«Δεν υπάρχουν πολλές γυναίκες σε αυτόν τον κλάδο»

«Δεν υπάρχουν πολλές γυναίκες σε αυτόν τον κλάδο» Facebook Twitter
Οι γυναίκες αποτελούν πάνω από το 50% του πληθυσμού, αλλά μένουν σταθερά πίσω στον δημόσιο λόγο και είναι παραδοσιακά «ριγμένες» στον τομέα της εργασίας. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

Η ΗΜΕΡΙΔΑ (πάντα με συνάρπαζε αυτή η λέξη) γινόταν στο αμφιθέατρο ενός πανεπιστημίου πριν από περίπου έναν μήνα. Πρώτα οι χαιρετισμοί: 8 άντρες, 1 γυναίκα. Μετά τα πάνελ: καθηγητές πανεπιστημίου, αντιπρόσωποι φορέων και επιχειρήσεων. Σύνολο: 12 άντρες, 2 γυναίκες. Ένα πάνελ ήταν μόνο 6 άντρες και 1 γυναίκα συντονίστρια – τους μιλούσε με τρυφερότητα, σαν να ήταν η μαμά τους, σαν να τους επανέφερε στην τάξη. Μία εβδομάδα μετά κοιτούσα τις φωτογραφίες: μια θάλασσα από μπλε κοστούμια και γκρίζα μαλλιά. 

Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα ακολουθεί, έστω και με υπερβολικά μεγάλη καθυστέρηση, ένα νέο κύμα φεμινισμού. Η Αθήνα έχει πλημμυρίσει από μια σειρά φεστιβάλ για τη γυναικεία ταυτότητα, γυναίκες που μιλούν για γυναίκες ή για τη γυναικεία εμπειρία, πρωτοβουλίες επιμόρφωσης, προγράμματα για τη γυναικεία επιχειρηματικότητα. Κάτι μοιάζει να έχει αλλάξει.

Έχει; Δεν είμαι και τόσο σίγουρη. 

Είναι δύσκολο να ψάξεις και να «ξεβολευτείς» όταν υπάρχει ένα ολόκληρο δίκτυο γνωστών αντρών. Στην Ελλάδα, εξάλλου, οι άντρες θεωρούνται παραδοσιακά πολύ πιο αξιόπιστοι από μια γυναίκα. 

Φαντάστηκα το πιθανό σενάριο κατά το οποίο θα προσπαθούσα να εξηγήσω στους διοργανωτές της ημερίδας τι ακριβώς είναι το manel (male panel), ότι πλέον διεθνώς δεν διοργανώνονται συνέδρια και πάνελ με ελάχιστες γυναίκες, πως υπάρχει κόσμος που μποϊκοτάρει πλέον αυτού του είδους τα συνέδρια, πως η εκπροσώπηση είναι σημαντική και μετράει. Είμαι σίγουρη πως θεωρούσαν ότι μιλάω κάποια ξένη γλώσσα, ότι τους λέω κάτι τρομερά εξωτικό. Ή μπορεί να χρησιμοποιούσαν το γνωστό και πολύ δημοφιλές επιχείρημα, αυτό που είχε χρησιμοποιήσει και ο ίδιος ο πρωθυπουργός προ ΤikΤok και σοσιαλμιντιακής εκπαίδευσης πριν από κάποια χρόνια.

«Δυστυχώς, δεν έχουμε και τόσο πολλές γυναίκες που να ενδιαφέρονται να μπουν στην πολιτική» είχε πει στη Βρετανή δημοσιογράφο Ζεινάπ Μπαντάουι όταν τον ρώτησε γιατί η κυβέρνησή του έχει τόσες λίγες γυναίκες. Αντίστοιχα, το επιχείρημα που συχνά αντιτείνουν όσοι διοργανώνουν συνέδρια, πάνελ, όσοι ελέγχουν την πρόσβαση στον δημόσιο λόγο είναι: «Δεν υπάρχουν πολλές γυναίκες σε αυτόν τον κλάδο», «Δεν δέχονται εύκολα να μιλήσουν», «Δεν γνωρίζουμε εμείς προσωπικά γυναίκες σε αυτό το επάγγελμα».

Το επάγγελμα μπορεί να είναι οτιδήποτε από την αεροναυπηγική μέχρι την υγεία και τα χρηματοοικονομικά, αλλά η δικαιολογία είναι πάντα ή ίδια. Προσοχή – δεν ισχυρίζομαι πως κάποιος αποφασίζει να αφήσει τις γυναίκες απέξω γιατί είναι σεξιστής, αυτό είναι σπάνιο. Το να αφήσεις όμως τις γυναίκες εκτός διαλόγου είναι εύκολο και βολικό. Ακολουθείς απλώς την πεπατημένη. Είναι δύσκολο να ψάξεις και να «ξεβολευτείς» όταν υπάρχει ένα ολόκληρο δίκτυο γνωστών αντρών. Στην Ελλάδα, εξάλλου, οι άντρες θεωρούνται παραδοσιακά πολύ πιο αξιόπιστοι από μια γυναίκα. 

Οι γυναίκες αποτελούν πάνω από το 50% του πληθυσμού, αλλά μένουν σταθερά πίσω στον δημόσιο λόγο και είναι παραδοσιακά «ριγμένες» στον τομέα της εργασίας. Ναι, είναι σημαντικά τα φεστιβάλ, τα συνέδρια ή η επιμόρφωση, αλλά δεν είναι αρκετά. Πώς θα υπάρξει αληθινή αντιπροσώπευση και συμπερίληψη όταν το ποσοστό των γυναικών στην ελληνική Βουλή είναι 23%, και παραμένει σχεδόν ίδιο, με μικρές αυξομειώσεις, από το 2012; Όταν οι γυναίκες σε διευθυντικές θέσεις είναι ελάχιστες; Η Ελλάδα έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά γυναικείας συμμετοχής στην εργασία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ είναι τελευταία στο Gender Equality Index for EU Countries της EIGE που μετράει την πρόοδο των χωρών της Ε.Ε. στον τομέα της ισότητας. 

Η αγαπημένη μου δικαιολογία, βέβαια, απ’ όλες όσες έχω ακούσει για την έλλειψη γυναικών στον δημόσιο λόγο είναι: «Δεν χρειάζεται να δίνουμε βήμα στις γυναίκες μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες». Αλίμονο!

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Αν κλείσει το TikTok, δεν θα θυμάσαι καν ποιος είμαι»

Social media / «Αν κλείσει το TikTok, δεν θα θυμάσαι καν ποιος είμαι»

Ο σεφ Eraldo μιλά για τους ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς που επανοικειοποιείται και χρησιμοποιεί ως «όπλο» στα viral βίντεό του στο TikTok, αλλά και για την πιθανότητα η εφαρμογή μια μέρα απλώς να εξαφανιστεί.
ΠΕΝΝΥ ΜΑΣΤΟΡΑΚΟΥ
Τέμπη: Πού βρισκόμαστε δύο χρόνια μετά

Βασιλική Σιούτη / Τέμπη: Πού βρισκόμαστε δύο χρόνια μετά

Η δικαστική έρευνα είναι σε εξέλιξη, αλλά η κοινωνία πιέζει να αποδοθούν ευθύνες στους υπαίτιους. Τα αναπάντητα ερωτήματα είναι αρκετά και η κυβέρνηση δεν έχει πείσει πως έχει κάνει ό,τι χρειάζεται για να διευκολύνει την έρευνα της Δικαιοσύνης.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο Κηφισός και τα αντιπλημμυρικά έργα στην Αττική «μπάζουν νερά»;

Ρεπορτάζ / Ο Κηφισός και τα αντιπλημμυρικά έργα στην Αττική «μπάζουν νερά»;

Πώς ιεραρχούνται τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας στην Αττική; Είναι στη σωστή κατεύθυνση; Θα ήταν εφικτό ο πλημμυρικός κίνδυνος να αντιμετωπιστεί με λύσεις βασισμένες στη φύση, και τι μπορεί να γίνει στον Κηφισό;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ναι, δεν υπάρχουν μόνο δύο φύλα»

Οπτική Γωνία / «Όχι, δεν υπάρχουν μόνο δύο φύλα»

Το επικοινωνιολόγ@ Jay Ραΐσης και η κλινική ψυχολόγος, συνιδρύτρια του Orlando LGBT+, Νάνσυ Παπαθανασίου εξηγούν γιατί το κοινωνικό φύλο είναι ένα κατασκεύασμα και πώς η ρητορική μίσους κανονικοποιεί και ενδυναμώνει την άσκηση κάθε είδους βίας στην καθημερινότητα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ανελκυστήρες: Τα ατυχήματα και τα θολά σημεία

Ρεπορτάζ / Δημόσιοι ανελκυστήρες: Τα ατυχήματα και το περίπλοκο νομικό πλαίσιο

Γιατί χιλιάδες ανελκυστήρες είναι άγνωστοι σήμερα στην πολιτεία; Τι συμβαίνει με τις συμβάσεις συντήρησης και πιστοποίησής τους; Με αφορμή τα πρόσφατα ατυχήματα σε δύο νοσοκομεία, αναζητήσαμε απαντήσεις.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Το εκκρεμές του Μαξίμου και η τυραννία της μειοψηφίας και της πλειοψηφίας 

Βασιλική Σιούτη / Το εκκρεμές του Μαξίμου και η τυραννία της μειοψηφίας και της πλειοψηφίας 

Μία μέρα μετά την ορκωμοσία του Τραμπ ο πρωθυπουργός δήλωσε πως τυχαίνει να πιστεύει κι αυτός ότι υπάρχουν δύο φύλα, το αρσενικό και το θηλυκό. Πριν από δύο χρόνια όμως έλεγε άλλα. Τι πιστεύει τελικά; 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Το τέλος ταφής και το χάος της ανακύκλωσης

Ρεπορτάζ / Το τέλος ταφής απορριμμάτων και το χάος της ανακύκλωσης

Την κορυφή του παγόβουνου της αδιέξοδης διαχείρισης των απορριμμάτων στην Αττική  φαίνεται να αποτελεί το τέλος ταφής απορριμμάτων, τα χρήματα, δηλαδή, που είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν οι δήμοι για τις ποσότητες των σκουπιδιών που κατευθύνουν στην ταφή και δεν ανακυκλώνουν.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ο Τραμπ, ο Μασκ και η νέα, «fascism friendly» τάξη πραγμάτων

Οπτική Γωνία / Ο Τραμπ, ο Μασκ και η νέα, «fascism friendly» τάξη πραγμάτων

«Ο σύγχρονος “φιλικός στον χρήστη φασισμός” δεν έχει την απροκάλυπτη βαρβαρότητα του φασισμού του 20ού αιώνα, έχει όμως στη ρίζα του την ίδια επιλεκτική άρνηση των ατομικών ελευθεριών, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των κοινωνικών κατακτήσεων προς όφελος των προνομιούχων και των ισχυρών. Όποιος νοιάζεται πραγματικά για το μέλλον της δημοκρατίας δεν γίνεται να αγνοήσει την τρομακτική αυτή πραγματικότητα».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ