Αντόλφας Μέκας: Διαδικτυακή πρεμιέρα της θρυλικής ταινίας του 1963 Hallelujah the hills

Αντόλφας Μέκας: Διαδικτυακή πρεμιέρα της θρυλικής ταινίας του 1963 Hallelujah the hills Facebook Twitter
Ο Peter Beard σε μια σκηνή από την ταινία
0

 

 

 

 

Αν ο Τζόνας Μέκας θεωρείται ο «πάπας» της ανεξάρτητης σκηνής του μη-αφηγηματικού κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, ο αδελφός του Αντόλφας ήταν αναμφίβολά ο πιο άξιος διάδοχος του. Ένας υπερδραστήριος και περιπετειώδης καλλιτέχνης με μια θυελλώδη ζωή και αστείρευτο πάθος για τον κινηματογράφο όσο λίγοι διέθεταν. Γεννημένος στην Λιθουανία το 1925 την οποία εγκατέλειψε κι αυτός κατά τη διάρκεια του πολέμου μαζί με τον Τζόνας για να σωθεί από τις συνέπειες του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου τόσο από τους Σοβιετικούς όσο και από τους ναζί. Κατά τη διάρκεια της όχι και τόσο σύντομης διαμονής του στη Γερμανίας πέρασε από διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά με το τέλος των εχθροπραξιών είχε την τύχη να παρακολουθήσει μαθήματα λογοτεχνίας, θεάτρου και φιλοσοφίας. 

 

Στην Αμερική έφτασε τέλος του 1949 αφήνοντας πίσω του όλο εκείνο το τραυματικό παρελθόν για να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Αφού χρειάστηκε να κάνει αμέτρητες δουλειές του ποδαριού για να επιβιώσει σε μερικά χρόνια, και χωρίς να φιλοδοξεί κάτι τέτοιο, εξελίχτηκε σε μια ξεχωριστή προσωπικότητα της νεοϋρκέζικης μποέμικης αβάν γκάρντ, ως συγγραφέας αλλά κυρίως ως πολλά υποσχόμενος κινηματογραφιστής. Όλα ξεκίνησαν όταν την άνοιξη του 1950 αγόρασε μια κάμερα Bolex των 16mm με την οποία άρχισε να καταγράφει οτιδήποτε του τραβούσε την προσοχή. Παράλληλα παρακολουθούσε ακατάπαυστα ταινίες από ολόκληρο τον κόσμο στο ΜΟΜΑ (Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης)  και στις λίγες αίθουσες τέχνης της εποχής ενώ έγραφε το ένα σενάριο μετά το άλλο, ξεπερνώντας τα 50. Κάποια από αυτά ξεκίνησε να γυρίζει συνυπογράφοντας τα με τον Τζόνας αλλά τα περισσότερα δεν έτυχαν τεχνικής αρτιότητας κι έτσι θεωρούνται ημιτελή. 

 

Υπηρέτησε στον πόλεμο της Κορέας και επιστρέφοντας στην Αμερική έκανε μια στάση στη Γαλλία. Το 1953 πάντα μαζί με τον Τζόνας οργάνωσε μια σειρά προβολών σε δημόσια σχολεία της Νέας Υόρκης και όπου αλλού τους παραχωρούνταν χώρος. Μέχρι που το 1954 εξέδωσαν το πρώτο τεύχος του Film Culture, ενός εντύπου που θα άλλαζε την αντίληψη της διανόησης και των καλλιτεχνών για τον κινηματογράφο. Ακολούθησαν μια σειρά καλλιτεχνικών δράσεων μαζί με άλλους ανήσυχους νέους της γενιάς του, που ονομάστηκε κίνημα του New American Cinema, οδηγώντας εντέλει στην ίδρυση του μη-κερδοσκοπικού οργανισμού Film-makers' Co-op, εταιρία διανομής έργων πρωτοποριακών και ανεξάρτητων κινηματογραφιστών όπως οι Lionel Rogosin, Shirley Clarke, Robert Frank, Maya Deren, Peter Bogdanovich, Daniel Talbotκαι του ελληνο-αμερικανού Gregory Markopoulos. 

 

Η ταινία σατιρίζει τον ανδρισμό και τα στερεότυπα της εποχής με τρυφερότητα και σινεφίλ ευτράπελα που είτε παραπέμπουν στον βουβό κινηματογράφο είτε στον ευρωπαϊκό όπως μια σκηνή- αναφορά στο «Χωρίς ανάσα» του Γκοντάρ. Γενικότερα βρίθει ευρηματικών παραπομπών σε άλλα είδη και πρωτότυπων ιδεών αποδεικνύοντας την μεγάλη κινηματογραφική ευφυΐα και πρωτοποριακό πνεύμα του Αντόλφας Μέκας.

 

Μεταξύ 1958 και 1959, διάστημα κατά το οποίο έζησε στην Οαχάκα του Μεξικό γράφοντας σενάρια ολοκλήρωσε τη συγγραφή του Hallelujah the hills που έμελε να γίνει η ταινία που τον καθόρισε. Μια σάτιρα των ρομάντζων της εποχής, μια χειροποίητη κωμωδία με ανατρεπτικό χιούμορ, εξαιρετικής φωτογραφίας (του εικαστικού Ed Emshwiller) και αυθεντικότητας ιδεών με καλλιτεχνικό όραμα που δεν είχε τίποτα κοινό με τις συναισθηματικές κομεντί των μεγάλων στούντιο στην άλλη άκρη της Αμερικής, του Χόλυγουντ και ακόμα περισσότερο της πουριτανικής τηλεοπτικής παραγωγής των ‘60s. Ευρηματική, σατιρική, λυρική, κινηματογραφικά ρηξικέλευθη αποτελεί ένα κλασσικό αριστούργημα της ιστορίας του αμερικανικού κινηματογράφου. 

 

Αντόλφας Μέκας: Διαδικτυακή πρεμιέρα της θρυλικής ταινίας του 1963 Hallelujah the hills Facebook Twitter
Σκηνή από την ταινία

 

 

ΓYΡΙΣΜΕΝΗ ΤΟ 1963 στα βουνά του Βερμόν με τη συμμετοχή φίλων καλλιτεχνών από την Νέα Υόρκη, και με πρωταγωνιστές όπως τον Peter Beard (περιβόητος πλεϊμπόι, ταξιδευτής και φωτογράφος εγκατεστημένος στην Αφρική προσωπικός φίλος και γείτονας της Κάρεν Μπλίξεν στο κτήμα της στην Κένυα), αλλά και την Peggy Steffans   (σύζυγο του «βλάσφημου» κινηματογραφιστή καλτ-πορνό ταινιών Joseph Sarno), αφηγείται την αδελφική φιλία μεταξύ δύο αντρών και τον έρωτα τους για την ίδια γυναίκα, την οποία ερμηνεύουν διαφορετικές ηθοποιοί. Σατιρίζει τον ανδρισμό και τα στερεότυπα της εποχής με τρυφερότητα και σινεφίλ ευτράπελα που είτε παραπέμπουν στον βουβό κινηματογράφο είτε στον ευρωπαϊκό όπως μια σκηνή- αναφορά στο «Χωρίς ανάσα» του Γκοντάρ. Γενικότερα βρίθει ευρηματικών παραπομπών σε άλλα είδη και πρωτότυπων ιδεών αποδεικνύοντας την μεγάλη κινηματογραφική ευφυΐα και πρωτοποριακό πνεύμα του Αντόλφας Μέκας. 

 

Η ταινία παίχτηκε σε 27 φεστιβάλ ενώ προσκλήθηκε στο Δεκαπενθήμερο σκηνοθετών των Καννών όπου προκάλεσε το ενδιαφέρον των Γάλλων της Νουβέλ Βαγκ. Ο Ζακ-Λυκ Γοντάρ έγραψε στο Cahiers du cinéma: « Το Hallelujah αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι ο Αντόλφας είναι κάποιος που πρέπει να υπολογίσουμε. Είναι μια αυθεντία στον τομέα των καινοτομιών, κι αυτό σημαίνει ότι εργάζεται με κίνδυνο τη ζωή του - χωρίς δίχτυ προστασίας. Η ταινία του, φτιαγμένη σύμφωνα με παλιές καλές αξίες – μια ιδέα για κάθε κάδρο- διαθέτει το αγαπημένο άρωμα της φρέσκιας ευφυΐας και την πραότητα του τεχνίτη. Τοποθετώντας μαζί απόπειρες σωματικότητας και πνευματικά gags, η παραμικρή κίνηση σε συγκινεί και σε κάνει να γελάς …» 

 

Από το φεστιβάλ του Λοκάρνο έφυγε με βραβείο και λίγο μετά προβλήθηκε σε ειδική εκδήλωση για τη βασιλική οικογένεια στο Μπάκιγχαμ. Η αμερικανική πρεμιέρα του έγινε στο 1ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης και ακολούθησαν δύο εβδομάδες προβολής της ταινίας σε κεντρική αίθουσα. Το ΤΙΜΕ έγραψε «Η πιο αλλόκοτη, ζαλιστική, παράφρονη κινηματογραφική κωμωδία του 1963». 

 

Το 1967 επέστρεψε με το γλυκόπικρο ασπρόμαυρο Windflowers, Elegy for a Draft Dodger  ενώ σχεδόν παράλληλα ανέλαβε τα σποτ της καμπάνιας του κυβερνή Harold Hughes της Iowa. Συνεργάστηκε ως μοντέρ σε πολλά φιλμ της ανεξάρτητης σκηνής, όπως στο Up Your Leg της Γιόκο Όνο το 1970. Το 1972 μετά από ταξίδι επιστροφής μετά από 27 χρόνια στην Λιθουανία παρουσίασε το ελεγειακό Going home. Μετά το 1971 ανέλαβε διευθυντής του σχεδόν ανύπαρκτου τμήματος κινηματογραφίας του Bard College το οποίο εξέλιξε στο ιδιαίτερα επιδραστικό People’s Film Department φυτώριο πολλών Αμερικανών κινηματογαφιστών της νέας γενιάς. Πέθανε το 2011 σε ηλικία 85 ετών. 

 

Το Le Cinéma Club προβάλλει για πρώτη φορά διαδικτυακά το Hallelujah the hills για δύο εβδομάδες.

 

https://www.lecinemaclub.com/now-showing/hallelujah-the-hills/ 

 

 

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο διάσημος φωτογράφος Peter Beard βρέθηκε νεκρός στα 82 του αλλά πρόλαβε να ζήσει μια πλούσια ζωή

Culture / Ο διάσημος φωτογράφος Peter Beard βρέθηκε νεκρός στα 82 του αλλά πρόλαβε να ζήσει μια πλούσια ζωή

Μπορεί ο διάσημος, νεοϋορκέζος φωτογράφος Peter Beard να πέθανε άδοξα, σε ηλικία 82 ετών, αλλά όλες τις προηγούμενες δεκαετίες έζησε μια ριψοκίνδυνη, περιπετειώδη και γεμάτη ζωή

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η Λάιζα Μινέλι σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη. ή Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης.

Οθόνες / Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης

Gay icon, μια χαρισματικά αφοσιωμένη performer, αλλά και αντικείμενο χλεύης. Το ντοκιμαντέρ του Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν «Liza: A Truly Terrific, Absolutely True Story» σίγουρα δεν αφηγείται την ιστορία ενός τυπικού nepo baby.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ