Πρέπει να ανοίξουν τα πανεπιστήμια και οι διδάσκοντες έχουμε ευθύνη γι’ αυτό

Πρέπει ανυπερθέτως να ανοίξουν τα πανεπιστήμια: Έχουμε κι εμείς, οι διδάσκοντες, ευθύνη γι’ αυτό Facebook Twitter
Για ενάμιση χρόνο, δηλαδή τρία ολόκληρα πανεπιστημιακά εξάμηνα που το πανεπιστήμιο ήταν κλειστό, δεν έγινε τίποτε –μα τίποτε– προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή διαδικασία ανοίγματός του. Φωτ.: Eurokinissi
0

ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ο ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ και οι περισσότεροι φοιτητές των ελληνικών ΑΕΙ ακόμα δεν ξέρουν αν και πώς θα κάνουν τα μαθήματά τους. Τα περισσότερα πανεπιστήμια της Ελλάδας δεν έχουν αποφασίσει σχετικά. Εφιαλτικό. Θα τα κάνουν διά ζώσης, με τηλεδιάσκεψη –ποια διά ζώσης και ποια με τηλεδιάσκεψη– ή υβριδικά;

Το γεγονός αυτό, από μόνο του, είναι απαράδεκτο. Είναι αδιανόητο το ότι μετά από δεκαοκτώ ολόκληρους μήνες κοινωνικής αποστασιοποίησης και απομόνωσης έφτασε η αρχή του χειμερινού εξαμήνου και οι περισσότεροι φοιτητές ακόμα δεν γνωρίζουν τι θα γίνει.

Κακά τα ψέματα, η ευθύνη ανήκει πρωτίστως στην κυβέρνηση. Για ενάμιση χρόνο, δηλαδή τρία ολόκληρα πανεπιστημιακά εξάμηνα που το πανεπιστήμιο ήταν κλειστό, δεν έγινε τίποτε –μα τίποτε– προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή διαδικασία ανοίγματός του. 

Πραγματικά πιστεύω ότι το αναγκαίο είναι το ελληνικό πανεπιστήμιο πραγματικά να ανοίξει, χωρίς υπεκφυγές που θα το οδηγήσουν στον μαρασμό. Και μάλιστα όταν αυτός ο μαρασμός είναι πολύ βολικός για κάποιους (δυστυχώς, μεταξύ αυτών που μας κυβερνάνε) που αποστρέφονται το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο, θεωρώντας το άντρο τεμπελιάς, μετριότητας και ακολασίας. 

Ή μάλλον έγινε... Το μόνο το οποίο απασχόλησε την κυβέρνηση το διάστημα κατά το οποίο τα ελληνικά ΑΕΙ ήταν κλειστά λόγω της πανδημίας ήταν να νομοθετήσει την πανεπιστημιακή αστυνομία. Τα αποτελέσματα, γνωστά: μετά το εφιαλτικό καλοκαίρι του 2021 (είτε λόγω των υγειονομικών αδιεξόδων είτε λόγω των φοβερών καταστροφών που άφησαν οι φωτιές) το κλίμα είχε βαρύνει τόσο, ώστε φωνές λογικής να πρυτανεύσουν εντός της και το σχέδιο ίδρυσης της πανεπιστημιακής αστυνομίας να παραπεμφθεί στις καλένδες, που λένε. Τυχόν παρουσία αστυνομίας σήμερα στα ΑΕΙ θα ήταν φουρνέλο για την ακαδημαϊκή ειρήνη και δημόσια τάξη. 

Ως προς την πραγματική λειτουργική δυνατότητα των ιδρυμάτων να μπορέσουν στοιχειωδώς να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες τήρησης ενός στοιχειώδους υγειονομικού πρωτοκόλλου σαν θα έφτανε η έναρξη του χειμερινού εξαμήνου του 2021, δεν έγινε τίποτα. Το αποτέλεσμα είναι ότι τελείωσε το καλοκαίρι και εκεί που όλοι περιμέναμε ότι επιτέλους θα ανοίξουν τα πανεπιστήμια, τα φθινοπωρινά σύννεφα άρχισαν να πυκνώνουν.

Οι περιορισμένες υλικοτεχνικές δυνατότητες των περισσοτέρων ιδρυμάτων να εγγυηθούν ένα στοιχειώδες υγειονομικό πρωτόκολλο ήταν γνωστές. Πάρα ταύτα, η ευθύνη μετακυλίσθηκε εξ ολοκλήρου στην πανεπιστημιακή κοινότητα. Η κυβέρνηση δεν έκανε τη δουλειά της. Η Κοινή Υπουργική Απόφαση που διέπει την δια ζώσης εκπαιδευτική λειτουργία εκδόθηκε μόλις προχθές στις 25 Σεπτέμβρη… Αδιανόητο.

Ωστόσο, το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έκανε τη δουλειά της μήπως σημαίνει ότι η δουλειά δεν θα γίνει; Μήπως από τη στιγμή που η κυβέρνηση αποποιείται των ευθυνών της θα πρέπει και εμείς, οι δάσκαλοι των ελληνικών ΑΕΙ, να κάνουμε το ίδιο; Δεν έχουμε εμείς ευθύνη να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να ανοίξει επιτέλους το ελληνικό πανεπιστήμιο με διά ζώσης μαθήματα; Δεν πρέπει εμείς να αναλάβουμε το χρέος μας ώστε να βρούμε τον καλύτερο δυνατό συνδυασμό λειτουργίας των ΑΕΙ με την ανάγκη τήρησης των υγειονομικών κανόνων; 

Δεν υπάρχει –είμαι σίγουρος– πανεπιστημιακός που να απαντήσει αρνητικά. Το κρίσιμο ερώτημα, λοιπόν, είναι αν υπάρχει αναγκαίο όριο κάτω από το οποίο το πανεπιστήμιο δεν μπορεί να λειτουργήσει και ποιο είναι αυτό. 

Δεν βρισκόμαστε στην αρχή της πανδημίας, ούτε καλούμαστε να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα. Ζούμε εδώ και μήνες πλέον σε μια κοινότητα που εξ αντικειμένου, αν δεν έχει αναλάβει, έχει χρεωθεί το ρίσκο του ανοίγματος. Τα πάντα δουλεύουν: οι μεταφορές, η εστίαση, τα σχολεία, τα δικαστήρια, το εμπόριο και πάει λέγοντας. Οι υγειονομικοί κανόνες κάπου τηρούνται, κάπου τηρούνται προσχηματικά, κάπου δεν τηρούνται καθόλου, όπως σε όλο τον κόσμο. Αλλά τα πάντα λειτουργούν και είναι προσβάσιμα για τον εμβολιασμένο πληθυσμό.

Πρέπει ανυπερθέτως να ανοίξουν τα πανεπιστήμια: Έχουμε κι εμείς, οι διδάσκοντες, ευθύνη γι’ αυτό Facebook Twitter
Φωτ.: Eurokinissi

Όταν την άνοιξη 2021 όλα άνοιγαν και τα πανεπιστήμια ήταν κλειδαμπαρωμένα, ορθώς διαμαρτυρόμασταν ότι δεν μπορεί να ανοίγουν όλα και μόνο τα πανεπιστήμια να μένουν κλειστά. Αυτό δεν το λέγαμε διότι γνωρίζαμε ότι τα υγειονομικά πρωτόκολλα τηρούνταν μέχρι κεραίας. Το λέγαμε διότι βλέπαμε ότι δεν γίνεται μια κοινωνία να ανοίγει εμπορικά μαγαζιά, ταβέρνες, κουρεία, γυμναστήρια και πάει λέγοντας (οι βιομηχανίες ήταν ήδη ανοιχτές) και να βαστά κλειστά τα πανεπιστήμιά της. Και ορθά φωνάζαμε τότε ότι αυτό είναι αδιανόητο.

Τώρα, λοιπόν, που τα πανεπιστήμια ανοίγουν, δεν γίνεται να ζητάμε να τηρηθούν υγειονομικοί όροι τόσο αυστηροί και απαγορευτικοί που να αναιρούν το άνοιγμα και να οδηγούν στο να γίνουν τα μαθήματα πάλι στο διαδίκτυο. Και μάλιστα την ίδια στιγμή που είμαστε όλοι μας, διδάσκοντες και φοιτητές, χρήστες όλων των υπηρεσιών μιας κοινωνίας που εκθέτει τα μέλη της στον κίνδυνο, μπαίνοντας σε σούπερ-μάρκετ, σε αεροδρόμια, σε καράβια, σε μπαρ και πάει λέγοντας. 

Υπάρχουν σχολές οι οποίες ήδη ανακοίνωσαν ότι τα μαθήματα θα γίνουν διά ζώσης και υπάρχουν, δυστυχώς, σχολές που ανακοίνωσαν ότι τα περισσότερα μαθήματα θα γίνουν διαδικτυακά. Υπάρχουν σχολές που ανακοίνωσαν ότι το πανεπιστήμιο θα ανοίξει, αλλά στην πράξη θα είναι τόσοι οι περιορισμοί, που το άνοιγμα θα είναι κενό γράμμα. Υπάρχουν, τέλος, σχολές που πραγματικά θα ανοίξουν.  

Δεν είναι στη διακριτική μας ευχέρεια το να κάνουμε μάθημα διά ζώσης. Είναι η δουλειά μας. Μόνο εφόσον εξατομικευμένα υπάρχουν ειδικοί λόγοι που τεκμηριωμένα ανάγονται στην υγεία κάποιου δασκάλου μπορεί να γίνει μάθημα διαδικτυακά, στο όνομα της έκτακτης ανάγκης. Οι λόγοι αυτοί ας μην ανακοινωθούν δημόσια, αλλά δεν γίνεται κάποιος να επικαλείται υποκείμενα νοσήματα, γενικά και αφηρημένα, ώστε να μην πηγαίνει στη δουλειά του. Αντιληφθείτε τι σημαίνει αυτό για περιφερειακά ΑΕΙ… Κόλαφος.

Πραγματικά πιστεύω ότι το αναγκαίο είναι το ελληνικό πανεπιστήμιο πραγματικά να ανοίξει, χωρίς υπεκφυγές που θα το οδηγήσουν στον μαρασμό. Και μάλιστα όταν αυτός ο μαρασμός είναι πολύ βολικός για κάποιους (δυστυχώς, μεταξύ αυτών που μας κυβερνάνε) που αποστρέφονται το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο, θεωρώντας το άντρο τεμπελιάς, μετριότητας και ακολασίας. 

Το να επιστρατεύουμε επιχειρήματα προκειμένου να πούμε πόσο ανεπαρκώς έκανε η κυβέρνηση τη δουλειά της δεν μπορεί να μας οδηγεί στην απόφαση τα πανεπιστήμια να μείνουν κλειστά ή πλασματικά ανοιχτά, γιατί τότε το δίκιο μας χάνεται. Γίνεται προσχηματικό, υπονομευτικό και εν τέλει ολέθριο για το δημόσιο πανεπιστήμιο. Το να στηλιτεύουμε μια κυβέρνηση που απλώς θέλει να απαξιώσει το ελληνικό πανεπιστήμιο, απαξιώνοντάς το περαιτέρω, μας καθιστά συνεργούς σε μια πρακτική που ισοδυναμεί με αυτοχειρία. 

Ευελπιστώ να το καταλάβουμε και σε λίγες μέρες να βρεθούμε όλοι στον μόνο τόπο που αρμόζει να μας βλέπουν και να βλέπουμε κι εμείς τους φοιτητές και τις φοιτήτριές μας. Στις πανεπιστημιακές αίθουσες.  



 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Οι παράνομες πισίνες των Κυκλάδων και το λιγοστό νερό που έχει απομείνει

Ρεπορτάζ / Οι παράνομες πισίνες των Κυκλάδων και το λιγοστό νερό που έχει απομείνει

Οι πισίνες, παράταιρες με το κυκλαδικό τοπίο και αρκετές από αυτές παράνομες, προκαλούν πια αντιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες, που τις βλέπουν να γεμίζουν ενώ η παρατεταμένη λειψυδρία φέρνει στις βρύσες τους βιομηχανικό, πανάκριβο νερό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ο Ζίζεκ στα 75: «Είναι ηλίθιο και ταπεινωτικό να είσαι γέρος»

Οπτική Γωνία / Ο Ζίζεκ στα 75: «Μην κοιτάς βαθιά μέσα σου, θα ανακαλύψεις μόνο σκατά»

«Είναι ηλίθιο και ταπεινωτικό να είσαι γέρος» δηλώνει σε συνέντευξή του στον Telegraph ο διάσημος Σλοβένος φιλόσοφος, ο οποίος πιστεύει επίσης ότι είμαστε πλέον πολύ κοντά σε ένα είδος «ήπιου φασισμού», όπως γράφει στο νέο βιβλίο του.
THE LIFO TEAM
Γιατί να μη λιντσάρουμε τους ανήλικους δράστες;

Explainer / Το ποινικό δίκαιο ανηλίκων και η δίψα του κοινού για λιντσάρισμα

Τις τελευταίες εβδομάδες, μετά την υπόθεση ξυλοδαρμού μιας ανήλικης στη Γλυφάδα, η συζήτηση για τη βία μεταξύ ανηλίκων έχει αναζωπυρωθεί, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση εξήγγειλε κάποια μέτρα για την αντιμετώπιση του ζητήματος.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ

Βασιλική Σιούτη / Η Τουρκία απαιτεί, ο Σαμαράς πιέζει, η αντιπολίτευση κρατά χαμηλούς τόνους

Η κυβέρνηση επιθυμεί την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά δέχεται πιέσεις από την Άγκυρα, η οποία εγείρει διαρκώς νέες αξιώσεις, και από τους πρώην πρωθυπουργούς Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή, που εκφράζουν επιφυλάξεις. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ηοw much is too much?

Οπτική Γωνία / Πόσες λεπτομέρειες αρκούν όταν μιλάμε για σεξουαλική κακοποίηση;

Πώς «καταναλώνουμε» τη σεξουαλική βία σε μια εποχή που ο οποιοσδήποτε μπορεί να μεταδώσει ζωντανά έναν βιασμό από ένα κινητό ή να τον κάνει upload στο youporn, και που το πορνό είναι παντού και πιο βίαιο από ποτέ;
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
Γιατί οι αμερικανικές εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες των τελευταίων ετών;

Διεθνή / Γιατί οι αμερικανικές εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες των τελευταίων ετών;

Τι θα σημάνει μια πιθανή νίκη του Τραμπ; Πώς το αποτέλεσμα θα επηρεάσει την Ελλάδα και τις σχέσεις μας με την Τουρκία; Μιλά στη LIFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Οι Αθηναίοι / Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Η συνιδρύτρια και διευθύντρια της Black Light και συνδημιουργός της σειράς podcast της LiFO «Ζούμε ρε» δραστηριοποιείται ώστε οι ΑμεΑ να διαθέτουν ίσες ευκαιρίες και απεριόριστη πρόσβαση, δίχως στιγματισμούς και διακρίσεις. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μόνη πλέον λύση η δημιουργία ενός διεθνικού ομοσπονδιακού κράτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων»

Διεθνή / «Μόνη πλέον λύση η δημιουργία ενός διεθνικού ομοσπονδιακού κράτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων»

Από τις πιο έγκυρες πηγές αναφορικά με τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Πέτρος Παπακωνσταντίνου σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στην ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Από την άσκηση επιρροής στην επιθετική εξαγορά

Οπτική Γωνία / Από την άσκηση επιρροής στην επιθετική εξαγορά

Όταν πρόσωπα διεκδικούν την προσωπική τους λάμψη στη show biz, στις επιχειρήσεις και στην πολιτική (πηδώντας εύκολα από το ένα στο άλλο), η πολιτική βυθίζεται περισσότερο στην ανυποληψία και την ασημαντότητα.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Το νέο δίπολο στη Βουλή και η ιδιαίτερη κατάσταση του ακέφαλου ΣΥΡΙΖΑ

Βασιλική Σιούτη / Το νέο δίπολο στη Βουλή και η ιδιαίτερη κατάσταση του ακέφαλου ΣΥΡΙΖΑ

Η πολιτική των «ήρεμων νερών» με την Τουρκία ταράζει τα νερά στη ΝΔ και ο Γιώργος Γεραπετρίτης δρα πυροσβεστικά στη φωτιά που άναψαν το ειδικό χωροταξικό του Θόδωρου Σκυλακάκη και η διάταξη για τις βραχονησίδες. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο παλιός Τσίπρας είναι ακόμα εδώ, χωρίς αυτοκριτική, αλλά πιο δεξιά

Βασιλική Σιούτη / Ο παλιός Τσίπρας είναι ακόμα εδώ, χωρίς αυτοκριτική, αλλά πιο δεξιά

Ένας Τσίπρας από τα παλιά εμφανίστηκε στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά χθες, στην εκδήλωση του ινστιτούτου του, με λίγο χαμηλότερους τόνους και αγωνία να ξαναγράψει την ιστορία του και να υπενθυμίσει ότι είναι εδώ.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ