Марина Давыдова
Η ιστορία της Μαρίνα Νταβίντοβα
Προφανώς, έχω ανάγκη να μοιραστώ αυτό που μου συνέβη τις τελευταίες ημέρες. Δεν είναι πλέον δυνατόν να απαντήσω σε όλους, αλλά σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σας!
Λοιπόν,
- Στις 24 Φεβρουαρίου, στις 14.26, υπέγραψα ένα ψήφισμα που ζητούσε την άμεση παύση των εχθροπραξιών στην Ουκρανία. Μόνο αργότερα συνειδητοποίησα ότι ήμουν σχεδόν ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο του θεάτρου που μίλησε ενάντια σε αυτό που ονομάστηκε "ειδική επιχείρηση".
- Μετά από μία ή δύο ή τρεις ημέρες, άρχισα να λαμβάνω βρισιές και απειλές στο email μου από άγνωστες διευθύνσεις και στο τηλέφωνό μου από άγνωστους αριθμούς. Μερικές από αυτές ήταν γραμμένες με κεφαλαία γράμματα για πρόσθετο εκφοβισμό. Δεν τους έδωσα σημασία - είχε ξανασυμβεί.
- Λίγες ημέρες αργότερα, στην πόρτα του διαμερίσματός μου εμφανίστηκε ένα σύμβολο Ζ (βλ. φωτογραφία), το νόημα του οποίου δεν μου ήταν απολύτως σαφές εκείνη τη στιγμή. Ένα πράγμα ήταν ξεκάθαρο: ήταν ένα "μαύρο σημάδι" γραμμένο με λευκή μπογιά. Το τηλέφωνο παγιδεύτηκε με τόση ειλικρίνεια που ήθελα συνεχώς να απευθύνω ένα "Σύντροφε Ταγματάρχη" ακολουθώντας το ρωσικό πολεμικό πλοίο [αναφορά σε ένα δημοφιλές ρωσικό ανέκδοτο -σ.σ.].
- Καλύτερα να φύγεις, αλλιώς, Θεός φυλάξοι, μπορεί να σε ληστέψουν ή να σε χτυπήσουν στο κεφάλι με ένα βαρύ αντικείμενο σε ένα σκοτεινό σοκάκι", μου είπαν περιληπτικά οι φίλοι.
Για διάφορους λόγους, δεν μπορώ να ευχαριστήσω επίσημα τους ανθρώπους που με βοήθησαν να βγω από το νέο (πολιτικό πλέον) αυτόν αποκλεισμό, αλλά η ευγνωμοσύνη μου προς αυτούς είναι τεράστια.
Ταξιδέψαμε με ένα μικρό λεωφορείο - η οδηγός, μια συμπαθητική γυναίκα από τη Λιθουανία, ο γιος της, ο σκύλος τους κι εγώ. Πιο κοντά στα σύνορα, ο δρόμος έπαψε να είναι δρόμος και μετατράπηκε σε χαράδρες. Φαίνεται πως βομβαρδίστηκε πρόσφατα. Στα σύνορα, υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που έμοιαζαν με μετανάστες εργάτες, οι οποίοι εγκατέλειπαν βιαστικά τη Ρωσία.
Δείξαμε τα διαβατήριά μας. Τα λιθουανικά επιστράφηκαν αμέσως. Για το δικό μου, μας ζήτησαν να πάμε στο φυλάκιο του συνοριοφύλακα.
- Λοιπόν. Ποιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους φεύγετε;
- Για παράδειγμα, μια έγκυρη θεώρηση Σένγκεν για πέντε χρόνια.
- Αυτός δεν είναι πλέον λόγος για να φύγετε.
- Εεεε..., έχω και μια επίσημη πρόσκληση από ένα φινλανδικό φεστιβάλ. Εκεί πραγματικά πηγαίνω, απλά διάλεξα έναν διαφορετικό δρόμο για προφανείς λόγους. Σας δείχνω την πρόσκληση, σφραγισμένη, υπογεγραμμένη κ.λπ.
- Υπέβαλε το φινλανδικό φεστιβάλ ένα προσωπικό αίτημα για σας στη FSB μας [η ρωσική υπηρεσία ασφαλείας, διάδοχος της KGB - σσ];
- Γιατί, τι συμβαίνει;
- Δεν έχετε τότε λόγο να φύγετε. Αλλά έχω ήδη στείλει το όνομά σας στους ανωτέρους μου (δείχνει κάπου πίσω μου). Περιμένετε!
Πέρασαν σαράντα λεπτά αγωνιώδους αναμονής.
Επιτέλους μας επέτρεψαν να περάσουμε το μπλόκο και αρχίσαμε να αγκαλιαζόμαστε, αλλά 50 μέτρα πιο πέρα το αυτοκίνητο αναγκάστηκε να σταματήσει σε ένα δεύτερο ρωσικό φυλάκιο.
Πάλι τα διαβατήρια αφαιρέθηκαν και πάλι τα λιθουανικά επιστράφηκαν αμέσως.
- Η Ρωσίδα πρέπει να περιμένει! - είπε ο σωματώδης συνοριοφύλακας.
Περιμένουμε σχεδόν μια ώρα. Δεν είναι ξεκάθαρο τι συμβαίνει, αλλά έχουν σπάσει τα νεύρα μου. Προσπαθώ να καταλάβω πώς θα βγω από δω, "στη μέση του πουθενά", αν ξαφνικά δεν μου επιτραπεί η είσοδος. Τι θα γίνει αν με συλλάβουν; Δεν υπάρχει ήδη νόμος; Έχει όμως αναδρομική ισχύ;
Ο συνοριοφύλακας επιστρέφει:
- Πού είναι η Ρωσίδα πολίτης; Ελάτε μαζί μου!
Μπαίνουμε στο τσιμεντένιο κτίριο, περπατάμε μέσα από διαδρόμους που αντηχούν, σταματάμε σε μια μισάνοιχτη πόρτα.
- Περιμένετε εδώ! Θα σας φωνάξουν.
Φεύγει.
Ακούγονται ανδρικές φωνές έξω από την πόρτα. Δεν υπάρχει ψυχή τριγύρω. Αρχίζει να γίνεται λίγο περίεργο. Τελικά με καλούν μέσα. Τρεις άνδρες με πολιτικά ρούχα βρίσκονταν μέσα στο δωμάτιο και μπορούσα να δω στα μάτια τους, που δεν τα θάμπωνε η αντανάκλαση, ότι ήταν "αυτοί". Οι αρχές! Αυτοί που πληρώνουν τους συνοριοφύλακες.
- Καθίστε, Μαρίνα Γιούριεβνα. Πείτε μας - Πού θα πάτε; Με ποιον; Γιατί; Για πόσο καιρό; Τι είναι το φεστιβάλ ΝΕΤ; Ποιος το χρηματοδοτεί; Υπάρχουν ξένοι χορηγοί; Υπάρχουν διασυνδέσεις με ξένους πράκτορες; Έχετε πάει σε διαδηλώσεις; Έχετε δημοσιεύσει κείμενα που δυσφημούν την κυβέρνηση; Τι γνώμη έχετε για την ιδιαίτερη καταπίεση; Δεν αισθάνεστε οίκτο για τα παιδιά του Ντονμπάς, έτσι δεν είναι;
Επί μιάμιση ώρα, τρεις Τσεκίστες, τρεις εύθυμοι φίλοι, διασταυρώνουν τις απόψεις τους με μία κριτικό θεάτρου.
Καταφέρνω να τους πω τα πάντα, ακόμη και για το μεταδραματικό θέατρο και τον αγγλικό μανιερισμό. Ενεργοποιώ την καθηγήτρια μέσα μου, λέγοντας βλακείες.
Όταν βγήκα στο δρόμο, η συντροφιά μου τα είχε χαμένα. Σώθηκα από τη διάλεξη. Είχαν δει κάποιον να απομακρύνεται μέσα από διαδρόμους και δεν ήταν σαφές πότε θα επέστρεφε.
Αφού πέρασα τα σύνορα, μπήκα στο διαδίκτυο και συνειδητοποίησα ότι εκτός από το βάψιμο της πόρτας του διαμερίσματος, το σπίτι μου ήταν επίσης εφοδιασμένο με εξωτερικές κάμερες παρακολούθησης. Από τρεις (!) οπτικές γωνίες καταγράφηκε το τρομερό έγκλημα: εγώ να βγαίνω από την είσοδο με τη βαλίτσα μου, να φορτώνω τη βαλίτσα στο αυτοκίνητο και να φεύγω. Το βίντεο αναρτήθηκε στο Telegram και συνοδεύτηκε από γιουχαΐσματα ("Kοιτάξτε τι έχουμε! Φεύγει από τη Ρωσία με αυτοκίνητο με ξένες πινακίδες"). Ένιωσα σαν τον Κερένσκι που "έφυγε από τη Ρωσία ντυμένος γυναίκα". Αλλά ο Κερένσκι ήταν, εξάλλου, ο επικεφαλής της Προσωρινής Κυβέρνησης. Ενώ εδώ το έξαλλο σύστημα σπαταλάει ενέργεια, χρόνο και πόρους με μία κριτικό θεάτρου.
Περιττό να εξηγήσουμε ότι όλη αυτή η αποτελεσματική διαχείριση πραγματοποιείται από ανθρώπους της ίδιας υπηρεσίας με τα τρία γράμματα [εννοεί την FSB -σ.σ.], οι οποίοι παγιδεύουν τηλέφωνα, παρακολουθούν, σημαδεύουν με "μαύρο" επίπεδες πόρτες, ανακρίνουν στα σύνορα, ελέγχουν ανώνυμα "Twitter" και γενικά πραγματοποιούν όλη αυτή την αποτελεσματική διαχείριση.
Πιστεύουν ειλικρινά ότι η Ρωσία ισούται με τρία γράμματα.
Εγώ έχω μια διαφορετική Ρωσία. Δεν ξεκίνησε καμία "ειδική επιχείρηση". Διοργάνωσε φεστιβάλ, διοργάνωσε απίστευτες εκθέσεις, έκανε τους ξένους να την ερωτευτούν (πόσους τέτοιους φανατικούς ρωσόφιλους γνωρίζω προσωπικά). Αυτή η ίδια η Ρωσία καταστράφηκε, βιάστηκε, κηρύχθηκε εχθρός και συνελήφθη. Δεν ξέρω αν θα είναι ελεύθερη. Ελπίζω ότι θα γίνει.
Μου λείπει πολύ.
Η Μαρίνα Νταβίντοβα είναι μία από τις καλύτερες κριτικούς θεάτρου στη Ρωσία και αρχισυντάκτρια του περιοδικού Theater.
