Family Life στον Επιτάφιο
Φωτ. Σπ. Στάβερης
Στο γυναικωνίτη της εκκλησίας της Αγίας Ειρήνης (στην Αιόλου) ένα κορίτσι βαριέται. 'Εχει έρθει από ώρα με τους γονείς της και υπομένει θαρρετά το μαρτύριό της. Μικρή μελαγχροινή μαντόνα, γύρω στα 14-15, ντυμένη στα μαύρα, στριμωγμένη στο παγκάκι δίπλα στη μητέρα της που με σκυμμένο κεφάλι δείχνει πλημμυρισμένη από ένα υπαρξιακό δέος εντελώς δικό της. Και που δεν εννοεί να σηκωθεί αν δεν ακουστεί και το τελευταίο αλληλούια. Ο πατέρας κάθεται λίγο απόμερα, έχει βρει μια βασιλική καρέκλα και παρακολουθεί πιο αποστασιοποιημένα τη λειτουργία. Η ανησυχία της κόρης, ενώ είναι καθαρά εσωτερική, εκνευρίζει τη μητέρα: "Όλο κουνιέσαι, της λέει με θυμό, να περιμένεις να τελειώσει!" Πιο διαλλακτικός στην αρχή, ο πατέρας θεωρεί καθήκον του να πάρει το μέρος της γυναίκας του όταν η υπόθεση σοβαρεύει. Το κορίτσι ακούει τις παράλογες παρατηρήσεις και των δύο χωρίς να αντιμιλήσει. "'Ετσι να ζουν οι άνθρωποι, και τα φιλιά τους από μακριά να τους ακολουθούν σαν τελειωμένοι ήλιοι;" (Léo Ferré).
*Η ταινία Family Life (1971) του Ken Loach, ταινία-φάρος για τους οπαδούς του κινήματος της αντιψυχιατρικής, μιλούσε για την κατεστραμμένη ζωή ενός νέου κοριτσιού, μέσα από τις συμπληγάδες της οικογένειας και του γενικότερου συστήματος.
