Δύο ζευγάρια πανομοιότυπων διδύμων που είχαν χωριστεί στη γέννα, βρίσκονται ξαφνικά στην ίδια πόλη χωρίς να το γνωρίζουν. Μέσα σε αυτή την αλλόκοτη συνθήκη εκτυλίσσεται μια ιλιγγιώδης φάρσα, στην ο-ποία κυριαρχούν η πλάνη και οι αλλεπάλληλες παρεξηγήσεις, καθώς τα πρόσωπα διασταυρώνονται.
Το όριο μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας σταδιακά θολώνει σε αυτό το νεανικό, αριστοτεχνικά γραμμένο έργο του Σαίξπηρ, όπου κάθε βεβαιότητα καταρρέει και κανένας δεν είναι αυτός που νομίζει ότι είναι.
Πρόκειται για μία σπαρταριστή κωμωδία με έντονο το στοιχείο της φάρσας, που ο Σαίξπηρ συνέγραψε πε-ρίπου την ίδια χρονική περίοδο με τους Δύο Άρχοντες από τη Βερόνα και Το Ημέρωμα της Στρίγγλας (1592-1594), βασιζόμενος στους Μέναιχμους του Πλαύτου.
Η Κωμωδία των Παρεξηγήσεων είναι γεμάτη εκπλήξεις, καθώς στο αλλόκοτο σύμπαν της βρίσκει κανείς ένα τρελό ψηφιδωτό από μπλεγμένες ερωτικές ιστορίες,χαμένα μέλη μιας οικογένειας, δύο ζευγάρια πανομοιό-τυπων διδύμων (σε διπλό ρόλο ο Νίκος Κουρής ερμηνεύει τους δύο αδελφούς Αντίφιλους και ο Ορφέας Αυγουστίδης τους δύο δούλους τους, Δρόμιους), μέσα σε μια ατμόσφαιρα μαγείας και ψευδαίσθησης, όπου όλα μπορούν να συμβούν.
Η θαυμαστή δομή της Κωμωδίας των Παρεξηγήσεων αποτελεί τον θρίαμβο του διπλασιασμού: δύο ζεύγη διδύμων, μία αλλόκοτη πόλη, μαγική και μονότονη ταυτόχρονα, επαναλαμ-βανόμενες σκηνές, γεγονότα που συγχύζουν με την ομοιότητά τους, λέξεις που περιέχουν διττά νοήματα. Οι χαρακτήρες αποκτούν ένα μόνιμο καθρέφτισμα, είναι το είδωλό τους ή ένα alter ego;
Πόρτες ανοιγοκλείνουν σε λάθος στιγμή, ανοίγοντας το δρόμο σε λάθος πρόσωπα να εισέλθουν σε λάθος χώρους. Η ξέφρενη φάρσα συναντά το ανοίκειο.
Την νέα μετάφραση του έργου υπογράφει ο σπουδαίος ποιητής και μεταφραστής Διονύσης Καψάλης, ενώ την δημιουργική ομάδα αποτελούν καταξιωμένοι συντελεστές (Εύα Μανιδάκη, Πατρίσια Απέργη, Βασιλική Σύρμα, Ελευθερία Ντεκώ, Γιώργος Πούλιος, κ.α.)
σχόλια