"Η καταδιωκτική μανία των αμερικανικών αρχών κατά του κ. Ασάνζ ενθαρρύνεται από τη δειλία των δημοσιογράφων"
Για τον Τζούλιαν Ασάνζ
*
από τον
Serge Halimi
διευθυντή της εφημερίδας Monde diplomatique
Περήφανος σαν παγώνι, χαμογελαστός, και συνοδευόμενος από πενήντα περίπου φωτογράφους και εικονολήπτες, ο Τζιμ Ακόστα επέστρεψε στον Λευκό Οίκο στις 16 Νοεμβρίου με τυμπανοκρουσίες. Λίγες μέρες νωρίτερα, είχε χάσει τη διαπιστευσή του ως ανταποκριτής του Cable News Network (CNN), αλλά η αμερικανική δικαιοσύνη ανάγκασε τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να ανακαλέσει την κύρωση. "Ήταν ένα τεστ και το περάσαμε με επιτυχία", καυχήθηκε ο Ακόστα. "Οι δημοσιογράφοι πρέπει να γνωρίζουν ότι η ελευθερία του Τύπου σ' αυτήν τη χώρα είναι ιερή και ότι προστατεύονται από το Σύνταγμα για να εξετάζονται οι πράξεις των ηγετών και των κυβερνώντων μας." Fondu enchaîné, μουσική, happy end...
'Εχοντας βρει καταφύγιο εδώ και έξι χρόνια στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, ο κ. Τζούλιαν Ασάνζ δεν θα μπόρεσε μάλλον να παρακολουθήσει ζωντανά στο CNN μία τόσο συγκινητική κατάληξη. Επειδή η ζωή η δική του είναι σαν του φυλακισμένου. Δεν του επιτρέπεται να βγει έξω, αλλιώς κινδυνεύει να συλληφθεί από τις βρετανικές αρχές, και πολύ πιθανόν να εκδοθεί στη συνέχεια στις ΗΠΑ. Οι δυνατότητες επικοινωνίας του έχουν περιοριστεί και υποβάλλεται σε κάθε λογής ταλαιπωρίες από τότε που ο ισημερινός πρόεδρος Λενίν Μορένο αποφάσισε, για να ευχαριστήσει την Ουάσινγκτον, να χειροτερέψει τις συνθήκες διαβίωσης του "φιλοξενούμενού" του.
Η κράτηση του κ. Ασάνζ καθώς και η απειλή των μερικών δεκάδων χρόνων φυλάκισης σε αμερικανικό σωφρονιστικό ίδρυμα (το 2010, ο κ. Τραμπ είχε ευχηθεί να εκτελεστεί) οφείλονται εξ ολοκλήρου στην ενημερωτική πλατφόρμα που είχε δημιουργήσει. Από τα WikiLeaks προέρχονται οι κυριότερες αποκαλύψεις που ενόχλησαν τους ισχυρούς αυτού του κόσμου τα τελευταία δέκα χρόνια: εικόνες από εγκλήματα πολέμου των Αμερικανών στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, βιομηχανική κατασκοπεία των ΗΠΑ, κρυφοί λογαριασμοί στα νησιά Κέιμαν. Η δικτατορία του τυνήσιου προέδρου Ζιν Ελ-Αμπιντίν Μπεν Αλί κλονίστηκε από την αποκάλυψη μιας μυστικής ενδοεπικοινωνίας του αμερικανικού Στέιτ Ντιπάρτμεντ που αποκαλούσε την κλεπτοκρατία αυτή σύμμαχο της Ουάσινγκτον "αρτηριοσκληρωμένο καθεστώς" και "περίπου μαφία". Είναι επίσης τα WikiLeaks που αποκάλυψαν πως δύο σοσιαλιστές ηγέτες, οι κκ. Φρανσουά Ολάντ και Πιερ Μοσκοβισί είχαν πάει στην αμερικανική πρεσβεία στις 8 Ιουνίου του 2006 για να διαχωρίσουν τη θέση τους από τον προέδρο Ζακ Σιράκ που είχε αντιδράσει έντονα στην εισβολή στο Ιράκ.
Αυτό όμως που η "αριστερά" δεν συγχωρεί με τίποτα στον κ. Ασάνζ είναι η δημοσίευση από το σάιτ του της χακαρισμένης αλληλογραφίας από την καμπάνια της κας Χίλαρι Κλίντον. Εκτιμώντας ότι η υπόθεση αυτή ευνόησε τα ρωσικά σχέδια και την εκλογή του κ. Τραμπ, ξεχνάει πως τα WikiLeaks είχαν τότε αποκαλύψει τις δολοπλοκίες της υποψήφιας των Δημοκρατικών η οποία προσπαθούσε να σαμποτάρει την καμπάνια του κ. Μπέρνι Σάντερς στις προκριματικές εκλογές του κομματός τους. Την εποχή εκείνη, τα διεθνή μέσα ενημέρωσης δεν είχαν παραλείψει να αναμεταδώσουν τις πληροφορίες αυτές, όπως το είχαν κάνει και με τις προηγούμενες, χωρίς να αντιμετωπίζονται οι διευθυντές σύνταξής τους ως ξένοι κατάσκοποι και να απειλούνται με φυλακή.
Η καταδιωκτική μανία των αμερικανικών αρχών κατά του κ. Ασάνζ ενθαρρύνεται από τη δειλία των δημοσιογράφων που τον εγκαταλείπουν στην τύχη του, αν δεν απολαμβάνουν κιόλας την ατυχία του. Μάλιστα στο κανάλι MSNBC, ο παρουσιαστής-σταρ, ο Κρίστοφερ Μάθιους, πρώην στέλεχος του Δημοκρατικού κόμματος, δεν δίστασε να προτείνει στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες να "δράσουν με τον τρόπο των Ισραηλινών και να απαγάγουν τον Ασάνζ"...
Serge Halimi
Monde diplomatique, τεύχος Δεκεμβρίου
Μτφ. Σ.Σ.
