Μαινόμενος Γάλλος αρχηγός αστυνομίας τραυματίζει δημοσιογράφους
Τι αποκαλύπτει η έρευνα της εφημερίδας Le Monde
Ο Ameer Al-Halbi, νεαρός Σύριος φωτορεπόρτερ, γλίτωσε από τον πόλεμο στο Χαλέπι, αλλά όχι από τη μανία του οργάνου της τάξης -τον οποίο η εφημερίδα αναφέρει ως αστυνόμο P.
ΕΡΕΥΝΑ ΒΙΝΤΕΟ: ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΑΡΧΗΓΟΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ
Η ανάλυση δεκάδων ωρών υλικού εικόνων επέτρεψε στη Le Monde να αναγνωρίσει έναν αρχηγό αστυνομίας υπεύθυνο για πολλά χτυπήματα κατά δημοσιογράφων στις 28 Νοεμβρίου 2020, που είχαν ως αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό στο πρόσωπο του Σύριου φωτορεπόρτερ Ameer Al-Halbi.
ARTHUR CARPENTIER, ELSA LONGUEVILLE ΚΑΙ ΤΟ TMHMA BINTEO ΤΗΣ MONDE
Le Monde, 11 Μαρτίου 2021
Γεμάτο ξεραμένα αίματα και καλυμμένο με πρόχειρους επιδέσμους, το πρόσωπο του Ameer Al-Halbi ήταν μία από τις δυνατές εικόνες της κινητοποίησης ενάντια στο νομοσχέδιο "συνολικής ασφάλειας" της 28ης Νοεμβρίου 2020. Αυτός και αρκετοί άλλοι δημοσιογράφοι, εκ των οποίων και ο Rémy Buisine, από το Brut, είχαν καταθέσει ότι ξυλοκοπήθηκαν από αστυνομικούς κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης.
'Εχοντας συλλέξει, συγχρονίσει και αναλύσει δεκάδες ώρες υλικού εικόνων, το τμήμα βίντεο της Le Monde μπόρεσε να καθορίσει ότι ο ίδιος αξιωματικός της αστυνομίας χτύπησε τουλάχιστον τέσσερις δημοσιογράφους, μεταξύ των οποίων ο Ameer Al-Halbi, και ο Rémy Buisine.
Αυτή η έρευνα βίντεο αποκαλύπτει ότι πρόκειται για έναν βαθμοφόρο, αρχηγό μιας μονάδας επέμβασης της Αστυνομικής Διεύθυνσης του Παρισιού. Ηλικίας 29 ετών, συμμετέχει στις επιχειρήσεις επιβολής της τάξης στο Παρίσι από το 2019. Στις 28 Νοεμβρίου 2020, σύμφωνα με εικόνες που συγκέντρωσε η Le Monde, ο αρχηγός αυτός της αστυνομίας χτύπησε επίσης διαδηλωτές πεσμένους στο έδαφος, χωρίς να τους συλλάβει.
Ο Ameer Al-Halbi, που τραυματίστηκε στο πρόσωπο, έλαβε δώδεκα ημέρες υποχρεωτικής αργίας λόγω ολικής ανικανότητας για εργασία και υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στη μύτη του. Υπέβαλε μήνυση κατά αγνώστου για «"σκόπιμη βία από άτομο που κατέχει δημόσια εξουσία". Η Εισαγγελία του Παρισιού ξεκίνησε έρευνα, η οποία ανατέθηκε στη Γενική Επιθεώρηση της Εθνικής Αστυνομίας (IGPN).
Προσοχή! Κάποιες εικόνες του παρακάτω βίντεο που παρουσιάζει (στα γαλλικά) την εξαντλητική έρευνα της γαλλικής εφημερίδας μπορεί να σοκάρουν.
AMEER AL-HALBI, Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ: "ΠΟΝΕΣΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΜΕΣΑ ΜΟΥ, ΗΘΙΚΑ".
Ο σύριος φωτογράφος, και πολιτικός πρόσφυγας στη Γαλλία, Ameer Al-Halbi, δέχτηκε ένα χτύπημα με γκλομπ στο πρόσωπο το Σάββατο, στην παρισινή πορεία κατά του νομοσχεδίου για τη "συνολική ασφάλεια" και της αστυνομικής βίας.
JULIETTE BENEZIT
Le Monde, 01.12.2020
Όταν έφτασε στην πορεία για τις ελευθερίες, το Σάββατο 28 Νοεμβρίου στο Παρίσι, ο Ameer Al-Halbi είχε μαζί του ένα αγαπημένο αντικείμενο που υπερβαίνει το επαγγελματικό πλαίσιο για να συμβολίσει τη στράτευση μιας ζωής: τη φωτογραφική του μηχανή. Λίγες ώρες αργότερα, το ματωμένο και πρησμένο πρόσωπο αυτού του 24χρονου Σύριου φωτογράφου, πολιτικού πρόσφυγα στη Γαλλία, ήταν σε όλα σε κοινωνικά δίκτυα. Περίπου στις 5 μ.μ., ο νεαρός κάλυπτε τις συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας, σε έναν μικρό κάθετο δρόμο στην πλατεία της Βαστίλης, όταν χτυπήθηκε από γκλοπ στο πρόσωπο.
Η Gabrielle Cézard, μία ανεξάρτητη φωτογράφος που βρισκόταν δίπλα του, περιγράφει τη σκηνή: "Ήμασταν μια μικρή ομάδα δημοσιογράφων, εντελώς αναγνωρίσιμοι, κάπου στη μέση, ανάμεσα στους διαδηλωτές και τα CRS [τα γαλλικά ΜΑΤ - σ.σ.]. Όταν οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν έφοδο, κολλήσαμε στον τοίχο φωνάζοντας "δημοσιογράφοι, δημοσιογράφοι". Προσπάθησα να προστατευτώ, τα CRS μας προσπέρασαν. Τότε είδα πολύ αίμα και έναν νεαρό άνδρα στο έδαφος. Ο φωτογράφος, ο οποίος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, είχε το υπερόφρυο τόξο ανοιγμένο και σπασμένη μύτη. Τη Δευτέρα, η Εισαγγελία του Παρισιού ανακοίνωσε ότι είχε αναθέσει μια έρευνα στη Γενική Επιθεώρηση της Εθνικής Αστυνομίας (IGPN) για να ρίξει φως σε αυτά τα γεγονότα.
Η πρώτη φορά που ο Ameer Al-Halbi χρησιμοποίησε τη φωτογραφική του μηχανή ως εργαλείο πληροφόρησης ήταν στο Χαλέπι, κατά τα πρώτα χρόνια του πολέμου στη Συρία. Ο νεαρός - μόλις είκοσι ετών - μαθαίνει εμπειρικά τα βασικά του επαγγέλματος του φωτορεπόρτερ στην καρδιά ενός φρικτού πολέμου που σπέρνει τον όλεθρο στον πληθυσμό. Όπως και για μια ολόκληρη γενιά νεαρών Σύριων φωτογράφων, "ο Ameer έγινε φωτορεπόρτερ χωρίς να το θέλει, για να μεταφέρει όσα συνέβαιναν στη γενέτειρά του", παρατηρεί ο Dimitri Beck, διευθυντής φωτογραφίας του περιοδικού Polka Magazine. Το τριμηνιαίο αυτό περιοδικό, γνωστό για τα υψηλά του πρότυπα, εντόπισε το έργο του το 2016 και του απένειμε τότε το βραβείο του Φωτογράφου της Χρονιάς.
Ενώ πολλά μέσα ενημέρωσης αποφασίζουν να μην στέλνουν πλέον ρεπόρτερ στη Συρία λόγω της επικινδυνότητας της χώρας, αυτοί οι ντόπιοι νέοι - οι περισσότεροι αυτοδίδακτοι - θα παρέχουν σε ολόκληρο τον κόσμο εικόνες του πολέμου. "Το κοινό χαρακτηριστικό τους ήταν ότι φωτογράφιζαν καταστάσεις αμέσως μετά τους βομβαρδισμούς, πολύ κοντά στη δράση", σημειώνει ο Francis Kohn, πρώην διευθυντής φωτογραφίας στην Agence France-Presse (AFP).
Για το έργο του, ο Ameer Al-Halbi έχει βραβευτεί επανειλλημένα, ιδίως στο διάσημο World Press Photo, το 2017. Οι φωτογραφίες που του χάρισαν τα βραβεία είναι ωμές, και δείχνουν χωρίς περιστροφές τη φρίκη του πολέμου. Βλέπουμε παιδιά και βρέφη μέσα στα αίματα, μερικές φορές νεκρά, στα χέρια των Λευκών Κρανών που προσπαθούν να τα βγάλουν έξω από τα ερείπια. Βλέπουμε βλέμματα αγωνίας και τρόμου.
ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΑΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΧΑΛΕΠΙΟΥ;
CAROLINE HAYEK
L' Orient-le Jour, 11.12.2017
AMEER AL-HALBI: ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΙΨΕΙ
Ο ανεξάρτητος αυτός φωτογράφος ήταν ένας από τους βασικούς μάρτυρες της μάχης του Χαλεπιού. Οι οδυνηρές φωτογραφίες του έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου και έχουν κερδίσει πολλά διεθνή βραβεία. Όταν έπεσε το Χαλέπι, ο Ameer κατέφυγε στην Τουρκία με τη μητέρα του και προσπάθησε να θάψει εξαιρετικά οδυνηρές αναμνήσεις. Από τον Απρίλη, ζει στο Παρίσι αφού έλαβε μία άδεια διαμονής από τις γαλλικές αρχές. "Μία χώρα που σκότωσε το πάθος μου δεν μπορεί να μου λείψει", λέει σήμερα. Έφυγε από το σπίτι του χωρίς τίποτα, και θυμάται μόνο κάποια πράγματα, όπως τη μυρωδιά ενός αρώματος, ένα σημειωματάριο ή τα δώρα της πρώην φίλης του που είναι τώρα έγκυος δίπλα σε έναν άλλον άνδρα. Παρότι ζει "στην πιο όμορφη πόλη του κόσμου," ο Ameer δεν έχει βρει ακόμα τη γαλήνη. Οι εφιάλτες τον στοιχειώνουν τη νύχτα. Εγκαταλείποντας το όνειρό του να γίνει γιατρός, ο Ameer παρακολούθησε μαθήματα φωτογραφίας. Τον περασμένο Μάρτη, έλεγε πως του προκαλούσε ανησυχία το γεγονός ότι θα ήταν πρόσφυγας στη Γαλλία. "Πιθανότατα να με αντιμετωπίζουν σαν πολίτη δεύτερης κατηγορίας, μπορεί να με κοιτάζουν στραβά, αλλά είμαι έτοιμος να το υπομείνω", είχε πει. "Αυτό σήμερα δεν συμβαίνει, παραδέχεται σήμερα, αλλά δεν μπορώ να εμφυτεύσω στον εαυτό μου γαλλικά γονίδια από τη μια μέρα στην άλλη. Μου συμβαίνει συχνά να περιβάλλομαι από ανθρώπους με τους οποίους αισθάνομαι ότι δεν έχω καμία επαφή."
