«Εκατό χρόνια μοναξιά»: Καλή σειρά Netflix, λειψή μεταφορά Μάρκες

«Εκατό Χρόνια Μοναξιά»: Καλή σειρά Netflix, λειψή μεταφορά Μάρκες Facebook Twitter
Ιδωμένα αυτόνομα, τα 100 χρόνια μοναξιά του Netflix είναι μια σειρά πολύ προσεγμένη, ευλογημένη με την ευρηματική σκιαγράφηση της μεγάλης ανθρώπινης περιπέτειας από τον συγγραφέα και με τις απίθανες επιμέρους ιστορίες που σκαρφίστηκε.
0

Να ξεκαθαρίσουμε πρώτα κάτι, επειδή παρεξηγείται συχνά. Το σινεμά είναι διαφορετικό μέσο από τη λογοτεχνία, έχει τους δικούς του κανόνες και σε αυτούς οφείλει πίστη. Κατά τη διασκευή ενός βιβλίου, πρώτα σε σενάριο και έπειτα σε κινηματογραφική ταινία, ο δημιουργός οφείλει να προσαρμόσει το κείμενο στις ανάγκες του μέσου με τη μέθοδο της αφαίρεσης και της συμπύκνωσης. Μια καλή και «πιστή» μεταφορά δεν συνεπάγεται ότι ο διασκευαστής θα ακολουθήσει κατά γράμμα τις σελίδες του βιβλίου και θα τις οπτικοποιήσει αλά «Κλασικά εικονογραφημένα». Πιστή μεταφορά σημαίνει ότι προσπάθησε και κατάφερε να μεταφέρει το πνεύμα του βιβλίου, προσαρμόζοντάς το στο μέσο που υπηρετεί. 

Ως προς το πνεύμα, αν, για παράδειγμα, κάποιος αναλάβει να διασκευάσει την κορύφωση του δράματος της Καινής Διαθήκης και η διασκευή του ακολουθεί τη φιλοσοφία και τη ρεβανσιστική μανία του κειμένου, έχει αποτύχει παταγωδώς – γι’ αυτό και το Passion του Μελ Γκίμπσον είναι μια επαίσχυντη ταινία στα δικά μας μάτια. Παραμένοντας στο ίδιο μήκος κύματος, αν ένας δημιουργός διασκευάσει τους Άθλιους, όπου, μεταξύ άλλων, έχουμε τη σύγκρουση Παλαιάς και Καινής Διαθήκης –την πρώτη εκπροσωπεί ο Ιαβέρης, τη δεύτερη ο Γιάννης Αγιάννης–, και βάλει τον Αγιάννη να δολοφονεί βάναυσα τον Ιαβέρη, τότε δεν κατάλαβε τι διάβασε ή απλώς είναι κάφρος.

Διαβάζοντας το βιβλίο του Κολομβιανού συγγραφέα, θα μπορούσες καταχρηστικά να ισχυριστείς πως ήρθες αντιμέτωπος με ολόκληρη κοσμογονία, με ένα απέραντο σύμπαν που υπόσχεται απρόσμενες εκπλήξεις. Μάλλον ζητάμε πολλά από τη σειρά, όταν ακόμα και το Μακόντο της δείχνει οριακά κατοικήσιμο.

Φυσικά, υπάρχουν εξαιρέσεις όπου ο δημιουργός άνοιξε εσκεμμένα διάλογο με το πρωτότυπο κείμενο ή διεύρυνε το εκτόπισμά του με τις τροποποιήσεις του. Χαρακτηριστική η περίπτωση της Λάμψης του Κιούμπρικ και των διαφοροποιήσεών της από την απλή ηθική ιστορία του Στίβεν Κινγκ, αλλά δεν θα επεκταθούμε περισσότερο, για να μη μακρηγορήσουμε.

«Εκατό Χρόνια Μοναξιά»: Καλή σειρά Netflix, λειψή μεταφορά Μάρκες Facebook Twitter
Πίσω από τα παρασκήνια της σειράς του Netflix: Ο νεαρός Χοσέ Αρκάντιο Μπουενδία (τον υποδύεται ο Mάρκο Αντόνιο Γκονσάλεζ) και η νεαρή Ούρσουλα Ιγουαράν αναζητούν γη όπου θα χτίσουν την πόλη που θα γίνει το Mακόντο.

Με αυτά τα δεδομένα, δεν συνιστά ελάττωμα της κατά Netflix μεταφοράς του Εκατό χρόνια μοναξιά η απόφαση να μην ξεκινήσει η δράση in medias res, όπως στο βιβλίο, όπου ο γυρολόγος Μελκιάδες σαγηνεύει τον Χοσέ Αρκάδιο Μπουενδία με τα «θαύματα» της τεχνολογίας, αλλά να προτιμηθεί η γραμμική αφήγηση, με αφετηρία τη γνωριμία του τελευταίου με τη σύζυγό του Ούρσουλα. Άλλωστε, τα διαπιστευτήρια της αγάπης τους για το βιβλίο οι δημιουργοί τα δίνουν με το καλημέρα, δείχνοντάς μας το γενεαλογικό δέντρο των Μπουενδία που μας καλωσορίζει στις σελίδες του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, εκείνο στο οποίο ανατρέχαμε όποτε μπερδευόμασταν από τη χειμαρρώδη αφήγηση του Κολομβιανού λογοτέχνη και από την έλλειψη φαντασίας της οικογένειας Μπουενδία ως προς την ονοματοδοσία. 

Ούτε παρανόηση ή σκόπιμη αλλοίωση της φύσης του βιβλίου διαγνώσαμε στα πρώτα επεισόδια της σειράς, όπως στην περίπτωση της ατυχούς μεταφοράς του Έρωτα στα χρόνια της χολέρας, όπου ο Μάικ Νιούελ και οι συνεργάτες του διέκριναν στο βιβλίο μόνο μια μακρόχρονη ιστορία ανεκπλήρωτου έρωτα αντί για μια σύνθετη πραγματεία περί έρωτος και άλλων δαιμονίων, και συρρίκνωσαν το μέγεθός του. Ελάττωμα ή, πιο σωστά, έλλειμμα της σειράς είναι ότι απουσιάζουν νευραλγικά στοιχεία της πρόζας του Μάρκες, δηλαδή η επικότητα, το χιούμορ και ο τρόπος που αντιλαμβάνεται ο συγγραφέας τον μαγικό ρεαλισμό. 

Ως προς την επικότητα, ως γνωστόν, όταν δεν σε διέπει γνήσια επική στόφα, μπορούν να σε ξελασπώσουν η παραγωγή και η καλλιτεχνική διεύθυνση, αλλά μόνο μέχρι ενός σημείου. Διαβάζοντας το βιβλίο του Κολομβιανού συγγραφέα θα μπορούσες καταχρηστικά να ισχυριστείς πως ήρθες αντιμέτωπος με ολόκληρη κοσμογονία, ένα απέραντο σύμπαν που υπόσχεται απρόσμενες εκπλήξεις. Μάλλον ζητάμε πολλά από τη σειρά, όταν ακόμα και το Μακόντο της δείχνει οριακά κατοικήσιμο.

«Εκατό Χρόνια Μοναξιά»: Καλή σειρά Netflix, λειψή μεταφορά Μάρκες Facebook Twitter
Λαθρέμποροι γούνας διασχίζουν την έρημο στον δρόμο τους προς το Μακόντο.

Ως προς το χιούμορ, δεν υπήρξε τονική αφομοίωση ή σχετική σεναριακή μέριμνα. Μεγάλο κρίμα, γιατί διαβάζοντας Μάρκες νιώθεις ανά στιγμές να υπονομεύεται εκείνο που μόλις γράφτηκε, φαντάζεσαι τον συγγραφέα να γελά με τα ανθρώπινα πάθη και παθήματα όχι σαν ένας αφηγητής Θεός που μας κοιτά και μας κρίνει από ψηλά αλλά σαν ένας από εμάς. 

Τέλος, στον μαγικό ρεαλισμό που πρεσβεύει ο Μάρκες δεν διεισδύει το μαγικό στοιχείο στην πραγματικότητα, η μαγεία είναι αναπόσπαστο μέρος της πραγματικότητας. Για να συγχρονιστούν με τον τρόπο του Μάρκες οι συγκεκριμένες σκηνές χρειαζόταν μια straight-faced προσέγγιση, έστω και με κίνδυνο αποξένωσης μερίδας του κοινού σε αρχικό στάδιο – μετά θα συνήθιζαν. Αντίθετα, οι δημιουργοί της σειράς επέλεξαν έναν αλαφροΐσκιωτο δρόμο, ας πούμε πιο κοντά σε εκείνον ενός Ζαν-Πιερ Ζενέ.

Αυτά για όσους θέλουν να δουν Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες στην οθόνη. Ιδωμένα αυτόνομα, τα 100 χρόνια μοναξιά του Netflix είναι μια σειρά πολύ προσεγμένη, ευλογημένη με την ευρηματική σκιαγράφηση της μεγάλης ανθρώπινης περιπέτειας από τον συγγραφέα και με τις απίθανες επιμέρους ιστορίες που σκαρφίστηκε. Σύμφωνοι, επικότητα στο βλέμμα δεν έχει, εξαιρουμένου ίσως του μονοπλάνου της γυμνής περιπλάνησης του λιλιπούτειου Χοσέ Αρκάδιο στο Μακόντο, εξαιρετική ιδέα για να προκληθεί δέος στον θεατή, σε πείσμα πλημμελειών της παραγωγής – δυστυχώς δεν είδαμε άλλες αντίστοιχες στα πρώτα τρία επεισόδια. Διαθέτει όμως βιρτουοζιτέ, με τον φακό να μιμείται συχνά τις δουλειές του Εμάνουελ Λουμπέσκι, και αξιοποιεί το βάθος πεδίου, συνήθεια που φθίνει όχι μόνο στην τηλεόραση αλλά ακόμα και στο σινεμά – σκέψου ότι σε streaming παραγωγές του 2024 την αρετή αυτή διέθεταν μόνο το Ripley και το Disclaimer, αμφότερες, όχι τυχαία, από τις εξέχουσες στιγμές της φετινής σοδειάς.

«Εκατό Χρόνια Μοναξιά»: Καλή σειρά Netflix, λειψή μεταφορά Μάρκες Facebook Twitter
Ο γάμος του Χοσέ Αρκάντιο Μπουενδία και της Ούρσουλα Ιγουαράν. Φωτ.: Mauro Gonzalez/Netflix © 2024

Πρόκειται, δηλαδή, για τη σπάνια καλή σειρά σε παραγωγή Netflix – το προαναφερθέν Ripley προοριζόταν αρχικά για το Paramount+ και εξαγοράστηκε από την πλατφόρμα. Πιστεύουμε ότι θα ικανοποιήσει τους συνδρομητές, οι οποίοι πήραν ακόμα μία δόση λατινοαμερικάνικου μαγικού ρεαλισμού πριν από λίγες εβδομάδες με τη διασκευή του Pedro Paramo. Ταυτόχρονα, όμως, επιβεβαιώνει την πίστη του συγγραφέα πως το βιβλίο του ήταν πλασμένο αποκλειστικά για το λογοτεχνικό μέσο, πως ήταν φύσει αδύνατο να μεταφερθεί στην οθόνη, τουλάχιστον όχι δίχως να λυθεί ο γόρδιος δεσμός της κινηματογραφικής μετάφρασης της πρόζας. 

Απ' όσους δημιουργούς επιχείρησαν στο παρελθόν να το διασκευάσουν, μόνο ο Σέρτζιο Λεόνε έμοιαζε κατάλληλος για να αναμετρηθεί επί ίσοις όροις με το «κτήνος», να συλλάβει το μέγεθος, να ενσωματώσει το χιούμορ και τον σαρκασμό, να αναπλάσει την υφή, να ράψει τις λέξεις του Μάρκες σε κουστούμι κινηματογραφικό και να μας αφήσει με το στόμα ανοιχτό. Και με τη συνδρομή των επουράνιων μελωδιών του Ένιο Μορικόνε, ο Λεόνε θα έδειχνε τον δρόμο σε μελλοντικές μεταφορές Μάρκες, όπως αυτή εδώ. 

«Εκατό Χρόνια Μοναξιά»: Καλή σειρά Netflix, λειψή μεταφορά Μάρκες Facebook Twitter
H πόλη του Μακόντο χτίστηκε για τις ανάγκες της σειράς στις Κολομβιανές Άνδεις.

Ξέφυγε η φαντασία μας, θα μπορούσε κάποιος να μας πει ότι τα μεγάλα αριστουργήματα που δεν γυρίστηκαν ποτέ έμειναν αριστουργήματα γιατί τα πλάσαμε στο μυαλό μας όπως θέλαμε, φέρνοντας ως (αντι)παράδειγμα το πρόσφατο Megalopolis. Κι εμείς θα του απαντούσαμε ότι προτιμούμε χίλιες φορές δημιουργίες που στοχεύουν σε κορυφές απάτητες με κίνδυνο να διαπράξουν ύβρη και να γκρεμοτσακιστούν παρά όσες ακολουθούν ψυχαναγκαστικά μια ασφαλή, προδιαγεγραμμένη πορεία. Άλλωστε και ο Μάρκες με το βιβλίο αυτό εκεί στόχευσε, κατορθώνοντας  να καρφώσει τη σημαία του στο όρος Έβερεστ της λογοτεχνίας του εικοστού αιώνα. 

Αλλά οι περισσότεροι συνδρομητές του Netflix μάλλον θα διαφωνήσουν μαζί μας. Από μια πλευρά, ίσως ξέρουν καλύτερα. Και σίγουρα γνωρίζουν καλύτερα τις απαιτήσεις τους από μια σειρά της πλατφόρμας, τις οποίες μπορεί να καλύψει ετούτη η μεταφορά του 100 χρόνια μοναξιά.

Η σειρά «100 χρόνια μοναξιά» θα ολοκληρωθεί σε δυο σεζόν 8 επεισοδίων, με την πρώτη να προστίθεται στον κατάλογο του Netflix στις 11 Δεκεμβρίου. Για τις ανάγκες του παρόντος είδαμε τα τρία πρώτα επεισόδια.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Γιώργος και Ρούλης Αλαχούζος

Design / Αδελφοί Αλαχούζοι: Οι πιο διάσημοι Έλληνες «εφετζήδες»

Από την «Ανατομία ενός εγκλήματος» και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 μέχρι τον Harry Potter και την τελευταία ταινία του Κρόνενμπεργκ, εδώ και σαράντα χρόνια ο Γιώργος και ο Ρούλης Αλαχούζος δημιουργούν εντυπωσιακά και τρομακτικά όντα σαν σύγχρονοι αλχημιστές, επιστρατεύοντας τη φαντασία και τη δεξιοτεχνία τους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

CHECK «Εφηβεία»: Μια οδυνηρή σειρά για τον άγνωστο κόσμο των σημερινών 13χρονων 

Οθόνες / «Εφηβεία»: Μια οδυνηρή σειρά για τον άγνωστο κόσμο των σημερινών 13χρονων 

Οι σημερινοί έφηβοι μεγαλώνουν σε ένα τρομακτικό χάος πληροφορίας και επιρροών που τους διαμορφώνουν, χωρίς τον έλεγχο της οικογένειάς τους. Μια βρετανική σειρά στο Netflix θέτει ερωτήματα για τους λόγους που οδηγούν σε ακραίες καταστάσεις - προσοχή, περιέχει spoiler.
M. HULOT
Ariane Labed: «Δεν με ενδιαφέρει να σκίσω το γυναικείο σώμα στις ταινίες μου, το σέβομαι»

Οθόνες / Ariane Labed: «Δεν με ενδιαφέρει να σκίσω το γυναικείο σώμα στις ταινίες μου· το σέβομαι»

Με αφορμή την κυκλοφορία της πρώτης της μεγάλου μήκους ταινίας -στην οποία υπογράφει το σενάριο και τη σκηνοθεσία-, την κινηματογραφική διασκευή του γοτθικού μυθιστορήματος Sisters της Ντέιζι Τζόνσον, η Ariane Labed μιλάει στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο για το σινεμά που την εξιτάρει και την κάνει να ρισκάρει.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι ταινίες της εβδομάδας: O Σόντερμπεργκ ξαναχτυπά και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / Οι ταινίες της εβδομάδας: O Σόντερμπεργκ ξαναχτυπά και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή η κινηματογραφική εβδομάδα έχει να μας δώσει το φοβερό δίδυμο Μπλάνσετ-Φασμπέντερ, την αδικημένη από τα Όσκαρ ερμηνεία της Μαριάν Ζαν-Μπατίστ στο Hard Truths και ένα αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ που ήταν υποψήφιο για αγαλματίδιο.
THE LIFO TEAM
«Mr Bates vs The Post Office»: Όταν οι Βρετανοί έχασαν την εμπιστοσύνη τους στη Δικαιοσύνη

Οθόνες / «Mr Bates vs The Post Office»: Όταν οι Βρετανοί έχασαν την εμπιστοσύνη τους στη Δικαιοσύνη

Μια σειρά τεσσάρων επεισοδίων υπενθυμίζει μία από τις μεγαλύτερες δικαστικές αδικίες στη βρετανική ιστορία, όταν εκατοντάδες αθώοι υπεύθυνοι ταχυδρομείων κατηγορήθηκαν για κλοπή και απάτη εξαιτίας ενός ελαττωματικού πληροφοριακού συστήματος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαστε εθισμένοι, θέλουμε παραπάνω λεφτά, παραπάνω ομορφιά, παραπάνω νιότη»

Οθόνες / «Είμαστε εθισμένοι, θέλουμε παραπάνω λεφτά, παραπάνω ομορφιά, παραπάνω νιότη»

Με αφορμή το αφιέρωμα του 27ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης στο έργο της, μια δημιουργός που ξέρει πώς να φτιάχνει σωστά crowdpleasers, η Λόρεν Γκρίνφιλντ μιλά στη LiFO για την απροθυμία μας να διδαχτούμε από τις οικονομικές κρίσεις και εξηγεί γιατί βλέπει τις ταινίες τεκμηρίωσης ως μηχανές ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
‘CHAOS: The Manson Murders’: Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Daily / «CHAOS: The Manson Murders». Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Το νέο ντοκιμαντέρ του σπουδαίου Έρολ Μόρις επιχειρεί ένα διαφορετικό προφίλ του «σατανικού μεσσία», φωτίζοντας κάποιες από τις λιγότερο ίσως προβεβλημένες εκδοχές, αιτιάσεις και εικασίες γύρω από μια υπόθεση που μοιάζει με σταυροδρόμι του Κακού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Bong Joon Ho: «Δεν με συναρπάζουν οι υπερήρωες, προτιμώ να σώσω έναν απλό άνθρωπο που παλεύει στο χάος»

Μπονγκ Τζουν-Χο / «Δεν με συναρπάζουν οι υπερήρωες, προτιμώ να σώσω έναν απλό άνθρωπο που παλεύει στο χάος»

Μετά τα πολυβραβευμένα «Παράσιτα», ο Μπονγκ Τζουν-Χο επιστρέφει με το «Mickey 17», μια σάτιρα επιστημονικής φαντασίας, και μιλά στη LiFO για τις ιστορίες που επιλέγει να αφηγείται.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«To Magnolia με κάνει να νιώθω ότι η καρδιά μου θα εκραγεί»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Κατσή

Μυθολογίες / «To Magnolia με κάνει να νιώθω ότι η καρδιά μου θα εκραγεί»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Κατσή

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης μοιράζεται μια λίστα με ταινίες που έχει δει δεκάδες φορές και του έχουν προκαλέσει έντονα συναισθήματα, όπως εκείνη που κάνει τη ζωή του πιο υποφερτή και αυτή που τον έφερε αντιμέτωπο με τη φθορά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Movies

Οθόνες / Οι ταινίες της εβδομάδας: «Mickey 17» και 7 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Μαζί με τον Μπονγκ Τζουν-Χο που επιστρέφει δυναμικά μετά τα «Παράσιτα», αυτή την εβδομάδα στις αίθουσες προβάλλεται ένα καλοδουλεμένο θρίλερ, και ένα ντοκιμαντέρ που θα μιλήσει στην καρδιά των Αθηναίων – και δη των Εξαρχειωτών και των σκακιστών.
THE LIFO TEAM
15 επιλογές από το 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, 6-16/3/25

Οθόνες / 15 πολύ καλά ντοκιμαντέρ που έρχονται στο 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Το φεστιβάλ-θεσμός επιστρέφει από τις 6 έως τις 16 Μαρτίου με μια ποικιλία από συναρπαστικά ντοκιμαντέρ, που καλύπτουν επίκαιρα και διαχρονικά κοινωνικά ζητήματα, καθώς και προσωπικές ιστορίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Daredevil: Born again»: Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Οθόνες / «Daredevil: Born again»: Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Παρά τη μεταγραφή της στη Disney από το Netflix, η σειρά διατηρεί τον βλοσυρό τόνο και τα αιματοβαμμένα set-pieces, επιχειρώντας, παράλληλα, να μιλήσει για κάτι πέρα από το είδος της – σπάνιο αυτό για δημιουργία της Marvel.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Θέλουμε να φαινόμαστε δυνατοί και άτρωτοι, πιστεύοντας ότι έτσι θα επιβιώσουμε»

Οθόνες / «Θέλουμε να φαινόμαστε δυνατοί και άτρωτοι, πιστεύοντας ότι έτσι θα επιβιώσουμε»

Γοητεύτηκε ξαφνικά από το θέατρο και διάβαζε γι' αυτό ενώ εργαζόταν σε ένα περίπτερο. Όταν, δίχως να ξέρει τι τον περιμένει, ο Γιάννης Καράμπαμπας βρέθηκε μπροστά από την κάμερα της Πέννυς Παναγιωτοπούλου στο «Wishbone», διακρίθηκε με το βραβείο του πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Oι δέκα αγαπημένες ταινίες μυστηρίου της Ευτυχίας Γιαννάκη

Οθόνες / Oι δέκα αγαπημένες ταινίες μυστηρίου της Ευτυχίας Γιαννάκη

«Αν δεν ξέρεις το όνομα Keyser Söze, τότε έχεις ένα σοβαρό κινηματογραφικό κενό» - Είναι δυνατόν μια συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων να μην ξέρει από ατμόσφαιρα που κόβει την ανάσα και σασπένς; Αποκλείεται.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
H μεγάλη βραδιά της Ανόρα

OSCARS 2025 / H μεγάλη βραδιά της Ανόρα

Ο Σον Μπέικερ έσπασε τα κοντέρ κερδίζοντας 4 προσωπικά Όσκαρ για την άγρια κωμικοτραγική κινηματογραφική του χειροτεχνία. Η Μάϊκι Μάντισον χάλασε το πάρτι της Ντέμι Μουρ. Και η ιστορία της σεξεργάτριας, έδωσε ηχηρό μήνυμα για την ανάγκη του σινεμά να φτιάχνει ταινίες θαρραλέες και αυθεντικές.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ