Αυτή τη φορά, πρώτη φορά, η συνέντευξη τύπου του Εθνικού θεάτρου έγινε επάνω στην κεντρική σκηνή του Τσίλλερ εδώ που πριν 90 χρόνια ο Φώτος Πολίτης, ο πρώτος σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου, έθεσε στην περίφημη ιστορική ομιλία του στους ηθοποιούς του Εθνικού Θεάτρου τους στόχους ίδρυσης του Εθνικού, μιλώντας για την «προσπάθεια να δημιουργηθή ένα θέατρο, άξιο του ονόματός του και της αποστολής του −ένα θέατρο που να συγκεντρώνει τις καλύτερες −αν είναι δυνατόν− καλλιτεχνικές δυνάμεις, να τις πειθαρχήση και να τις ωθήση προς τον ίδιο ενιαίο σκοπό −προς τη δημιουργία μιας σκηνής με σταθερές καλλιτεχνικές βάσεις, με σταθερή καλλιτεχνική ηθική, μιας σκηνής που αν δεν μπορέση να δώση την οριστική μορφή στο ελληνικό θέατρο […] να προκαλέση όμως το σεβασμό προς τη σημασία που έχει η σκηνή, και να δείξη τη σοβαρότητα που ενυπάρχει στην ιδέα του θεάτρου».
Στο πόντιουμ που στήθηκε για τις ανάγκες της συνέντευξης τύπου και κάτω από λευκά και υπόλευκα κοστούμια που εδώ και 90 χρόνια φόρεσαν ηθοποιοί που τίμησαν με την παρουσία τους την πρώτη σκηνή της χώρας, ο καλλιτεχνικός διευθυντής Γιάννης Μόσχος, στην πρώτη του συνέντευξη τύπου από την ανάληψη των καθηκόντων του, όρθιος σε όλη της διάρκεια της παρουσίασης, είπε ανάμεσα σε άλλα ότι «στα 90 αυτά χρόνια πέρασαν από τη θέση της καλλιτεχνικής διεύθυνσης πολλοί σημαντικοί άνθρωποι του θεάτρου, που −παρά τις όποιες διαφορές τους− αγωνίστηκαν για την πρόοδο του οργανισμού, συμβάλλοντας όλοι τους στη συνέχεια ενός ιστορικού θεσμού. Γιατί το Εθνικό οφείλει να έχει συνέχεια, πιστεύω, ο εκάστοτε νέος διευθυντής του δεν καλείται να γκρεμίσει και να ξαναχτίσει τα πράγματα από την αρχή, αλλά να υιοθετήσει όλες τις θετικές μεταβολές προηγούμενων καλλιτεχνικών διευθύνσεων, και φυσικά να εξελίξει τον οργανισμό εμπλουτίζοντας τη δραστηριότητά του με νέες πρωτοβουλίες και δίνοντας το δικό του καλλιτεχνικό στίγμα, χωρίς όμως να απαξιώνονται οι προσπάθειες που προηγήθηκαν» πριν παρουσιάσει το πρόγραμμα του καλοκαιριού και μια γεύση από το πρόγραμμα του επόμενου χειμώνα και καλέσει τους συντελεστές να πουν δυο λόγια για τη δουλειά τους.
Συγκινητική η στιγμή που ολοκληρώθηκε η συνέντευξη τύπου με ένα βίντεο με φωτογραφίες όλων των εργαζομένων στον οργανισμό, δείγμα της ανάγκης και της επιθυμίας που έχει η παρούσα καλλιτεχνική διεύθυνση να είναι σε σύμπνοια μαζί τους.
«Το Εθνικό Θέατρο είναι οι άνθρωποί του, είναι οι εργαζόμενοί του, είναι όλοι αυτοί οι λαμπροί καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάστηκε τα τελευταία 90 χρόνια, αλλά και όλο το τεχνικό και διοικητικό προσωπικό που εργάζεται, αφανώς, πίσω από τη σκηνή. Οι άνθρωποί του είναι η παρακαταθήκη του, το παρόν, παρελθόν και μέλλον του» είπε ο Γιάννης Μόσχος
«Η συνέχεια του Εθνικού εξασφαλίστηκε πρωτίστως χάρη στους εκατοντάδες ανθρώπους που δούλεψαν για το θέατρο στην πορεία των 90 αυτών χρόνων. Το Εθνικό Θέατρο είναι οι άνθρωποί του, είναι οι εργαζόμενοί του, είναι όλοι αυτοί οι λαμπροί καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάστηκε τα τελευταία 90 χρόνια, αλλά και όλο το τεχνικό και διοικητικό προσωπικό που εργάζεται, αφανώς, πίσω από τη σκηνή. Οι άνθρωποί του είναι η παρακαταθήκη του, το παρόν, παρελθόν και μέλλον του» είπε ο Γιάννης Μόσχος τονίζοντας ακόμα ότι το «Εθνικό Θέατρο ανήκει σε όλους μας, γι’ αυτό και οφείλει να είναι ανοιχτό σε όλα τα άτομα, όλων των ηλικιών, όλων των χρωμάτων, όλων των φύλων, όλων των σεξουαλικών προσανατολισμών, όλων των σωματικών ιδιαιτεροτήτων, όλων των αισθητικών και ιδεολογικών αντιλήψεων, όλων των διαφορών που κάνουν τον καθένα από εμάς μοναδικό. Ένα θέατρο που προσκαλεί όλους να μετέχουν σε αυτό, κοινό και καλλιτέχνες. Από το 1932 έως σήμερα το Εθνικό ήταν παρόν, ποτέ δεν σταμάτησε όλα αυτά τα χρόνια, παρά τις πολλές δυσκολίες που αντιμετώπισε η χώρα κατά περιόδους. Σήμερα που βιώνουμε μια δύσκολη και πάλι πραγματικότητα, με έναν πόλεμο να μαίνεται δίπλα μας, την πανδημία να είναι ακόμα παρούσα, την ενεργειακή και οικονομική κρίση να δείχνει τα δόντιά της, το Εθνικό είναι, και θα είναι, εδώ. Δεν μπορούμε παρά να συνεχίζουμε, παρά τις δυσκολίες, να σχεδιάζουμε για το μέλλον, να κοιτάμε μπροστά ελπίζοντας».
Στα νέα που ανακοινώθηκαν δυο πολύ αισιόδοξα: Η επανέναρξη του Διεθνούς Εργαστηρίου Αρχαίου Δράματος, που θεσμοθετήθηκε το 2016 πραγματοποιείται από το Εθνικό Θέατρο και το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών με την αιγίδα και την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Αυτή τη χρονιά, το 5ο Διεθνές Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος θα πραγματοποιηθεί από τις 14 έως τις 29 Ιουλίου 2022 στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών. Το εργαστήριο θα διευθύνει ο σκηνοθέτης Θάνος Παπακωνσταντίνου με τη συνεργασία της Κωνσταντίνας Αγγελοπούλου (φωνητικό training), της Κάντυ Καρρά (σωματικό training) και του συνθέτη Δημήτρη Σκύλλα. Κεντρικός άξονας κατά τη φετινή διοργάνωση θα είναι η έρευνα πάνω στον προφητικό λόγο στο αρχαίο δράμα.
Το εργαστήριο απευθύνεται σε νέους επαγγελματίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ηθοποιούς, σκηνοθέτες, σκηνογράφους, ενδυματολόγους, χορογράφους και γενικά σε επαγγελματίες του θεάτρου που επιθυμούν να εστιάσουν και να εμβαθύνουν τη σπουδή τους πάνω στο αρχαίο δράμα. Στόχος του εργαστηρίου είναι η διάδοση και η μελέτη του αρχαίου δράματος, προσφέροντας εξειδικευμένη γνώση σε επαγγελματίες του θεάτρου, αλλά και η ενίσχυση του παγκόσμιου διαλόγου και προβληματισμού πάνω στο αρχαίο δράμα και στη σύγχρονή του πρόσληψη και πρακτική προσέγγιση.
Δεύτερη είδηση η επαναλειτουργία της Πειραματικής Σκηνής που υπήρξε φυτώριο νέων ιδεών και παραστάσεων υπό την διεύθυνση των Ανέστη Αζά και Πρόδρομου Τσινικόρη και καταργήθηκε επί καλλιτεχνικής διεύθυνσης Δημήτρη Λιγνάδη. Η επαναφορά και επαναλειτουργία της δείχνει την πρόθεση του Εθνικού να στραφεί και να αναδείξει νέους δημιουργούς, ελληνικά έργα και να διαμορφώσει σύγχρονες τάσεις. Η πειραματική σκηνή, θα ονομάζεται εφεξής Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών.
Και θα έχει τρεις καλλιτεχνικούς υπευθύνους που είναι ο Γιώργος Κουτλής (2022-23), η Κατερίνα Γιαννοπούλου (2023-24) και η Ελένη Ευθυμίου (2024-25). Δυο εξ αυτών προέρχονται από τα σπλάχνα αυτού του φυτώριου και ήδη το πρόγραμμα που θα ανακοινωθεί το φθινόπωρο είναι υπό διαμόρφωση.
Μια ακόμα «αλλαγή» αν μπορεί να ειπωθεί έτσι, είναι μια τακτοποίηση της φυσιογνωμίας των σκηνών. Στο Κτήριο Τσίλλερ-Κεντρική Σκηνή θα παίζονται Κλασικοί συγγραφείς, στο Κτήριο Τσίλλερ-Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»: Σύγχρονα, άπαιχτα έργα του Ελληνικού και παγκόσμιου ρεπερτορίου, στο Θέατρο Rex-Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη»: Μουσικά έργα-Μικτά θεάματα, στο Θέατρο Rex-Σκηνή «Ελένη Παπαδάκη»: Μικρό Εθνικό (Παιδική & Εφηβική Σκηνή) και Θέατρο Rex-Σκηνή «Κατίνα Παξινού»: Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών.
Ακόμα, το Εθνικό θα συμπράξει με το Θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν για τον εορτασμό των 100 χρόνων από τη γέννηση του σπουδαίου Έλληνα δραματουργού Ιάκωβου Καμπανέλλη. Οι δυο ιστορικοί θεατρικοί οργανισμοί που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην ανάδειξη του Ιάκωβου Καμπανέλλη ως ενός από τους κορυφαίους δραματουργούς της σύγχρονης ελληνικής γραφής, θα συνεργαστούν για να τιμήσουν από κοινού τον σημαντικό Έλληνα συγγραφέα.
Οι εκδηλώσεις εντάσσονται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων του ΥΠΠΟΑ για το «Λογοτεχνικό Έτος 2022 Ιάκωβος Καμπανέλλης» και θα παρουσιαστεί η «Στέλλα με τα κόκκινα γάντια» σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα, στο Θέατρο της Οδού Φρυνίχου, ενώ οργανώνεται και Βραδιά μνήμης για τον Ιάκωβο Καμπανέλλη στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Εθνικού Θεάτρου.
Το καλοκαίρι του 2022, το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει για πρώτη φορά ένα έργο-σταθμό της νεοελληνικής δραματουργίας στην Επίδαυρο, σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού. Γραμμένη το 1993 σε δεκαπεντασύλλαβο, η Μήδεια του Μέντη Μποσταντζόγλου ή Μποστ, είναι μια εκρηκτική κωμωδία για τη σύγχρονη πραγματικότητα αυτής της χώρας. Οι ήρωες του έργου ανησυχούν για τον πληθωρισμό και την ανεργία, τη λιτότητα και τη δημόσια διαφθορά, τα δάνεια και τα επιδόματα, καθυστερούν στα ραντεβού τους γιατί πέφτουν πάνω σε πορείες, και λατρεύουν τα αρχαία ελληνικά –αρκεί, βέβαια, να μη χρειαστεί να τα διαβάσουν. Στον κόσμο του Μποστ συνυπάρχουν αναπάντεχα και αρμονικά η Μήδεια, η Αντιγόνη, ένας Ψαράς, ο Ιάσονας, μια Καλόγρια, ο Οιδίποδας, ο Ευριπίδης και ένας αλλόκοτος Χορός, κατορθώνοντας να διαλύσουν κάθε μας βεβαιότητα, «να επικρίνουν τους επικριτάς, να προβληματίσουν τους κριτάς και να ελευθερώσουν τους θεατάς».
Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 8 και 9 Ιουλίου, με έναν εκλεκτό 20μελή θίασο και μια μη αναμενόμενη ορχήστρα εγχόρδων με τέσσερις μουσικούς επί σκηνής, σε ένα σκηνικό που θυμίζει χρυσό ερειπιώνα η σκηνοθεσία με παιγνιώδη διάθεση βουτά στην ανελέητη κωμωδία του σπουδαίου συγγραφέα. Με απαράμιλλη δεξιοτεχνία ο Μποστ φέρνει κοντά ετερόκλητους χαρακτήρες, από διαφορετικές ιστορικές περιόδους, με χιούμορ και τόλμη, παίζοντας απενοχοποιημένα με τους συνειρμούς που δημιουργεί η ακροβατική του γλώσσα. «Το πρώτο πράγμα που σε τραβάει στο έργο είναι η γλώσσα του. Ο λόγος του, αν και απλός, είναι έτσι φτιαγμένος που σε αιφνιδιάζει με την άρρηκτη σύνδεσή του με το παρόν, με τη δική μας ζωή μας, με τις δικές μας αγωνίες» σημειώνει ο Γιάννης Καλαβριανός.
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός
Δραματουργική επεξεργασία: Γιάννης Καλαβριανός, ΈριΚύργια
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Βάνα Γιαννούλα
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Χορογραφία: Μαριάννα Καβαλλιεράτου
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Δραματολόγος παράστασης: Εύα Σαραγά
Βοηθός σκηνοθέτη: Κέλλυ Παπαδοπούλου
Β΄βοηθός σκηνοθέτη: Διονυσία Βλαστέλλη
Βοηθός σκηνογράφου: Κατερίνα Βλάχμπεη
Βοηθός ενδυματολόγου: Αλέξανδρος Γαρνάβος
Διανομή (με αλφαβητική σειρά)
Γιώργος Γλάστρας: Τροφός
Θανάσης Δήμου: Οιδίποδας
Άνδρη Θεοδότου: Αντιγόνη
Στέλιος Ιακωβίδης: Ευριπίδης
Θανάσης Ισιδώρου: Ψαράς
Σύρμω Κεκέ: Καλόγρια
Μαρία Κοσκινά: Κορυφαία
Φανή Παναγιωτίδου: Εξάγγελος
Γιώργος Σαββίδης: Καλόγερος
Σταύρος Σβήγκος: Ιάσονας
Γαλήνη Χατζηπασχάλη: Μήδεια
Χορός (αλφαβητικά): Μαρία Κωνσταντά, Ειρήνη Μακρή, Λυγερή Μητροπούλου, Ελπίδα Νικολάου, Κατερίνα Πατσιάνη, Ματίνα Περγιουδάκη, Μαριάμ Ρουχάτζε, Θεοδοσία Σαββάκη, Νιόβη Χαραλάμπους.
Μουσικοί επί σκηνής (αλφαβητικά): Παρασκευάς Κίτσος (κοντραμπάσο), Θοδωρής Οικονόμου (πιάνο–μουσική διεύθυνση), Δημήτρης Χουντής (σοπράνο σαξόφωνο), Μαρία Χριστίνα Harper (άρπα).
Επόμενη παράσταση στο Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου, ο Αίας του Σοφοκλή που θα παρουσιαστεί στις 29 και 30 Ιουλίου σε σκηνοθεσία Αργύρη Ξάφη, σε μια παράσταση που αναδεικνύει τη μετωπική σύγκρουση δύο αντίθετων κόσμων. Ο Αίας, ένας από τους γοητευτικότερους τραγικούς ήρωες πεθαίνει και μαζί του πεθαίνει μια ολόκληρη εποχή για την ανθρωπότητα. Ο Σοφοκλής καταγράφει στον Αίαντα μια οριακή στιγμή στην ανθρώπινη ιστορία. Τη στιγμή κατά την οποία ένας νέος κόσμος αναδύεται κι ένας παλιός κατακρημνίζεται, συμπαρασύροντας με θόρυβο τους παλιούς ήρωες και τα ιδανικά τους στην άβυσσο.
Αυτός ο πολύπλοκος ήρωας αντιπροσωπεύει έναν παλιό κόσμο που δεν μπόρεσε να μετασχηματιστεί και άρα δεν κατάφερε να επιβιώσει. Ο κόσμος του Αίαντα είναι ένα ρέον σύμπαν, μοντέλο ίσως του Ηρακλείτου, χωρίς την ανακούφιση όμως του φιλόσοφου περί συνέχειας των πραγμάτων. Σε αυτόν τον κόσμο ένα πράγμα είναι βέβαιο, η αβεβαιότητα. Καμία εξαίρεση από αυτόν τον νόμο. Ο Αίαντας βλέπει τον κόσμο όπως ακριβώς είναι και, αποφασίζοντας να πάει αντίθετα στη ροή του, γίνεται ο εαυτός του» σημειώνει ο σκηνοθέτης.
Αναγνωρίζοντας στον πυρήνα του αριστουργήματος του Σοφοκλή έναν βαθύ στοχασμό πάνω στην έννοια του χρόνου, τα αναποδογυρίσματα και τις αντιστροφές του, ο Ξάφης πειραματίζεται δραματουργικά και σκηνικά με τις ποιότητές του. Χωρίς εισόδους και εξόδους, με όλους τους ηθοποιούς επί σκηνής σε ένα παγωμένο σκηνικό τοπίο στη μέση του κατακαλόκαιρου, η σκηνοθεσία εμπνέεται από την ίδια την ψυχική κατάσταση του κεντρικού ήρωα για να μιλήσει για ένα τέλος εποχής αλλά και για την ίδια την αλλοπρόσαλλη και αδυσώπητη φύση του χρόνου.
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος
Σκηνοθεσία: Αργύρης Ξάφης
Δραματουργική επεξεργασία: Ασπασία-Μαρία Αλεξίου, Αργύρης Ξάφης
Σκηνικά: Μαρία Πανουργιά
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής
Χορογραφία: Χαρά Κότσαλη
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός σκηνοθέτρια: Μαρία Σαββίδου
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Φωνητική προετοιμασία: Απόστολος Κίτσος
Δραματολόγος παράστασης: Ασπασία-Μαρία Αλεξίου
Α’ βοηθός σκηνοθέτη: Μάγια Κυριαζή
Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Βασιλική Αθανασοπούλου
Βοηθός σκηνογράφου: Σοφία Θεοδωράκη
Διανομή (με αλφαβητική σειρά)
Δημήτρης Ήμελλος: Οδυσσέας
Δέσποινα Κούρτη: Αθηνά
Τάσος Μικέλης: Ευρυσάκης
Γιάννης Νταλιάνης: Μενέλαος
Εύη Σαουλίδου: Τέκμησσα
Στάθης Σταμουλακάτος: Αίας
Χρίστος: Στυλιανού Τεύκρος
Νίκος Χατζόπουλος: Αγαμέμνων
Χορός (αλφαβητικά): Ασημίνα Αναστασοπούλου, Δημήτρης Γεωργιάδης, Αφροδίτη Κατσαρού, Ερατώ Καραθανάση, Φάνης Κοσμάς, Λάμπρος Κωνσταντέας, Ευσταθία Λαγιόκαπα, Αλκιβιάδης Μαγγόνας, Ειρήνη Μπούνταλη, Φώτης Στρατηγός.
Μουσικοί επί σκηνής (αλφαβητικά):
Μάνος Βεντούρας (κόρνο), Σπύρος Βέργης (τρομπόνι), Μενέλαος Μωραΐτης (τούμπα).
Ακόμα, το Εθνικό Θέατρο ανεβάζει φέτος, μετά από αρκετά χρόνια, και μια καλοκαιρινή παραγωγή αφιερωμένη στους μικρούς του φίλους, το έργο Δίπλα-Δίπλα των Άγγελου Αγγέλου και Έμης Σίνη που θα παίζεται μέχρι τις 5 Ιουνίου 2022 στο Κτήριο Τσίλλερ| Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» και θα παρουσιαστεί το καλοκαίρι και σε ανοιχτά θέατρα της Αττικής.
Πρόκειται για μια συγκινητική και ταυτόχρονα ξεκαρδιστική παράσταση για θεατές από 3 ετών που θυμίζει σε όλους μας πως κάθε μας πράξη είναι κι ένα λιθαράκι σ’ ένα οικοδόμημα, που άλλοτε είναι ένα σπίτι, άλλοτε μια φιλία, άλλοτε μια δημιουργία, κι άλλοτε η ίδια η ζωή.
Οι πολυβραβευμένοι συγγραφείς παιδικού θεάτρου Άγγελος Αγγέλου και Έμη Σίνη (ιδρυτές της ομάδας ΚΟΠΕΡΝΙΚΟΣ), συνεργάζονται ξανά με το Μικρό Εθνικό, σ’ αυτήν την παράσταση που μας γεννά δημιουργικά ερωτήματα: Από τι υλικά χτίζονται τα σπίτια, τα κτήρια, οι σχέσεις, η υπομονή, η εμπιστοσύνη; Πώς αντιμετωπίζει κανείς τα εμπόδια και τις αναποδιές; Πώς διαχειριζόμαστε το λάθος μας; Μπορούμε μόνοι μας ή είναι καλύτερα να ζητήσουμε βοήθεια; Να μοιραστούμε την ιδέα μας ή να την κρατήσουμε για τον εαυτό μας;
Ταυτότητα παράστασης
Ιδέα-Δραματουργία: Άγγελος Αγγέλου, Έμη Σίνη
Σκηνοθεσία: Φοίβος Συμεωνίδης
Σκηνικά - Ειδικές κατασκευές: Μικαέλα Λιακατά, Ελένη Παπαναστασίου
Κοστούμια: Δέσποινα Μακαρούνη
Μουσική: Άγγελος Αγγέλου
Χορογραφίες: Κατερίνα Γεβετζή
Φωτισμοί: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Διανομή (με αλφαβητική σειρά): Θανάσης Ζερίτης, Θανάσης Μεγαλόπουλος, Φοίβος Συμεωνίδης, Δανάη Τίκου
Μια πρώτη ματιά στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα της περιόδου 2022-23
Μια ματιά στο χειμερινό πρόγραμμα του Εθνικού δείχνει μια πρώτη κατεύθυνση σε ένα πρόγραμμα πλουραλιστικό που θα συμπεριλαμβάνει όλες τις πτυχές και τα πρόσωπα της ελληνικής καλλιτεχνικής σκηνής. Στην Κεντρική σκηνή θα δούμε τους Βρυκόλακες του Χένρικ Ίψεν σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή, την Σπασμένη στάμνα, του Χάινριχ Φον Κλάιστ σε σκηνοθεσία Ακύλλα Καραζήση-Νίκου Χατζόπουλου και τον Ρωμαίο και Ιουλιέττα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά.
Στη σκηνή Νίκος Κούρκουλος το έργο του Ντμίτρι Ντανίλοβ «Ο άνθρωπος από το Παντόλσκ» σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή, το έργο της Πένυς Φυλακτάκη «Ο άλλος», σε σκηνοθεσία Σοφίας Πάσχου και το «Ένα σπίτι φωτεινό σαν μέρα» του Τόνι Κούσνερ σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου.
Στη σκηνή Μαρίκα Κοτοπούλη θα παρουσιαστεί το μιούζικαλ σε μουσική Θοδωρή Οικονόμου και στίχους Σταύρου Σταύρου του Τσάρλι Τσάπλιν «Τα φώτα της πόλης» σε Σκηνοθεσία-Χορογραφία της Αμάλια Μπένετ και το «Μια νύχτα στην Επίδαυρο» σε σύλληψη-σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου.
Στη σκηνή Ελένη Παπαδάκη, το Μικρό εθνικό με καλλιτεχνική υπεύθυνη την Σοφία Βγενοπούλου
Στην Παιδική Σκηνή θα παρουσιάσει το έργο του Ανδρέα Φλουράκη, Η Χάιντι και τα βουνά σε σκηνοθεσία Ιώς Βουλγαράκη και στην Εφηβική Σκηνή «Το ξύπνημα της άνοιξης» του Φρανκ Βέντεκιντ σε σκηνοθεσία Γιάννη Καραούλη.
«Αίας» του Σοφοκλή – Σκηνοθεσία: Αργύρης Ξάφης/ Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου/ 29 & 30 Ιουλίου/ Πρεμιέρα
«Μήδεια» του Μποστ – Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός/ Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου/ 8 & 9 Ιουλ./ Πρεμιέρα
