Η Χρυσομαλλούσα του αμερικανού κομίστα Bill Willingham
'Ενα άγριο παραμύθι του καιρού μας
Πραγματικό όνομα: Χρυσομαλλούσα.
Οικογενειακή κατάσταση: 'Αγαμη.
Γνωστοί συγγενείς: Κανένας.
Συνεργασίες: Σύμμαχος παλιά του Κυανοπώγωνα.
Βάση επιχειρήσεων: Κινητή.
'Υψος: 1,67 μ. - Βάρος: 61 κιλά.
Μάτια: Γαλάζια - Μαλλιά: Ξανθά
Προσωπικότητα
Χολωμένη και αδίστακτη, η Χρυσομαλλούσα τρέφει ένα αληθινό μίσος για τα πιο όμορφα παραμύθια. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για όλους εκείνους που θέλει να εκδικηθεί - οι οποίοι δεν είναι διόλου λίγοι δεδομένης της ιδιοσυγκρασίας της. Επιθετική και αποφασισμένη, δεν παρεκκλίνει ποτέ από τους στόχους της, θυσιάζοντας οποιονδήποτε γύρω της για να προωθήσει τα δικά της συμφέροντα.
Η Χρυσομαλλούσα είναι αμείλικτη όταν έχει κάποιο στόχο. Εμφανίζεται ετοιμοπόλεμη παρά τον οποιονδήποτε βαρύ τραυματισμό της (για παράδειγμα, ένα τσεκούρι που καρφώνεται στο κρανίο της) από καθαρά αιμοσταγές πνεύμα. Δεν είναι αντίθετη στις στρατηγικές υποχωρήσεις όταν η κατάσταση στρέφεται εναντίον της, αλλά ποτέ δεν εγκαταλείπει τα εκδικητικά της σχέδια.
Θεωρεί τον εαυτό της μια ξένη, εξοστρακισμένη από την κοινωνία των παραμυθιών. Λόγω του χαρακτήρα της, αυτή η ελαφρά εκκεντρικότητά της θα μπορούσε να είναι κάτι το επουσιώδες και το μη ηθελημένο. Όμως την καλλιέργησε, και η αυξανόμενη επιθετικότητά της την κατέστησε αντιδημοφιλή, αναγκάζοντάς της να βγει μπροστά μέσω μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας.
Bill Willingham, Fables, εκδ. Vertigo (DC Comics). Βραβείο Eisner 2003 για την καλύτερη νέα σειρά.
*
Μια φορά κι έναν καιρό, ένα κορίτσι που το έλεγαν Χρυσομαλλούσα βρήκε ένα εξοχικό σπίτι στο δάσος και συνάντησε τις τρεις αρκούδες που ζούσαν εκεί.
Όταν οι δυνάμεις του Αντιπάλου έφτασαν στην περιοχή τους, αναγκάστηκε να φύγει μαζί τις αρκούδες. Τελικά κατέληξαν στον κοσμικό κόσμο.
Η Χρυσομαλλούσα δεν ήταν ποτέ ευτυχισμένη στην Fabletown. Αισθανόταν όλο και μεγαλύτερη αποστροφή για τους όμορφους χαρακτήρες που έμοιαζαν να ακολουθούν τον δικό τους δρόμο. Εργάστηκε για λίγο στα κλειστά δωμάτια του Business Office, συγκεντρώνοντας βιβλία με ξόρκια και μαγικά αντικείμενα. Αλλά η ασταθής ιδιοσυγκρασία της ήταν η αιτία να σταλεί τελικά στη Φάρμα.
Στους κατοίκους της Φάρμας έκανε μαθήματα πολιτικής προπαγάνδας. Η Χρυσομαλλούσα συνωμότησε μαζί με τους δυσαρεστημένους για να επαναστατήσουν όλοι μαζί ενάντια στα ανθρώπινα παραμύθια, και χρησιμοποίησε όπλα για να πάρει πίσω τα πάτρια εδάφη. Αυτή και ο Boo Bear έγιναν εραστές, αν και μπορεί να το χρησιμοποίησε αυτό για να πετύχει μια συμμαχία με την "φατρία" των γονιών του. Ο κύριος στόχος της ήταν να γίνει κυβερνήτης της Πόλης των Παραμυθιών.
Απήγαγαν τον διαχειριστή της Φάρμας Wayland Smith, αλλά αναγκάστηκαν να αλλάξουν τα σχέδιά τους όταν η Χιονάτη έφτασε νωρίς για την επιθεώρηση της Φάρμας, συνοδεύοντας την αδερφή της Rose Red που ήθελε να προσφέρει υπηρεσίες στην κοινότητα. Η Rose φαίνεται να προσχώρησε στην επανάσταση εμποδίζοντας όμως την Χρυσομαλλούσα να σκοτώσει την Χιονάτη όταν αυτή την συνέλαβε.
Η Χρυσομαλλούσα το έσκασε όταν οι επαναστατικές δυνάμεις νικήθηκαν, αλλά όχι πριν πυροβολήσει την Χιονάτη στο κεφάλι. Χάρη στην παραμυθένια της φύση, η Χιονάτη επέζησε.
Η Χρυσομαλλούσα κρύφτηκε και έκανε τον Κυανοπώγωνα εραστή της και σύμμαχο. Όταν αυτός πρότεινε ένα σχέδιο για να πάρει εκδίκηση από την Χιονάτη και τον Μεγάλο Κακό Λύκο, η Χρυσομαλλούσα συμφώνησε αμέσως. Ο Κυανοπώγων μάγεψε τον Κακό Λύκο και την Χιονάτη για να πάνε για κάμπινγκ μαζί κάπου όπου η Χρυσομαλλούσα θα μπορούσε να τους σκοτώσει ανεμπόδιστα.
Τους ακολούθησε στον προορισμό τους. Αλλά δυσκολευόταν να χειριστεί το όπλο, κάτι που σήμαινε πως η μαγεία εξασθένιζε καθώς τους πλησίαζε. Έριξε το αυτοκίνητό τους από το δρόμο και τους ακολούθησε για να τους στήσει μια βιαστική ενέδρα. Πυροβόλησε τον Κακό Λύκο και συνέχισε να τον πυροβολεί μέχρι να μπορέσει να ανάψει μια μεγάλη φωτιά για να τον κάψει. Όμως η Χιονάτη την άρπαξε από πίσω, και της κάρφωσε ένα τσεκούρι στο κεφάλι.
Συγχυσμένη, η Χρυσομαλλούσα προσπάθησε να φτάσει τη Χιονάτη. Σταμάτησε μόνο όταν έπεσε πάνω της ένα φορτηγό που ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση και την έριξε σε ένα ποτάμι.
Ακόμη κι αυτό όμως δεν ήταν το τέλος της, αν και παρασύρθηκε από τα νερά για μέρες ή και εβδομάδες, κινδυνεύοντας συνεχώς να πνιγεί- και να φαγωθεί από τα ψάρια - αλλά ποτέ δεν πέθαινε. [...]
Writeups.org
Μτφ. Σ.Σ.
