O Ρομέο Καστελούτσι ασχολήθηκε για πρώτη φορά με τη σαιξπηρική τραγωδία Ιούλιος Καίσαρ το 1996 – η πρεμιέρα της παράστασης δόθηκε τον Μάρτιο του 1997 στο θέατρο Fabbricone του Πράτο. Ήταν η δεύτερη φορά που καταπιανόταν με τον κόσμο του Σαίξπηρ, μετά το Άμλετ, η πεισματική φαινομενικότητα του θανάτου ενός μαλακίου του 1992.
Από την αρχή της εκπληκτικής πορείας του ο Καστελούτσι χρησιμοποιεί τα πρωτότυπα έργα ως βάση για να πραγματευτεί ιδέες που τα κείμενα γεννούν. Σ' εκείνον τον πρώτο Ιούλιο Καίσαρα οι ερμηνευτές είναι πρώτα απ' όλα σώματα που πάσχουν (η γυναίκα που ανέλαβε τον Βρούτο ήταν ανορεκτική και ο άνδρας που υποδυόταν τον Αντώνιο είχε κάνει τραχειοτομή). Η επιλογή του ιδιοφυούς δημιουργού, όσο κι αν φαντάζει εκκεντρική, επιμένει στην αλήθεια που μόνο ένας άνθρωπος που έχει πονέσει κι έχει έρθει αντιμέτωπος με το τέλος μπορεί να εκφράσει. Και δηλώνει κάτι καίριο σε σχέση με την υποκριτική, αφού τα σώματα δεν υποδύονται, δεν προσποιούνται, φέρουν το τέλος τους και το δηλώνουν, χωρίς να χρειάζονται λέξεις και στίχοι.
Επανερχόμενος σ' εκείνη την εικονοκλαστική πρότασή του με το 35λεπτο Julius Caesar. Spared parts, ο Καστελούτσι κρατάει την ιδέα της οπτικής αποτύπωσης, μέσω ενδοσκοπικής κάμερας, του μηχανισμού που παράγει την ανθρώπινη φωνή. Ο περφόρμερ βάζει το στέλεχος της κάμερας στο ρουθούνι του. Αυτό ακολουθεί τη φυσική δίοδο μέχρι τη γλωττίδα και τις φωνητικές χορδές. Η δίοδος είναι ίδια και για την αναπνευστική λειτουργία και το σχόλιο για τη σχέση αναπνοής-ομιλίας είναι σαφές. Το αξιοπερίεργο είναι ότι στον ανθρώπινο λάρυγγα υπάρχει ένα αιδοίο: τρόπος του λέγειν, κι όμως οι φωνητικές χορδές μοιάζουν πολύ! Αν συνδεθούν όλα αυτά με τον κόσμο της πολιτικής εξουσίας (στον οποίο η ρητορική δεινότητα αποτελεί μείζον προσόν) μέσω του λόγου που προσπαθεί να εκφωνήσει ο άνδρας που έχει κάνει τραχειοτομή, πολλά ενδιαφέροντα προκύπτουν. Η άλλη όψη της πολιτικής/ρητορικής είναι η φυσιολογική/μηχανική λειτουργία (αηδείς μύες και αδένες, βλεννογόνοι και αγγεία) που επιτρέπει στον άνθρωπο να υπάρχει και να εκφράζεται. Το μυστικό της ζωής βρίσκεται στην τρωτότητα του σώματος.
Ιnfo:
Romeo Castelucci/ Socioetas Raffaello Sanzio. Julius Caesar.Spared Parts
Εθνικό Θέατρο, Αίθουσα Εκδηλώσεων
17-20 Ιουνίου 19:00
Σημειώνεται ότι στην παράσταση δεν υπάρχουν καθίσματα και αρίθμηση. Οι θεατές παρακολουθούν τη σαραντάλεπτη αυτή παράσταση όρθιοι.
Περιορισμένος αριθμός θεατών.