Sodoma
Fifty Shades of Gay στην καρδιά του Βατικανού
Το βιβλίο του γάλλου κοινωνιολόγου και δημοσιογράφου Frédéric Martel συμπυκνώνει σε 600 σελίδες μία έρευνα τεσσάρων χρόνων για το φαινόμενο της ομοφυλοφιλίας στην ιεραρχία του Βατικανού. Κυκλοφορεί στις 21 Φεβρουαρίου σε 20 χώρες
(και 8 γλώσσες)
"Sodoma" : τι αποκαλύπτει η τετράχρονη έρευνα για την ομοφυλοφιλία στην καρδιά του Βατικανού;
Τέσσερα χρόνια και 1.500 συνεντεύξεις.
Aymeric Parthonnaud
RTL - 15-02-2019
*
Το βιβλίο Sodoma (εκδόσεις Robert Laffont) αποκαλύπτει αυτό που μερικοί ήξεραν ήδη ή αυτό που πολλοί υποψιάζονταν: πολλά μέλη της καθολικής Εκκλησίας είναι ομοφυλόφιλοι. Μετά από τετράχρονη αναδίφηση, ο δημοσιογράφος Frédéric Martel (Le Rose et le noir, Global Gay, Mainstream) επιστρέφει με μία μεγάλη έρευνα για το Βατικανό. Το βιβλίο πρόκειται να κυκλοφορήσει σε 8 γλώσσες στις 21 Φεβρουαρίου. Η αναλυσή του για την σημαντική ομοφυλόφιλη κοινότητα στην καρδιά του κέντρου αποφάσεων του καθολικισμού δεν είναι μια θεωρία, στηρίζεται σε μία απίστευτη συλλογή μαρτυριών.
41 καρδινάλιοι, 52 επίσκοποι, 45 αποστολικοί νούντσιοι, εκατοντάδες ιερείς και ιεροσπουδαστές συνομίλησαν με τον δημοσιογράφο. Κάποιοι αναγνωρίζουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, είτε έχουν μία σεξουαλική ζωή είτε όχι, ενώ για κάποιους άλλους που δεν βρίσκονται πια στη ζωή αποκαλύπτεται η ομοφυλοφιλία τους, αλλά το Sodoma δεν καταφεύγει στο άγριο "outing", παρότι το βιβλίο σπάνια προσφεύγει στην ανωνυμία.
Πρόκειται για μια έρευνα που πραγματοποίησε ένας ανοιχτά γκέι δημοσιογράφος, ο οποίος ωστόσο δεν κινδύνευε να μείνει άνεργος γράφοντας για ένα ζήτημα που παραμένει ακόμη ταμπού για τους δημοσιογράφους αυτού του τομέα. "Αν ένας "βατικανιστής" είχε γράψει ένα τέτοιο βιβλίο, θα είχε χάσει τη δουλειά του, λέει ο Frédéric Martel σε συνεντευξή του στο περιοδικό Le Point. Και για έναν ιταλό δημοσιογράφο είναι πάλι πολύ πολύπλοκο. Αν είστε ετερόφυλος, δεν έχετε τους κώδικες, δεν καταλαβαίνετε αυτά που συμβαίνουν. 'Οσο για τους γκέι δημοσιογράφους, σπάνια έχουν αντίληψη για το Βατικανό, ή το μισούν".
80% ομοφυλόφιλοι στο Βατικανό;
Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, οι ομοφυλόφιλοι ιερείς και οι καρδινάλιοι δεν είναι μία μικρή επιδραστική και μυστική σέκτα, αλλά αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της ιεραρχίας του Βατικανού. "Το Βατικανό, είναι το Fifty Shades of Gay", αποφαίνεται ο συγγραφέας που είχε πάντα το χάρισμα της χτυπητής διατύπωσης. Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες. Οι όμοφυλοι, δηλαδή οι ομοφυλόφιλοι που είναι ανενεργοί, που παραμένουν πιστοί στον όρκο αγνότητάς τους, αλλά υπόκεινται στην ευαισθησία τους. 'Αλλοι βιώνουν άσχημα την κλίση τους και αυτομαστιγώνονται, αυτοτιμωρούνται -συναναστρέφομαι τακτικά έναν απ' αυτούς που προσπαθεί να "ιατρευτεί", ο οποίος είναι ένας από τους βασικούς συνεργάτες του Πάπα".
"'Αλλοι, συνεχίζει, ζουν με έναν σταθερό σύντροφο, τον βοηθό ή "γαμπρό" τους. 'Αλλοι πάλι αλλάζουν συχνά παρτενέρ ή καταφεύγουν στην πορνεία. 'Οσο πιο ψηλά ανεβαίνουμε στην ιεραρχία, τόσο περισσότερο βρίσκουμε ομοφυλόφιλους. Αλληλοδιορίζονται επειδή είναι δύσπιστοι απέναντι στους ετερόφυλους. Είναι ένας κόσμος χωρίς γυναίκες. Ο μισογυνισμός είναι αβυσσαλέος".
Σύμφωνα με μία από τις πηγές του συγγραφέα, το Βατικανό αριθμεί εως και 80% ομοφυλόφιλους. Αλλά ο Frédéric Martel, παρότι πιστεύει πως υπάρχει μία μεγαλύτερη συγκέντρωση ομοφυλόφιλων στο Βατικανό "απ' ό,τι στην περίφημη συνοικία Κάστρο" στο Σαν Φρανσίσκο, είναι προσεκτικός στις εκτιμήσεις του, όσο εντυπωσιακές και "κατώτερες της πραγματικότητας" κι αν είναι αυτές.
Ασκητές, ομόφιλοι, ενεργοί, σχιζοφρενείς....
Αυτό που εξηγεί ίσως το μεγάλο αυτό ποσοστό, είναι το άσυλο που προσφέρει η Εκκλησία. Στις πατριαρχικές ή ετερο-κανονιστικές κοινωνίες, όπου η ομοφυλοφιλία γίνεται -στην καλύτερη περίπτωση- άσχημα αντιληπτή, η ιεροσύνη μπορεί να αποτελέσει μία διέξοδο, μία προστασία. Μία ασπίδα απέναντι στις σεξουαλικές ορμές που θεωρούνται ακάθαρτες, μέσω της αγνότητας, και μία ασπίδα απέναντι στην ανδρική και ετεροφυλική κοινωνία χάρη σε ένα είδος οπαδικού πνεύματος. Οι ιερείς είναι μεταξύ τους, απομονωμένοι και προστατευμένοι από τη δύναμη ενός κοινού μυστικού.
Μεταξύ αυτών των μη-ενεργών ομοφυλόφιλων ανδρών, ο Frédéric Martel κατονομάζει τον προκάτοχο του Φραγκίσκου: τον Βενέδικτο ΙΣΤ'. "Υπαρχουν πιθανόν αυθεντικοί μυστικιστές [άνθρωποι της Εκκλησίας που διατηρούν με μεγάλο αυτοέλεγχο το όρκο αγνότητάς τους -σ.σ]. Πιστεύω πως, παρά τις πολλές φήμες, ο Βενέδικτος ΙΣΤ' συγκαταλέγεται σ' αυτούς, με ένα είδος ελεγχόμενης ομοφυλοφιλίας, και ως προς αυτό, είναι ένα τίμιο, μη-υποκριτικό και τραγικό πρόσωπο. Πρόκειται όμως για εξαιρέσεις".
Οι ποντίφικες γνωρίζουν εξάλλου πολύ καλά το φαινόμενο αυτό. Σύμφωνα με τον Frédéric Martel, ο σημερινός Πάπας είναι απολύτως διαφανής σε σχέση με την κατάσταση αυτή: "Διπλή ζωή", "σχιζοφρένεια", "υποκρισία", "ακαμψία"... είναι όροι που χρησιμοποιεί για να μιλήσει για τους ομοφυλόφιλους αυτούς που υποφέρουν λόγω της ταυτότητάς τους και για εκείνους που εμφανίζουν εξαιτίας αυτής της ταυτότητας ένα πολύ αυστηρό συντηρητισμό. Με πιο απλά λόγια: οι περισσότερο ομοφοβικοί είναι συχνά οι ίδιοι ομοφυλόφιλοι.
"Ο περίφημος κολομβιανός καρδινάλιος Lopez Trujillo είχε αναλάβει μια σταυροφορία κατά των γκέι την εποχή του Ιωάννη-Παυλού Β', όντας επικεφαλής του Ποντιφικού Συμβουλίου για την οικογένεια, εξηγώντας πως τhttps://www.lifo.gr/cms/main/edit/News/226851α προφυλακτικά ήταν γεμάτα μικρές τρύπες που τα καθιστούσαν άχρηστα: η αντί-γκέι εμμονή του έκρυβε στην πραγματικότητα μια διπλή ζωή", διηγείται ο ερευνητής.
"Chemsex" στο Βατικανό
Ο Frédéric Martel αναφέρεται σε πολλά πρόσωπα των οποίων η ομοφυλοφιλία είναι γνωστή, αποδεδειγμένη ή για τους οποίους οι ενδείξεις είναι πολλές και διασταυρωμένες.
Ο καρδινάλιος Robert Sarah από την Γουινέα, ο οποίος είχε παρομοιάσει το κίνημα LGBTQ+ με το ISIS, το ποντιφικάτο του Παύλου ΣΤ' μεταξύ 1963 και 1973, ο περίγυρος του Ιωάννη-Παύλου Β' που είχε ανάμειξη σε κύκλους της πορνείας, ή του Βενέδικτου ΙΣΤ'... έχουν αποτελέσει επίσης αντικείμενο έρευνας. Σε όσους αρέσουν οι σκαμπρόζικες ιστορίες, ίσως τους αναστατώσει η περιγραφή ενός "chemsex πάρτυ" (όπου σεξ και ναρκωτικά πάνε μαζί) που οργάνωσε το 2017 ο Luigi Capozzi. Ο συγγραφέας δεν θέλει να συνδέσει την ομοφυλοφιλία με την παιδοφιλία. "Είναι σαφές πως οι σεξουαλικές εκτροπές δεν χαρακτηρίζουν μόνο την ομοφυλοφιλία. Πιο συχνά συμβαίνουν στις ετεροφυλικές οικογένειες, στα σχολεία", μας υπενθυμίζει. Μία γέφυρα που οι πιο ακραίοι ομοφοβικοί δεν διστάζουν να διαβούν. Συσχετίζει ωστόσο αυτήν την κουλτούρα της μυστικότητας με δύο ζητήματα για την Εκκλησία. "Ο ομοφυλόφιλος επίσκοπος αισθάνεται ένοχος, επειδή η Εκκλησία του το επαναλαμβάνει εδώ και πολύ καιρό. 'Ετσι, όταν καλύπτει έναν ιερέα που θεωρείται ύποπτος σεξουαλικών παραπτωμάτων το κάνει για να προστατευτεί ο ίδιος. Αυτό είναι το κλειδί", εξηγεί στο Le Point.
Aymeric Parthonnaud
Μτφ. Σ.Σ.
