"Κανείς δεν μπορεί να γράψει την αυτοβιογραφία του" (Κώστας Αξελός)
Πρωινή επίσκεψη στην Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου - Γκίκα
Αυτοβιογραφικές σημειώσεις
[Στην Κατερίνα, Χριστούγεννα 1982]
Κώστας Αξελός
Κανείς δεν μπορεί να γράψει την αυτοβιογραφία του.
Βιογραφία και έργο έχουν μία κοινή προέλευση που δεν αποκαλύπτεται.
Στο βιογραφικό επίπεδο, το ζήτημα δεν είναι να αποτύχεις στη ζωή σου, ούτε και να πετύχεις. Ωστόσο, μπορούμε να κερδίσουμε τη ζωή ή να τη χάσουμε.
Διαθέτουμε όπλα τα οποία δεν χρησιμοποιούμε ; (Σβησμένο)
* Από το ίδιο βιβλίο, μερικοί ακόμη αφορισμοί σταχυολογημένοι από τον γάλλο καθηγητή Thierry Paquot (του Πολεοδομικού Ινστιτούτου) στο άρθρο του Kostas Axelos (1924-2010). Une pensée qui se joue des frontières (Κώστας Αξελός (1924-2010). Μία σκέψη που δεν γνωρίζει σύνορα), περιοδικό Hermès, 2010/1.
Ο άνθρωπος δεν κατέχει μία φύση, μία ουσία, ένα είναι, μια μοίρα. Μέσα απ' αυτόν ξεδιπλώνεται ένα παιχνίδι. 'Οπως και νάχει, δεν συμπίπτουμε με μας τους ίδιους.
Δεν είσαι ανησυχητικός όταν είσαι ανήσυχος.
Πως να μην παρασυρθείς από το παιχνίδι της διπλής έλξης : μεσογειακός ήλιος και βόρειο ημίφως ;
Να μην κάνεις τη ζωή σου μυθιστόρημα. Κι όμως η μυθοπλασία είναι τόσο γοητευτική. Να κάνεις τα πάντα για να μην είσαι ή να μη γίνεις λογοτεχνικός, συμμετέχοντας ενεργά περισσότερο στην ποιητική απ' ό' τι στην ποίηση. Να επιτρέπεις στην ποιητική να ξεδιπλώνεται μέσα από μας.
Να φροντίζεις την τύχη σου, να μην την ποδοπατάς.
Είναι αδύνατο να εφαρμοστεί η λέξη ελευθερία στις ανθρώπινες ζωές, στους θεούς και στον Θεό, οι οποίοι, όσο εκδηλώνονταν παραμένοντας κρυμμένοι, υπάκουαν σε μια αναγκαιότητα. Αντίθετα, η φιλία, η φιλικότητα πρέπει να απελευθερωθεί. Ειδικά στην εποχή της επικοινωνίας και της αφαίρεσης.
Αυτό που δεν μπορείς να πεις στους άλλους κάπου σε πνίγει.
Να είσαι έτοιμος να πεθάνεις ανά πάσα στιγμή. Με λύπη.
