Η τέχνη της (επαγγελματικής) συνέντευξης
Noemi Lefebvre
Mediapart - Billet de blog - 16 Αυγούστου 2022
- Καθόμαστε εδώ; Τι θέλεις να πιείς;
- 'Ενα καφέ.
- 'Ενα καφέ, ένα lungo. Και να μας φέρεις και νερά, ε! Λοιπόν, την πήρες τη συνέντευξη, για πότε είναι, για Πέμπτη;
- Ναι.
- Για Πέμπτη, εντάξει, δεν έχουμε πολύ χρόνο, θα τα καταφέρουμε, αλλά τίποτα δεν χαρίζεται, πρέπει να τη δουλέψεις την παρουσίασή σου, συμφωνούμε ότι αυτό θέλει δουλειά, ακόμα και οι μηχανικοί και οι πτυχιούχοι, ακόμα κι αυτοί πρέπει να στρωθούν.
- Ναι.
- Εμείς, παλιά, παίρναμε μηχανικούς, επαγγελματίες μηχανικούς, ξέρεις, που είχαν ήδη μανατζάρει ένα σωρό κόσμο, και παρόλα αυτά, τους μαθαίναμε πως να πλασάρουν τον εαυτό τους, μας έκανε εντύπωση το επίπεδο, ακόμα και στους μηχανικούς ήταν χαμηλό, ένας μηχανικός πρέπει να τη δουλέψει κι αυτός την παρουσίασή του, εντάξει, κατανοητό ότι δεν μπορείς να είσαι καλός σε όλα, πρέπει να μάθεις, ακόμα και οι πωλητές, που αυτοί ξέρουν πώς να πουλάνε τα πάντα, θα χρειαστούν δουλειά για να πουλήσουν τον εαυτό τους, μόνο έτσι θα μπορέσουν να τον πουλήσουν τρόπον τινά, καθόλου ζάχαρη δεν βάζεις; μπορώ να πάρω τη δική σου;
- Ναι.
- Την παλιά εποχή, οι δουλέμποροι, οι πρόνοί μας μας αν θέλεις, οι DRH [Directeur des Ressources Humaines - Διευθυντής Ανθρώπινου Δυναμικού -σ.σ.] του 17ου αιώνα, το επισημαίνω συχνά αυτό, γιατί σου δημιουργεί σκέψεις, είχαν ένα κόλπο, το λάδι καρύδας. Αλείφαν τους σκλάβους με λάδι καρύδας πριν τους παρουσιάσουν στην αγορά, το' καναν για να αναδείξουν τους μύες, πωλείται καλύτερα η εργατική δύναμη όταν είναι ευχάριστη στο μάτι, οι άνθρωποι αγοράζουν ό,τι είναι καλά παρουσιασμένο, για το packaging, με παρακολουθείς;
- Ναι.
- Ε, λοιπόν, κι εσύ θα πρέπει να βάλεις λάδι καρύδας. Τι σου λέω τώρα, ε; 'Ηταν και τα δόντια, τα δόντια είναι όπως για τα άλογα, τα άλογα που ήταν οι πρόγονοι των αυτοκινήτων, με παρακολουθείς; τα όμορφα αυτοκίνητα του 17ου αιώνα, ένας εύκολος τρόπος για να ξέρεις την κατάσταση ενός αυτοκινήτου είναι τα χιλιόμετρα, τα δόντια είναι τα χιλιόμετρα, εσένα τα δικά σου δόντια είναι μια χαρά, είσαι νέος, πόσο είσαι, εκεί στα είκοσι δύο;
-Ναι.
- Καλό είναι που έχεις ήδη τα δόντια, αλλά δεν έχεις ακόμα τη δύναμη, γι' αυτό με κάλεσες, επειδή με θαυμάζεις λόγω της δύναμής μου, φυσιολογικό είναι, προφανώς όλα αυτά τα ζηλεύει κανείς, όλα όσα έχω, ειδικά το αυτοκίνητό μου, στην ηλικία σου, φυσικά τα ονειρεύεσαι αυτά, αναγκαστικά τα ονειρεύεσαι. Α, βέβαια, δεν είναι η 206 [Peugeot - σ.σ.] του πατέρα σου, την έχει ακόμα τη 206 του;
- Ναι.
- Καλά κάνει και τη διατηρεί. Δεν θέλω να κριτικάρω τον αδερφό μου, αλλά γι' αυτόν είναι περίπλοκο οι καλλιτέχνες.
- Ναι.
- Σ' τα λέω αυτά όχι για να σου πλασάρω το όραμά μου για τον κόσμο. Λυπάμαι που δεν έχω άλλο, το ονομάζω αυτό ρεαλισμό, αλλά είναι ιδεολογία, σύμφωνοι.
-Ναι.
- Λοιπόν, κατά πρώτον, πρέπει αυτό που εσύ θεωρείς αποτυχία στη ζωή σου να αποβεί τελικά ένα συν, ναι, η αποτυχία έχει κάτι το ενδιαφέρον γιατί η αποτυχία είναι μια πρόκληση, με παρακολουθείς;
- Ναι.
- Η αποτυχία σε διαμορφώνει, αλλά πρόσεξε, αρκεί να μη σκαλώσεις εκεί, μπορεί να μπλοκάρεις τότε και μετά να μη σταματάς να παραπονιέσαι, οι άνθρωποι που βρίσκουν ευχαρίστηση στη μεμψιμοιρία δεν θα πετύχουν τίποτα, και ξέρεις γιατί; Επειδή τους αρέσει η κλάψα τους, τους δίνει έναν λόγο να μένουν στα σκατά τους, κατηγορούν τα πάντα και τίποτα και μένουν στα σκατά τους, στην πραγματικότητα φοβούνται να πετύχουν, γιατί αν πετύχουν, σημαίνει ότι δεν θα αναγνωρίσουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη, είναι ένα πρόβλημα που συναντάμε στις συνεντεύξεις, η τάση να κολλάμε στην αποτυχία λόγω της φάτσας που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στον καθρέφτη, έχουμε μια φάτσα που δεν θέλουμε να αλλάξουμε, αυτή είναι η ιδέα, ενώ για να πας μπροστά πρέπει να ξέρεις πώς να αλλάζεις φάτσα, είναι θέμα εικόνας, καταλαβαίνεις;
- Ναι.
- Όταν μιλάω για εικόνα, πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν είναι μόνο ένα ζήτημα παρουσίασης, αλλά και παρατήρησης σε βάθος, σωστά;
- Ναι.
- Θέλω να πω ότι το φιζίκ και η πνευματική κατάσταση είναι δύο πράγματα συνδεδεμένα, το να είσαι ο εαυτός σου με μια φάτσα και ένα σώμα, αυτό είναι που πρέπει να αναπτύξεις, αυτό έκανα, βλέπεις, η όψη μου ταιριάζει με το πνεύμα μου, όλα συμφωνούν, εκεί που βρίσκομαι είμαι και στο μυαλό μου και στο σώμα μου γιατί διατηρούμαι, είναι σαν την πισίνα. Έχω μια πισίνα, αλλά δεν αρκεί, πρέπει να τη συντηρώ. Όταν έχεις πισίνα τι κάνεις; Τη συντηρείς. Συντήρηση, το πιάνεις το κόνσεπτ;
- Ναι.
- Προσοχή όμως, η συντήρηση δεν είναι ό,τι να'ναι. Πρέπει να βρεις μια καλή προπόνηση, είναι όπως όταν κάνεις ένα σπορ, είναι αυτοματισμοί, πρέπει να προπονείσαι και συγχρόνως να το διαχειρίζεσαι, αυτό σημαίνει με έλεγχο, η διαχείριση είναι έλεγχος, πρώτο βήμα κατακτάς την τεχνική, η τεχνική είναι βασική, δεύτερο βήμα κατακτάς τη φόρμα, και τότε είναι που αρχίζεις να το διαχειρίζεσαι. Πρέπει πάντα να διαχειρίζεσαι τον εαυτό σου με τρόπο όσο γίνεται καλύτερο, μπορεί να αποθαρρυνθείς, ειδικά αν είσαι λίγο συγκρατημένος, είσαι συγκρατημένος εσύ;
- Ναι.
- Είναι καλό να το συνειδητοποιείς, έχουμε όρια, αλίμονο, αλλά η διαχείριση δεν πρέπει να οδηγεί στη συστολή, μεγαλύτερη αξία δίνεται σ' αυτούς που έχουν μεγάλη αυτοπεποίθηση παρά στους ντροπαλούς, εγώ ήμουνα ντροπαλός, δεν μου φαίνεται, ήμουνα ντροπαλός επειδή είχα υπερβολική επίγνωση των ελαττωμάτων μου, αλλά έμαθα ότι ρισκάροντας γίνεσαι όλο και πιο ικανός, εγώ στην αρχή ήμουνα παθολογικά ντροπαλός, άκουσα όμως τις συμβουλές, κατάλαβα ότι δεν ήμουνα λιγότερο άξιος, δεν είμαι καλύτερος, δεν είμαι λιγότερο καλός, αυτές είναι οι τεχνικές. Θα πω μια μαλακία, ο κόσμος ανήκει σ' αυτούς που προσπαθούν. Μαλακία, ε!
- Ναι.
- Αν προσπαθείς, μπορεί να έχεις αποτυχίες, η πρώτη συνάντηση θα είναι μέτρια, η δεύτερη θα είναι λίγο καλύτερη, η τρίτη θα είναι ακόμη καλύτερη, θα το βρεις κάνοντας ερωτήσεις, αυτό που λέω στους υπαλλήλους του εμπορικού μου, πρώτα εντοπίζουμε το πρόβλημα.
- Ναι.
- Αυτό είναι το εύκολο, μετά πρέπει να αξιολογείς την προστιθέμενη αξία ενός προβλήματος σε συνδυασμό με τις δεξιότητες, εκεί είναι που διαφοροποιείσαι, αλλά πρέπει να το προχωρήσεις, να πας ένα βήμα παραπέρα, ναι, αλλά και να υπολογίσεις πόσο θα κοστίσει, σκέψου ένα πράγμα, η σχέση είναι ένα μέσο, πρόσεχε να μην μπερδεύεις τα μέσα με τους σκοπούς, είμαστε αποτελεσματικοί, ξέρουμε να οργανώνουμε τον χρόνο μας, αυτά είναι μόνο μέσα, ο σκοπός είναι τα χρήματα, επομένως ελευθερώνουμε τον χρόνο μας, δείχνουμε τις οργανωτικές μας ικανότητες. Έχω ανθρώπους που δεν πετυχαίνουν τον στόχο για τον οποίο προσλήφθηκαν επειδή κάνουν τεχνικές καρτέλες και καρτέλες για τα προϊόντα, ενώ τους ζητάμε να κάνουν τζίρο, να ποια είναι τα βασικά μηνύματα, αποτελεσματικότητα, αποδοτικότητα, οπότε είτε έχεις εξαιρετικό ταλέντο και με την πρώτη συνάντηση είσαι ok, είτε δουλεύεις πάνω σε αυτό, πρέπει να δουλεύεις, να δουλεύεις, να δουλεύεις. Έχεις μια συνέντευξη, δεν πρέπει να την χάσεις, όταν πηγαίνεις σε ένα γυμναστήριο δεν πηγαίνεις λέγοντας ότι θα συμμετάσχω, πρέπει να πηγαίνεις λέγοντας ότι θα τα δώσω όλα, θα δουλέψω, δουλειά, δουλειά, δουλειά, αυτό είναι όλο.
- Ναι.
- Λες όλο ναι, αλλά έχεις καθόλου ερωτήσεις;
- Θα έχω.
- 'Αντε λοιπόν.
- Δεν ξέρω. Ίσως για το νόημα.
- Για το νόημα;
- Ναι.
- Για να είμαι ειλικρινής, δεν πρόκειται να πέσω στα πατώματα, αλλά ας πούμε ότι ανησυχώ, δεν είμαι ηλίθιος, βλέπω ότι όλα πάνε κατά διαόλου, δεν υπάρχει νερό εδώ και μήνες, πυρκαγιές παντού, πυρηνικοί σταθμοί παθαίνουν εμπλοκή, πουλιά πεθαίνουν, οι άνθρωποι δεν μπορούν να ανεχθούν πια ούτε να ποτίζονται τα γήπεδα του γκολφ, οπότε ανησυχώ για όλα όσα έχω, ξέρω ότι αυτή η συσσώρευση δεν έχει κανένα νόημα, αλλά δεν ξέρω να κάνω τίποτα άλλο, όλα αυτά είναι ηλίθια και προκλητικά, η πισίνα μου για παράδειγμα. Την ονειρευόμουν αυτή την πισίνα, την αγάπησα τρελά και ζηλότυπα, τώρα τη συντηρώ, ελέγχω το PH, μαζεύω τα φύλλα, κάνω το κρόουλ μου, κολυμπάω από τη μια άκρη στην άλλη. Ανακάλυψα ότι είναι αδύνατο να κλάψεις κάτω από το νερό. Το 'ξερες αυτό;
- Ναι.
- Κι όσο για τα υπόλοιπα, όπως λέει κι ο Κάφκα, το "Τι να κάνω" ή το "Ποιος ο λόγος να το κάνω;" δεν είναι ερωτήματα αυτών των περιοχών.
Η Noémi Lefebvre (γεννημένη το 1964) είναι Γαλλίδα συγγραφέας.
