«Φάκελος Βάνκαου» στη Μικρή Επίδαυρο: Άνθρωπος, ζωή, μετά

«Φάκελος Βάνκαου» στη Μικρή Επίδαυρο: Άνθρωπος, ζωή, μετά Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα
0

Καθρεφτίζοντας την «Άλκηστη» του Ευριπίδη, αλλά και το «Κοκτέιλ Πάρτι» του Έλιοτ που βασίστηκε σε αυτήν, η Αλεξάνδρα Ρίμπα φωτογραφίζει την παραδομένη στο όνειρο –αλλά και τον εφιάλτη– ευδαιμονία μιας ανώτερης τάξης σε ένα μακρινό μέλλον, οικείο, όσο και ανοίκειο.

Η περίπτωση Βάνκαου (Wahncau): μια γυναίκα βρέθηκε νεκρή σε όρθια στάση. Η συνήθης μεταθανάτια μυϊκή παράλυση αποκαταστάθηκε από μια σπάνια, ακαριαία πτωματική ακαμψία. Επειδή έχουμε συνηθίσει τους νεκρούς οριζοντιωμένους-παραιτημένους από κάθε δικαίωμα και παρουσία, αυτή η γυναίκα μοιάζει να μας απειλεί. Ή να μας υπόσχεται το θαύμα. Σαν την Άλκηστη που «έχει και δεν έχει ξανάρθει, είναι και δεν είναι η Άλκηστη. Μπορείς και ζωντανή και πεθαμένη να την πεις».

Μια έκλειψη ηλίου θα ρίξει το αλλόκοτο φως της σε μια ήσυχη γη στο μέλλον, στα πρόσωπα των ανθρώπων και τα ερείπια των ναών.

Λίγο πριν από την πρεμιέρα στις 5 και 6 Αυγούστου στη Μικρή Επίδαυρο, οι έξι ηθοποιοί της παράστασης «Φάκελος Βάνκαου» του Σύλλα Τζουμέρκα στη Μικρή Επίδαυρο, σε κείμενο του Ηλία Μαγκλίνη, διασχίζουν την πόλη με τα κοστούμια της Μάρλι Αλειφέρη και σχολιάζουν τους ρόλους τους.

Ένα ταξίδι στην ανθρωπότητα του μέλλοντος με τα υλικά του παρελθόντος. Τα ίδια βασανιστικά ερωτήματα από τον Ευριπίδη και την «Άλκηστή» του μέχρι τη δική μας παράσταση σήμερα. Άνθρωπος, ζωή, μετά.

Νικόλας Παπαγιάννης (Ο Πατέρας)

Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα
Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα

«Ένα ταξίδι στην ανθρωπότητα του μέλλοντος με τα υλικά του παρελθόντος. Τα ίδια βασανιστικά ερωτήματα από τον Ευριπίδη και την "Άλκηστή" του μέχρι τη δική μας παράσταση σήμερα. Άνθρωπος, ζωή, μετά. Υπάρχει μια φράση που συναντάμε και στα δυο έργα, που έφτιαξε μέσα μου το λεπτό νήμα μεταξύ του Άδμητου και του Πατέρα στον "Φάκελο Βάνκαου": "Και ζωντανή τη λες και πεθαμένη"».

Άννα Τσακουρίδου (Η Μητέρα)

Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα
Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα

«Στον "Φάκελο Βάνκαου" είμαι μια γυναίκα που πέφτει και ξανασηκώνεται, πέφτει και ξανασηκώνεται με δύναμη. Και αυτό με εμπνέει πολύ».

Βασίλης Κανάκης (Ο Γιος)

Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα
Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα

«Στο έργο μού έκανε εντύπωση η πορεία της μνήμης. Η μνήμη από μία λειτουργία "συντήρησης" εικόνων και εμπειριών για έναν άνθρωπο σε βασικό "συστατικό" για την επαναφορά του. Το έργο αυτό λειτουργεί σαν μια ανασκαφή στις μνήμες μας και ξεθάβει ένα ερώτημα που έθεσε ο Ευριπίδης χιλιάδες χρόνια πριν».

Νίκη Παπανδρέου (Η Κοπέλα)

Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα
Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα

«Στο έργο αναφέρεται πως "ποτέ δεν επιστρέφουμε από ένα ταξίδι οι άνθρωποι που ήμαστε όταν φύγαμε. Κάτι αφήνουμε πίσω μας, εκεί που πήγαμε, και κάτι άλλο φέραμε μαζί μας, από εκεί που ήρθαμε". Κάπως έτσι θα ήθελα να βιώσουν και οι θεατές την παράστασή μας. Ως μια προσωπική μετακίνηση, ένα ξεβόλεμα που θα κάνουν καιρό να ξεχάσουν και που θα αλλάξει κάτι μέσα τους. Ένα ταξίδι στο φως, στο σκοτάδι και ξανά στο φως».

Μαρία Φιλίνη (Η Σύμβουλος)

Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα
Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα

«Υπάρχει μια ρήση του Χάιντεγκερ, που λέει: "Η μήτρα της αυθεντικής σκέψης είναι το θαυμάζειν, το θαυμάζειν για το είναι ενώπιον του είναι. Το θαυμάζειν με την ενέργεια του ερωτάν. Γιατί το ερωτάν είναι η ευλάβεια της σκέψης". Ήταν από τις πρώτες σημειώσεις που κράτησα για την παράσταση και ακόμα, ευλαβικά σχεδόν, ξαναγυρνάω σε αυτήν. Θεωρώ ότι φωτίζει αυτόν τον πρωτόγνωρα ρευστό κόσμο που δημιουργείται επί σκηνής, καθώς και τα πρόσωπα που ζουν μέσα του».

Στέφανος Μουαγκιέ (Το Στέλεχος)

Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα
Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα

«Ένας ήρωας, κάποια στιγμή, λέει: "Ο ζητών και ευρήσεται". Αγαπώ αυτό το σημείο γιατί, ενώ ο χαρακτήρας βρίσκεται σ’ ένα τελικό σημείο απόγνωσης, βρίσκει, έστω και για λίγο, μια εσωτερική δύναμη που του λέει πως ακόμα κι αν έχει φτάσει στο τέρμα, υπάρχει ίσως μια ελπίδα».

Credits φωτογράφισης:
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Ρίμπα (instagram: @alexanriba)
Κοστούμια: Μάρλι Αλειφέρη
Μακιγιάζ και κομμώσεις: Εύη Ζαφειροπούλου 
Σχεδιασμός κοσμημάτων: Katerina Vassou
Ευχαριστούμε: Μeuf - Θεοδώρα Χριστοπούλου, Parthenis - Ορσαλία Παρθένη
Καπέλα: Blanc

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Σύλλας Τζουμέρκας 
«Φάκελος Βάνκαου» του Ηλία Μαγκλίνη 
Εμπνευσμένο από την «Άλκηστη» του Ευριπίδη 
Κύκλος Contemporary Ancients

Σκηνοθεσία: Σύλλας Τζουμέρκας
Δραματουργία: Βάσια Ατταριάν
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Πρωτότυπη μουσική: Μάκης Κεντεποζίδης a.k.a. Quetempo 
Κοστούμια: Μάρλι Αλειφέρη
Μακιγιάζ και κομμώσεις: Εύη Ζαφειροπούλου
Βοηθοί σκηνοθέτη: Νίκος Κολιούκος, Αλεξάνδρα Ρίμπα
Εκτέλεση παραγωγής: LΕFOU productions / Βάσια Ατταριάν, Σεραφείμ Ράδης
Ηθοποιοί: Βασίλης Κανάκης, Στέφανος Μουαγκιέ, Νικόλας Παπαγιάννης, Nίκη Παπανδρέου, Άννα Τσακουρίδου, Μαρία Φιλίνη

Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου
5 & 6 Αυγούστου 2022, 21:30

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Τουρνέ» του Ευριπίδη Λασκαρίδη: Αυτό το Παρασκευοσάββατο η Μικρή Επίδαυρος θα σειστεί από τα γέλια

Θέατρο / «Τουρνέ» του Ευριπίδη Λασκαρίδη: Ένας ξεκαρδιστικός φόρος τιμής στη θεατρική μας κληρονομιά

Στο νέο του έργο, που παρουσιάζεται σήμερα και αύριο στη Μικρή Επίδαυρο, ο ιδιοφυής καλλιτέχνης εντάσσει για πρώτη φορά τον λόγο στην καλλιτεχνική του γλώσσα, σχολιάζοντας μοναδικά τη θεατρική μας κληρονομιά – και τη θεατρική μας παράνοια.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!»

Θέατρο / «Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!»: Backstage στην παράσταση του καλοκαιριού

Η LiFO βρέθηκε στα παρασκήνια της τελευταίας παράστασης του έργου «Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι», που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Κουτλής στο Φεστιβάλ Αθηνών και μέσα σε τέσσερα βράδια έγινε το απόλυτο θεατρικό viral της χρονιάς, ειδικά ανάμεσα στο νεαρό κοινό.
M. HULOT

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ηow to resuscitate a dinosaur/ Έι, Romeo, πώς δίνεις το φιλί της ζωής σε έναν δεινόσαυρο;

Guest Editors / «Ο Καστελούτσι σκηνοθετεί μια υπόσχεση· και κάνει τέχνη εκκλησιαστική»

«Πέρασαν μέρες από την πρώτη μου επαφή με τη Βερενίκη. Μάντρωσα ένα κοπάδι σκέψεις» – ο Κυριάκος Χαρίτος γράφει για μια από τις πολυσυζητημένες παραστάσεις της σεζόν, που ανέβηκε στη Στέγη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ