ΣΕ ΝΕΕΣ ΔΙΑΨΕΥΣΕΙΣ προχώρησε και τα τελευταία 24ωρα για το πόρισμα που σύμφωνα με δημοσιεύματα φέρεται να έχει συντάξει εναντίον του η AAΔE (αρχή για το ξέπλυμα χρήματος). Οι βαριές κατηγορίες για φοροδιαφυγή, σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και ξέπλυμα μαύρου χρήματος που ζημίωσαν το ελληνικό Δημόσιο με 22 εκατομμύρια ευρώ θέτουν στο επίκεντρο της εγκληματικής δράσης έναν επιχειρηματία που φέρεται να είναι ο Νίκος Κοκλώνης.
Όταν βγήκαν τα πρώτα δημοσιεύματα που τον συνέδεαν με την εγκληματική δραστηριότητα που περιγράφεται στο πόρισμα της Αρχής απείλησε ότι θα προέβαινε σε «νόμιμες ενέργειες» εναντίον όσων δημοσιεύουν «ψευδείς ειδήσεις».
Το ίδιο έκανε μετά το τέλος του τηλεοπτικού σόου «Just the 2 of Us» που παρουσιάζει στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha. Διέψευσε, και έβαλε αυτήν τη φορά ως ασπίδα τους εργαζόμενους που ισχυρίζεται ότι απασχολούνται στις εταιρείες του: «Σταματήστε να στοχεύετε μια εταιρεία με 600 εργαζόμενους που δουλεύουν σκληρά, ζουν από αυτή και κρέμονται από το τι θα γράψετε εσείς».
Τον περασμένο Νοέμβριο ο Νίκος Κοκλώνης απασχόλησε την επικαιρότητα όταν μια εταιρεία του που ιδρύθηκε το 2021 με κεφάλαιο 4.000 ευρώ έλαβε έγκριση για ένα επενδυτικό σχέδιο ύψος 9,9 εκατομμυρίων ευρώ από τον αναπτυξιακό νόμο. Πρόκειται για την εταιρεία του ομίλου της Barkingwel Media A.E.
Πάντα όλα ήταν ένα ψέμα
Αν αποδειχθεί τελικά ότι το πόρισμα της Αρχής τον αφορά, δεν θα είναι η πρώτη φορά που ο Νίκος Κοκλώνης αρνείται να πει αυτό που συνέβαινε πραγματικά. Από την ηχηρή χρεοκοπία της AirFast Tickets, με την οποία κυριάρχησε στην αγορά των φθηνών αεροπορικών εισιτηρίων, αφήνοντας πίσω χρέη εκατομμυρίων, μέχρι τα πρόστιμα της ηλεκτρονικής πλατφόρμας Dealber, διέψευδε πάντα κατηγορηματικά τα δεδομένα και τα ντοκουμέντα.
Όταν το Μάιο του 2014 η Διεθνής Ένωση Αερομεταφορών ΙΑΤΑ έθεσε την εταιρεία του εκτός του συστήματος κράτησης εισιτηρίων σε Ελλάδα, Γερμανία και Ηνωμένο Βασίλειο για καθυστερήσεις πληρωμών ύψους 45 εκατομμυρίων ευρώ στις αεροπορικές εταιρείες, ο Νίκος Κοκλώνης έλεγε ότι «δεν υφίσταται ληξιπρόθεσμη οφειλή της AirFast Tickets σε κανέναν προμηθευτή».
Η Μύκονος, το Κατάρ και οι Κινέζοι
Τον Αύγουστο του 2015, λίγο πριν η AirFast Tickets κατεβάσει ρολά, γιόρταζε τα γενέθλιά του στη Μύκονο παρέα με γνωστά ονόματα της εγχώριας σόου μπιζ, μεταφέροντας ότι στην εταιρεία όλα πήγαιναν καλά. Στους επιχειρηματικούς κύκλους και σε συνεντεύξεις του μιλούσε για σίγουρη συνεργασία με fund του Κατάρ και business στον χώρο του τουρισμού και ότι είχε πάρει έγκριση εισαγωγής στο Nasdaq. Έναν μήνα μετά, τον Σεπτέμβριο του 2015, οι εργαζόμενοί του συμπλήρωναν τρεις μήνες απλήρωτοι. Λίγες μέρες μετά ανεστάλη η λειτουργία της εταιρείας και ταυτόχρονα επιβεβαιώθηκε ένα από τα επιχειρηματικά deals του Κοκλώνη. Ήταν η πώληση του 45% εταιρείας του σε Κινέζους έναντι 180 εκατομμυρίων ευρώ. Ο ίδιος, όμως, είπε πως έχασε τα πάντα, ισχυριζόμενος ότι τον απέλυσαν από CEO οι Κινέζοι επειδή εναντιώθηκε στις προθέσεις των νέων αφεντικών που ήθελαν να κλείσουν τα γραφεία στην Ελλάδα. Εν τω μεταξύ, αυτά τα 180 εκατομμύρια κανείς δεν ξέρει τι έγιναν. Οι εργαζόμενοι και οι αεροπορικές εταιρείες δεν πήραν ποτέ τα λεφτά τους.
Εξώδικα στα ΜΜΕ για επίσημες ανακοινώσεις του υπουργείου
Η Dealber ήταν το επόμενο επιχειρηματικό πρότζεκτ που έστησε το 2016 μετά την ανώμαλη προσγείωση της AirFast Tickets.
Επρόκειτο για μια διαδικτυακή πλατφόρμα που πρόσφερε κουπόνια και εκπτώσεις σε προϊόντα και υπηρεσίες, από πανάκριβα κινητά τηλέφωνα μέχρι έπιπλα και πακέτα διακοπών, προσφέροντας έκπτωση έως και 70%.
Οι καταγγελίες όμως για κακές πρακτικές της εταιρείας συσσωρεύονταν. Στην εταιρεία επιβλήθηκαν συνολικά πρόστιμα 105.000 ευρώ. Όταν η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή του υπουργείου Ανάπτυξης, εφαρμόζοντας μια συνηθισμένη πρακτική, δημοσιοποίησε με δελτίο Τύπου το τρίτο πρόστιμο των 60.000 ευρώ, το νομικό τμήμα της Dealber απαίτησε με εξώδικο προς τα ΜΜΕ να κατεβάσουν την επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου! Το επιχείρημα ήταν ότι η απόφαση δεν ήταν ακόμη οριστική και ότι η εταιρεία θα κατέθετε αίτηση θεραπείας για το σβήσιμο του προστίμου. Το γεγονός ότι είχε δημιουργηθεί ακόμα και ομάδα «εξαπατημένων από την Dealber» δεν πτόησε την υπερασπιστική γραμμή της εταιρείας.
«Δεν καταλαβαίνουν οι καταναλωτές»
Ο Νίκος Κοκλώνης δήλωνε ότι η επιχείρηση «δεν εμπλέκεται σε απάτη», «απλώς δεν καταλάβαιναν τον τρόπο λειτουργίας της οι καταναλωτές». Οι καταναλωτές πάλι διαμαρτύρονταν, είτε γιατί δεν είχαν παραλάβει τα προϊόντα είτε γιατί τα παραλάμβαναν μετά από μήνες. Κάποιοι άλλοι που πήγαιναν με τα εκπτωτικά κουπόνια της Dealber για την αγορά προϊόντων σε γνωστές πολυεθνικές βρίσκονταν μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις. Οι εταιρείες δήλωναν ότι δεν έχουν καμία συνεργασία με την ηλεκτρονική πλατφόρμα ή ότι τα προϊόντα που θα μπορούσαν να αγοράσουν με το κουπόνι δεν ήταν διαθέσιμα. Βέβαια, όταν γίνονταν όλα αυτά, τον Οκτώβριο του 2017, ο Κοκλώνης δήλωνε ότι είχε αποχωρήσει από την εταιρεία. Ως νέος διαχειριστής της Dealber IKE εμφανιζόταν από τον Ιούλιο του 2017 o υπήκοος Αλβανίας Armando Meta. Ο Κοκλώνης εμφανιζόταν στο ΓΕΜΗ ως μέτοχος της Dealber ΙΚΕ σε ποσοστό 1%. Παράλληλα, όμως, ήταν διαχειριστής της Fast Capital Μονοπρόσωπη ΙΚΕ. Η εταιρεία αυτή έλεγχε το υπόλοιπο 99% της Dealber IKE. Ο ίδιος επέμενε ότι επί της δικής του διαχείρισης, δηλαδή μέχρι τον Ιούλιο του 2017, «όσοι καταναλωτές ζήτησαν τα λεφτά τους πίσω, τα έλαβαν». Η εταιρεία μέχρι σήμερα είναι ενεργή με τον ίδιο διαχειριστή.
Επενδυτική πυραμίδα στην Ινδία
Με το ίδιο κατηγορηματικό ύφος διέψευδε και το 2019 μέσω των δικηγόρων του, όταν το δικό του όνομα και της τότε δικηγόρου του Καλυψώς Κοντογιάννη εμφανίστηκαν στην εφημερίδα «The Times of India». Το δημοσίευμα τον ενέπλεκε σε Σχήμα Πόντσι, δηλαδή σε εταιρεία επενδυτικής πυραμίδας, όπου ο επενδυτής που θα τοποθετούσε 400 ευρώ και θα έφερνε άλλους δύο επενδυτές θα κέρδιζε 500. Μαζί με τη δικηγόρο φέρεται να είχαν ιδρύσει στη Βομβάη την εταιρεία Drego Consultants Pvt Ltd, τα γραφεία της οποίας ήταν στο δημοφιλέστερο επιχειρηματικό κέντρο της ινδικής πρωτεύουσας, το Cuffe Parade.
Η εφημερίδα «The Times of India» έγραψε ότι η «ζημιά» για τους επικεφαλής της εταιρείας έγινε όταν ζητήθηκε από έναν εκ των τριών Ινδών που είχαν προσλάβει ως υπαλληλικό προσωπικό να μεταφέρει κεφάλαια άνω των 50.000 ευρώ από τα κέρδη της εταιρείας εκτός Ινδίας. Για την Ινδία, όμως, όπου ο μέσος μισθός φτάνει τα 150 ευρώ, το ποσό θεωρείται αρκετά μεγάλο και ο διευθυντής τους, που είχε να πληρωθεί δύο μήνες, τους κατήγγειλε στην ινδική αστυνομία. Ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος, ως νομικός εκπρόσωπος των Κοκλώνη-Κοντογιάννη, δήλωσε τότε ότι «η εταιρεία Drego Consultants, που ιδρύθηκε το 2000, είναι μια συμβουλευτική εταιρεία και όλα όσα αναφέρονται σχετικά με επενδυτική εταιρεία-πυραμίδα (ponzi scheme) είναι εντελώς ανακριβή».
Ο επενδυτικός νόμος και το πρότζεκτ των 10 εκατομμυρίων
Τον περασμένο Νοέμβριο ο Νίκος Κοκλώνης απασχόλησε την επικαιρότητα όταν μια εταιρεία του που ιδρύθηκε το 2021 με κεφάλαιο 4.000 ευρώ έλαβε έγκριση για ένα επενδυτικό σχέδιο ύψος 9,9 εκατομμυρίων ευρώ από τον αναπτυξιακό νόμο. Πρόκειται για την εταιρεία του ομίλου της Barkingwel Media A.E.
Η εταιρεία που μπήκε στον αναπτυξιακό νόμο είναι η Barkingwell Progress ΜΙΚΕ, η οποία έχει ως αντικείμενο την παραγωγή κινηματογραφικών και τηλεοπτικών προγραμμάτων. Η είδηση για την ένταξη της ενίσχυσης πυροδότησε σειρά επικριτικών δημοσιευμάτων και ο παρουσιαστής αντέδρασε στέλνοντας εξώδικα.
Η ένταξη της εταιρείας του Νίκου Κοκλώνη στον αναπτυξιακό νόμο δεν σημαίνει και ταυτόχρονη εκταμίευση των χρημάτων της ενίσχυσης, η οποία θα φτάσει περίπου τα 2,1 εκατομμύρια ευρώ, αν υλοποιήσει το επενδυτικό πρότζεκτ των 10 εκατομμυρίων. Ωστόσο, κάποιο από τα μέσα που διερωτήθηκαν πού θα βρεθούν αυτά τα δέκα εκατομμύρια για να κάνει αύξηση του εταιρικού του κεφαλαίου προκειμένου να υλοποιήσει το πρότζεκτ έλαβε κι αυτό εξώδικο. Ο ίδιος ανάρτησε την απάντηση του υπουργείου Ανάπτυξης που ανέφερε το αυτονόητο: ότι τα 2.086.499,54 ευρώ θα δοθούν μετά την υλοποίηση της επένδυσης, αν και εφόσον γίνει ποτέ. Δεν δόθηκε όμως καμία απάντηση στο εύλογο ερώτημα για το πώς μια εταιρεία με αυτό το κεφάλαιο θα προχωρήσει μια επένδυση 10 εκατ. ευρώ.
Πενταπλάσιος κύκλος εργασιών
Αν αποδειχθεί ότι τo πόρισμα των 80 σελίδων της αρχής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος αφορά τη δική του επιχειρηματική δραστηριότητα, αυτό θα επηρεάσει ενδεχομένως το νέο επιχειρηματικό του πρότζεκτ στα media. Η εταιρεία του πήρε πρόσφατα τα δικαιώματα της «Daily Mirror» για την Ελλάδα και ετοιμάζει ένα νέο site με το συγκεκριμένο brand και επικεφαλής, όπως ακούγεται, τον Τζώνη Καλημέρη.
Το επιχειρηματικό όχημά του, το οποίο είναι προσανατολισμένο στις οπτικοακουστικές παραγωγές και στα media, είναι η Barkingwel Media A.E. που δημιουργήθηκε το 2018. Μέλη της διοικητικής ομάδας του είναι γνωστά ονόματα που έχουν περάσει από διευθυντικές θέσεις στην ελληνική τηλεόραση συμπεριλαμβανομένης και της κρατικής, όπως ο Τζώνη Καλημέρης και η Ισαβέλλα Σασλόγλου. Στον όμιλο δραστηριοποιούνται επίσης η Barkingwell Progress, για την οποία έγινε ο ντόρος με τον αναπτυξιακό, και η ΙΚΕ Barking Well Staff. Ο τελευταίος ισολογισμός της εταιρείας είναι του 2020. Ο κύκλος εργασιών που εμφανίζει είναι πενταπλάσιος σε σχέση με του 2019. Ανήλθε στα 4,6 εκατ. ευρώ έναντι 570.578 ευρώ το 2019. Τα καθαρά αποτελέσματα έκλεισαν με ζημιές 733.146 έναντι 887.318 ευρώ το 2019.
Με τα λεφτά του τοκογλύφου
Όπως φαίνεται, λοιπόν, παρά τον κρότο της Air Fast Tickets, που σύμφωνα με ανθρώπους της αγοράς ήταν μια φούσκα, και παρά την κακή φήμη της εκπτωτικής ηλεκτρονικής πλατφόρμας, ο Νίκος Κοκλώνης έχει αποδειχτεί επτάψυχος.
Η πολυετής δραστηριότητά του έχει διαρκώς επιχειρηματικά ναυάγια και come back.
Την επιχειρηματική του ιστορία την έχει διηγηθεί ο ίδιος ουκ ολίγες φορές σε διάφορα τηλεοπτικά shows και συνεντεύξεις, με αρκετές ωστόσο παραλλαγές.
Σύμφωνα με τις αφηγήσεις του, ξεκίνησε το 2010 με δανεικά 60.000 ευρώ από έναν τοκογλύφο και έστησε ένα μικρό γραφείο ταξιδίων στο Πασαλιμάνι. Παιδί μικρομεσαίας τετραμελούς οικογένειας, εγκαταλείπει τη Σχολή Εμποροπλοιάρχων για να σπουδάσει οικονομικά, όπως λέει. Στη συνέχεια γίνεται τραπεζικός υπάλληλος, σύμφωνα πάντα με την αφήγησή του, αλλά το ταμπεραμέντο του θα τον οδηγήσει σε άλλους δρόμους: του επιχειρείν και των media. Πάντως ο ίδιος δεν επιβεβαιώνει την επαγγελματική του παρουσία ως τηλεπωλητή επίπλων σε μικρά κανάλια, όπως έχει γραφτεί. Σύμφωνα με τη δική του εκδοχή, η παρουσία του σε τηλεπωλήσεις επίπλων αφορούσε βίντεο ενός φίλου του για μια έκθεση επίπλων που είχε ο πατέρας του.
Κατά μία εκδοχή του ίδιου, βρέθηκε στο επιχειρείν όταν ένας πάμπλουτος Γερμανός που συνάντησε τυχαία σε ένα μπαρ στο Βερολίνο αντιλήφθηκε, όπως είπε, το έξυπνο μυαλό του και θέλησε να τον βοηθήσει. Ο Γερμανός μεγιστάνας τον ρώτησε αν μπορεί να του βρει φθηνά αεροπορικά εισιτήρια. Παρόλο που, όπως λέει, το μικρό του γραφείο δεν είχε δικτυωθεί στην αγορά, κατάφερε να βρει τα εισιτήρια και μέσα σε επτά μήνες πούλησε άλλα 700.000 αεροπορικά εισιτήρια. «Αυτή ήταν η αρχή για να κατακτήσω τον κόσμο των ταξιδιών», έχει πει.
Κατά μία άλλη εκδοχή, πάλι του ίδιου, με κοινό σημείο αναφοράς το Βερολίνο όπου πηγαινοερχόταν «λόγω ενός μεγάλου έρωτα», στο αεροπλάνο και πάνω σε μια χαρτοπετσέτα έστησε το επιχειρηματικό του πλάνο, μέσω του οποίου οι επιβάτες θα γλίτωναν χρόνο και χρήμα. Η ανάπτυξη της εταιρείας του υπήρξε ιλιγγιώδης. Ο ίδιος έχει ισχυριστεί σε συνεντεύξεις του ότι έβγαζε πέντε εκατομμύρια ευρώ την ημέρα.
Μέσα σε λιγότερα από 4 χρόνια καταφέρνει να γίνει διεθνές brand με τουλάχιστον 15 εκατομμύρια πελάτες παγκοσμίως και ο ίδιος είναι ήδη ο αγαπημένο παιδί των κοσμικών στηλών και του γκλαμουράτου lifestyle.
Αν και έχει πει ότι τον κατευθύνει τον μάρκετινγκ, το οποίο ξέρει να χρησιμοποιεί, το μαρκετίστικο δαιμόνιό του φαίνεται να ατόνησε το 2013, όταν λάνσαρε ομοφοβική διαφήμιση, την οποία αναγκάστηκε να αποσύρει μετά από αντιδράσεις που προκάλεσε.
Μετά το βραβείο η χρεοκοπία
Ακούγεται οξύμωρο, αλλά η αρχή του τέλους της AirFast Tickets των φθηνών εισιτηρίων ξεκίνησε με τη βράβευσή της το 2014 από το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών ως ταχύτατα αναπτυσσόμενης μικρομεσαίας επιχείρησης. Κι αυτό γιατί το ίδιο περίπου διάστημα ξεκίνησε η στάση πληρωμών της εταιρείας στις υποχρεώσεις έναντι των προμηθευτών της. Η αναστολή λειτουργίας και η επίσημη χρεοκοπία της ήρθε το το 2016.
Όσον αφορά τις πρόσφατες εξελίξεις, αν το πόρισμα της αρχής για το ξέπλυμα χρήματος αποδίδει στον Νίκο Κοκλώνη τις περίπου 15 εταιρείες-φαντάσματα που δημιούργησαν τρύπα 22 εκατομμυρίων από ΦΠΑ που λάμβαναν, αλλά δεν απέδιδαν, θα φανεί σύντομα, όταν ο οικονομικός εισαγγελέας καλέσει τον φερόμενο ως υπαίτιο της εγκληματικής δραστηριότητας.
