Ο Τόμας Στούμπερ ψάχνει τη συμμετρία μέσα στους διαδρόμους ενός κλειστού πολυκαταστήματος

Ο Τόμας Στούμπερ ψάχνει τη συμμετρία μέσα στους διαδρόμους ενός κλειστού πολυκαταστήματος Facebook Twitter
Το «Μέσα στους Διαδρόμους» είναι από τα πρώτα πλάνα του μια γλυκιά απόδειξη πως με μια προσεκτικότερη παρατήρηση μπορεί κάποιος να απολαύσει την υψηλή τέχνη των μηχανικών κινήσεων και της οικονομικής διαχείρισης ενός χώρου.
0

Ψάχνοντας την ομορφιά μέσα σε ένα αχανές περιβάλλον όπου μια σειρά αόρατων διεκπεραιωτών προετοιμάζουν αυτό που θα συναντήσουν οι «κανονικοί» άνθρωποι μέσα στην ημέρα, ο Γερμανός Τόμας Στούμπερ δημιούργησε την τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία της καριέρας του. Το «Μέσα στους Διαδρόμους» είναι από τα πρώτα πλάνα του μια γλυκιά απόδειξη πως με μια προσεκτικότερη παρατήρηση μπορεί κάποιος να απολαύσει την υψηλή τέχνη των μηχανικών κινήσεων και της οικονομικής διαχείρισης ενός χώρου.


Το Μέσα στους Διαδρόμους ξεκίνησε την πορεία του στο φεστιβάλ του Βερολίνου, παίρνοντας το Βραβείο της Επιτροπής, και εξακολουθεί να γοητεύει μέχρι τώρα, στην έξοδό του στους ελληνικούς κινηματογράφους. Λίγους μήνες νωρίτερα, ο Στούμπερ επισκέφθηκε την Αθήνα για τις Νύχτες Πρεμιέρας, ατύχησε με τον καιρό πέφτοντας πάνω σε μέρες καταιγίδας αντί της λιακάδας που περίμενε και έφυγε με άλλο ένα βραβείο, αυτό του Καλύτερου Σεναρίου.

Όλο αυτό με τα βραβεία στο φεστιβαλικό κύκλωμα είναι ένα παιχνίδι που οφείλεις να παίξεις αν δουλεύεις σοβαρά. Είναι κάτι αντίστοιχο με το παιχνίδι των που παίζεις όταν δουλεύεις σε εντελώς εμπορικό σινεμά.

Στο ενδιάμεσο μας μίλησε για την ταινία του, τη συνεργασία με τον Φραντς Ρογκόφσκι και το πως ορίζει την «ομορφιά» του να δουλεύεις ως μέλος μιας τέτοιας κλειστής κοινότητας.

— Αν το θυμάμαι σωστά, ο Ερνστ Γκόμπριχ στην εισαγωγή του βιβλίου του για την ιστορία της Τέχνης προσπαθεί να δώσει έναν ορισμό της λέξης λέγοντας πως ουσιαστικά είναι η παραμικρή προσπάθεια αλλαγής του περιβάλλοντος χώρου μας ώστε να γίνει ομορφότερος. Το θυμήθηκα στην εισαγωγή της ταινίας, όπου προσπαθείς να βρεις την Τέχνη μέσα από μια σειρά πλάνων από διαδρόμους, ράφια και αντικείμενα μιας αποθήκης. Το πιστεύεις ότι η Τέχνη βρίσκεται οπουδήποτε;

Εννοείται! Και όχι μόνο οπτικά, αλλά και αφηγηματικά ο σκοπός μου ήταν αυτός. Ξεκινώντας την ταινία έτσι προσπάθησα να βρω και εγώ τις δυνατότητες της ύπαρξης ομορφιάς σε έναν χώρο που σε προϊδεάζει για κάτι τέτοιο. Και όντως, ο θεατής δεν περιμένει να δει μια ιστορία που μιλά για τη ζωή και το θάνατο και μπλέκει το ρομάντζο με τη φαντασία σε μια αποθήκη πολυκαταστήματος. Είχα πολλά χρόνια αυτή την ιδέα στο κεφάλι μου, τη σκέψη του τι μπορεί να συμβαίνει μέσα σε χώρους αποθήκευσης όταν αυτοί είναι κλειστοί για το κοινό και όντως μπορεί να συμβαίνει κάτι όμορφο.


— Παράλληλα φαίνεται να πιστεύεις αρκετά στην δύναμη της κοινότητας αλλά και τη γοητεία των κανόνων που έχει και στους οποίους προσαρμόζονται γρήγορα όσοι θέλουν να γίνουν μέλη της.

Νομίζω ότι οι μικρές κοινότητες που δημιουργούνται μέσα σε σύνολα όπως το περιβάλλον εργασίας, είναι ένα πολύ σημαντικό στήριγμα για όσους ανθρώπους νιώθουν αποκομμένοι από την κοινωνία. Είναι ευκολότερο να μπουν σε κάτι τέτοιο, δεν τους τρομάζει όσο το μέγεθος του έξω κόσμου. Και εκεί μαθαίνουν νέα πράγματα, τέτοιες κοινότητες έχουν τη δική τους γλώσσα, τα δικά τους αστεία, έναν κώδικα επικοινωνίας που ο περαστικός δεν θα τα καταλάβει.

Ο Τόμας Στούμπερ ψάχνει τη συμμετρία μέσα στους διαδρόμους ενός κλειστού πολυκαταστήματος Facebook Twitter
Ήξερα τον Φραντς και τη δουλειά του, ήξερα όμως πως είχε δουλέψει συχνά στο παρελθόν το είδος του mumblecore, όπου ο αυτοσχεδιασμός είναι το βασικό εργαλείο του λόγου.


— Η ταινία δημιουργήθηκε μέσα από ένα μικρό διήγημα, περίπου 30 σελίδων, το οποίο μεγάλωσε για να γίνει σενάριο. Είναι τελικά ευκολότερο να κόβεις περιεχόμενο όταν βασίζεται σε κάτι μεγαλύτερο ή να προσθέτεις υλικό όπως συνέβη εδώ;

Είναι πολύ πιο δημιουργική διαδικασία αυτή, να συνεχίζεις δηλαδή μια ιστορία που έχεις πάρει αρχικά σε μικρή μορφή στα χέρια σου. Με τον Κλέμενς Μάιερ, που έγραψε το διήγημα, δουλεύουμε μαζί εδώ και χρόνια και η μετατροπή ήταν ακόμη ευκολότερη. Προσπαθήσαμε να κάνουμε την ιστορία πιο κινηματογραφική και νομίζω πως θα προτιμούσα να ξανακάνω κάτι τέτοιο από το να έχω στα χέρια μου ένα βιβλίο 500 σελίδων, από το οποίο θα κόψω τις περισσότερες.


— Για το ρόλο του εσωστρεφή πρωταγωνιστή επιλέξατε έναν από τους πιο ταλαντούχους Γερμανούς ηθοποιούς της γενιάς του, τον Φραντς Ρογκόφσκι. Πως ήταν η συνεργασία σας;

Ο χρόνος που ξοδεύω στο casting νομίζω πως είναι ο μεγαλύτερος σε σχέση με οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με την ταινία. Είναι μια διαδικασία κεφαλαιώδης για μένα και προβληματίζομαι για το αν πρέπει να διαλέξω κάποιον που μοιάζει με προφανής λύση ή να καταφύγω σε κάποιου είδους δημιουργικό ρίσκο. Ήξερα τον Φραντς και τη δουλειά του, ήξερα όμως πως είχε δουλέψει συχνά στο παρελθόν το είδος του mumblecore, όπου ο αυτοσχεδιασμός είναι το βασικό εργαλείο του λόγου. Εδώ είχαμε ένα έτοιμο σενάριο στο οποίο δύσκολα θα δίναμε τέτοιες ελευθερίες, ο χαρακτήρας του άλλωστε είναι και λιγομίλητος. Παρ' όλα αυτά δουλέψαμε μαζί και το τελικό αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό.

Ο Τόμας Στούμπερ ψάχνει τη συμμετρία μέσα στους διαδρόμους ενός κλειστού πολυκαταστήματος Facebook Twitter
Ο χρόνος που ξοδεύω στο casting νομίζω πως είναι ο μεγαλύτερος σε σχέση με οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με την ταινία.


— Ο ήρωας που υποδύεται ψάχνει τη δεύτερη ευκαιρία στη ζωή του, προσπαθεί να ξεφύγει από το παρελθόν του. Πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο σήμερα για έναν νέο στη Γερμανία; Είναι μια χώρα ανοιχτή στη δεύτερη ευκαιρία;

Δε μπορώ να το απαντήσω αυτό, άλλωστε είναι περισσότερο ενδοκινηματογραφικό αυτό που έψαχνα, παρά ένα σχόλιο για τη σημερινή Γερμανία. Χτίσαμε έναν ήρωα πάνω στην παράδοση του Σκορσέζε, γεμάτο ενοχές σε σχέση με το παρελθόν που αγωνίζεται να ξεφύγει από αυτές και να ξαναρχίζει τη ζωή του.


— Η ταινία ξεκίνησε την φεστιβαλική πορεία της παίρνοντας το βραβείο της Επιτροπής στο Βερολίνο. Πόσο σημαντικό ήταν αυτό για την ίδια αλλά και τις επόμενες δουλειές σας;

Όλο αυτό με τα βραβεία στο φεστιβαλικό κύκλωμα είναι ένα παιχνίδι που οφείλεις να παίξεις αν δουλεύεις σοβαρά. Είναι κάτι αντίστοιχο με το παιχνίδι των που παίζεις όταν δουλεύεις σε εντελώς εμπορικό σινεμά. Πριν τα βραβεία, πρέπει να σε ενδιαφέρει πού θα κάνει πρεμιέρα η ταινία σου. Μετά από αυτό, αν έρθουν και βραβεία είναι ακόμη καλύτερο, σχεδιάζεις καλύτερα τα ταξίδια σου σε όλο τον κόσμο και πρέπει να μελετάς τη σχέση που χτίζει με κάθε κοινό – δεν έχουν όλες οι χώρες το ίδιο κοινό άλλωστε. Και στο τέλος, αν όλο αυτό το ταξίδι συνοδευτεί με περισσότερα βραβεία καταλαβαίνετε πως μπορείς να βρεις ευκολότερα χρήματα για κάτι άλλο. Δουλεύω πάλι με τον Κλέμενς Μάιερ, ετοιμάζουμε κάτι για την τηλεόραση, πάντως το όλο φετινό ταξίδι της ταινίας μας βοηθά πολύ για τη συνέχεια.

 

Μέσα στους Διαδρόμους - trailer 

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η Λάιζα Μινέλι σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη. ή Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης.

Οθόνες / Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης

Gay icon, μια χαρισματικά αφοσιωμένη performer, αλλά και αντικείμενο χλεύης. Το ντοκιμαντέρ του Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν «Liza: A Truly Terrific, Absolutely True Story» σίγουρα δεν αφηγείται την ιστορία ενός τυπικού nepo baby.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ