Eugène Atget
Ο κήπος του Λουξεμβούργου στο Παρίσι
Φωτογραφίες 1898 - 1900
JOH PECCADILLE
LE BLOG GALLICA
Λίγο πριν το τέλος του 19ου αιώνα, ο Eugène Atget, ηθοποιός με άδοξη καριέρα, αναζητάει έναν τρόπο να κερδίζει πιο εύκολα τη ζωή του. Είναι 40 ετών όταν προμηθεύεται μία φωτογραφική μηχανή, που θα τον συντροφεύσει πιστά για είκοσι χρόνια. Επί δύο δεκαετίες, φωτογράφισε ακούραστα την πρωτεύουσα, καταγράφοντας κάθε δρόμο και κάθε αξιόλογη λεπτομέρεια στις παλιές συνοικίες του Παρισιού.
Σε αυτήν την υπομονετική αναζήτηση, κατά τη διάρκεια της οποίας θα συγκεντρώσει 8000 λήψεις, τα βήματά του θα τον οδηγήσουν συχνά στη συνοικία Richelieu, όχι μόνο για να φωτογραφίσει τα κτίρια που παρουσιάζουν εκεί ενδιαφέρον, αλλά και για να πουλήσει τις εκτυπώσεις του.
Ο λόγος είναι ότι η πελατεία του φωτογράφου αποτελείται εν μέρει από βιβλιοθήκες, και η σημαντικότερη απ' αυτές, η Εθνική Βιβλιοθήκη, βρίσκεται ακριβώς στην καρδιά της συνοικίας Richelieu.
Το Τμήμα Χαρακτικών και Φωτογραφιών της BnF αγόρασε στον Atget, όταν ακόμη ζούσε, σχεδόν 4300 φωτογραφίες, με σκοπό να εμπλουτίσει τα τοπογραφικά της άλμπουμ, τους μεγάλους αυτούς τόμους που συγκεντρώνουν χιλιάδες εικόνες ταξινομημένες ανά τοποθεσία.
Εκατό χρόνια αργότερα, η ίδια η BnF προχώρησε στην ψηφιοποίηση αυτών των φωτογραφιών, οι οποίες ήταν από τις πρώτες που εντάχτηκαν στη νεότευκτη ψηφιακή βιβλιοθήκη Gallica. Εκατό περίπου απ' αυτές απεικονίζουν το ίδιο το περιβάλλον της βιβλιοθήκης στη συνοικία Richelieu, στο 2ο διαμέρισμα.
Ο Atget, περιδιαβαίνοντας την πρωτεύουσα, εστιάζει το ενδιαφέρον του στις παλιές συνοικίες, τους παλιούς δρόμους και τα γραφικά κτίρια, με τη βοήθεια συχνά του έργου του Marquis de Rochegude, του Πρακτικού Οδηγού για το Παλιό Παρίσι, που ο σύγχρονος αναγνώστης μας μπορεί επίσης να συμβουλευτεί, καθώς βρίσκεται και αυτό σε ψηφιοποιημένη μορφή στον ιστότοπo Gallica. Κάνοντας την καταγραφή αυτή, ο Atget ήξερε ότι πλησίαζε το πλήρωμα του χρόνου για κάποιους δρόμους και ιδιωτικά μέγαρα, καταδικασμένα να καταστραφούν. Εδώ, συναντάει όλους εκείνους τους φωτογράφους και τους χαράκτες, οι οποίοι, από τα μέσα του 19ου αιώνα, είχαν αναλάβει την αποστολή να απαθανατίσουν το "Παρίσι που φεύγει".