Ο Θύμιος
Τον αγαπούσα τον Θύμιο, ενώ φυλαγόμουνα από κάποιους άλλους Ιησουίτες οικογενειακούς φίλους, σαν τον Μ., π.χ., που είχε την αίγλη του διανοούμενου και ερχόταν κάθε τόσο στο σπίτι, καλεσμένος από τον πατέρα μου που τον θαύμαζε ειδικά για τις γνώσεις του για τον Βάρναλη. Η μητέρα μου, αντίθετα, δεν θαμπωνόταν, και όλο τον σιχτίριζε επειδή τον τραπέζωνε συνέχεια στο Παρίσι και τον περιποιόταν, ενώ αυτός δεν μας χάρισε ποτέ ούτε το βιβλίο του... για τον Βάρναλη. Ο Θύμιος και ο Τάκης (ο πατέρας μου), εικοσάχρονα παλικάρια όλο φωτιά, και μετέπειτα αχώριστοι φίλοι, είχαν γνωριστεί αμέσως μετά τον πόλεμο. Ο δαιμόνιος Θύμιος ήταν αυτός που είχε βρει το γαμπριάτικο κοστούμι και είχε παντρέψει τους γονείς μου. Δεν ήταν από την ίδια συνοικία, είχαν τελείως διαφορετική μεταπολεμική ιστορία - εξορίες, στρατοδικεία και φυλακές για τον Θύμιο, μετανάστευση για τον πατέρα μου μετά την ομηρία του ως νεαρός αντάρτης στη ναζιστική Γερμανία - αλλά πορεύτηκαν σταθερά και οι δύο με πυξίδα το άστρο της Μόσχας, του Στάλιν και του ΚΚΕ. Η περεστρόικα τους στενοχώρησε, βγήκαν στα χαρακώματα ενάντια στους "ρεβιζιονιστές" του ΚΚΕ Εσωτερικού, ο πατέρας μου έκανε και κάποια χρόνια να μιλήσει στον αδερφό του - αν και αυτός με στρατοδικεία, θανατικές καταδίκες, Μακρονήσια και φυλακές - επείδη είχε πάει με τους "άλλους", και έφυγαν και οι δύο από τη ζωή σίγουρα με κάποια ερωτήματα, αλλά και με ακλόνητη πίστη στο κόμμα τους. Τον Θύμιο είχα καιρό να τον δω, πήγα σπίτι του το 2014 στους Αμπελόκηπους για να του δώσω κάποια χρήματα που του έστελνε ο πατέρας μου για να πληρώσει μια συνδρομή. Ο γνωστός εγκάρδιος Θύμιος - γι αυτό και πολύ αγαπητός στους διάφορους συλλόγους που κατά καιρούς έφτιαχνε - με καλοδέχτηκε σαν ανήψι του, με κέρασε πορτοκαλάδα και ξεκίνησε να μου διηγείται διάφορες ιστορίες από τη ζωή του που είχα την καλή ιδέα να ηχογραφήσω. Ακολουθεί ό, τι περισώθηκε από τα πολλά παράσιτα της κασέτας.
Εσύ τι κάνεις; Με τι ασχολείσαι; Πως περνάς; Η ζωή σου;
Είχες πάει για δουλειά;
Η καταγωγή μου είναι από την Πάρο. 'Εχω δουλέψει και στην Πάρο πολιτικά. Στη Νομαρχία. 'Υμουν και υποψήφιος βουλευτής ένα φεγγάρι. Αλλά δύσκολα τα νησιά, πολύ δύσκολα. Δεν ξέρεις τι είναι. Δεν ξέρεις τι είναι. Αν αφαιρέσεις τη Σύρα και τη Νάξο, άντε και τη Σίφνο... Ο γεωργός είναι και ξενοδόχος, ο γεωργός είναι και μαραγκός. 'Αντε τώρα να πεις τι συνείδηση έχει αυτός. 'Εχει συνείδηση αυτός, πες μου, θες να σου κάνει τη δουλειά, θα σου πάρει παραπάνω, για το σπίτι, θα σου κάνει τη δουλειά σου πιο χάλια, κι έπειτα μετά να τρέχεις, να αφήνεις τη δουλειά σου, να τρέχεις για το κόμμα. Για την ανατροπή που έγινε στη Σοβιετική 'Ενωση υπάρχουν ευθύνες, γιατί εκεί, κατά τη γνώμη μου, δεν έγιναν μόνο παρεκκλίσεις από τη μία πλευρά, έγιναν κι από την άλλη. Τώρα, δεν ξέρω...
'Εχω φιλίες πολλές. 'Ηξερα και ένα καλό παιδί, δεν ξέρω αν τον έχεις γνωρίσει, τον Σπύρο τον Λιβιεράτο...
'Οχι...
Από τα Πετράλωνα. Αυτός ήταν ανώτατο στέλεχος της Τετάρτης Διεθνούς. Τον άφησα, όταν έφυγα στην Κατοχή, πιτσιρικά. 'Εχω να τον δω χρόνια. 'Εχω φιλίες με όλους, κάνω κουβέντα. Δεν ξέρω τώρα τι θα κάνει ο Σύριζα. Δεν ξέρω τι θα κάνει ο Σύριζα. Θα παίξει τον ρόλο του Παπανδρέου;
Προς τα εκεί το βλέπω...
'Μας έχουν κοροϊδέψει τόσο πολύ. Δεν μπορείς να το πιστέψεις. Κρεμασμένους μας έχουν. Εγώ δούλευα με τους συλλόγους. 'Εφτιαξα ένα σύλλογο που βοήθησε πάρα πολύ. 'Εγινα έμπορος, πιάστηκα, έκατσα 4 χρόνια, έχασα την περιουσία μου, βγήκα άρρωστος.
Σε ποιες φυλακές;
Με τη Χούντα; στη Γυάρο, με έπιασαν στην Αμφιάλη και βασανίστηκα πολύ. Οι σύλλογοι εδώ πέρα ήταν δεμένοι μαζί μου. Και σου λέω κάτι, εγώ κράτησα την παράνομη οργάνωση, δεν το ξέρει κανείς. Την καθοδηγούσα, πιάστηκα, τη συνέχεια ανέλαβε το κορίτσι εκείνο που είχα εγώ της απολύτου εμπιστοσύνης, κι΄ όταν βγήκα βρήκα την κομματική οργάνωση. Μέσα στο στρατόπεδο με καταλάβαιναν προς έκλινα προς το ΚΚΕ, αλλά πίστευαν πως δεν ήμουν οργανωμένος. Εγώ είχα την οργάνωσή μου, εγώ είχα το κόμμα μου. Το καθοδηγούσα. Κι ας έρθουν να μου κάνουν κριτική.
Τα έχεις γράψει αυτά;
Δυστυχώς, δεν έχω γράψει τίποτα.
Γιατί Θύμιο;
Μπορείς να με βοηθήσεις να γράψω;
Φυσικά.
Εδώ είναι το εργαλείο, να μιλήσουμε.
"Εφυγε" την Τετάρτη 5.2.2020 ο σ. Θύμιος Μαύρης , γεννημένος στην Πάρο το 1921, ένας ακόμα από τους αλύγιστους, που όλη του η ζωή συνδέθηκε με την ηρωική πορεία του ΚΚΕ.
Η ΚΟ Πάρου του ΚΚΕ, αποχαιρετώντας τον σ. Θύμιο , αναφέρει ανάμεσα σε άλλα για τη ζωή και τη δράση του ότι από μικρός, που έζησε στην Αθήνα, οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ. Στην Κατοχή μπαίνει στο ΕΑΜ και αναδεικνύεται σε ανώτερο στέλεχος, το 1945 συλλαμβάνεται για πρώτη φορά και βασανίζεται και το 1948 εξορίζεται στη Μακρόνησο. Το 1949 περνάει στρατοδικείο, προτείνεται να καταδικαστεί, αλλά τελικά καταδικάζεται σε 5 χρόνια φυλακή. Λαμβάνει μέρος στην ίδρυση της ΕΔΑ και το 1956 παίρνει μέρος στο καθοδηγητικό Γραφείο Κυκλάδων. Κατά τη διάρκεια της χούντας βασανίστηκε απάνθρωπα και στάλθηκε εξορία για 3,5 χρόνια στη Γυάρο, στον Ωρωπό και στη Λέρο, ενώ μετά πρωτοστατεί στον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.
Με τη μεταπολίτευση, στέλεχος του ΚΚΕ, ανέλαβε καθοδηγητικά καθήκοντα στις Κυκλάδες. Ηταν υποψήφιος βουλευτής του Κόμματος στις Κυκλάδες το 1982, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, ιδρυτικό μέλος πολλών συλλόγων, όπως του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Ανω Αμπελοκήπων.
"Ο Θύμιος , μέλος του ΚΚΕ μέχρι την τελευταία του στιγμή, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, ήταν παρών σε κάθε κινητοποίηση, κάθε διαδήλωση του Κόμματος, των συνταξιούχων, μπροστάρης σε κάθε διεκδίκηση της γειτονιάς του, μέχρι να πέσει στο κρεβάτι. Ιδεολογικά καταρτισμένος, άνθρωπος ευγενής, πάντα πρόθυμος να προσφέρει σε όποιον είχε ανάγκη τη βοήθειά του, αγαπητός σε όλους τους Παριανούς και τους Αμπελοκηπιώτες που τον γνώριζαν. Πάντα δρούσε αθόρυβα, με σεμνότητα, δίχως το στοιχείο της προσωπικής προβολής", αναφέρει η ΚΟ Πάρου.
Η νεκρώσιμη ακολουθία θα τελεστεί σήμερα Παρασκευή στις 3.30 μ.μ., στον Ι. Ν. Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Nεκροταφείο Ζωγράφου.
Ο χορός μιας νέας Ινδής επαναστάτριας
Οι Παριζιάνοι Sans Culottes του 1793 συνήθιζαν να "χορεύουν την Carmagnole", και όχι απλώς να την τραγουδούν. Ακολουθεί ένα βίντεο όπου η Διεθνής (τραγουδισμένη στα γαλλικά από τον Marc Ogeret) "χορεύεται" στα σοκάκια μιας ινδικής αγοράς στην Κεράλα. Μια υπενθύμιση: το 2022, τα ταξικά συνδικάτα της Ινδίας, με τη βοήθεια των δύο κομμουνιστικών κομμάτων της χώρας (μαρξιστικά-λενινιστικά κόμματα που παρέλασαν με έμβλημα το σφυροδρέπανο), ηγήθηκαν των μεγαλύτερων απεργιών στην ιστορία της χώρας (200 εκατομμύρια απεργοί!), κατακτώντας το Νέο Δελχί και εξασφαλίζοντας την απόσυρση των μέτρων εξαθλίωσης που θέλησε να εφαρμόσει ο απολυταρχικός Ναρέντρα Μόντι.
"Πρόκειται για μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια οπτική χορευτική αφήγηση για αυτό το αγωνιστικό τραγούδι. Η "Διεθνής" είναι ένας ύμνος της διεθνούς εργατικής τάξης, με στίχους που μοιάζουν με συνθήματα και μια απλή, ευκολομνημόνευτη μελωδία. Είμαι πολύ χαρούμενη που αφιερώνω αυτό το έργο τέχνης σε όλους εσάς".
Chemm Parvathy, σε συνεργασία με την ομάδα Red Books Day
Η Chemm Parvathy είναι μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ινδίας (Μαρξιστικό). 'Εχει τιμηθεί με το Εθνικό Προεδρικό Βραβείο Balshree για Δημιουργικές Παραστάσεις και ειδικεύεται στο χορό Bharathanatyam.
