτελέσουν έμπνευση και για άλλους εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο, ώστε να συνειδητοποιήσουν ότι ''η εργασία χωρίς αφεντικά'' μπορεί να υπάρξει ακόμη και στην εποχή μας και να φέρει καρπούς και αποτελέσματα που ίσως κανείς δεν μπορούσε ούτε καν να φανταστεί. Αυτό που ελπίζουν οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ και προσπαθούν να πετύχουν είναι η ακόμη μαζικότερη ευαισθητοποίηση και ενεργοποίηση του κόσμου για την έμπρακτη στήριξη τέτοιων προσπαθειών, μέσα από την ενημέρωση των ανθρώπων σε όλα τα μήκη και πλάτη της χώρας αλλά και του κόσμου για τα οφέλη του θεσμού της αυτοδιαχείρισης."
Ανακοίνωση των εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕ (2015)
Η ΒΙΟΜΕ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ
ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟ
ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ & ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ
ΓΙΑ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ
Εμείς οι εργαζόμενοι στη συνεργατική ΒΙΟ.ΜΕ. αγωνιζόμαστε 6 χρόνια τώρα για να διατηρήσουμε τις θέσεις εργασίας στο εργοστάσιο που η ιδιοκτησία παράτησε στη μοίρα του. Η οικογένεια Φιλίππου και οι μέτοχοι του ομίλου εγκατέλειψαν μέσα παραγωγής και εργαζόμενους απλήρωτους, μη δείχνοντας το παραμικρό ενδιαφέρον για τίποτα από τα παραπάνω.
Έχουμε καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση σε συνεργασία με δικηγόρους και καθηγητές της νομικής που υποστηρίζουν τον αγώνα μας, για τη λειτουργία του εργοστασίου με νόμιμο και αποτελεσματικό τρόπο, τόσο οικονομικά και παραγωγικά, όσο και για την διακίνηση των προϊόντων. Απαιτούμε:
Ενάντια στη διασπάθιση δημόσιου χρήματος (φόρων και ασφαλιστικών εισφορών εργαζομένων) και για τη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος έναντι των τεράστιων ποσών που χρωστούν οι επιχειρήσεις Φίλκεραμ ΑΕ και ΒΙΟΜΕ ΑΕ, να δημευτεί ακίνητη και κινητή περιουσία των ιδιοκτητών. Υπάρχουν αμετάκλητες καταδικαστικές αποφάσεις κατά της εργοδοσίας. Κρατικές υπηρεσίες και δημόσιοι οργανισμοί θα έπρεπε να έχουν ήδη παρέμβει. Στη συνέχεια να παραχωρηθούν ή να νοικιαστούν τα ακίνητα στην συνεργατική των εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕ ώστε να εξασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας (αποδεδειγμένα, άλλωστε, η συνεργατική δείχνει αυξητικές τάσεις απασχόλησης).
Επίσης, άμεσα το ακίνητο που έχει ήδη δεσμευτεί (και εξαιρεθεί από τον πλειστηριασμό) από προηγούμενη κυβέρνηση, το 2012, να δημευτεί και να παραχωρηθεί στη συνεργατική για να περάσουμε άμεσα σε κανονική λειτουργία με όσα απαιτούνται για την πλήρη νομιμοποίηση.
Και μάλιστα σε ένα πολύ διαφορετικό εργασιακό περιβάλλον από αυτά που ισχύουν τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας:
Με συμμετοχή τόσο των εργαζομένων όσο και της κοινωνίας στον έλεγχο της παραγωγής και της διανομής.
Με έλεγχο μέσα από συνελεύσεις όλης της οικονομικής λειτουργίας.
Με απόλυτη ισότητα στις αποφάσεις αφού έχουμε όλοι μια ψήφο.
Με ίσο μεροκάματο για ίσο χρόνο εργασίας.
Με προσανατολισμό της παραγωγής στις κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανάγκες και όχι στη συσσώρευση κέρδους.
Αυτά παλεύουμε τόσα χρόνια τώρα. Οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει όλο αυτό το διάστημα δεν έχουν κάνει αυτά που έχουν υποσχεθεί. Δεν έχουν καταθέσει και καμία πρόταση που να στοιχειοθετείται νομικά, άσχετα με ισχυρισμούς μελών πολιτικών παρατάξεων που τους στηρίζουν. Όσα ισχυρίζονται είναι απλά αποπροσανατολισμός και πολιτική παραφιλολογία που απλά δεν ισχύουν.
Εμείς ζητάμε τη στήριξη της κοινωνίας σε αυτόν τον αγώνα, γιατί αφορά τη δυνατότητα όλων των εργαζομένων να πάρουν την οικονομία και ολόκληρη τη ζωή στα χέρια τους. Απαντάμε: «Αφού δεν μπορείτε εσείς, μπορούμε εμείς». Με την αλληλεγγύη όλης της εργατικής τάξης και της κοινωνίας για να επιβάλουμε τα δικά μας θέλω ακόμη και με το δικό τους αστικό δίκαιο!
Αγωνιστικά, αλληλέγγυα οι εργαζόμενοι στην Συνεργατική Εργαζομένων ΒΙΟ.ΜΕ.
Naomi Klein speaks at the self-managed Vio.Me. factory.
On June 4th, on a pleasant warm evening, approximately a thousand people gathered in the courtyard of the Vio.Me factory to get to know the workplace, have food and drink, dance to folk music and most importantly, listen to Naomi Klein, the acclaimed Canadian activist and intellectual, author of eye-opening books such as "No Logo" and "The shock doctrine".
It was a night of optimism and joy: The factory is no longer a place sealed off from the community, destined to the mechanical and bleak production of goods to be traded in the market: The factory now produces for the community, and the community is part of the production process, it is welcome to roam in its spaces, share the workers' joys and sorrows, engage in political debate, eat, drink and sing with them.
The smiling faces of all participants revealed their renewed compromise with the struggle. Because the struggle of Vio.Me. for self-management is the struggle of the whole of society for dignity and self-determination.
Setting the example of Vio.Me. as a "peoples' shock" against the attack on our livelihoods, our communities and the environment, Naomi Klein has been a great source of support and inspiration for the social movements in Greece.
Viome.org
Speaking this week at the Vio.Me worker-run factory in Thessaloniki, Greece, Klein, who is in the country doing research for a book and film, said the building materials factory was the perfect place to be speaking as it is "known in resistance movements around the world" and provides an example of what she said is "the anti-Shock doctrine"—a situation where rather than bowing down to the forces at hand, the crisis has put a fast-forward on coming up with creative alternatives, where workers "refused to have their lives and livelihoods sacrificed on the altar of economic crisis, and instead found reserves of power and ingenuity."
In Greece, Klein said, "alternatives to austerity are presented by media as apocalypse."
"Our environment is under vicious attack."But the Vio.Me factory is an example of an alternative "that must be known, must be disseminated .. because many factories are now being closed as the crisis unfolds, and workers are not being given the opportunity to reshape the ownership, when in fact the workers should be the first ones asked if they want to be the creditors and run the factories themselves."
Klein slammed the Greek media for "not doing its job" in letting the people know an such alternatives do exist, instead repeating the mantra: there is no alternative (TINA), showing that "Margaret Thatcher is alive and well and living in Greece and working for the mainstream media."
commondreams.org
Ο Θανάσης Παπακωσνταντίου σε συναυλία αλληλεγγύης με τους εργαζομένους της ΒΙΟ.ΜΕ τον Φεβρουάριο του 2015.
Ντοκιμαντέρ του 2015 για την ΒΙΟ.ΜΕ των Dario Azzellini (κοινωνιολόγος) and Oliver Ressler (αυστριακός καλλιτέχνης)
σχόλια