Τα δύο νερά
Της πισίνας και της θάλασσας
Ο συγγραφέας Thomas Clerc έχει κολυμπήσει σε διάφορα νερά. Είχε περιγράψει την εμπειρία του από τις παρισινές πισίνες στην εφημερίδα Libération. Για το En attendant Nadeau, συγκρίνει, χωρίς να καταλήγει, τις συνήθειές του στη θάλασσα και τις συνήθειές του στην πισίνα.
Thomas Clerc
En attendant Nadeau - 20 Ιουλίου 2022
Όταν φτάνω στην πισίνα, λέω στον εαυτό μου: "Θα περάσω εδώ μισή ώρα". Όταν φτάνω μπροστά στη θάλασσα, λέω στον εαυτό μου: "μια ζωή δεν θα ήταν αρκετή". Όταν αποφασίζω να πάω στην πισίνα, είναι μια πράξη καθαρής θέλησης. Όταν αποφασίζω να πάω στη θάλασσα, είναι μια επιθυμία. Το περιβάλλον της πισίνας είναι μερικές φορές δυσοίωνο, το περιβάλλον της θάλασσας μπορεί να είναι δυσοίωνο, αλλά η θάλασσα το ξεπλένει. Όταν μπαίνω στα αποδυτήρια, νιώθω ότι είμαι μέρος μιας διαδικασίας. Όταν βγάζω τα παπούτσια μου για να περπατήσω στην άμμο, νιώθω ότι "υπάρχω".
Όταν πηγαίνω στην πισίνα, έχω μια μπλε πλαστική σακούλα. Όταν πηγαίνω στην παραλία, έχω μια μπλε και άσπρη υφασμάτινη τσάντα. Στην πισίνα, χαιρετώ τους ναυαγοσώστες. Στην παραλία, είτε απουσιάζουν, είτε βρίσκονται μακριά. Μπορώ να μείνω σε μια παραλία για μία ή και δύο ώρες, να μπαίνω να κολυμπάω, να βγαίνω και να ξαναμπαίνω. Ποτέ δεν πηγαίνω στην πισίνα δύο φορές μέσα στην ίδια μέρα. Όταν πηγαίνω στην πισίνα, φοράω ένα σκουφάκι αν είναι υποχρεωτικό. Στη θάλασσα, αγνοώ αυτό το αξεσουάρ. Δεν παίρνω βιβλία στην πισίνα, ακόμη και αν υπάρχει σολάριουμ. Έχω πάντα ένα βιβλίο στην τσάντα θαλάσσης μου.
Μπαίνω στην πισίνα διστακτικά. Μπορώ να πέσω στη θάλασσα. Ένα σώμα δεν είναι ποτέ επιθυμητό στην πισίνα. Πιο συχνά είναι στην παραλία. Γύρω από τις πισίνες, μια πινακίδα λέει "απαγορεύεται το τρέξιμο", μια άλλη "απαγορεύεται το φαγητό", μια άλλη "απαγορεύονται τα μακροβούτια". Οι πινακίδες στην παραλία επικεντρώνονται περισσότερο στην πρόληψη και λιγότερο στην απαγόρευση. Πηγαίνω στην πισίνα όλες τις εποχές. Πηγαίνω στη θάλασσα το καλοκαίρι. Όταν κολυμπάω στη μεγάλη πισίνα, σκέφτομαι λιγότερο το νερό παρά την πισίνα. Όταν κολυμπάω στη θάλασσα, σκέφτομαι τη θάλασσα. Το μαγιό μου για την πισίνα είναι δίχρωμο. Το θαλάσσιο μαγιό μου είναι μαύρο. Έχω ένα μαγιό για την πισίνα και δύο για την παραλία. Μπορώ να κολυμπήσω γυμνός σε μια θάλασσα, αλλά όχι στη δημόσια πισίνα.
Όταν κάνω γύρους, δεν σκέφτομαι τίποτα. Όταν κολυμπάω στη θάλασσα, δεν κάνω γύρους. Στη θάλασσα, μπορώ να ξανοιχτώ για να κολυμπήσω ή να ακολουθήσω την ακτή. Στην πισίνα πρέπει να ακολουθώ τις διαχωριστικές γραμμές για τους κολυμβητές. Γενικά, οι πισίνες έχουν ένα δικό τους όνομα, οι παραλίες σπανιότερα. Δεν γνωρίζω κάποια παραλία Henry-de-Montherlant ή Montparnasse. Η χλωρίνη δεν είναι ευχάριστη. Το αλμυρό νερό είναι αρωματικό. Στην πισίνα, σκέφτομαι συγκεκριμένα πράγματα, βελτιώσεις που θα μπορούσα να επιφέρω στη ζωή μου, στο καθημερινό μου πρόγραμμα. Στη θάλασσα έχω αισθήσεις, εικόνες, ρυθμούς. Κρυώνω γρήγορα στην πισίνα. Μπορεί να κρυώνω και στη θάλασσα, αλλά καθώς κολυμπάω μόνο με ζεστό καιρό, ζεσταίνομαι πολύ γρήγορα.
Χρησιμοποιώ στην πισίνα δύο μικρές, πολύ πρακτικές, ιαπωνικές πετσέτες. Έχω δύο μεγάλες πετσέτες για την παραλία. Στην πισίνα, τα παιδιά με ενοχλούν σκάζοντας με δύναμη μέσα στο νερό. Στην παραλία, μου θυμίζουν το παιδί που ήμουν. Στην πισίνα, νιώθω σαν να εφαρμόζω ένα πρόγραμμα. Στη θάλασσα, έχω αποπρογραμματιστεί. Στην πισίνα, θαυμάζω (ή όχι) την αρχιτεκτονική της πισίνας. Στη θάλασσα, θαυμάζω το τοπίο, είτε είναι φυσικό είτε αστικοποιημένο. Μετά την πισίνα, η αστική ζωή ξαναρχίζει.
Μετά το θαλάσσιο μπάνιο, μπορεί να ακολουθήσει άλλο θαλάσσιο μπάνιο ή ηλιοθεραπεία. Το ντους που κάνω μετά την πισίνα είναι αδιάφορο. Το ντους που κάνω μετά τη θάλασσα είναι εξαίσιο.
Κολυμπάω στην πισίνα. Πλατσουρίζω στη θάλασσα. Αν κολυμπήσω στη θάλασσα, δεν νιώθω ότι κολυμπάω, νιώθω ότι είμαι μέρος της Μεγάλης Ολότητας. Το νερό είναι ζωντανό στη θάλασσα, είναι ψεύτικο στην πισίνα. Το θαλασσινό νερό μπορεί να είναι διεισδυτικό, ακόμη και εχθρικό. Το νερό της πισίνας δεν έχει ιδιότητες. Με ενδιαφέρει περισσότερο η ποιότητα του νερού στη θάλασσα παρά στην πισίνα. Αν παίζει μουσική ενώ κολυμπάω γύρους, αισθάνομαι σαν να βρίσκομαι σε κλαμπ διακοπών. Η θάλασσα προσφέρει μόνο τους πιο φυσικούς ήχους. Στη θάλασσα, μερικές φορές έχω την περιέργεια να πάω στην κοντινή δημοτική πισίνα. Απολαμβάνω περισσότερο το κολύμπι στη θάλασσα, αλλά φοβάμαι και περισσότερο. Δεν φοβάμαι στην πισίνα, αλλά δεν διασκεδάζω κιόλας. Στην πισίνα, η οροφή μπορεί να καταρρεύσει. Στη θάλασσα, μπορεί να ξεσπάσει καταιγίδα.
Μια υπαίθρια πισίνα είναι πιο ευχάριστη αλλά σχεδόν πάντα γεμάτη κόσμο. Η θάλασσα είναι μερικές φορές έρημη, οπότε φροντίζω να απομονώνομαι. Βουτάω με το κεφάλι στη θάλασσα. Κρατάω το κεφάλι μου έξω από το νερό στην πισίνα. Αυτοί που κάνουν ύπτιο με ενοχλούν στην πισίνα. Δεν τους παρατηρώ στη θάλασσα. Δέχομαι πλάγιες κλωτσιές στη μεγάλη πισίνα. Βλέπω ψάρια ανάμεσα στα μεσογειακά πόδια. Το κολύμπι στην πισίνα είναι ασκητισμός. Το κολύμπι στη θάλασσα είναι χαρά.
Μου αρέσει να περπατάω κατά μήκος μιας παραλίας. Δεν βλέπω το νόημα του να περπατάς γύρω από μια πισίνα. Κρατιέμαι από τη σημαδούρα στην ανοιχτή θάλασσα. Δεν χρησιμοποιώ αξεσουάρ πισίνας. Μερικές φορές υπάρχουν ξύλα στην παραλία και στο νερό. Στην πισίνα υπάρχει μόνο πλαστικό. Μία φίλη μου είπε: "στο νερό είμαστε πάντα στη μέση", αυτό ισχύει για το νερό της θάλασσας, αλλά σε μια πισίνα αισθάνομαι πρώτα το πλαίσιο, το ορθογώνιο. Η πισίνα είναι δημοτική. Η θάλασσα είναι οικουμενική. Όταν κολυμπάω στη θάλασσα απαγγέλλω μέσα μου τους στίχους του Μπωντλέρ: "Και, σαν καλός κολυμβητής/που λιποθυμάει στο κύμα". Όταν κολυμπάω είκοσι πέντε μέτρα, κοιτάζω το ρολόι. Πάντα πηγαίνω μόνος μου στην πισίνα. Στην παραλία, μερικές φορές με συνοδεύουν.
