Μέσα από τις μνήμες και τις αφηγήσεις δύο γυναικών, της Εκάβης (Αννίτα Σαντοριναίου) και της Νίνας (Στέλα Φυρογένη), ο συγγραφέας σκιαγραφεί τον χαρακτήρα του νεοέλληνα μικροαστού, όπως αυτός διαμορφώθηκε κατά το πρώτο μισό του περασμένου αιώνα. Πάθη, παράνομοι έρωτες, ματαιώσεις, ψέματα, απογοητεύσεις, θάνατοι συνθέτουν το παρελθόν των εμβληματικών αυτών γυναικών, αποκαλύπτοντας έτσι την παθογένεια των νεοελλήνων να απελευθερωθούν από τις καταπιεστικές δομές της οικογένειας και κοινωνίας. Το προσωπικό συνδιαλέγεται με το κοινωνικό και εθνικό παρελθόν, την ιστορία της Ελλάδας των νεότερων χρόνων, η οποία βρίθει από ένδοξες αλλά και τραγικές στιγμές. Μια ερμηνεία στο παρόν της κρίσης αξιών και ταυτότητας του σήμερα μέσα από μια κωμικοτραγική Ταχτσική ιστορία του χθες.
σχόλια