Δεκατέσσερα χρόνια μετά την Ρωσική Κιβωτό, ο Αλεξάντρ Σοκούροφ με την Κιβωτό των Ανθρώπων, επισκέπτεται ξανά ένα μεγάλο μουσείο, του Λούβρου αυτή τη φορά, αναβιώνοντας μια ιδέα που είχε πριν χρόνια για μια σειρά ταινιών που θα έχουν ως θέμα αυτές τις κιβωτούς της τέχνης και τη σημασία που έχουν για την ανθρωπότητα. Δε ξοδεύει τώρα όλο τον φιλμικό χρόνο μέσα στο μουσείο, αλλά εμπνέεται από την ιστορία της προστασίας των μνημείων κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου για να φτιάξει κάτι που μοιάζει περισσότερο με φιλοσοφικό δοκίμιο.
Φυσικά η περίπτωση του Σοκούροφ δεν είναι η μοναδική όπου μεγάλα μουσεία άνοιξαν τις πύλες τους για τις ανάγκες μιας κινηματογραφικής ταινίας ή αναπαραστάθηκαν μέσα σε στούντιο. Αξέχαστες σκηνές έχουν γυριστεί μέσα σε αυτά, μερικές από αυτές σε πολύ δημοφιλή φιλμ, με τη χρήση του χώρου να εξυπηρετεί από κουβέντες περί τέχνης μέχρι μυστήριο, ανθρωποκυνηγητά και φαντάσματα. Απολαύστε 10 τέτοιες παραδείγματα στην παρακάτω λίστα.
Blackmail (1929)
Εξαιρετικό δείγμα ικανοτήτων από την πρώιμη εποχή του Χίτσκοκ, καθώς στην πρώτη ομιλούσα ταινία τού, περιλαμβάνει μια σκηνή καταδίωξης μέσα στο Βρετανικό Μουσείο. Η σκηνή δε γυρίστηκε εξολοκλήρου μέσα στο μουσείο, λόγω ελλιπούς φωτισμού και σε πολλά πλάνα της χρησιμοποιήθηκαν ως background φωτογραφίες που είχε πάρει ο Χίτσκοκ με το συνεργείο του. Το αποτέλεσμα πάντως είναι σε στιγμές εντυπωσιακό.
Δεσμώτης του Ιλίγγου (1958)
Δεύτερος Χίτσκοκ, πασίγνωστη σκηνή, στο φιλμ που θα συναντήσετε σε αρκετές λίστες των καιρών μας ως το καλύτερο όλων των εποχών. Γυρισμένη στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Λεγεώνας της Τιμής, στο Σαν Φρανσίσκο, δημιουργεί μια υπνωτιστική και μυστηριώδη ατμόσφαιρα όσο η Κιμ Νόβακ κοιτά εμμονικά το Πορτραίτο της Καρλόττα.
Bande à Part (1964)
Έφοδος μέσα στο Λούβρο. Τρία νέα παιδιά τρέχουν βλέποντας γύρω τους αριστουργήματα της τέχνης και σύμφωνα με το σενάριο σπάνε το παγκόσμιο ρεκόρ, γυρνώντας το μουσείο σε 9 λεπτά και 43 δευτερόλεπτα. Η σκηνή αναπαραστάθηκε 39 χρόνια αργότερα από τον Μπερτολούτσι και τους Ονειροπόλους του.
Τοπ Καπί (1964)
Οι ανεκτίμητοι θησαυροί του ομώνυμου μουσείου στην Κωνσταντινούπολη γίνονται στόχος κλέφτών στην ταινία του Ζυλ Ντασέν προσπάθησε να επαναφέρει την ατμόσφαιρα του προ 9ετίας Ριφιφί με την αύρα πάντως εδώ να είναι περισσότερο ανάλαφρη και τουριστική. Πολυεθνικό καστ, Μελίνα και μουσική από τον Μάνο Χατζιδάκι.
Μανχάταν (1979)
Ο Γούντι Άλεν και η Νταϊάν Κίτον, απολαυστικοί intellectual νεοϋορκέζοι, δε συμφωνούν σε τίποτα μετά από μια βόλτα στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης.
Η Πιο Κουφή Μέρα του Φέρις Μπιούλερ (1986)
Η κοπάνα από το σχολείο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και μια περιήγηση στο Ινστιτούτο Τεχνών του Σικάγο, σε εποχές που η pop κουλτούρα δε φοβόταν να συμπεριλάβει τέτοιες αναφορές. Δίλεπτο μίνι-αριστούργημα, χωρίς διάλογο, με τη συνοδεία της διασκευής του Please, Please, Please, Let Me Get What I Want των Smiths, από τους Dream Academy, σε instrumental εκτέλεση.
Υπόθεση Τόμας Κράουν (1999)
Το Metropolitan Museum δύσκολα θα άφηνε να γυριστούν σκηνές από την ταινία μέσα σε αυτό, όταν αυτή έχει ως κεντρικό θέμα την κλοπή ενός πίνακα του Μονέ. Έτσι κι έγινε, όλα τα εσωτερικά πλάνα γυρίστηκαν σε στούντιο, σε αντίθεση όμως με τα κυνηγητά έξω από το μουσείο που γυρίστηκαν σε αληθινές τοποθεσίες της πόλης.
Ρωσική Κιβωτός (2002)
Σχεδόν ένα κινηματογραφικό είδος από μόνη της, σπάνιο υβρίδιο της art-house σκηνής με πρωτοποριακές τεχνολογικές καινοτομίες. Το ταξίδι του Σοκούροφ μέσα στο χρόνο και τους χώρους του Ερμιτάζ, παρουσιάστηκε μέσα από ένα αδιανόητο 90λεπτο μονοπλάνο, που γυρίστηκε ακριβώς έτσι, χωρίς εφέ δηλαδή που θα έδιναν την αίσθηση του μονοπλάνου, στις 23 Δεκεμβρίου του 2001, με την τέταρτη προσπάθεια του συνεργείου που έγραφε επί τόπου, όσο γυρνούσε, υψηλής ευκρίνειας βίντεο σε σκληρό δίσκο από μια Steadicam περίπου 35 κιλών προσαρμοσμένη πάνω στον διευθυντή φωτογραφίας-ήρωα Tilman Büttner, σε ένα από τα πιο κολοσσιαία εγχειρήματα από καταβολής κινηματογράφου.
Μια Νύχτα στο Μουσείο (2006)
Με αμφιλεγόμενο χιούμορ αλλά και 2 συνέχειες, δείγμα της μεγάλης εμπορικής απήχησης που είχαν οι περιπέτειες ενός νυχτοφύλακα στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης. Τα εκθέματα που εντυπωσιάζουν τους επισκέπτες τα πρωινά, ζωντανεύουν τα βράδια και κάπου εκεί ξεκινά το παραμύθι.
Museum Hours (2012)
Γυρισμένο στο Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης της Βιέννης, κατάφερε να ξεφύγει από το φεστιβαλικό κύκλωμα στο οποίο αρχικά απευθύνθηκε και να προβληθεί τελικά σε αρκετές χώρες. Το φιλμ εξερευνά τη σχέση ενός φύλακα του μουσείου με μια μυστηριώδη καναδέζα επισκέπτρια και δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο στο ίδιο το μουσείο, του οποίου τα εκθέματα μας ταξιδεύουν μέσα στο χρόνο, στοχεύοντας ωστόσο στη σύνδεσή του με την σημερινή εποχή.
Η ταινία Η Κιβωτός των Ανθρώπων προβάλλεται από την Πέμπτη 31 Μαρτίου στους κινηματογράφους από την Filmtrade.
σχόλια