ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κρήτης- Όρνιθες

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κρήτης- Όρνιθες Facebook Twitter
2

Έχουν περάσει είκοσι χρόνια από την πρώτη φορά που ο σκηνοθέτης Γιάννης Κακλέας ανέβασε τους Όρνιθες του Αριστοφάνη και τώρα επανέρχεται απολύτως κατασταλαγμένος ως προς τον τρόπο παρουσίασης τους.  Έργο γραμμένο το 414 π.Χ., σε μια εποχή μεγάλης παρακμής για την Αθήνα και τη δημοκρατία, με τον Πελοποννησιακό Πόλεμο να έχει οδηγήσει τους Αθηναίους στην πενία και την πείνα, ο ποιητής βάζει δύο ηλικιωμένους, τον Πεισθέταιρο και τον Ευελπίδη, να εγκαταλείπουν την πόλη προς αναζήτηση ενός άλλου, ιδανικού τόπου. Πείθουν όλα τα πουλιά που ζουν μεταξύ γης και ουρανού, δηλαδή στην ελεύθερη ζώνη μεταξύ των ανθρώπων και των θεών, και να κτίσουν μια πολιτεία που θα ονομάσουν Νεφελοκοκκυγία. Ξεκινούν με το κτίσιμο του τείχους της, που θα εμποδίζει την τσίκνα από τις θυσίες των ανθρώπων να φτάνει στους θεούς. Οι τελευταίοι όντως αισθάνονται την αλλαγή αυτή κι αρχίζουν να πεινούν. Καταφθάνει τότε ο «αντιεξουσιαστής» Προμηθέας για να συμβουλεύσει τον Πεισθέταιρο πώς να τους αρπάξει την εξουσία. Ακολουθούν ο Ποσειδώνας, ο Ηρακλής και ο Τριβαλλός, οι οποίοι ξεκινούν διαπραγματεύσεις για συμβιβασμό. Το έργο έχει αίσιο τέλος με τον γάμο του Πεισθέταιρου με τη ουράνια θεά Βασιλεία. Ο Κακλέας, στην καινούργια του εκδοχή, αποπειράται την ενηλικίωση της σχέσης του ελληνικού θεάτρου με τον προ-προπάππο της κωμωδίας, προτείνοντας μια φουτουριστική παράσταση. Ξεκινάει από μια μουντή και ασπρόμαυρη πραγματικότητα τυραννίας με δόσεις επιστημονικής φαντασίας και σαφείς αναφορές στον φιλμικό κόσμο του Ταρκόφσκι αλλά και στην ταινία Φάρεναϊτ 451 του Τριφό, για να καταλήξει σ’ έναν κόσμο φαντασμαγορικό και ουτοπικό, όπου ζουν άνθρωποι-πουλιά. Επίσης, χρησιμοποιεί την εξαίσια μουσική του Μάνου Χατζιδάκι από τη θρυλική παράσταση του 1959 του Θεάτρου Τέχνης, που στιγμάτισε το σύγχρονο ανέβασμα του έργου κι αργότερα χορογραφήθηκε από τον Μορίς Μπεζάρ στην Όπερα των Βρυξελλών. Ερμηνεύουν οι Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Κώστας Μπερικόπουλος, Γιώργος Χρυσοστόμου, Βαγγέλης Χατζηνικολάου, Σωκράτης Πατσίκας, Αγορίτσα Οικονόμου, Σταύρος Σιόλας, Μάρα Βλαχάκη, Προκόπης Αγαθοκλέους.

2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Νεφέλη Θεοδότου είναι ο λόγος που όλο το ελληνικό TikTok χόρευε Φουρέιρα το 2024

Portraits 2025 / Η Νεφέλη Θεοδότου είναι ο λόγος που όλο το ελληνικό TikTok χόρευε Φουρέιρα το 2024

Η χορογράφος και στενή συνεργάτιδα της Ελένης Φουρέιρα, αφού έφτιαξε την πιο viral χορογραφία της χρονιάς για το «Αριστούργημα», αποφάσισε να δοκιμαστεί και στη συναυλία της Άννας Βίσση στο Καλλιμάρμαρο. Και ναι, πήγε καλά αυτό.
ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ
Άκης Δήμου

Θέατρο / «Ζούμε σε καιρούς φλυαρίας· έχουμε ανάγκη τη σιωπή του θεάτρου»

Άφησε τη δικηγορία για το θέατρο, δεν εγκατέλειψε ποτέ τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα. Ο ιδιαίτερα παραγωγικός συγγραφέας Άκης Δήμου μιλά για τη Λούλα Αναγνωστάκη που τον ενέπνευσε, και για μια πόλη όπου η ζωή τελειώνει στην προκυμαία, δίχως να βρίσκει διαφυγή στο λιμάνι της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Θέατρο / Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Ο νεαρός σκηνοθέτης Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος ανεβάζει στην Πειραματική του Εθνικού το «ΜΑ ΓΚΡΑΝ'ΜΑ», μια ευαίσθητη σκηνική σύνθεση, αφιερωμένη στη σιωπηλή ηρωίδα της οικογενειακής ιστορίας μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Ματαρόα στον ορίζοντα»: Φέρνοντας ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Θέατρο / «Ματαρόα στον ορίζοντα»: Ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Στην πολυεπίπεδη νέα παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ, λόγος, μουσική και σκηνική δράση συνυπάρχουν ισάξια και συνεισφέρουν από κοινού στην αφήγηση των επίδοξων ταξιδιωτών ενός ουτοπικού πλοίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το video art στο ελληνικό θέατρο

Θέατρο / Video art στο ελληνικό θέατρο: Έχει αντικαταστήσει τη σκηνογραφία;

Λειτουργεί το βίντεο ανταγωνιστικά με τη σκηνογραφία και τη σκηνική δράση ή αποτελεί προέκταση του εθισμού μας στην οθόνη των κινητών μας; Οι γιγαντοοθόνες είναι θεμιτές στην Επίδαυρο ή καταργούν τον λόγο και τον ηθοποιό; Πώς φτάσαμε από τη video art στα stage LED screens; Τρεις video artists, τρεις σκηνοθέτες και ένας σκηνογράφος καταθέτουν τις εμπειρίες τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κωνσταντίνος Ρήγος

Οι Αθηναίοι / «Έχω αισθανθεί να απειλούμαι τη μέρα, όχι δουλεύοντας τη νύχτα»

Οκτάνα, Επίδαυρος, ΚΘΒΕ, Πέγκυ Ζήνα, Εθνικό, Λυρική, «Brokeback Mountain» και «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Ως χορογράφος και σκηνοθέτης, ο Κωνσταντίνος Ρήγος έχει κάνει τα πάντα. Και παρότι έχει αρκετούς haters, νιώθει ότι αυτοί που τον καταλαβαίνουν είναι πολύ περισσότεροι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Οσιέλ Γκουνεό: «Είμαι πρώτα χορευτής και μετά μαύρος»

Χορός / «Δεν βλέπω τον εαυτό μου ως έναν μαύρο χορευτή μπαλέτου αλλά ως έναν χορευτή καταρχάς»

Λίγο πριν εμφανιστεί ως Μπαζίλιο στον «Δον Κιχώτη» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ο κορυφαίος κουβανικής καταγωγής χορευτής Οσιέλ Γκουνεό –έχει λάβει πολλά βραβεία, έχει επίσης εμφανιστεί στο Θέατρο Μπολσόι της Μόσχας, στην Όπερα του Παρισιού, στο Λίνκολν Σέντερ της Νέας Υόρκης και στο Ελίζιουμ του Λονδίνου– μιλά για την προσωπική του πορεία στον χορό και τις εμπειρίες που αποκόμισε, ενώ δηλώνει λάτρης της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Σμαράγδα Καρύδη: «Ήθελα να είμαι η Βουγιουκλάκη και ο Ρέτσος μαζί»

Οι Αθηναίοι / Σμαράγδα Καρύδη: «Ήθελα να είμαι η Βουγιουκλάκη και ο Ρέτσος μαζί»

Ηθοποιός, σκηνοθέτις, ακατάτακτη και αγαπημένη του κοινού, η Σμαράγδα Καρύδη θυμάται πως ανέκαθεν ήθελε το σύμπαν, χωρίς να περιορίζεται. Στον απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας της, ως η Αθηναία της εβδομάδας, καταλήγει πως, ούτως ή άλλως, «στο τέλος ανήκεις εκεί που μπορείς να φτάσεις», ενώ δηλώνει πως πάντα θα επιλέγει συνειδητά να συντάσσεται με τη χαρά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Θέατρο / Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Πώς διαβάζουμε σήμερα τον «Γυάλινο Κόσμο» του Τενεσί Oυίλιαμς; Στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης ο Antonio Latella προσφέρει μια «άλλη» Λόρα που ορθώνει το ανάστημά της ενάντια στο κυρίαρχο αφήγημα περί επαγγελματικής ανέλιξης, πλουτισμού και γαμήλιας ευτυχίας.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ

σχόλια

2 σχόλια
Για ένα είμαι βέβαιος: ο Μάνος Χατζιδάκις ποτέ δεν θα επέτρεπε η μουσική του να χρησιμοποιείται για παραστάσεις του έργου άλλες από εκείνη που είχε σκηνοθετήσει ο Κουν. Και δεν τιμά καθόλου τους κληρονόμους του το ότι την εμπορεύονται παντοιοτρόπως...Με εκπλήσσει και η οίηση με την οποία ο κ. Κακλέας αποκολλά το αριστούργημα του Χατζιδάκι από τα αριστουργήματα του Κουν και του Τσαρούχη για να το "κολλήσει" στην παράστασή του! Αριστούργημα κι αυτή; Μπα, δεν νομίζω...