ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ TΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΠΟΥ όλη η Ελλάδα παρακαλούσε να κάνει η παραγωγή το «πασχαλινό θαύμα» της και να μην φύγει κανείς.
Αλλά Μεγάλη Δευτέρα κι εβδομάδα των Παθών ζούμε, και πόσο έντονα φέτος για δεύτερη χρονιά.
Σιγά μη μας τη χάριζαν την πίκρα.
Μεγάλη βδομάδα είναι, κι εγώ έδωσα πλέον συγχώρεση στη Μαρίνα, η οποία, όπως το κόβω το σενάριο, θα διώξει σε επόμενο επεισόδιο τον Γιαννάκη. Εσείς ποιον συγχωρέσατε;
Το σταριλίκι πληρώνει καλά, αλλά δύσκολα έχει διάρκεια. Τους το εξήγησε κι ο Φώτης Σεργουλόπουλος στην έξοδό τους. «Η φήμη δεν θα σας βοηθήσει, αν δεν έχετε κάτι στο μυαλό σας ως concept».
Ανάσταση ένιωσα μόνο όταν μπήκε η Μαργαρίτα πίσω στο παιχνίδι.
Και δεν το κρύβω. Χάρηκα που ο Διονύσης την ανέβασε στον εξώστη. Όσο κερδίζει έδαφος προς την κορυφή το κορίτσι μας, ακόμα κι αν ήταν για να κάνει τη στρατηγική του ως αρχηγός ομαδικής, εγώ θα χαίρομαι.
Αγαπημένα παιδιά του μοντάζ, κουραστήκατε ή θα μας αφήνετε πλέον «τυράκι» για το τι θα επακολουθεί στο επόμενο επεισόδιο; Γιατί το βραχιολάκι όλοι μας το είδαμε στο τρέιλερ της ασυλίας. Έτσι τουλάχιστον δεν μας ήρθε ξαφνική η ήττα των μπλε.
Ήταν επίπονη αυτή η αποχώρηση. Πολύ συναίσθημα από όλους μας. Πιο συγκινητική στιγμή για μένα, σε σημείο που είχα πάρει αγκαλιά τα χαρτομάντιλα, ήταν όταν βούρκωσε ο σεφ Αλέξανδρος Χαραλαμπόπουλος, που είναι ο σεφ πίσω από τις κάμερες και κάνει ακατάπαυστα σεμινάρια στα παιδιά για να αντεπεξέλθουν μαγειρικά. Φάνηκε πόσο τους αγαπάει, κι όταν στην τηλεόραση βλέπουμε αληθινό συναίσθημα, το εισπράττουμε ατόφιο. Είδαμε πόσο στενούς δεσμούς αποκτούν τα παιδιά με τους δυο σεφ πίσω από τις κάμερες. Τους κριτές δεν τους βλέπουν, παρά μόνο στις δοκιμασίες. Με τους ανθρώπους πίσω από τις κάμερες δημιουργούν άρρηκτους δεσμούς.
Η Λία αποχώρησε σήμερα με πολλά γαλόνια στον ώμο της, καθώς πήρε τα εύσημα των κριτών ότι έκανε τη μεγαλύτερη πρόοδο από όλους μέσα στο φετινό MasterChef. Αλήθεια είναι. Ένα κορίτσι που παίζει πλέον τη μοριακή κουζίνα στα δάχτυλα της. Η ωρίμανσή της μέσα στο παιχνίδι είναι αξιοθαύμαστη.
Τη χαίρομαι που έκανε το κέφι της και ξέσκασε μετά από την τόση σκληρή δουλειά που έχει ρίξει στο μαγέρικο της, στον Βόλο. Μιλούσε πάντα τόσο γλυκά και σωστά. Πολύ τη γουστάρω αυτή την κοπέλα. Θα μας λείψει. Έχει ξαναπάει σε ριάλιτι στο STAR. Είναι η δεύτερη της προσπάθεια. Ελπίζω να συνεχίσει να μαγειρεύει. Της αξίζουν μόνο τα καλύτερα.
Από την ώρα που έχασε την ομαδική η μπλε και προχωρήσαμε στη δοκιμασία ασυλίας, ήταν ξεκάθαρο ότι πάμε για big drama βδομάδα.
Από τις πιο αγαπησιάρικες στιγμές ήταν όταν ο Κοντιζάς προσπάθησε να κάνει χιούμορ με τα πρωινά αυγά του σπιτιού. Ενώ η Λία έκλαιγε επειδή ο Παύλος είχε βγει προτεινόμενος, κι ο Παύλος τη χάιδευε, ο κριτής έκανε χιούμορ λέγοντας ότι ο Τζαμάλ τον είχε προειδοποιήσει να κάνουν εξάσκηση στα αυγά το πρωί κι εκείνος έκανε την «κότα». Όλοι γέλασαν, και μαζί τους κι εμείς, γιατί είχαμε ήδη αρχίσει να προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα.
Φέτος, σε όλους θα μείνει η φωνή του Παναγιώτη να φωνάζει με αυτόν τον συρτό ήχο «Σκορδάάάάκη». Σε κάθε ΜasterChef έχουμε να θυμόμαστε και κάτι από την εκάστοτε δοκιμασία με το «τείχος». Εμένα θα μου μείνει αξέχαστη η σκέψη του Τιμολέοντα, που έδινε οδηγίες στησίματος πιάτου στον Συμεωνίδη, σε σχέση με τους δείκτες του ρολογιού, όπως κάνουν την παρακολούθηση στα αστυνομικά έργα, μόνο που εδώ οι ύποπτοι ήταν φαγιά. «Τα φιλέτα πάπιας κοιτάνε στις 10».
Μα, βρε παιδί μου, κανείς να μην έχει χρησιμοποιήσει αυτήν τη σίγουρη μέθοδο ξανά; Εγώ το λέω, εκείνη ήταν η χρονιά με τα σπασικλάκια. Από τότε, πιο πολύ «σταρ» έχουμε για παίκτες.
Σε κάθε περίπτωση, έχω καταλάβει ότι δεν είχαν προετοιμαστεί καθόλου οι μπλε. Δηλαδή τόσους μήνες εκεί μέσα, δεν είχαν εξηγήσει στον Τζιοβάνι ότι θα υπάρξει αυτή η δοκιμασία; Δεν είχαν μεταξύ τους πει κάποια πιάτα, να τα έχουν προετοιμάσει σε στήσιμο, ό,τι υλικό και να τους έδιναν;
Κάποια στησίματα στάνταρ, έστω από γλυκά;
Ελπίζω κι εύχομαι η Μαργαρίτα να μην πάει προς σταριλίκι μεριά. Όποιος αγαπάει τη μαγειρική, καλό είναι να μείνει μέσα σε κουζίνα, για να κατορθώσει κάποια μέρα να γίνει και σεφ.
Το σταριλίκι πληρώνει καλά, αλλά δύσκολα έχει διάρκεια. Τους το εξήγησε κι ο Φώτης Σεργουλόπουλος στην έξοδό τους. «Η φήμη δεν θα σας βοηθήσει, αν δεν έχετε κάτι στο μυαλό σας ως concept».
Ο Διονύσης δεν είναι πλέον αρεστός στον κόσμο. Κι αυτό γιατί συνεχώς λέει ψέματα. Στους κριτές, αλλά και σε εμάς, στα κιου. Όχι, αγόρι, δεν έβγαλες τη Μαργαρίτα έξω για να ξεκουράσεις τη φωνή της. Για να αποδυναμώσεις τους μπλε το έκανες. Και πάλι καλά που το παραδέχθηκες αργότερα.
Ο Τζαμάλ είπε ότι ο Διονύσης ξεχνάει ανοιχτά τα μάτια στην κουζίνα και μαγειρεύει μόνο κατεψυγμένες πίτσες και κατεψυγμένο γύρο μέσα στο σπίτι. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ή όχι, αλλά ο Διονύσης ξέρει καλά να μαγειρεύει. Απλά έτσι τρώνε όλοι οι μάγειρες, παιδιά. Σιγά μην έχουν κουράγιο, μετά από τόσο μαγείρεμα, να κάτσουν να φτιάξουν και γκουρμεδιές όταν γυρίσουν πίσω κατάκοποι.
Συμφωνώ απόλυτα με τον Αποστολάκη, που είπε ότι το καλό εστιατόριο οφείλει να δίνει τρομερή σημασία σε καλό ψωμί, αλάτι και λάδι. Αυτό είναι δεδομένο στο εστιατόριο του Φώτη Σεργουλόπουλου: τα προζυμένια ψωμιά του «Αrtisanal», που τα σέρβιραν με ντιπάκι χειροποίητο, πρόβειο γιαούρτι με πούδρα από πιπεριά Φλωρίνης. Το ψωμάκι ολικής με φυσικό προζύμι ηλικίας 110 χρονών, πεσκέσι από τη Ρόδο, όπως μας είπε ο σεφ Δημητριάδης. Υποκλίθηκα!
Ευτυχώς ο συνδυασμός του σεφ Δημητριάδη και του σεφ Χαραλαμπόπουλου αυτήν τη βδομάδα επιτέλους τίμησε την νέα ελληνική κουζίνα στο φετινό MasterChef. Πρώτη φορά που δεν είδαμε τζαπανίλα!
Ο χάρτης της Ελλάδας που δημιούργησε ο σεφ, με 15 παρασκευές για 6 amuse bouches, μας έκανε να νιώσουμε υπερήφανους για τα προϊόντα και τους παραγωγούς μας.
Λουκουμαδάκι Μαστέλο με μαρμελάδα ντομάτα και αφρό μαστίχα (Χίος)
Σπανακοντολμαδάκι με σύκα Κύμης, αχλάδι και φουντούκι (Εύβοια-Κύμη)
Πατάτα παγιασόν με καπνιστό χέλι Άρτας, λεμόνι και φύτρες (Ήπειρος-Άρτα)
Σφαίρα από ζωμό χωριάτικης με κράκερ ελιά-σουσάμι (Μεσσηνία)
Ντοματίνι γεμιστό με κρέμα από Μεριαρένο Κάσου, μέλι και μελισσόχορτο (Δωδεκάνησα-Κάσος)
Αμυγδαλόπιτα με σιφόν κανέλας (Μακεδονία-Πέλλα)
Χάνοντας δύο γυναίκες μέσα σε δυο συνεχόμενες βδομάδες, φτάνουμε να έχουμε μόνο τρεις γυναίκες στους 10 τελικούς παίκτες. Ελπίζω κι εύχομαι να πολεμήσουν με νύχια και με δόντια και να κατορθώσουν να φτάσουν στον τελικό.
———————————————————————
Μες στη βδομάδα που μας πέρασε ήταν η παγκόσμια μέρα βιβλίου και θα ήθελα να σας συστήσω μερικά αμερικάνικα βιβλία από γυναίκες σεφ ινδάλματα.
1) Dominique Crenn, “Metamorphosis of Taste”: Η μαρέγκα της με μελάνι σουπιάς είναι κάτι που θα εντυπωσιάσει.
2) Carla Lalli Music, “Where cooking begins”: Xτένια με φουντούκια, beurre noisette και σχοινόπρασο.
3) Caroline Eden, “Black Sea”: Η τάρτα της με ξινόγαλο και φραμπουάζ, εγγύηση για ένα πανέμορφο κι εύκολο γλυκό.
4) Diana Henry, “From the Oven to the Table”: Λουκάνικα ψητά με κρεμμύδια, μύρτιλα, μήλα και σιρόπι σφενδάμου. Επιστροφή στην απλή κομφορτιά!
5) Maneet Chauhan, “Chaat”: Tα street food της Ινδίας μάς διδάσκουν πώς χρησιμοποιούμε σωστά τα κάρι.
6) Stephanie Izzard, “Gather & Graze”: Τα ποδαράκια πάπιας κονφί με νεκταρίνια kimchi.
7) Jessica Koslow, “The Sqirl Jam Book”: Οι μαρμελάδες από το διάσημο Squirl, πολλές με rhubarb, το λαχανικό που φέτος μπήκε στη ζωή του τηλεθεατή.
8) Margarita Manzke, “Baking at République”: Όλα τα μυστικά για βιενουαζερί.
9) Anita Lo, “Solo”: Αγαπημένη συνταγή το καλαμάρι με το χοιρινό που λιώνει στο στόμα.
10) Tέλος, το “Art Culinaire” είναι το παγκόσμιο επαγγελματικό περιοδικό για σεφ, που θα σας ανοίξει πολλούς ορίζοντες. (To “Thuries” που σας είχα προτείνει πιο παλιά έχει μόνο Γάλλους σεφ )
—————————————————————-
Δεν ξέρω αν νηστεύετε ή σαν κι εμένα έχετε αμαρτήσει, τρώγοντας ήδη πασχαλινά κουλουράκια και τσουρέκι. Αλλά αν την τηρείτε, ας είναι γκουρμέ.
Ο Ντίνος Φωτεινάκης είναι από τους νέους σεφ με τεράστιο ταλέντο, που όλοι αγαπήσαμε και από τον ρόλο του στην εκπομπή «Γλυκιές Αλχημείες» με τον Στέλιο Παρλιάρο. Έχει δουλέψει σκληρά για πολλά χρόνια στη Σπονδή, και τα τελευταία χρόνια έχει αναλάβει την κουζίνα του Bill & Coo Suites and Lounge στη Μύκονο.
Μας χαρίζει σήμερα μια σούπα αγγουριού με γάλα καρύδας.
Ολοκληρωμένο το πιάτο αυτό θα το απολαύσετε, αν επισκεφθείτε το εστιατόριο τους. Ίσως είναι η πιο όμορφη γαστρονομική εμπειρία που μπορεί να ζήσει κανείς στη Μύκονο.
Σούπα από αγγούρι με γάλα καρύδας και ταρτάρ ψαριού
Σούπα αγγούρι
3 αγγούρια
400 ml γάλα καρύδας
Ξεφλουδίζω τα αγγούρια. Μπλανσάρω τις φλούδες. Ψιλοκόβω τα υπόλοιπα. Σοτάρω με λίγο λάδι μέχρι το αγγούρι να στεγνώσει τελείως. Ρίχνω το γάλα καρύδας. Αφήνω να πάρει μια βράση, χτυπάω σε δυνατό μπλέντερ μαζί με τις φλούδες.
Λαγάνα
800 γρ. αλεύρι
25 γρ. αλάτι
250 ml ελαιόλαδο
375 ml νερό
Γυρίζω τη ζύμη 5 φορές, ανά 3 λεπτά, και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 170°-180° για 15 λεπτά. Αρωματίζω με φρέσκο τσίλι. Την κόβω σε λωρίδες 2 cm επί 7cm.
Ψάρι
300 γρ. φιλέτο λαυράκι
Αλάτι
10 γρ. φρέσκος κόλιανδρος
Τσίλι σε λεπτές φέτες
Καρύδα σε φέτες
Λάιμ χυμό και ξύσμα
Φύλλα καπουτσίνο για διακόσμηση
Λάδι
Μαρινάρω το ψάρι μαζί με το λάδι, το λάιμ και όλα τα μυρωδικά. Βάζω μπρινουάζ αγγούρι με λίγο αλάτι στο πιάτο, ρίχνω τη σούπα. Πάνω στη λαγάνα βάζω το μαριναρισμένο ψάρι και σερβίρω.
