Οι πόρτες της 'Ελλης
ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗ φτιάξαμε μαζί το 2017 την έκθεση στη Στέγη για το "Φωτογραφικό άλμπουμ του '80", στο πλαίσιο της γενικότερης έκθεσης "GR8oS: Η Ελλάδα του Ογδόντα". Δύσκολη έκθεση με πληθωρικό φωτογραφικό υλικό που απαιτούσε μία ευφάνταστη και λειτουργική σκηνογραφική ιδέα. Η 'Ελλη τη βρήκε. Δημιούργησε έναν λαβύρινθο με παλιές πόρτες, διαφορετικού χρώματος και υφής, όλες χαρακτηριστικές της εποχής, που έφερε από διάφορες μάντρες. Πάνω σ' αυτές τοποθετήθηκαν οι φωτογραφίες. Είχα χαρεί πολύ όταν ακούστηκε το όνομά της στις πρώτες συναντήσεις στη Στέγη ως πιθανή σκηνογράφος, και παρακαλούσα να δεχτεί, να ελευθερωθεί από τις άλλες της δουλειές για να μπορέσουμε να το κάνουμε μαζί. Γνωριζόμασταν ήδη από δύο-τρία πορτρέτα που της είχα κάνει για τα περιοδικά, και μέσα απ' αυτές τις περιστασιακές συναντήσεις, είχε αναπτυχθεί μία αόρατη φιλία. Μετά την έκθεση την έχασα. Δοκίμασα να της τηλεφωνήσω για να ανταλλάξουμε μεταξύ μας εντυπώσεις για όλο αυτό που είχαμε φτιάξει, χωρίς να επιμείνω όμως, γιατί κατάλαβα ότι είχε πιεστεί από το χρονοδιάγραμμα της έκθεσης, κι ότι μπορεί να είχε μείνει πίσω σε άλλα πράγματα. Παραξενεύτηκα ωστόσο λίγο, γιατί διαισθάνθηκα κάτι σαν κλείσιμο, σαν φυγή. Και τώρα αυτός ο λαβύρινθος, αυτές οι πόρτες...
Αντί για δικές μου φωτογραφίες της 'Ελλης, προτιμάω να συμπεριλάβω εδώ μερικές προσωπικές δικές της, από αυτές που μου είχε δώσει για την έκθεση, μία χειρονομία που την είχα εκλάβει σαν δείγμα φιλίας και εμπιστοσύνης.
