«Fargo»: Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, οι Κοέν γελούν

«Fargo»: Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, οι Κοέν γελούν Facebook Twitter
H Φράνσις ΜακΝτόρμαντ σε μια μεταμόρφωση που της χάρισε το πρώτο της Όσκαρ- δείχνει να αντιλαμβάνεται τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος.
0

Για τη βασική προβληματική που διατρέχει το μεγαλύτερο μέρος της κοενικής φιλμογραφίας, τα έχουμε γράψει ήδη με αφορμή τις επανεκδόσεις του «Μεγάλου Λεμπόφσκι» και του «Μόνο Αίμα».  Εν συντομία είναι η εξής: μοναδικές σταθερές στο σύμπαν μας είναι η τυχαιότητα, ο θάνατος και ανθρώπινη απληστία. Αν εποίησε κάτι εν σοφία τον κόσμο μας, δεν ήταν ο (χριστιανικός) Θεός, αλλά το Χάος, ως μια απροσδιόριστη, ασχημάτιστη (μεταφυσική;) οντότητα που ενεργεί και ορίζει όσα είναι να συμβούν με τους δικούς της (μη) κανόνες, του οποίους ποτέ δεν θα μάθουμε.

Μόνο που οι άνθρωποι, από αναίσχυντη αλαζονεία, από άσπιλη κι αμόλυντη βλακεία, από αγνή αφέλεια ή κι από τα τρία ταυτόχρονα, πιστεύουμε ότι μπορούμε να πάμε κόντρα στο Χάος και να το τιθασεύσουμε, ότι μπορούμε να αποκτήσουμε τον έλεγχο της κατάστασης.

Σε συνέπεια των παραπάνω, όταν οι χαρακτήρες του κοενικού σινεμά κάνουν σχέδια, οι Κοέν γελούν. Στο «Fargo» έχουμε ένα σεναριο-σταυροβελονιά, όπως θα το αποκαλούσαμε με όρους παλαιοκριτικής, όπου σχεδόν σε κάθε σκηνή ένα σχέδιο πάει στραβά, οδηγώντας συνήθως σε βίαιη ή ακόμα και φονική κατάληξη.

Στο «Fargo» έχουμε ένα σεναριο-σταυροβελονιά, όπως θα το αποκαλούσαμε με όρους παλαιοκριτικής, όπου σχεδόν σε κάθε σκηνή ένα σχέδιο πάει στραβά, οδηγώντας συνήθως σε βίαιη ή ακόμα και φονική κατάληξη.

Μόνο η έγκυος αστυνομικός - η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ σε μια μεταμόρφωση που της χάρισε το πρώτο της Όσκαρ- δείχνει να αντιλαμβάνεται τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος, να ξέρει κάτι που όλοι οι υπόλοιποι αγνοούν και γι’ αυτό έχει μια πιο ήρεμη προσέγγιση, κινούμενη, ενδεχομένως, για κάποιους από εμάς στα όρια της αφέλειας. Κατά κάποιον τρόπο είναι ένας χαρακτήρας που προοικονομεί την έλευση του Dude, ίσως της υπέρτατης χαρακτηρολογικής ενσάρκωσης της σοφίας και της ορθής στάσης απέναντι στα πράγματα -  πάντα εντός του πλαισίου της κοενικής κοσμοθεωρίας.

CHECK «Fargo»: Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, οι Κοέν γελούν Facebook Twitter
Ο τακτικός διευθυντής φωτογραφίας τους από το «Μπάρτον Φινκ» και έπειτα, ο Ρότζερ Ντίκινς, μεριμνά ώστε να μην μπορείς να δεις πού σταματά το χιόνι.

Ο τακτικός διευθυντής φωτογραφίας τους από το «Μπάρτον Φινκ» και έπειτα, ο Ρότζερ Ντίκινς, μεριμνά ώστε να μην μπορείς να δεις πού σταματά το χιόνι – αν πχ. στο πρόσφατο «Women Talking» της Σάρα Πόλεϊ, ο ήλιος και τα χρώματα του ορίζοντα υποσχόνταν έναν καλύτερο κόσμο, εδώ δεν υπάρχει φως στο τούνελ, καμία αχτίδα φωτός, έχουμε βουτήξει στην καρδιά της κοενικής αβύσσου.

Κι αν το σενάριο, με την παραδειγματική τιμωρία των άπληστων ηρώων και το επεξηγηματικό λογύδριο της ΜακΝτόρμαντ στον Πίτερ Στορμάρε, φαίνεται, σε ένα πρώτο επίπεδο, να παραπέμπει σε μια ηθική ιστορία, είναι ακριβώς αυτή η απελπισία της εικονογραφίας, που αίρει τον καταλογισμό της ηθικολογίας κι αποκαλύπτει κάτι πολύ πιο μαύρο κάτω από το χρώμα του λευκού που κυριαρχεί στο φιλμ – να μια ακόμα ειρωνική πινελιά. «Δεν σε καταλαβαίνω, είναι μια πανέμορφη μέρα», λέει η αστυνομικός στον εγκληματία, μα εμείς τίποτα πανέμορφο δεν βλέπουμε ούτε στη μέρα, ούτε, πολύ περισσότερο, σε όσα συνέβησαν κατά τη διάρκειά της.

Στην πραγματικότητα, ούτε καν κάτι ουσιωδώς θερμό την περιμένει με την επιστροφή της στη συζυγική εστία, παρά μόνο ένας σύζυγος που ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τα κατορθώματά του στο ψάρεμα. Άλλωστε, αν είχαν αλλιώς τα πράγματα, δεν θα είχε κανονίσει να συναντήσει τον πρώην συμμαθητή της νωρίτερα στο έργο, στη μοναδική φορά που κάνει κι αυτή ένα σχέδιο, το οποίο, φυσικά, δεν εξελίσσεται όπως υποθέτουμε ότι το είχε φανταστεί. Απλώς η ίδια επιλέγει να εντοπίσει ομορφιά  στη μέρα (και στη ζωή της) κι αυτό είναι το μοναδικό ξεροκόμματο αισιοδοξίας  που μπορούν να πετάξουν οι Κοέν στο πιάτο σου.

«Fargo»: Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, οι Κοέν γελούν Facebook Twitter
Έχει χιούμορ και μπόλικο σαρκασμό το «Fargo», αλλά δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή, πιο σωστά, εάν έχεις το κουράγιο και τη θέληση να το κάνεις.

Έχει χιούμορ και μπόλικο σαρκασμό το «Fargo», αλλά δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή, πιο σωστά, εάν έχεις το κουράγιο και τη θέληση να το κάνεις. Αν υπάρχει μια ένσταση που έχουμε να κάνουμε ως προς την αποθεωτική κριτική αποτίμηση της ταινίας στην εποχή της, είναι ότι ο καθολικός ενθουσιασμός εύλογα δεν θα μπορούσε να έχει λάβει υπόψη του την τελειοποίηση της κοενικής «συνταγής», τα αριστουργήματα που γέννησε η (ακόμα) πιο «μαύρη» περίοδός τους – αναφερόμαστε, με σειρά προτεραιότητας, στα «No Country for Old Men», «A Serious Man» και «Inside Llewyn Davis». Μάλλον η κριτική παραγνώρισε και το γεγονός ότι στο «Πέρασμα του Μίλερ» όλο αυτό ήταν κρυμμένο πίσω από την εξυπηρέτηση του είδους και της (συναρπαστικής) δραματουργίας κι απλώς έπρεπε να σκαλίσεις λίγο παραπάνω για να το εντοπίσεις.

Κι αυτό ίσως να κάνει εκείνη τη δημιουργία ανώτερη, έστω κι αν το «Fargo» υπήρξε πιο επιδραστικό, παγίωσε τη θέση του διδύμου ανάμεσα στους κορυφαίους του αμερικανικού κινηματογράφου και γέννησε μια επιτυχημένη, ομώνυμη σειρά, συγγενέστερη με το κωμικό κοενικό ιδίωμα, παρά με το μακάβριο γαϊτανάκι της ταινίας. Ακόμα κι έτσι, το «Fargo» παραμένει μια από τις ταινίες των ’90s που πρέπει οπωσδήποτε να έχετε δει, έστω και μία φορά στη ζωή σας.

Fargo (1996) | Official Trailer | MGM Studios

Η ταινία «Fargo» προβάλλεται σε επανέκδοση από την Πέμπτη 17 Αυγούστου.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η Λάιζα Μινέλι σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη. ή Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης.

Οθόνες / Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης

Gay icon, μια χαρισματικά αφοσιωμένη performer, αλλά και αντικείμενο χλεύης. Το ντοκιμαντέρ του Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν «Liza: A Truly Terrific, Absolutely True Story» σίγουρα δεν αφηγείται την ιστορία ενός τυπικού nepo baby.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ