Το Adagio του Μίκη Θεοδωράκη
Κόντευε χθες να με πάρει ο ύπνος όταν πέτυχα στο κανάλι της Βουλής ένα ντοκιμαντέρ που αν δεν είχες προλάβει τις πρώτες εικόνες εύκολα μάντευες ότι ήταν του Ροβήρου Μανθούλη. Ξύπνιος πια, κάθησα και το είδα. Η Ελλάδα, η κραυγή της σιωπής γυρίστηκε από τον Μανθούλη για τη γαλλική τηλεόραση λίγο πριν την πτώση της Χούντας. Κεντρικό πρόσωπο της ταινίας, ο Μίκης Θεοδωράκης εξηγεί σ' αυτήν -ερμηνεύοντας συγχρόνως ο ίδιος και κάποια τραγούδια του- τις καταβολές της μουσικής του αναφερόμενος στην συνέχεια της λαικής μουσικής από το Βυζάντιο ως τα ρεμπέτικα. Οι απόψεις του ενισχύονταν από την παρουσία στην ταινία του Μιχάλη Γενίτσαρη, της Δόμνας Σαμίου και του Βασίλη Τσιτσάνη. Τον τελευταίο, η κάμερα τον είχε ακολουθήσει τόσο στο πάλκο, όσο και στο σπίτι του ανάμεσα στις τριανταφυλλιές του.
[Μία μέρα του 1997 που πήγαμε με τη Μάρω στο σπίτι του Μίκη Θεοδωράκη, τράβηξα τη φωτογραφία αυτή τη στιγμή που μας έβαζε να ακούσουμε το λυπημένο του Adagio. Μετά από λίγο μας το έπαιξε και ο ίδιος στο πιάνο.]
