Η εκδίκηση του Ferral
André Malraux, Η ανθρώπινη μοίρα (1933)
Στο Astor ο Ferral ζήτησε να καλέσουν τον διευθυντή.
- Ελάτε παρακαλώ ν' ανεβούμε μαζί στο δωμάτιο της κυρίας Serge. Λείπει και θέλω να της κάνω μία έκπληξη.
Ο διευθυντής έκρυψε την απορία του, κι ακόμη περισσότερο την αποδοκιμασία του : το Astor εξαρτιόταν από το Consortium. Η παρουσία και μόνο ενός λευκού με τον οποίο συνομιλούσε ο Ferral τον αποδέσμευε από τον ταπεινωμένο του εαυτό, τον βοηθούσε να επιστρέψει ανάμεσα στους "άλλους". Ο κινέζος έμπορας και η νύχτα τον είχαν παραδώσει στην εμμονή του. Δεν την είχε εντελώς αποποιηθεί, αλλά τουλάχιστον δεν τον κυρίευε μόνη της.
Πέντε λεπτά αργότερα, έδινε οδηγίες για την τοποθέτηση των κλουβιών μέσα στο δωμάτιο. 'Ολα τα πολύτιμα αντικείμενα ήταν φυλαγμένα μέσα στις ντουλάπες. Μόνο μία δεν ήταν κλειστή. Πήρε πάνω από το κρεβάτι ένα απλωμένο νυχτικό για να το πετάξει μέσα στη ντουλάπα, αλλά μόλις ακούμπησε το χλιαρό μετάξι, του φάνηκε πως η χλιαρότητα αυτή μεταδιδόταν μέσα από το χέρι του σε ολόκληρο το κορμί του, κι ότι το ύφασμα που έσφιγγε είχε καλύψει επακριβώς το στήθος : τα φορέματα, οι νυχτικιές που κρέμονταν μέσα στη μισάνοιχτη ντουλάπα διατηρούσαν κάτι πιο αισθησιακό ίσως κι από το ίδιο το σώμα της Valérie. Παρ' ολίγο να σκίσει αυτά τα ρούχα που ήταν ακόμη κορεσμένα από την παρουσία της. Αν γινόταν να πάρει μαζί του το νυχτικό, θα το είχε κάνει. Το πέταξε εν τέλει μέσα στη ντουλάπα, και ο boy έκλεισε την πόρτα. Την ίδια στιγμή που το νυχτικό έφευγε από το χέρι του, ο μύθος του Ηρακλή και της Ομφάλης εισέβαλε ξαφνικά στη φαντασία του - ο Ηρακλής, ντυμένος γυναίκα με ρούχα τσαλακωμένα και χλιαρά σαν κι αυτό, ταπεινωμένος και ικανοποιημένος από την ταπεινωσή του. Μάταια ανακάλεσε τις σαδιστικές σκηνές που του είχαν πριν λίγο εντυπωθεί : ο νικημένος άντρας από την Ομφάλη και την Δηιάνειρα επηρέαζε όλη του τη σκέψη, την έπνιγε μέσα σε μια ταπεινωμένη ηδονή. Ακούστηκε ένα βήμα να πλησιάζει. 'Αγγιξε το πιστόλι του μέσα στην τσέπη του. Τα βήματα απομακρύνθηκαν πέρα από την πόρτα, το χέρι του Ferral άλλαξε τσέπη και έβγαλε νευρικά το μαντήλι του. Διέταξε να αφεθούν ελεύθεροι οι παπαγάλοι, αλλά τα φοβισμένα πουλιά κατέφυγαν στις γωνιές και στις κουρτίνες. Το καγκουρό είχε πηδήξει πάνω στο κρεβάτι και στεκόταν εκεί. Ο Ferral έσβησε το κεντρικό φως και άφησε μόνο ένα βοηθητικό : ανοίγοντας τα υπέροχα κυρτά φτερά τους που τα κοσμούσαν οι φοίνικες της Ινδικής Εταιρείας, οι ροζ και λευκοί παπαγάλοι άρχισαν να πετούν, μέσα σε ένα βουητό από φτερουγίσματα χυδαίο και ανήσυχο.
Αυτά τα κουτιά, γεμάτα με ταραγμένα πουλιά, που ήταν διασκορπισμένα πάνω σε όλα τα έπιπλα, και χάμω και μέσα στο τζάκι, του προκαλούσαν μία ενόχληση. Γύρεψε το λόγο, δεν τον μάντεψε. Βγήκε. Επέστρεψε και κατάλαβε αμέσως. Το δωμάτιο φαινόταν ρημαγμένο. Θα γλύτωνε από την ηλιθιότητα τούτη τη νύχτα ; Είχε αφήσει χωρίς να το θέλει το κραυγαλέο σημάδι της οργής του.
"'Ανοιξε τα κλουβιά, είπε στον boy.
- Το δωμάτιο θα λερωθεί, κύριε Ferral , είπε ο διευθυντής.
- Η κυρία Serge θα πάει σε άλλο. Θα μου στείλετε το λογαριασμό.
- Λουλούδια, κύριε Ferral ;
- Τίποτ' άλλο, εκτός από τα πουλιά. Και κανείς να μην μπει εδώ, ούτε οι υπηρέτες.
'Ενας μεταλλικός δίχτυς προστάτευε το παράθυρο από τα κουνούπια. Τα πουλιά δεν θα μπορούσαν να διαφύγουν. Ο διευθυντής άνοιξε το παράθυρο "για να μην μυρίζει ζώο το δωμάτιο".
Τώρα, πάνω στα έπιπλα και τις κουρτίνες, στις γωνιές του ταβανιού, τα παραδείσια πουλιά φτερούγιζαν, παίρνοντας σ' αυτόν τον χαμηλό φωτισμό ένα ματ χρώμα όπως στις κινέζικες τοιχογραφίες. Από μίσος για την Valérie, θα της είχε χαρίσει τον ωραιότερο δώρο του. 'Εσβησε το φως, το άναψε πάλι, το ξαναέσβησε, το ξανάναψε. Πατούσε το διακόπτη του πορτατίφ του κρεβατιού. Θυμήθηκε την τελευταία νύχτα στο σπίτι του με την Valérie. 'Επρεπε να ξεριζώσει τον διακόπτη για να μην μπορεί ποτέ πια να το χρησιμοποιεί -μαζί με τον οποιονδήποτε. Αλλά δεν ήθελε να αφήσει εκεί κανένα οργισμένο σημάδι.
- Μάζεψε τα άδεια κλουβιά, είπε στον boy, και κάψτε τα.
- Αν η κυρία Serge ζητήσει να μάθει ποιός έστειλε τα πουλιά, ρώτησε ο διευθυντής κοιτώντας τον Ferral με θαυμασμό, θα πρέπει να της το πούμε ;
- Δεν θα ρωτήσει. Υπάρχει υπογραφή.
Βγήκε έξω. 'Επρεπε να κοιμηθεί απόψε με μια γυναίκα.
[Μτφ. Σ.Σ.]
