Τραμπ (και ψηφοφόροι) εναντίον των γυναικών

Εκλογή Τραμπ: Τι κάνουμε τώρα; Facebook Twitter
Πιστεύω πως ήταν απολύτως ξεκαθαρό ότι οι εκλογές αυτές είχαν βασιστεί στη λογική «άντρες vs γυναίκες». Φωτ.: Chip Somodevilla/Getty Images/Ideal Image
0

ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΛΛΟΕΘΝΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑ και να παρακολουθείς τις αμερικανικές εκλογές. Το μάτι σου πέφτει στις αναλύσεις για τις εκτρώσεις, τον περιορισμό των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων, τις φωτογραφίες θρησκευτικών συγκεντρώσεων έξω από τα κέντρα που παρέχουν πληροφορίες για την αντισύλληψη, τις ειδήσεις για το ποιος νέος πολιτικός ισχυρίζεται ότι το έμβρυο έχει δικαιώματα απ’ τη στιγμή της σύλληψης. Κι όταν το μάτι πέφτει εκεί, δεν σου έρχεται εύκολα η σκέψη «εθνικές εκλογές ξένης χώρας είναι, άρα δεν με πολυαφορά, εδώ τι κάνουμε». Βλέπεις τη στάση μιας πλούσιας, δυνατής χώρας απέναντι στις γυναίκες που ζουν σ’ αυτή. Δυνητικά, απέναντι σ’ εσένα. 

Το να παρακολουθείς αργά αργά τις Πολιτείες να κοκκινίζουν είναι μια διαδικασία κατά την οποία παρακολουθείς την άποψη της αμερικανικής κοινής γνώμης για το πόσο χώρο πρέπει να πιάνει η ζωή σου. Οι άνθρωποι που ψήφισαν Τραμπ ή επέλεξαν να ψηφίσουν κατά των γυναικών ή δεν ασχολήθηκαν με τις συνέπειες που θα έχει η εκλογή του για τις γυναίκες. 

Και τα δύο είναι αποκαρδιωτικά, όπως και να το κάνεις.

Είναι δύσκολο πια να υποστηρίξεις ότι ψήφισες χωρίς να ξέρεις πως η ψήφος στον Τραμπ είναι μια ενσυνείδητη ψήφος κατά των γυναικών. Το πώς το αξιολογεί αυτό ο καθένας είναι άλλο ζήτημα. Η πληροφορία, πάντως, είναι εκεί. 

Πιστεύω πως ήταν απολύτως ξεκαθαρό ότι οι εκλογές αυτές είχαν βασιστεί στη λογική «άντρες vs γυναίκες». Φυσικά, όχι μόνο σ’ αυτή, κάποιοι άνθρωποι ασχολούνται και με την πολιτική. Αλλά σ’ έναν πολύ μεγάλο βαθμό, τα μηνύματα που εισπράξαμε ως θεάτριες και θεατές απ’ την πλευρά των Ρεπουμπλικανών είναι «Δυνατοί Αμερικανοί άντρες σώστε την Αμερική, ψηφίστε Τραμπ» και «Κάμαλα ψηφίζουν οι γυναικούλες και οι φλώροι, είστε όλοι γκέι». 

Ο Έλον Μασκ τοποθετήθηκε πολύ ωραία και στρωτά πάνω σ’ αυτό, στο παρακάτω tweet. 

«Έφτασε το ιππικό. Οι άντρες ψηφίζουν σε πρωτοφανείς αριθμούς. Τώρα καταλαβαίνουν ότι εδώ παίζονται όλα». 

Επίσης καθαρά και ξάστερα τοποθετείται, σε συμφωνία μαζί του, ο Andrew Tate, ίσως ο διασημότερος μισογύνης influencer, ο οποίος κατηγορείται για βιασμό και trafficking: «Είναι άντρες vs γκέι και γκόμενες». 

Θέλω να πω, είναι δύσκολο πια να υποστηρίξεις ότι ψήφισες χωρίς να ξέρεις πως η ψήφος στον Τραμπ είναι μια ενσυνείδητη ψήφος κατά των γυναικών. Το πώς το αξιολογεί αυτό ο καθένας είναι άλλο ζήτημα. Η πληροφορία, πάντως, είναι εκεί. 

Και το ερώτημα της επόμενης ημέρας είναι ένα: τι κάνουμε τώρα; 

Πιστεύω ότι, παρά την ήττα της Κάμαλα, ένας μεγάλος αριθμός Αμερικανίδων πολιτικοποιήθηκε πολύ και βαθιά. Κοιτάζω το tweet του Μασκ και προσπαθώ να σκεφτώ τι ήταν αυτό που φοβήθηκαν οι άντρες ότι θα χάσουν. Ποιο είναι το δικό τους διακύβευμα. Η εκθήλυνση; Θα φοβούνται να παρενοχλήσουν; Θα φοβούνται να μιλήσουν στον χώρο εργασίας τους; Τι είναι αυτό που θα ήταν τόσο νομοτελειακά αρσενική απώλεια αν εκλεγόταν η Κάμαλα; 

Βρίσκω ελπιδοφόρο στη συζήτηση για το αύριο ότι όλη αυτή η πολιτική κινητοποίηση μπορεί και να μην πάει χαμένη. Υπήρξε μια πραγματική δυναμική, η οποία έθεσε βαθιά φεμινιστικά ζητήματα στο τραπέζι. Αν αυτό που αποκόμισαν πρώτα οι Αμερικανίδες και μετά όλες εμείς ως αίσθηση δεν διαλυθεί στο πένθος αλλά μετατραπεί σε κάτι ενεργητικό, ενδεχομένως να μπορούμε να φαντασιωθούμε με κάποια βάση στον πραγματικό κόσμο ένα λιγότερο στενό, ασφυκτικό αύριο. Δεν τελειώνει η διαμόρφωση ισχυρής ιδεολογικής συνείδησης με ένα δυστυχές εκλογικό αποτέλεσμα. Αντιθέτως, ενδεχομένως να ενισχύεται από αυτό. Σκέφτομαι ότι οι ισχυρές ηγέτιδες των ΗΠΑ αυτήν τη στιγμή παίρνουν μια βαθιά ανάσα και ετοιμάζονται για την επόμενη τετραετία. Παράλληλα, είναι πραγματικά λυπηρό το ότι πλέον ξέρουμε όλες πως ένας μεγάλος αριθμός αντρών με επιρροή θεωρεί τα δικαιώματα των γυναικών, ειδικά τα δικαιώματα στην αυτοδιάθεση και αυτοδιαχείριση του σώματός τους, ως ευθεία απειλή. 

Μακάρι τα μαθήματα να μην έπρεπε να τα πληρώσουμε τόσο ακριβά. Μακάρι το κόστος να μην ήταν πληγιασμένα γεννητικά όργανα που οδηγούν σε θάνατο από μόλυνση και κατεστραμμένες ζωές από αθέλητα παιδιά. Θα ήταν λαμπρό να μαθαίναμε απ’ το παρελθόν και να μη χρειαζόταν να το επαναλάβουμε. 

Το μέλλον των ΗΠΑ μοιάζει έτσι: 




 

Κι αυτό, σε αντίθεση με την εκλογή της Κάμαλα και ό,τι αυτή μπορεί να σήμαινε, το ’χουμε ξαναδεί. 


 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι «λατρεμένες» θεωρίες συνομωσίας του Τραμπ που τον έστειλαν στον Λευκό Οίκο 

Διεθνή / Οι θεωρίες συνωμοσίας του Τραμπ που τον έστειλαν στον Λευκό Οίκο 

Από τους «Αϊτινούς που τρώνε κατοικίδια στο Οχάιο» μέχρι τους «χιλιάδες μετανάστες που μπήκαν στις ΗΠΑ για να ψηφίσουν Δημοκρατικούς», ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ λατρεύει να διαδίδει απολύτως ψευδείς ισχυρισμούς - τις αγαπημένες του θεωρίες συνωμοσίας
LIFO NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ζωή, όπως Ζορό

Βασιλική Σιούτη / Ζωή, όπως Ζορό

Τιμωρός του κατεστημένου ή εκπρόσωπος μιας δήθεν αντισυστημικής ελίτ που παίζει με τα σπίρτα; Η δημοσκοπική εκτόξευσή της είναι γεγονός και όλοι προσπαθούν να μαντέψουν πόσο θα κρατήσει και ποιες θα είναι οι συνέπειες.   
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Πράγματι, μεγάλος αριθμός των Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα»

Οπτική Γωνία / Οι ΕΔΕ στην Ελλάδα: Πόσες καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα;

Πότε διενεργείται μια Ένορκη Διοικητική Eξέταση; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός ΕΔΕ καταλήγουν στο αρχείο και τι πρέπει να αλλάξει στο ρυθμιστικό πλαίσιο; Μιλά στη LiFO ο δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Νίκος Βιτώρος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές Κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Ρεπορτάζ / Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Μια κραυγαλέα κατάχρηση του θεσμού των ενεργειακών κοινοτήτων στα Ακαρνανικά Όρη αμαυρώνει τον θεσμό, παρακάμπτει την περιβαλλοντική νομοθεσία και αποκαλύπτει την αδυναμία της διοίκησης να ελέγξει την επιχειρηματική δραστηριότητα που βλάπτει το περιβάλλον και την οικονομία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τελικά αν οι γκέι δεν κάνουν παιδιά θα σωθούν οι γυναίκες απ’ το trafficking; 

Οπτική Γωνία / Τελικά, αν οι γκέι δεν κάνουν παιδιά, θα σωθούν οι γυναίκες από το trafficking; 

Τι αλλάζει με την τροποποίηση Φλωρίδη για την παρένθετη κυοφορία και γιατί ο όρος «παρένθετη μητρότητα» είναι λάθος; Η νομικός Μαριάννα Βασιλείου λύνει όλες μας τις απορίες.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιώργος Φλωρίδης, υπουργός Α-δικαιοσύνης

Οπτική Γωνία / Γιώργος Φλωρίδης, υπουργός Α-δικαιοσύνης

Πολιτικός «παντός καιρού», κυνικός, αλαζόνας, οπορτουνιστής, οπισθοδρομικός με εκσυγχρονιστικό προσωπείο, γίνεται όλο και περισσότερο «βασιλικότερος του βασιλέως» μετά τη μετεγγραφή του στο κυβερνητικό στρατόπεδο, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις δηλώσεις του για τα Τέμπη, τον νέο Π.Κ. και τη χρήση της παρενθεσίας από ζευγάρια ανδρών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ghiblipocalypse»: Είναι η AI δώρο για τον εκδημοκρατισμό της τέχνης;

Οπτική Γωνία / «Ghiblipocalypse»: Είναι η AI δώρο για τον εκδημοκρατισμό της τέχνης;

Η μαζική χρήση AI για τη δημιουργία εικόνων με την αισθητική του Studio Ghibli ανοίγει ξανά τη συζήτηση για το ποια είναι τα όρια της αντιγραφής στην τέχνη. Γιορτάζουμε την προσβασιμότητα ή κηδεύουμε τη δημιουργία;
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ