5 ελληνικές παραστάσεις που θα δούμε το καλοκαίρι στην Πειραιώς 260

Έλληνες σκηνοθέτες στην Πειραιώς 260 Facebook Twitter
Μία από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις του προγράμματος του 2022 στην Πειραιώς 260 «Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή, επαναλαμβάνεται και αυτό το καλοκαίρι από τις 7 ως τις 10 Ιουνίου. Φωτ.: Χρίστος Συμεωνίδης
0

Μία από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις του προγράμματος του 2022 στην Πειραιώς 260, που έγινε sold out μέσα σε λίγες ώρες, «Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι», βασισμένη στο έργο του Μάριους φον Μάγενμπουργκ και σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή, επαναλαμβάνεται και αυτό το καλοκαίρι από τις 7 ως τις 10 Ιουνίου.

Μια ζεστή νύχτα του Αυγούστου, μετά από ένα γεύμα, ο Μ. βρίσκεται χαμένος σε έναν άγνωστο, αδιέξοδο τόπο. Ο χρόνος έχει σταματήσει, η ερημιά επικρατεί, η δυσφορία του ήρωα στη δυστοπική έρημη πόλη κορυφώνεται με τις απρόσμενες συναντήσεις που τον οδηγούν στην ανακάλυψη της απύθμενης μοναξιάς, της βίας και του αίματος, ενώ είναι ακόμα ζωντανός και περικυκλωμένος από τον εφιάλτη ενός απύθμενα παράλογου κόσμου. Μέχρι να ξημερώσει ο Μ. θα έχει μαχαιρωθεί, θα έχει μαχαιρώσει, θα έχει γνωρίσει ανθρώπους που θέλουν να τον φάνε, θα έχει δει τον χρόνο να σταθεί ακίνητος και μόνο στο τέλος, για πρώτη φορά, θα νιώσει πως δεν φοβάται.

Το Σχέδιο Μάρσαλ, το πρόγραμμα ανασυγκρότησης και αναμόρφωσης κρατών της ευρωπαϊκής ηπείρου, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, που χαρακτήρισε την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, εξετάζει η Νατάσα Τριανταφύλλη στην παράστασή της «Σχέδιο Μάρσαλ – Α path of perspectives» που θα δούμε 7-10 Ιουνίου στην Πειραιώς 260.

Κείμενο, εικαστικός χώρος, φως και μουσική συνομιλούν με ιστορικές φάσεις της μεταπολεμικής Ελλάδας πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εφαρμογή του Σχεδίου Μάρσαλ, ερευνώντας τις προοπτικές, τις επιτυχίες και τις διαψεύσεις του, όπως αυτές μας επηρεάζουν μέχρι σήμερα.

Με αφετηρία το ημερολόγιο του απεσταλμένου των ΗΠΑ Πολ Πόρτερ, η παράσταση φέρνει στο προσκήνιο την εποχή εκείνη μέσα από τους διαλόγους και τις συναντήσεις του με Έλληνες εργάτες και αγρότες, αξιωματούχους, πεινασμένους των πόλεων, παιδιά και δεκάδες άλλα υπαρκτά πρόσωπα. Μια χώρα βυθισμένη στην «απόγνωση, την απογοήτευση και την ανυπαρξία πίστης στο μέλλον» και το άναρχο ελληνικό πνεύμα έρχονται συνύπαρξη με το αμερικανικό ιδεώδες άλλοτε με σωτήριο και δραματικό τρόπο, άλλοτε με κωμικό και γκροτέσκο. Κείμενο, εικαστικός χώρος, φως και μουσική συνομιλούν με ιστορικές φάσεις της μεταπολεμικής Ελλάδας πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εφαρμογή του Σχεδίου Μάρσαλ, ερευνώντας τις προοπτικές, τις επιτυχίες και τις διαψεύσεις του, όπως αυτές μας επηρεάζουν μέχρι σήμερα.

Έλληνες σκηνοθέτες στην Πειραιώς 260 Facebook Twitter
Η Νατάσα Τριανταφύλλη στην παράστασή της «Σχέδιο Μάρσαλ – Α path of perspectives» που θα δούμε 7-10 Ιουνίου στην Πειραιώς 260. Φωτ.: Andreas Simopoulos

Η νέα παράσταση του Στάθη Λιβαθινού με τίτλο «Καζανόβα / Δον Ζουάν, Η ερωτική περιπλάνηση» που ανεβαίνει στην Πειραιώς 260 από τις 14 ως τις 18 Ιουνίου συντίθεται πάνω στον ποιητικό παραλληλισμό του λόρδου Μπάιρον με τη Μαρίνα Τσβετάγεβα· με διαφορά ενός αιώνα αμφότεροι εμπνεύστηκαν από τον Δον Ζουάν, ο Μπάιρον από τη μυθική πλευρά του και η Τσβετάγεβα από την ιστορική.

Οι φωνές των δύο μεγάλων ποιητών συναντιούνται και φωτίζονται από την ερωτική περιπλάνηση και τον διαρκή απολογισμό του χρόνου που περνά και χάνεται αλλά και από την αίσθηση της εξορίας, την άλλη όψη της περιπλάνησης. Ο Μπάιρον άρχισε να γράφει τον Δον Ζουάν αυτοεξόριστος στην Ιταλία τo 1818 και αφού προσέγγισε τον μύθο του με εντελώς καινούργιο τρόπο, εγκατέλειψε την προσπάθεια ημιτελή το 1823, ενώ η Τσβετάγεβα συνέθεσε στη Μόσχα τo Τέλος του Καζανόβα ως το τελευταίο μέρος του θεατρικού της, του Φοίνικα, λίγο πριν φύγει αυτοεξόριστη για το Βερολίνο. Και τα δύο αυτά μοναδικά, κλασικά έργα παρουσιάζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά σε έμμετρο ομοιοκατάληκτο στίχο και μας υπόσχονται ένα σκηνικό έργο υψηλής δημιουργικής πνοής.

Μια σύγχρονη όπερα για το «ραγισμένο οικοσύστημα των μεταμοντέρνων πόλεων» παρουσιάζουν οι Μιχάλης Παπαπέτρου και Αλέξανδρος Ευκλείδης στις 29 και 30 Ιουνίου στην Πειραιώς 260. Η «Πτώση του οίκου των Κοινών» του Αλέκου Λούντζη και του Ορέστη Παπαϊωάννου συνομιλεί με το αρχετυπικό διήγημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε Η πτώση του οίκου των Άσερ, όπου οίκος και ένοικοι συγχωνεύονται σ’ ένα κλειστό κύκλωμα. Το έργο ιχνογραφεί τους ήχους που παράγει η ζωή εντός και εκτός των τειχών του πιο κοινού σύγχρονου διαμερίσματος. Η μουσική σύνθεση αντλεί από ευρεία γκάμα ειδών, εστιάζοντας στις νέες υβριδικές κατευθύνσεις της φωνητικής μουσικής του 21ου αιώνα, θυμίζοντας όλο και περισσότερο αντανάκλαση σε σβηστή οθόνη υψηλής ευκρίνειας, το εσωτερικό των σύγχρονων διαμερισμάτων φιλοξενεί μια μυστήρια συνύπαρξη ανθρώπινης και τεχνητής νοημοσύνης. Όλα τα αγαθά παραδίδονται κατ’ οίκον, οι σχέσεις πλέκονται και ξεσπούν εντός, οι φαντασιώσεις ακούγονται σαν ringtones.

Έλληνες σκηνοθέτες στην Πειραιώς 260 Facebook Twitter
Ο σκηνοθέτης Θάνος Παπακωνσταντίνου προσεγγίζει το έργο σαν ένα ορατόριο τρόμου με δομικά στοιχεία την πρωτότυπη ηλεκτρονική μουσική και τον ηχητικό σχεδιασμό της παράστασης. Φωτ.: Elina Giounanli

Μια τραγωδία που δεν έχει παρασταθεί ποτέ στην ελληνική σκηνή φέρνει στην Πειραιώς 260, στις 10 και 11 Ιουλίου, ο σκηνοθέτης Θάνος Παπακωνσταντίνου, προσεγγίζοντας το έργο σαν ένα ορατόριο τρόμου, με δομικά στοιχεία την πρωτότυπη ηλεκτρονική μουσική και τον ηχητικό σχεδιασμό της παράστασης. Πρόκειται για τον Θυέστη του Σενέκα, ένα από τα πιο σκοτεινά έργα εκδίκησης και άμετρου πάθους, με εικονοποιία εφάμιλλη αυτής των ταινιών τρόμου, πρόδρομο των δραμάτων εκδίκησης της ελισαβετιανής και ιακωβινικής δραματουργίας. Ο Σενέκας σκιαγραφεί έναν κόσμο πτώσης και αποσύνθεσης, πραγματεύεται τον μύθο των Πελοπιδών, δραματοποιώντας τα αποκαλούμενα «θυέστεια δείπνα», την τρομακτική πράξη εκδίκησης του Ατρέα να σκοτώσει, να μαγειρέψει και να σερβίρει σε δείπνο στον αδελφό του τα ίδια του τα παιδιά, ενώ η πόλη βυθίζεται στο σκοτάδι, η πολιτεία καταρρέει και ο βασιλιάς δεν είναι πια ο άριστος των πολιτών αλλά ένα μεγάλο θηρίο που βρυχάται πάνω από τα θύματά του.

Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι
Πειραιώς 260 (Η)
7-10/6, 21:00

Σχέδιο Μάρσαλ – Α path of perspectives
Πειραιώς 260 (Ε)
7- 10/6, 21:00

Καζανόβα / Δον Ζουάν, H ερωτική περιπλάνηση
Πειραιώς 260 (Δ)
14-16/6, 21:00 & 17-18/6, 20:00

Η πτώση του Οίκου των Κοινών / The fall of the House of Commons"
Πειραιώς 260 (Η)
29-30/6, 21:00

Θυέστης
Πειραιώς 260 (Δ)
10-11/7, 21:00

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άκης Δήμου

Θέατρο / «Ζούμε σε καιρούς φλυαρίας· έχουμε ανάγκη τη σιωπή του θεάτρου»

Άφησε τη δικηγορία για το θέατρο, δεν εγκατέλειψε ποτέ τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα. Ο ιδιαίτερα παραγωγικός συγγραφέας Άκης Δήμου μιλά για τη Λούλα Αναγνωστάκη που τον ενέπνευσε, και για μια πόλη όπου η ζωή τελειώνει στην προκυμαία, δίχως να βρίσκει διαφυγή στο λιμάνι της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Θέατρο / Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Ο νεαρός σκηνοθέτης Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος ανεβάζει στην Πειραματική του Εθνικού το «ΜΑ ΓΚΡΑΝ'ΜΑ», μια ευαίσθητη σκηνική σύνθεση, αφιερωμένη στη σιωπηλή ηρωίδα της οικογενειακής ιστορίας μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Ματαρόα στον ορίζοντα»: Φέρνοντας ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Θέατρο / «Ματαρόα στον ορίζοντα»: Ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Στην πολυεπίπεδη νέα παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ, λόγος, μουσική και σκηνική δράση συνυπάρχουν ισάξια και συνεισφέρουν από κοινού στην αφήγηση των επίδοξων ταξιδιωτών ενός ουτοπικού πλοίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το video art στο ελληνικό θέατρο

Θέατρο / Video art στο ελληνικό θέατρο: Έχει αντικαταστήσει τη σκηνογραφία;

Λειτουργεί το βίντεο ανταγωνιστικά με τη σκηνογραφία και τη σκηνική δράση ή αποτελεί προέκταση του εθισμού μας στην οθόνη των κινητών μας; Οι γιγαντοοθόνες είναι θεμιτές στην Επίδαυρο ή καταργούν τον λόγο και τον ηθοποιό; Πώς φτάσαμε από τη video art στα stage LED screens; Τρεις video artists, τρεις σκηνοθέτες και ένας σκηνογράφος καταθέτουν τις εμπειρίες τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κωνσταντίνος Ρήγος

Οι Αθηναίοι / «Έχω αισθανθεί να απειλούμαι τη μέρα, όχι δουλεύοντας τη νύχτα»

Οκτάνα, Επίδαυρος, ΚΘΒΕ, Πέγκυ Ζήνα, Εθνικό, Λυρική, «Brokeback Mountain» και «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Ως χορογράφος και σκηνοθέτης, ο Κωνσταντίνος Ρήγος έχει κάνει τα πάντα. Και παρότι έχει αρκετούς haters, νιώθει ότι αυτοί που τον καταλαβαίνουν είναι πολύ περισσότεροι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Οσιέλ Γκουνεό: «Είμαι πρώτα χορευτής και μετά μαύρος»

Χορός / «Δεν βλέπω τον εαυτό μου ως έναν μαύρο χορευτή μπαλέτου αλλά ως έναν χορευτή καταρχάς»

Λίγο πριν εμφανιστεί ως Μπαζίλιο στον «Δον Κιχώτη» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ο κορυφαίος κουβανικής καταγωγής χορευτής Οσιέλ Γκουνεό –έχει λάβει πολλά βραβεία, έχει επίσης εμφανιστεί στο Θέατρο Μπολσόι της Μόσχας, στην Όπερα του Παρισιού, στο Λίνκολν Σέντερ της Νέας Υόρκης και στο Ελίζιουμ του Λονδίνου– μιλά για την προσωπική του πορεία στον χορό και τις εμπειρίες που αποκόμισε, ενώ δηλώνει λάτρης της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Σμαράγδα Καρύδη: «Ήθελα να είμαι η Βουγιουκλάκη και ο Ρέτσος μαζί»

Οι Αθηναίοι / Σμαράγδα Καρύδη: «Ήθελα να είμαι η Βουγιουκλάκη και ο Ρέτσος μαζί»

Ηθοποιός, σκηνοθέτις, ακατάτακτη και αγαπημένη του κοινού, η Σμαράγδα Καρύδη θυμάται πως ανέκαθεν ήθελε το σύμπαν, χωρίς να περιορίζεται. Στον απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας της, ως η Αθηναία της εβδομάδας, καταλήγει πως, ούτως ή άλλως, «στο τέλος ανήκεις εκεί που μπορείς να φτάσεις», ενώ δηλώνει πως πάντα θα επιλέγει συνειδητά να συντάσσεται με τη χαρά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Θέατρο / Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Πώς διαβάζουμε σήμερα τον «Γυάλινο Κόσμο» του Τενεσί Oυίλιαμς; Στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης ο Antonio Latella προσφέρει μια «άλλη» Λόρα που ορθώνει το ανάστημά της ενάντια στο κυρίαρχο αφήγημα περί επαγγελματικής ανέλιξης, πλουτισμού και γαμήλιας ευτυχίας.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ