TO BLOG ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΣΤΑΒΕΡΗ
Facebook Twitter

Πόσο ουδέτερη (δεν) είναι η Ελβετία;

Πόσο (μη) ουδέτερη είναι η Ελβετία;



 

Πόσο (μη) ουδέτερη είναι η Ελβετία; Facebook Twitter
The Swiss Miracle, η κωμική σειρά που βασίζεται στα αρχεία της RTS, της δημόσιας ελβετικής τηλεόρασης.

 

Λωζάνη, αλέ ρετούρ


Μόλις επέστρεψα από την Ελβετία, θέλω να πω από τη Λωζάνη, όπου με είχε καλέσει το Πανεπιστήμιο της Λωζάνης (η Anastasia de La Fortelle) και η επιτροπή Ουκρανίας στο καντόνι του Βο (της οποίας είναι βασικός παράγοντας), και πρώτα απ' όλα, θα ήθελα να πω το εξής, πόσο πολύτιμες είναι αυτές οι "επιτροπές Ουκρανίας", που στηρίζονται σε εθελοντές, και οι οποίες έχουν αναπτυχθεί σε όλες τις χώρες του κόσμου, - όχι σε όλες, όπως καταλαβαίνουμε. Προσπαθούν να δράσουν με κάθε δυνατό τρόπο, μέσα από συγκεκριμένες δράσεις, για να βοηθήσουν τον κόσμο, είτε αυτούς που φτάνουν εδώ σε μας, είτε αυτούς που έχουν μείνει πίσω, να τους βοηθήσουν υλικά και οικονομικά, αλλά και να κρατήσουν άγρυπνες τις συνειδήσεις μας, να προσπαθήσουν να περάσουν κάτι από αυτό που συμβαίνει εκεί πέρα. Εν ολίγοις, συγκινήθηκα πραγματικά πολύ από αυτή την πρόσκληση και από τους ανθρώπους που ήρθαν.

Επανέλαβα, σε γενικές γραμμές, αυτά που είχα γράψει στο μικρό μου λίβελλο Και αν η Ουκρανία απελευθέρωνε τη Ρωσία, ένα βιβλιαράκι που γράφτηκε πριν από ένα χρόνο περίπου (εκδόθηκε στις 3 Ιουνίου του περασμένου έτους), και στο οποίο, πρέπει να πω, το μόνο πράγμα που θεωρώ ότι θα έπρεπε να διορθώσω σήμερα είναι το επίπεδο των ρωσικών απωλειών (μιλούσα ήδη για τις δεκάδες και δεκάδες χιλιάδες απώλειες Ουκρανών αμάχων, τις συστηματικές σφαγές): βλέπω με κατάπληξη ότι αυτές οι απώλειες, που έφταναν τους 20.000 Ρώσους στρατιώτες νεκρούς ή τραυματίες, έχουν τώρα πολλαπλασιαστεί επί 10. Όσον αφορά τα υπόλοιπα, ναι, διατηρώ απολύτως όλα όσα έγραφα εκεί.

Μίλησα για τις επιφυλάξεις που είχα - και εξακολουθώ να έχω! - απέναντι στον ουκρανικό εθνικισμό (όπως απέναντι σε όλους τους εθνικισμούς), για την αποδοκιμασία μου, το 2015, των μνημειακών νόμων που ψήφισε η τότε κυβέρνηση, αλλά, πάνω απ' όλα, μίλησα για τον λόγο για τον οποίο γράφω τα χρονογραφήματά μου, και για την οντολογική αλλαγή που επήλθε με τη δημοσίευση του δόγματος της ρωσικής εισβολής από τον Timoféï Serguéïtsvev, δηλαδή για το γεγονός ότι η Ρωσία εφαρμόζει σκόπιμα και με συνέπεια τη ναζιστική πολιτική απέναντι στους μη εβραϊκούς, κατεχόμενους πληθυσμούς του ανατολικού μπλοκ, απέναντι στους Ουκρανούς. Και ότι, βέβαια, όλη μου η δουλειά και η αγάπη μου για τη ρωσική λογοτεχνία εξηγούν τον αγώνα μου - αφού πρόκειται για αγώνα - κατά της ρωσικής δικτατορίας και του δόγματος του ρωσικού εθνικισμού.

Μίλησα γι' αυτά. Αλλά μίλησα και για κάτι άλλο.

Ξέρετε, στην αρχή, έφτασα στην αίθουσα λίγο νωρίτερα και είδα τρία άτομα από τους εθελοντές της επιτροπής που προσπαθούσαν να κρεμάσουν ένα πανό πάνω από το σημείο όπου θα μιλούσα. Εγώ, λοιπόν, τι να κάνω, έτσι είναι, δεν μιλάω ποτέ μπροστά σε πανό, σημαίες, - απλά, ποτέ. Και εκεί, μου φάνηκε ότι είδαν ότι πρέπει να ένιωσα λίγο άβολα (δεν είπα τίποτα, φυσικά), αλλά πρότειναν να το μετακινήσουν αμέσως, να το βάλουν στο πλάι. Και αυτό είναι το μόνο πράγμα για το οποίο μετανιώνω σε αυτό το συνέδριο, ότι δεν μίλησα από κάτω.

Γιατί αυτό το πανό έλεγε ότι η Ελβετία είναι συνένοχη σε ό,τι συμβαίνει στη Ρωσία (και εγώ, σαν ηλίθιος, δεν σκέφτηκα να βγάλω φωτογραφία), - συνένοχη για δύο λόγους, που είναι μόνο ένας. Λόγω του δόγματος της ελβετικής ουδετερότητας, και λόγω, στην πραγματικότητα, του τραπεζικού συστήματος και μόνο.
 
Θυμάστε τη συνομιλία μεταξύ του Yossif Prigozhin και του Farkhad Akhmedov, στην οποία είχα αναφερθεί στα τέλη Μαρτίου (βλ. και στο Αλμανάκ: Δύο Ρώσοι ολιγάρχες τα λένε στο τηλέφωνο); - Αυτοί οι δύο ολιγάρχες, οι οποίοι διαμαρτύρονταν ότι ο Πούτιν "γάμησε τη χώρα", προβληματίζονταν για το τι έπρεπε να κάνουν, και ο Akhmedov έλεγε στον Prigozhin ότι έπρεπε να ξεφορτωθεί πολύ γρήγορα την ακίνητη περιουσία του στο Λονδίνο, λόγω των κυρώσεων, αλλά ότι γι' αυτά που είχε στη Ζυρίχη δεν έπρεπε να σκάει, μπορούσε να τα κρατήσει εκεί. Επειδή οι Ελβετοί είναι ουδέτεροι, έτσι δεν είναι;
 
Είναι ουδέτεροι, και γι' αυτό - το έμαθα προχθές - αρνούνται να παραδώσουν πυρομαχικά για τα άρματα Leopard. Τα γερμανικά άρματα Leopard δεν διαθέτουν πυρομαχικά γιατί, φανταστείτε, οι Γερμανοί έχουν αναθέσει την παραγωγή τους στην Ελβετία (και όχι στην χώρα τους), και οι Ελβετοί έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν, αφού είναι εθνική τους παραγωγή, σε ποιον θα πάνε τα πυρομαχικά. Και όχι, δεν θα πάνε στην Ουκρανία, γιατί αυτό θα σήμαινε δέσμευση, και η Ελβετία είναι ουδέτερη.
 
Είναι ουδέτερη, και η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στην Ελβετίας είναι ένα υπερσυντηρητικό, θα έλεγα "τραμπικό", κόμμα, το SVP [Schweizerische Volkspartei -σ.σ.], και ένας από τους πιο επιφανείς βουλευτές του, που απορρίπτει τα "ανοιχτά σύνορα, τον κρατισμό και τον κοσμοπολιτισμό", ο Roger Köppel, μόλις έκανε ένα ταξίδι στη Ρωσία, στέλνει ενθουσιώδεις selfies από το Κρεμλίνο, κάνει συνεντεύξεις με τον Vladimir Soloviov και την Maria Lvova-Belova (που οργάνωσε την απαγωγή δεκάδων χιλιάδων παιδιών από την Ουκρανία και είναι, ως εκ τούτου, κατηγορούμενη από το Διεθνές Δικαστήριο), και ναι, η Ελβετία λοιπόν είναι ουδέτερη, - και, όπως και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, η κύρια πολιτική της δύναμη μοιάζει, ας πούμε, μοιάζει με κάτι που θα ήταν όχι μόνο λαϊκιστικό, αλλά, ας πούμε, φασιστοειδές και ρατσιστικό, αλλά "ελβετικό", που υπερασπίζεται τα "ελβετικά" συμφέροντα, όπως άλλοι υπερασπίζονται τα "γαλλικά" συμφέροντα (και παίρνουν σχεδόν το 45% των ψήφων στις εκλογές)... Εν ολίγοις, αυτή η ουδετερότητα είναι προφανώς ο καλύτερος σύμμαχος του Πούτιν.
 
Αλλά αυτή η φιλοπουτινική, εθνικιστική ουδετερότητα υπερασπίζεται το ίδιο το θεμέλιο του ελβετικού συστήματος, που είναι το τραπεζικό του σύστημα. Εγώ, για να σας πω την αλήθεια, νόμιζα ότι οι Ελβετοί, γενικά, δεν άγγιζαν ποτέ το τραπεζικό απόρρητο. Κι όμως, αποδεικνύεται ότι το κάνουν, - υπήρξαν περιπτώσεις κατά αρχηγών της μαφίας ή αφρικανών δικτατόρων, ή, με πολύ μεγάλη δυσκολία, κατά των κληρονόμων του Marcos στις Φιλιππίνες, υπήρξαν φορές που μπλόκαραν κεφάλαια που ήταν ξεκάθαρα αποτέλεσμα υπεξαίρεσης και εγκλήματος. Αλλά, για πείτε μου, αν οι Ελβετοί μπλόκαραν τα κεφάλαια των Ρώσων ολιγαρχών, - και αυτά του ίδιου του Πούτιν και της στενότερης κλίκας του (όλοι τους έχουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε ελβετικές τράπεζες), ε λοιπόν, σας ορκίζομαι, ο πόλεμος δεν θα διαρκούσε ούτε ένα μήνα. Γιατί είναι όλα εκεί, στα θησαυροφυλάκια. Αλλά όχι, η Ελβετία είναι ουδέτερη και το τραπεζικό απόρρητο είναι μυστικό.

Υπήρχε κάτι τρομερό να βλέπεις αυτό το κακόμοιρο πανό, κρεμασμένο όπως όπως, ανάμεσα σε δύο κολώνες της αίθουσας. Γιατί, ναι, ήταν όλα εκεί. Και πολύ περισσότερο από τη στιγμή που η Ελβετία, από μία χρονική σύμπτωση, ανέλαβε μετά τη Ρωσία την προεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Η ουδετερότητα της Ελβετίας, η ουδετερότητα των τραπεζών, είναι ένας σημαντικός σύμμαχος του Πούτιν.
 
'Εχω πει ότι στρατιωτικά, οικονομικά, η Ρωσία δεν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο, επειδή η οικονομική δύναμη των Συμμάχων υπερτερεί, δεν ξέρω, δέκα φορές, είκοσι φορές. Ο Πούτιν δεν μπορεί να κερδίσει.

*

'Ομως μπορεί. - Όχι μόνο λόγω των ελβετικών τραπεζών. Αλλά και εξαιτίας μας.
 
Εξαιτίας του γεγονότος ότι οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης διατρέχονται από ρεύματα "ταυτοτικής αναδίπλωσης", τα οποία παίζουν με τους φόβους, πραγματικούς βέβαια, που κατατρώγουν τις κοινωνίες μας, ρεύματα που εκμεταλλεύονται τις φυσιολογικές, δημοκρατικές συγκρούσεις που μας απασχολούν.

Πάνω απ' όλα, εξαιτίας της κόπωσης και της αδιαφορίας που προκαλεί αυτή η κόπωση. - Δείτε εδώ: συζητάμε για την Ουκρανία εξαιτίας της παράλογης ιστορίας με τα drones που επιτέθηκαν στο Κρεμλίνο, αλλά ποιος μιλάει για τον βομβαρδισμό του σούπερ μάρκετ της Χερσώνας (σχεδόν τριάντα νεκροί); Αλλά πριν από τη Χερσώνα  τι υπάρχει, ποιες πόλεις; Εσείς που με διαβάζετε, είστε σε θέση να μου πείτε σε ποιες πόλεις οι Ρώσοι εκτόξευσαν βαλλιστικούς πυραύλους σε οικοδομικά τετράγωνα μόλις την περασμένη εβδομάδα; Γιατί πάντα το ίδιο γίνεται στο τέλος, οι θάνατοι και οι καταστροφές, και το κυριότερο, τα ονόματα, μπερδευόμαστε, και ξεχνάμε, και έχουμε με τόσα πολλά, μα με τόσα πολλά να ασχοληθούμε αλλού, και σύντομα θα φτάσουμε στο σημείο που όλοι θα λέτε νάτος πάλι, ξαναρχίζει με την Ουκρανία του... Θα πρέπει να αλλάξει τροπάρι.

Όχι, δεν θα αλλάξω. Και υπάρχουν άνθρωποι - στη Λωζάνη και αλλού - που καταλαβαίνουν το γιατί.
 
André Markowicz
Fb - 05.05.2023
 
 
Δείτε επίσης στο Αλμανάκ μερικά από τα παλαιότερα κείμενα του André Markowicz:
 
Αλμανάκ

ΘΕΜΑΤΑ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

THE GOOD LIFO ΔΗΜΟΦΙΛΗ