Ο Τόμας Στούμπερ ψάχνει τη συμμετρία μέσα στους διαδρόμους ενός κλειστού πολυκαταστήματος

Ο Τόμας Στούμπερ ψάχνει τη συμμετρία μέσα στους διαδρόμους ενός κλειστού πολυκαταστήματος Facebook Twitter
Το «Μέσα στους Διαδρόμους» είναι από τα πρώτα πλάνα του μια γλυκιά απόδειξη πως με μια προσεκτικότερη παρατήρηση μπορεί κάποιος να απολαύσει την υψηλή τέχνη των μηχανικών κινήσεων και της οικονομικής διαχείρισης ενός χώρου.
0

Ψάχνοντας την ομορφιά μέσα σε ένα αχανές περιβάλλον όπου μια σειρά αόρατων διεκπεραιωτών προετοιμάζουν αυτό που θα συναντήσουν οι «κανονικοί» άνθρωποι μέσα στην ημέρα, ο Γερμανός Τόμας Στούμπερ δημιούργησε την τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία της καριέρας του. Το «Μέσα στους Διαδρόμους» είναι από τα πρώτα πλάνα του μια γλυκιά απόδειξη πως με μια προσεκτικότερη παρατήρηση μπορεί κάποιος να απολαύσει την υψηλή τέχνη των μηχανικών κινήσεων και της οικονομικής διαχείρισης ενός χώρου.


Το Μέσα στους Διαδρόμους ξεκίνησε την πορεία του στο φεστιβάλ του Βερολίνου, παίρνοντας το Βραβείο της Επιτροπής, και εξακολουθεί να γοητεύει μέχρι τώρα, στην έξοδό του στους ελληνικούς κινηματογράφους. Λίγους μήνες νωρίτερα, ο Στούμπερ επισκέφθηκε την Αθήνα για τις Νύχτες Πρεμιέρας, ατύχησε με τον καιρό πέφτοντας πάνω σε μέρες καταιγίδας αντί της λιακάδας που περίμενε και έφυγε με άλλο ένα βραβείο, αυτό του Καλύτερου Σεναρίου.

Όλο αυτό με τα βραβεία στο φεστιβαλικό κύκλωμα είναι ένα παιχνίδι που οφείλεις να παίξεις αν δουλεύεις σοβαρά. Είναι κάτι αντίστοιχο με το παιχνίδι των που παίζεις όταν δουλεύεις σε εντελώς εμπορικό σινεμά.

Στο ενδιάμεσο μας μίλησε για την ταινία του, τη συνεργασία με τον Φραντς Ρογκόφσκι και το πως ορίζει την «ομορφιά» του να δουλεύεις ως μέλος μιας τέτοιας κλειστής κοινότητας.

— Αν το θυμάμαι σωστά, ο Ερνστ Γκόμπριχ στην εισαγωγή του βιβλίου του για την ιστορία της Τέχνης προσπαθεί να δώσει έναν ορισμό της λέξης λέγοντας πως ουσιαστικά είναι η παραμικρή προσπάθεια αλλαγής του περιβάλλοντος χώρου μας ώστε να γίνει ομορφότερος. Το θυμήθηκα στην εισαγωγή της ταινίας, όπου προσπαθείς να βρεις την Τέχνη μέσα από μια σειρά πλάνων από διαδρόμους, ράφια και αντικείμενα μιας αποθήκης. Το πιστεύεις ότι η Τέχνη βρίσκεται οπουδήποτε;

Εννοείται! Και όχι μόνο οπτικά, αλλά και αφηγηματικά ο σκοπός μου ήταν αυτός. Ξεκινώντας την ταινία έτσι προσπάθησα να βρω και εγώ τις δυνατότητες της ύπαρξης ομορφιάς σε έναν χώρο που σε προϊδεάζει για κάτι τέτοιο. Και όντως, ο θεατής δεν περιμένει να δει μια ιστορία που μιλά για τη ζωή και το θάνατο και μπλέκει το ρομάντζο με τη φαντασία σε μια αποθήκη πολυκαταστήματος. Είχα πολλά χρόνια αυτή την ιδέα στο κεφάλι μου, τη σκέψη του τι μπορεί να συμβαίνει μέσα σε χώρους αποθήκευσης όταν αυτοί είναι κλειστοί για το κοινό και όντως μπορεί να συμβαίνει κάτι όμορφο.


— Παράλληλα φαίνεται να πιστεύεις αρκετά στην δύναμη της κοινότητας αλλά και τη γοητεία των κανόνων που έχει και στους οποίους προσαρμόζονται γρήγορα όσοι θέλουν να γίνουν μέλη της.

Νομίζω ότι οι μικρές κοινότητες που δημιουργούνται μέσα σε σύνολα όπως το περιβάλλον εργασίας, είναι ένα πολύ σημαντικό στήριγμα για όσους ανθρώπους νιώθουν αποκομμένοι από την κοινωνία. Είναι ευκολότερο να μπουν σε κάτι τέτοιο, δεν τους τρομάζει όσο το μέγεθος του έξω κόσμου. Και εκεί μαθαίνουν νέα πράγματα, τέτοιες κοινότητες έχουν τη δική τους γλώσσα, τα δικά τους αστεία, έναν κώδικα επικοινωνίας που ο περαστικός δεν θα τα καταλάβει.

Ο Τόμας Στούμπερ ψάχνει τη συμμετρία μέσα στους διαδρόμους ενός κλειστού πολυκαταστήματος Facebook Twitter
Ήξερα τον Φραντς και τη δουλειά του, ήξερα όμως πως είχε δουλέψει συχνά στο παρελθόν το είδος του mumblecore, όπου ο αυτοσχεδιασμός είναι το βασικό εργαλείο του λόγου.


— Η ταινία δημιουργήθηκε μέσα από ένα μικρό διήγημα, περίπου 30 σελίδων, το οποίο μεγάλωσε για να γίνει σενάριο. Είναι τελικά ευκολότερο να κόβεις περιεχόμενο όταν βασίζεται σε κάτι μεγαλύτερο ή να προσθέτεις υλικό όπως συνέβη εδώ;

Είναι πολύ πιο δημιουργική διαδικασία αυτή, να συνεχίζεις δηλαδή μια ιστορία που έχεις πάρει αρχικά σε μικρή μορφή στα χέρια σου. Με τον Κλέμενς Μάιερ, που έγραψε το διήγημα, δουλεύουμε μαζί εδώ και χρόνια και η μετατροπή ήταν ακόμη ευκολότερη. Προσπαθήσαμε να κάνουμε την ιστορία πιο κινηματογραφική και νομίζω πως θα προτιμούσα να ξανακάνω κάτι τέτοιο από το να έχω στα χέρια μου ένα βιβλίο 500 σελίδων, από το οποίο θα κόψω τις περισσότερες.


— Για το ρόλο του εσωστρεφή πρωταγωνιστή επιλέξατε έναν από τους πιο ταλαντούχους Γερμανούς ηθοποιούς της γενιάς του, τον Φραντς Ρογκόφσκι. Πως ήταν η συνεργασία σας;

Ο χρόνος που ξοδεύω στο casting νομίζω πως είναι ο μεγαλύτερος σε σχέση με οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με την ταινία. Είναι μια διαδικασία κεφαλαιώδης για μένα και προβληματίζομαι για το αν πρέπει να διαλέξω κάποιον που μοιάζει με προφανής λύση ή να καταφύγω σε κάποιου είδους δημιουργικό ρίσκο. Ήξερα τον Φραντς και τη δουλειά του, ήξερα όμως πως είχε δουλέψει συχνά στο παρελθόν το είδος του mumblecore, όπου ο αυτοσχεδιασμός είναι το βασικό εργαλείο του λόγου. Εδώ είχαμε ένα έτοιμο σενάριο στο οποίο δύσκολα θα δίναμε τέτοιες ελευθερίες, ο χαρακτήρας του άλλωστε είναι και λιγομίλητος. Παρ' όλα αυτά δουλέψαμε μαζί και το τελικό αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό.

Ο Τόμας Στούμπερ ψάχνει τη συμμετρία μέσα στους διαδρόμους ενός κλειστού πολυκαταστήματος Facebook Twitter
Ο χρόνος που ξοδεύω στο casting νομίζω πως είναι ο μεγαλύτερος σε σχέση με οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με την ταινία.


— Ο ήρωας που υποδύεται ψάχνει τη δεύτερη ευκαιρία στη ζωή του, προσπαθεί να ξεφύγει από το παρελθόν του. Πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο σήμερα για έναν νέο στη Γερμανία; Είναι μια χώρα ανοιχτή στη δεύτερη ευκαιρία;

Δε μπορώ να το απαντήσω αυτό, άλλωστε είναι περισσότερο ενδοκινηματογραφικό αυτό που έψαχνα, παρά ένα σχόλιο για τη σημερινή Γερμανία. Χτίσαμε έναν ήρωα πάνω στην παράδοση του Σκορσέζε, γεμάτο ενοχές σε σχέση με το παρελθόν που αγωνίζεται να ξεφύγει από αυτές και να ξαναρχίζει τη ζωή του.


— Η ταινία ξεκίνησε την φεστιβαλική πορεία της παίρνοντας το βραβείο της Επιτροπής στο Βερολίνο. Πόσο σημαντικό ήταν αυτό για την ίδια αλλά και τις επόμενες δουλειές σας;

Όλο αυτό με τα βραβεία στο φεστιβαλικό κύκλωμα είναι ένα παιχνίδι που οφείλεις να παίξεις αν δουλεύεις σοβαρά. Είναι κάτι αντίστοιχο με το παιχνίδι των που παίζεις όταν δουλεύεις σε εντελώς εμπορικό σινεμά. Πριν τα βραβεία, πρέπει να σε ενδιαφέρει πού θα κάνει πρεμιέρα η ταινία σου. Μετά από αυτό, αν έρθουν και βραβεία είναι ακόμη καλύτερο, σχεδιάζεις καλύτερα τα ταξίδια σου σε όλο τον κόσμο και πρέπει να μελετάς τη σχέση που χτίζει με κάθε κοινό – δεν έχουν όλες οι χώρες το ίδιο κοινό άλλωστε. Και στο τέλος, αν όλο αυτό το ταξίδι συνοδευτεί με περισσότερα βραβεία καταλαβαίνετε πως μπορείς να βρεις ευκολότερα χρήματα για κάτι άλλο. Δουλεύω πάλι με τον Κλέμενς Μάιερ, ετοιμάζουμε κάτι για την τηλεόραση, πάντως το όλο φετινό ταξίδι της ταινίας μας βοηθά πολύ για τη συνέχεια.

 

Μέσα στους Διαδρόμους - trailer 

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

τομ χάρντι

Οθόνες / 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε την άνοιξη

Από τη μεγάλη επιστροφή του «The Last of Us» σε εκείνη του «Αστερίξ» και από τη σεξουαλική αναζήτηση της Μισέλ Ουίλιαμς σε μια απολαυστική ματιά στον κόσμο του σύγχρονου μπαλέτου, αυτές είναι οι σειρές που θα μας κρατήσουν καθηλωμένους στη μικρή οθόνη το επόμενο διάστημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Μυθολογίες / «Οι εικόνες του Ζβιάγκιντσεφ είναι υπνωτιστικές»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Στην κινηματογραφική λίστα της τραγουδοποιού, η σιωπή λέει περισσότερα από τα λόγια, οι εικόνες αποκαλύπτουν κρυμμένα συναισθήματα, οι κόσμοι είναι γεμάτοι αβεβαιότητες και συγκρούσεις, και η μουσική έχει μια ιερή διάσταση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Οθόνες / 21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Από μια σπουδαία στιγμή του σκορσεζικού σινεμά ως την ψηφιακή επανάσταση της Ανιές Βαρντά κι από το συγκλονιστικό δίπτυχο του Τζόσουα Οπενχάιμερ ως τη μεγάλη φιλμική «σκανταλιά» του Banksy, αυτοί είναι 21 σταθμοί του σύγχρονου σινεμά τεκμηρίωσης που πρέπει να έχει δει κάθε σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Οθόνες / «Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
 «Εσύ, θείο, δεν θα φύγεις, θα μείνεις εδώ μαζί μου!» ή Γιάννα Δεληγιάννη: «Βρίσκω την ουσία μόνο στο να στηρίζει ο ένας τον άλλον». ή Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής.

Οθόνες / Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Pulp Fiction / Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Οθόνες / Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Ο γιος της ηθοποιού Σάρα Μάιλς ήταν τεσσάρων ετών όταν βρέθηκε νεκρός ο μάνατζερ και πρώην εραστής της μητέρας του. Οι υποψίες είχαν πέσει τότε πάνω στον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Ρέινολντς. 51 χρόνια αργότερα, ο Μπολτ προσπαθεί να θυμηθεί τι συνέβη.
LIFO NEWSROOM
Το Παιδί Τραύμα επιλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες

Μυθολογίες / «Το Festen έχει επηρεάσει τους στίχους μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Παιδιού Τραύματος

Χάνεκε αλλά και Αγγελόπουλος, «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» αλλά και «Aftersun», το Παιδί Τραύμα επιλέγει 10 ταινίες που κυμαίνονται από τον ωμό ρεαλισμό και τη βία μέχρι τον θρίαμβο της ποίησης και της τρυφερότητας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Οθόνες / 10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Το Netflix έχει γίνει ο παράδεισος της εύκολης ψυχαγωγίας, αλλά για τους πραγματικούς σινεφίλ κρύβει και έναν άλλο κόσμο. Αυτή είναι μια λίστα με ταινίες που απαιτούν προσοχή και αφοσίωση, που αξίζουν τον κόπο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Movies

Οθόνες / Η Χιονάτη και 8 καλύτεροι λόγοι για να πάτε σινεμά

Ένα υποψήφιο για Όσκαρ animation για ενήλικες, το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Αριάν Λαμπέντ και μια τολμηρή ταινία για την προσφυγική εμπειρία, γυρισμένη στην Αθήνα, είναι μερικές από τις προτάσεις της εβδομάδας που θα σας αποζημιώσουν.
THE LIFO TEAM
Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Daily / Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Συμπονά κανείς όχι μόνο τους γονείς που μετά την παρακολούθηση της δραματικής μίνι σειράς του Netflix θα ψάχνουν μάταια απαντήσεις στα «ιερογλυφικά» μηνύματα που κρύβονται στα κινητά των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ