Το «Gran Turismo» και το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος

Το «Gran Turismo» και το σινεμά ως product placement Facebook Twitter
Το «Gran Turismo» βασίζεται στο ομώνυμο παιχνίδι του Playstation και είναι ακόμα μια ταινία αυτής της κατηγορίας, μια ταινία-τοποθέτηση προϊόντος δηλαδή.
0

Λίγο αν ασχολείστε με το σινεμά και αν διαβάζετε (ή ακολουθείτε) σχετικές ιστοσελίδες, θα έχετε πέσει πάνω σε κάποιο από τα δεκάδες άρθρα για τον «κορεσμό του υπερηρωικού σινεμά», με αφορμή τις χλιαρές (ή ακόμα και οικτρές) εισπρακτικές επιδόσεις μιας σειράς από ταινίες του είδους μέσα στο τελευταίο διάστημα. Φυσικά, θα συνεχίσουν να γυρίζονται ταινίες με υπερήρωες, κάποιες θα κάνουν και εισιτήρια, ίσως προκύψουν και μερικές πολύ καλές, όταν τα στούντιο και οι δημιουργοί θυμηθούν ότι το υπερηρωικό υποείδος είναι απλά η φόρμα για να πεις μια ιστορία με ένα θέμα και να καταθέσεις και κάτι γύρω από αυτό και δεν συνεχίσουν να προσεγγίζουν τη φόρμα ως αυτοσκοπό – τουλάχιστον στην κυρίαρχη, μέχρι πρότινος «ασφαλή» εκδοχή της. Aπλά, φαίνεται ότι οι συγκεκριμένες ταινίες δεν θα αποτελούν πια ούτε σίγουρο εμπορικό χαρτί, ούτε τον πρωταγωνιστή του box-office.

Στο ερώτημα από τι θα αντικατασταθούν, έχει απαντήσει ήδη η αγορά. Οι δύο εμπορικότερες ταινίες της χρονιάς είναι το «Super Mario Bros» και η «Barbie». Αν κάτι τις ενώνει, πέρα από μια επίκληση στον παράγοντα της νοσταλγίας, καθώς αφορούν παιχνίδια με τα οποία έχει συνδεθεί σε νεαρότερη ηλικία ένα συντριπτικό μέρος των θεατών, είναι ότι, ιδωμένες πιο αποστασιοποιημένα, αποτελούν αμφότερες μακροσκελείς διαφημίσεις ενός εμπορικού προϊόντος. Αν στο σινεμά είχαμε συνηθίσει το λεγόμενο product placement, με τις εταιρείες να πληρώνουν υπέρογκα ποσά ώστε ο Τζέιμς Μποντ να οδηγεί Aston Martin ή ο Σταλόνε να τρώει με τη Σάντρα Μπούλοκ στα Taco Bell στο «Demolition Man» - ή στην Pizza Hut στο διεθνές cut της ταινίας- πλέον έχουμε το φαινόμενο να αποτελεί η ίδια η ταινία ένα μεγάλο product placement. Θα μας πείτε ότι και στο παρελθόν έχουν υπάρξει αντίστοιχα εγχειρήματα, δηλαδή ταινίες με αντικείμενο παιχνίδια και εμπορικά προϊόντα, χρηματοδοτημένες από τις εταιρείες τους με στόχο τη διεύρυνση του κύκλου εργασιών τους, αλλά δεν είχαν ανάλογη επιτυχία.

Τουλάχιστον, το «Gran Turismo» είναι ευθύ και ειλικρινές και ενσωματώνει την προώθηση του προϊόντος σε μια παραδοσιακή αφηγηματική συνταγή, εκείνη του «Ρόκι», και ως προς αυτό το σκέλος ίσως να είναι εντιμότερο κινηματογραφικά από τη «Βarbie» κι από το «Super Mario Bros», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και καλύτερη ταινία από εκείνες – δεν είναι.

Ίσως είναι λίγο νωρίς για να εξετάσουμε το φαινόμενο και ενδεχομένως θα χρειαστούμε περισσότερα δείγματα και δεδομένα, αλλά, σε πρώτη φάση, σημαντικό ρόλο για το σουξέ των εν λόγω ταινιών φαίνεται να παίζει η πλήρης απενοχοποίηση της διαφήμισης και ενός (υπερ)καταναλωτικού προτύπου, αντίστοιχου με εκείνου που ξεκίνησε να διαμορφώνεται στα μέσα των ‘80s, θέριεψε στα ‘90s και καταλάγιασε με το κραχ του ’08,  μέσα από το instagram και το TikTok, που αποτέλεσαν τα βασικά εργαλεία της αναγέννησής του.

Η νέα μορφή αυτού του προτύπου φέρει τα στοιχεία της (ψυχαναγκαστικής) ελαφρότητας, της συμμετοχικότητας –οι εταιρείες μας καλούν να γίνουμε μέρος της διαφημιστικής καμπάνιας, με την υπόσχεση «δωρεάν δειγμάτων» αλλά και λίγων ακολούθων παραπάνω– και μιας (πάντα ακίνδυνης) αυτοπαρωδικής διάθεσης, ώστε να επιτευχθεί ευκολότερα και ομαλότερα η διείσδυση σε ένα κοινό γαλουχημένο στην κουλτούρα των memes και των gifs.

Το «Gran Turismo» και το σινεμά ως product placement Facebook Twitter
Η «Barbie» ιδωμένη πιο αποστασιοποιημένα, αποτελεί μακροσκελή διαφημίση ενός εμπορικού προϊόντος.

Το «Super Mario Bros» προσπαθεί να χωρέσει όσες περισσότερες πίστες και παραλλαγές παιχνιδιών με τον διάσημο υδραυλικό μπορεί, στη δε «Barbie» ο κυνισμός χτυπά κόκκινο σε σκηνές σαν εκείνη που παγώνει το καρέ για να θαυμάσουμε διαφορετικές αμφιέσεις του Κεν. Η δε απόδοση της παράθεσης των αμφιέσεων ως  χωρατό, εμπίπτει στις «προδιαγραφές» της προαναφερθείσας αυτοπαρωδικής διάθεσης και θυμίζει τα «διαφημιστικά» διαλείμματα στο «Truman Show», μόνο που εκεί στόχος ήταν το δηκτικό σχόλιο, ενώ εδώ ζητούμενο είναι ο θαυμασμός των περιφερειακών αξεσουάρ - και η επακόλουθη αγορά τους.

Για να μην παρεξηγηθώ, βρίσκω αρετές και στις δυο ταινίες – μπορείτε να αναζητήσετε και τις σχετικές κριτικές- έχουν ευρήματα και θεωρώ ότι εκπληρώνουν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό τις «αποδραστικές» υποσχέσεις τους. Σε δεύτερο χρόνο, όμως, βρέθηκα να αναρωτιέμαι αν ακόμα κι ο παραμερισμός της παραδοσιακής αφηγηματικότητας προς όφελος μιας περιήγησης του θεατή στο εντυπωσιακά καμωμένο φιλμικό τους σύμπαν - ένα ακόμα κοινό στοιχείο τους που αρχικά λογάριασα για αρετή- πραγματοποιήθηκε λιγότερο για λόγους αισθητικής και αφηγηματικής διαφοροποίησης και περισσότερο για να σαγηνεύσουν ένα κοινό που έχει μάθει ότι «ιστορίες» είναι μια σειρά από ασύνδετες μεταξύ τους εικόνες και βίντεο.

Το «Gran Turismo» και το σινεμά ως product placement Facebook Twitter
Τουλάχιστον, το «Gran Turismo» είναι ευθύ και ειλικρινές και ενσωματώνει την προώθηση του προϊόντος σε μια παραδοσιακή αφηγηματική συνταγή

Το «Gran Turismo» βασίζεται στο ομώνυμο παιχνίδι του Playstation και είναι ακόμα μια ταινία αυτής της κατηγορίας, μια ταινία-τοποθέτηση προϊόντος δηλαδή. Κι αν αμφέβαλες, το καθιστά σαφές μια εισαγωγή που δηλώνει καθαρά και ξάστερα ότι το παιχνίδι είναι ο καλύτερος προσομοιωτής αγώνων ταχύτητας που κατασκευάστηκε ποτέ. Οπότε ναι, θα παρακολουθήσεις ακόμα μια ταινία για ένα προϊόν – μετά εμβόλιμων τοποθετήσεων λοιπών συσκευών της Sony, βεβαίως, βεβαίως. Τουλάχιστον, το «Gran Turismo» είναι ευθύ και ειλικρινές και ενσωματώνει την προώθηση του προϊόντος σε μια παραδοσιακή αφηγηματική συνταγή, εκείνη του «Ρόκι», και ως προς αυτό το σκέλος ίσως να είναι εντιμότερο κινηματογραφικά από τη «Βarbie» κι από το «Super Mario Bros», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και καλύτερη ταινία από εκείνες – δεν είναι.

Το σενάριό του βασίζεται στην αληθινή ιστορία ενός δεξιοτέχνη gamer που μπήκε σε πραγματικούς αγώνες ταχύτητας και μέσα από σκληρή δουλειά και υπό την καθοδήγηση μιας παλιάς καραβάνας του αθλήματος – στο έργο τον υποδύεται ο αξιόλογος δευτεραγωνιστής Ντέιβιντ Χάρμπορ – κατάφερε να γίνει σύντομα ανταγωνιστικός σε επαγγελματικό επίπεδο.

Το «Gran Turismo» και το σινεμά ως product placement Facebook Twitter
Ο αξιόλογος δευτεραγωνιστής Ντέιβιντ Χάρμπορ

Η συνταγή του «Ρόκι» παραμένει γοητευτική μέχρι σήμερα, γι’ αυτό και τόσες αθλητικές ταινίες την ακολουθούν, ενώ η αυτοκινητιστική δράση έχει σχεδιαστεί με μεράκι και έχει κινηματογραφηθεί με νεύρο και μονταριστεί με τρόπο ώστε να είναι πάντα διακριτή η γεωγραφία της – ποιος να το φανταζόταν ότι αυτό θα γινόταν και πάλι εξαίρεση και λόγος επαίνου στους καιρούς μας, όταν οι κινηματογραφικές «διδαχές» του Μάικλ Μπέι και των επιγόνων του έμοιαζαν να έχουν εγκαταλειφθεί οριστικά.  

Επειδή το εν λόγω παιχνίδι απευθύνεται εκ των πραγμάτων σε ένα πολύ ειδικότερο κοινό, μοιραία η συγκεκριμένη ταινία-product placement θα σημειώσει εισπράξεις σημαντικά χαμηλότερες από εκείνες των δύο μεγάλων επιτυχιών της χρονιάς. Αποτελεί, όμως, κι αυτή δείγμα της νέας εποχής που φαίνεται να ανατέλλει στο στουντιακό σινεμά, μιας εποχής που φαίνεται ότι θα καταστήσει εντονότερη από ποτέ την ταύτιση θεατή και καταναλωτή. Ας ελπίσουμε, στο μεταξύ, να μας φέρει και καλύτερες ταινίες από εκείνες του προηγούμενου «καθεστώτος».

GRAN TURISMO - official trailer

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

H Barbie φεμινίστρια: το πιο ακριβό ανέκδοτο του κόσμου

Οπτική Γωνία / H Barbie φεμινίστρια: Το πιο ακριβό ανέκδοτο του κόσμου

Τώρα που καταλαγιάζει (κάπως) η λύσσα για τον φεμινιστικό θρίαμβο της Barbie, ας δούμε λίγο γιατί δεν θα συγγενέψουμε ποτέ (ούτε ιδεολογικά) με ένα brand που μπορεί να πουλήσει τα πάντα: ακόμα και φεμινιστική αλληλεγγύη.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
«Fargo»: Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, οι Κοέν γελούν

Οθόνες / «Fargo»: Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, οι Κοέν γελούν

Η ταινία που παγίωσε τη θέση του σκηνοθετικού διδύμου ανάμεσα στους κορυφαίους του αμερικανικού κινηματογράφου και που πρέπει οπωσδήποτε να έχετε δει, έστω και μία φορά στη ζωή σας, προβάλλεται σε επανέκδοση από την Πέμπτη 17 Αυγούστου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
10 κινηματογραφικά διαμάντια που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Οθόνες / 10 κινηματογραφικά διαμάντια που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Aπό τη θρυλική «Βασίλισσα της Αφρικής» και τα αριστουργηματικά «Απομεινάρια μιας μέρας», στην ταινία που μας έκανε να προσέξουμε τον Νόα Μπάουμπακ και το ντοκιμαντέρ του Έντγκαρ Ράιτ για τους Sparks.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Οθόνες / «Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
 «Εσύ, θείο, δεν θα φύγεις, θα μείνεις εδώ μαζί μου!» ή Γιάννα Δεληγιάννη: «Βρίσκω την ουσία μόνο στο να στηρίζει ο ένας τον άλλον». ή Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής.

Οθόνες / Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Pulp Fiction / Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Οθόνες / Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Ο γιος της ηθοποιού Σάρα Μάιλς ήταν τεσσάρων ετών όταν βρέθηκε νεκρός ο μάνατζερ και πρώην εραστής της μητέρας του. Οι υποψίες είχαν πέσει τότε πάνω στον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Ρέινολντς. 51 χρόνια αργότερα, ο Μπολτ προσπαθεί να θυμηθεί τι συνέβη.
LIFO NEWSROOM
Το Παιδί Τραύμα επιλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες

Μυθολογίες / «Το Festen έχει επηρεάσει τους στίχους μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Παιδιού Τραύματος

Χάνεκε αλλά και Αγγελόπουλος, «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» αλλά και «Aftersun», το Παιδί Τραύμα επιλέγει 10 ταινίες που κυμαίνονται από τον ωμό ρεαλισμό και τη βία μέχρι τον θρίαμβο της ποίησης και της τρυφερότητας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Οθόνες / 10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Το Netflix έχει γίνει ο παράδεισος της εύκολης ψυχαγωγίας, αλλά για τους πραγματικούς σινεφίλ κρύβει και έναν άλλο κόσμο. Αυτή είναι μια λίστα με ταινίες που απαιτούν προσοχή και αφοσίωση, που αξίζουν τον κόπο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Movies

Οθόνες / Η Χιονάτη και 8 καλύτεροι λόγοι για να πάτε σινεμά

Ένα υποψήφιο για Όσκαρ animation για ενήλικες, το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Αριάν Λαμπέντ και μια τολμηρή ταινία για την προσφυγική εμπειρία, γυρισμένη στην Αθήνα, είναι μερικές από τις προτάσεις της εβδομάδας που θα σας αποζημιώσουν.
THE LIFO TEAM
Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Daily / Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Συμπονά κανείς όχι μόνο τους γονείς που μετά την παρακολούθηση της δραματικής μίνι σειράς του Netflix θα ψάχνουν μάταια απαντήσεις στα «ιερογλυφικά» μηνύματα που κρύβονται στα κινητά των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Σε μια άγνωστη χώρα»: Μια τολμηρή ταινία, γυρισμένη στην Αθήνα

Οθόνες / «Πιστεύει κανείς ότι οι Παλαιστίνιοι θα ξεχάσουν και θα συμβιβαστούν με την απώλεια;»

Ωμή, διεισδυτική, αφτιασίδωτη, η ταινία «To a land unknown» εστιάζει στο προσφυγικό και ιδιαίτερα στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες στην Ελλάδα. Ο σκηνοθέτης Μαντί Φλάιφελ μίλησε στη LifO για όλα τα ζητήματα που θίγει η εξαιρετική και με έντονο ελληνικό «χρώμα» ταινία του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Θα ήθελα να ήμουν στα γυρίσματα του Pulp Fiction»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Δημήτρη Νάκου

Μυθολογίες / «Θα ήθελα να ήμουν στα γυρίσματα του Pulp Fiction»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Δημήτρη Νάκου

Ο σκηνοθέτης που μόλις παρουσίασε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, το «Κρέας», μοιράζεται μια λίστα που περιλαμβάνει από ρουμάνικο νέο κύμα μέχρι την ταινία με το πιο αταίριαστο ζευγάρι στην ιστορία του κινηματογράφου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Η Εύα Κοταμανίδου μιλά για τα γυρίσματα του «Θιάσου» και για το μεγαλείο του Θόδωρου Αγγελόπουλου

Σαν Σήμερα / Εύα Κοταμανίδου: «Όλοι είχαμε μια έγνοια, ότι γυρίζοντας την ταινία αυτή κάναμε μια ουσιαστική αντίσταση»

Η ηθοποιός που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1936 είχε καταγράψει τις αναμνήσεις της από την ιστορική ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου στην οποία πρωταγωνιστούσε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ