O σκηνοθέτης πιάνεται στα χέρια με τον βιολόγο. Το σελιλόιντ εναντίον του DNA. Η λάθος οικογένεια, η λάθος αγάπη, τα λάθος φιλιά – όλα διορθώνονται.
Το σινεμά απλώνει πόδια, διπλώνει χέρια, χορεύει, κοιμάται, ξυπνάει, κλαίει, γελάει, ξανακλαίει, ξαναγελάει, σκουπίζει πατώματα, στεγνώνει δάκρυα – ό,τι του κατέβει κάνει.
Καμιά φορά ψηλώνει.
Αδυνατίζει.
Ξεπλένει χάη.
Σουλουπώνει τα ασουλούπωτα.
Και κυρίως σώζει.
«Ο σώζων εαυτόν σωθήτω»
– το'πε κι ο θείος Ζαν-Λυκ (Γκοντάρ)
"... and death shall have no dominion"
– το'πε κι εξάδελφος Ντύλαν (Τόμας)
Τα ξέρω καλά αυτά.
Κι εγώ κι οι δύο κολλητές μου:
η Μνήμη κι η Επανάληψη.
Χρόνια τώρα στις σκοτεινές αίθουσες – χεράκι χεράκι.
Μη χάσει η μία την άλλη.
1.
ΝΕIL JORDAN
Η παρέα των λύκων/Τhe company of wolves
Sweetest tongue has sharpest tooth – η πιο γλυκιά γλώσσα έχει τα πιο κοφτερά δόντια. Ποτέ μου δεν άκουσα τις συμβουλές της γιαγιάς Άντζελα (Λάνσμπερι). Συνεχίζω να σχετίζομαι αποκλειστικά με λύκους.
2.
NICOLAS ROEG
H δύναμη της σάρκας/Bad timing
Η ουλή της τραχειοτομής, το τελευταίο πλάνο με την ουλή της τραχειοτομής. Σκατά στην ψυχανάλυση – κι ο λαιμός της Τερέζα (Ράσελ) να στέλνει τον Φρόιντ στην κόλαση. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος θα είναι ο πιο δυνατός.
Facebook Twitter 
Facebook Twitter 3.
JEAN-JACQUES BEINEIX
Mπέττυ Μπλου/Betty Blue
Eκεί που η Μπέττυ/Μπεατρίς πετάει την γκαζόλαμπα. Εκεί που τα σπάει. Εκεί που ψαλιδίζει τα μαλλιά της ουρλιάζοντας. Όλη η ταινία σε θερμοκρασία σώματος 37,2 le matin. Όλη η ταινία σε ωορρηξία.
Facebook Twitter 
Facebook Twitter 
4.
ANDREI TARKOVSKY
Σολάρις/Solaris
H νεκρή Κάρυ που ανασταίνεται. Η μνήμη κι ο Ωκεανός. Όλο το θανάτω θάνατον πατήσας σε μία ώρα και εξηνταπέντε λεπτά. Μια (πολύ) χριστιανική και (πολύ) μελαγχολική ερωτική ιστορία. Αυτό είναι το «Σολάρις».
Facebook Twitter 
Facebook Twitter 
Facebook Twitter 
Facebook Twitter 
5.
JEAN LUC GODARD
O τρελός Πιερό/Ρierrot le fou
Επειδή η Αννούλα (Καρίνα) λάμπει. Επειδή επιμένει να τον φωνάζει Πιερό. Επειδή τη ρωτάει «γιατί με φίλησες πριν;» κι αυτή του απαντάει «γιατί ήθελα!». Επειδή λατρεύω την «Αιωνιότητα» του Ρεμπώ και τις ιστορίες με κακό τέλος.
6.
TΩΝΙΑ ΜΑΡΚΕΤΑΚΗ
Κρυστάλλινες Νύχτες
Καίει ο πάγος Κυρία. Καίει ο πάγος Κυρία. Καίει ο πάγος Κυρία. Καίει ο πάγος Κυρία. Καίει ο πάγος Κυρία. Καίει ο πάγος Κυρία. Αυτή είναι όλη η ταινία.
Facebook Twitter 
Facebook Twitter 7.
ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΠΑ
Οι δρόμοι της αγάπης είναι νυχτερινοί
Η Μαριτίνα (Πάσσαρη) με την μπλε ποδιά της μαθήτριας. Ο εξάδελφος Στέφανος απ' το Παρίσι. Η σκηνή με τη Σκούντζου στην μπανιέρα. Ένα πλάνο με τρένο. Άλλο ένα σπαρακτικό ποίημα της Φρίντας Λιάππα.
Facebook Twitter 
Facebook Twitter 8.
JACQUES DEMY
Οι Ομπρέλες του Χερβούργου/Les Parapluies de Cherbourg
Η Κατρίν (Ντενέβ) ποτέ δε θα ξαναϋπάρξει τόσο δεκαεπτά χρονών. Ο τραγικός έρωτας της αθώας Ζενεβιέβ και του τρυφερού Γκυ. Πίσω από τις μουσικές του Λεγκράν, το τεχνικολόρ και την έκρηξη παστέλ κρύβεται μία από τις πιο σκληρές ταινίες του Ευρωπαϊκού σινεμά.
9.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
Το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη
Ο Άλκης Γιαννακάς. Ο Άλκης Γιαννακάς. Ο Άλκης Γιαννακάς. Ο Άλκης Γιαννακάς. Ο Άλκης Γιαννακάς. Ο Άλκης Γιαννακάς. Ο Άλκης Γιαννακάς. Ο Άλκης Γιαννακάς. Όλη η ταινία είναι ο Άλκης Γιαννακάς.
10.
FRANCOIS TRUFFAUT
Το πράσινο δωμάτιο/La chambre verte
Γιατί, χρόνια τώρα, κλείνομαι στο δικό μου πράσινο δωμάτιο. Κι ανάβω κεράκια στους νεκρούς. Και φοβάμαι να ζήσω. Γιατί εγώ είμαι ο Ζυλιέν Νταβέν απλά δεν το ξέρω ακόμα.
Facebook Twitter 
Facebook Twitter 
σχόλια